Σημεία από τη συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπρόσωπου του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ στην εκπομπή «…από τις έξι» της ΕΡΤ1

Την βαριά πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης, τόσο σε σχέση με τον απευθείας διορισμό του κ. Λιγνάδη στο Εθνικό Θέατρο από την κ. Μενδώνη, όσο και με τις αντιφατικές κινήσεις που παραπέμπουν σε συγκάλυψη ευθυνών, μετά τις αποκαλύψεις, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021, στην εκπομπή «…από τις έξι» της ΕΡΤ1 με τους δημοσιογράφους Δημήτρη Κοτταρίδη και Γιάννη Πιτταρά.

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Για τις ευθύνες της κυβέρνησης και της υπουργού Πολιτισμού

«Είχαμε μια επιλογή της κας υπουργού Πολιτισμού, τον κ. Λιγνάδη, κι αυτό σημαίνει μια αντικειμενική πολιτική ευθύνη. Σας θυμίζω ότι υπήρχε μια ανοιχτή διαδικασία διαγωνισμού για την πλήρωση της συγκεκριμένης θέσης, που την κατάργησε η ΝΔ, υποτίθεται για λόγους δημόσιου συμφέροντος. Ποιο είναι το δημόσιο συμφέρον το οποίο δεν εξυπηρετείτο από μια ανοιχτή πρόσκληση διαγωνισμού για την πλήρωση της συγκεκριμένης θέσης και ανέλαβε η ίδια η κα Μενδώνη την ευθύνη να βάλει τον κ. Λιγνάδη απευθείας; Και από εκεί και έπειτα, σας θυμίζω ότι υπήρξαν πολλές αντιφατικές δηλώσεις, μέχρι να βεβαιωθεί ότι δεν είχε παραγραφεί η συγκεκριμένη καταγγελία που είχε γίνει για τον κ. Λιγνάδη. Μέχρι τότε λέγανε ότι “δεν μπορούμε να ρίξουμε στα σκυλιά έναν άνθρωπο αυτού του επιπέδου”. Το είπε στη Βουλή πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Επικρατείας. Μας μίλησαν για μια οικειοθελή αποχώρηση και για μία μη οικιοθελή αποχώρηση, πράγματα που δείχνουν μια αντιφατική προσέγγιση και μια προσπάθεια να συγκαλυφθεί αυτό το γεγονός, μέχρι που διαπίστωσαν όλοι ότι δεν μπορεί να καλυφθεί. Αυτό είναι μια βαριά πολιτική ευθύνη. Σε αυτά δεν απάντησε ο κ. Μητσοτάκης».

Για τα θέματα του σεξισμού και της κουλτούρας του βιασμού

«Το θέμα του σεξισμού κι αυτό της κουλτούρας του βιασμού είναι θέματα τα οποία δεν τα μαθαίνουμε τώρα. Να σας θυμίσω ότι πριν από λίγους μήνες μιλούσαμε για ένα τηλεοπτικό “ριάλιτι” παιχνίδι και πως πάλι είχε συγκλονιστεί η ελληνική κοινωνία, όταν σε on-lineμετάδοση στο διαδίκτυο είδαμε πως, αυτή η κουλτούρα του βιασμού, μπαίνει καθημερινά στα σπίτια μας. Άρα, μιλάμε για ένα κοινωνικό φαινόμενο για το οποίο δεν μπορούμε να είμαστε απλώς περιγραφικοί, ούτε υποκριτικοί. Πρόκειται για ένα τεράστιο ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας στο οποίο πρέπει όλοι να τοποθετηθούμε, όχι μόνο οι πολιτικές δυνάμεις».

«Είναι θέμα κουλτούρας, είναι θέμα παιδείας, είναι και θέμα θεσμικού πλαισίου, όσον αφορά την παρενόχληση και τον βιασμό. […] Είναι ένα θέμα το οποίο τέμνει οριζόντια την ελληνική κοινωνία, όμως είναι και ένα θέμα εκδημοκρατισμού, το οποίο συνδέεται με τους αγώνες των κινημάτων, του φεμινιστικού κινήματος, για τα δικαιώματα, για την ισοτιμία της γυναίκας. Αυτά δεν είναι παράλληλοι κόσμοι, συνδέονται με αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή».

«Να μην υποτιμάμε τον εκβιασμό που υφίσταται κάποιος για να μη μιλήσει. Τις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται μέσα στον οποιονδήποτε καλλιτεχνικό ή εργασιακό χώρο. Εκεί, πρώτα απ’ όλα, πρέπει να σπάσει το απόστημα. Εκεί πρέπει να αλλάξει το κλίμα. Διότι εκατοντάδες, χιλιάδες θα έλεγα, εργαζόμενοι, εργαζόμενες, έχουν βρεθεί είτε στη θέση του θύματος, είτε δίπλα ακριβώς και έχουν εκβιαστεί με απόλυση,ή με “ψαλίδισμα” της δυνατότητας επαγγελματικής εξέλιξης, για να μη μιλήσουν».

Για τα φαινόμενα της παραπληροφόρησης, τον ρόλο της δημόσιας τηλεόρασης και τη στάση των επίσημων μέσων ενημέρωσης

«Για να υποχωρήσει το φαινόμενο των “φέικ νιους”, των “τρολς”, των κατασκευασμένων ειδήσεων, της “εκτέλεσης” χαρακτήρων που βλέπουμε με πολύ μεγάλη ευκολία να υπάρχει στο διαδίκτυο, πρέπει τα επίσημα μέσα να δώσουν χώρο σε μια πλουραλιστική ενημέρωση. Όταν τα επίσημα μέσα είναι χειραγωγούμενα, με σκοπό τη χειραγώγηση της ελληνικής κοινωνίας, τότε δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα. Εδώ υπάρχει πραγματικά ένα τεράστιο πρόβλημα στη σημερινή μας δημοκρατία. Δυστυχώς, έχουμε τα φαινόμενα τύπου “λίστας Πέτσα”, που είναι φαινόμενα αρνητικά. Είναι ζητούμενα η πραγματική πολυφωνία και ο πλουραλισμός στην ειδησεογραφία στα μεγάλα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Αυτό πρέπει να δούμε πως θα το ξεπεράσουμε. Δυστυχώς, βλέπω ότι η κυβέρνηση κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Κορυφαίο παράδειγμα είναι αυτό της δημόσιας τηλεόρασης πριν από λίγες μέρες στο ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ικαρία, με τις εντολές με τα αυτοκόλλητα χαρτάκια μέσα στην αίθουσα σύνταξης, όπου έγραφαν “SOSδεν δείχνουμε φωτογραφίες”. Αυτά είναι το κατάλληλο έδαφος όπου ανθούν όλα αυτά που λέμε».

«Εκείνο το οποίο απαιτεί ο ελληνικός λαός είναι η δημόσια τηλεόραση, την οποία πληρώνει μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ κάθε μήνα, να είναι αξιόπιστη, να είναι πλουραλιστική, να είναι αντικειμενική όσο μπορεί. Σε αυτό να συμβάλλουμε. Αυτό σημαίνει έναν άλλο τρόπο διορισμού της ίδιας της διοίκησής της. Πρέπει, η διοίκηση της ΕΡΤ, να μην είναι ελέω πρωθυπουργού κάθε φορά, όπως γινόταν μέχρι τώρα, αλλά να βρούμε έναν κοινά αποδεκτό τρόπο, μέσα από την Βουλή, από την επιτροπή, την αντίστοιχη που υπάρχει, όπως γίνεται με τόσες άλλες ανεξάρτητες αρχές. Αυτό να το συμφωνήσουμε πολιτικά».