ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ. κ. Υπουργούς
Εσωτερικών,
Μετανάστευσης και Ασύλου,
Υγείας
Θέμα: «Η κυβέρνηση αντί για μόνιμο προσωπικό στελεχώνει το δημόσιο με συμβασιούχους και μετακλητούς»

Το Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ παρουσίασε ενδιαφέροντα στοιχεία για την εξέλιξη των μεγεθών της εργασίας στο Δημόσιο Τομέα, την περίοδο 2016-2020. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέρχονται από το Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

• Τον Δεκέμβριο 2020, ο αριθμός του τακτικού προσωπικού των Υπουργείων και των φορέων τους καθώς και των ΟΤΑ (εκτός των ΝΠΙΔ) ανερχόταν συνολικά σε 569.009 εργαζόμενους.
Τον Δεκέμβριο του 2019, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 572.324 εργαζόμενοι. Μέσα στο 2020 παρατηρούμε ότι το τακτικό προσωπικό μειώνεται κατά 3.315 εργαζόμενους
• Οι μεγαλύτερες απώλειες σημειώνονται στο Υπ. Υγείας (-1.863) και στους ΟΤΑ (-1.332). Τα ποσοστά απωλειών των φορέων αυτών επί της συνολικής μείωσης του τακτικού προσωπικού φτάνουν στο 56,2% και στο 40% αντίστοιχα.
• Το έκτακτο προσωπικό στο σύνολο των φορέων (εκτός των ΝΠΙΔ) στο διάστημα Δεκεμβρίου 2019 – Δεκεμβρίου 2020, παρουσιάζει αύξηση που φτάνει σχεδόν το 30%. Συγκεκριμένα και με βάση την ανάλυση των στοιχείων κατά εργασιακή σχέση: οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου - έργου και ωρομίσθιοι αυξήθηκαν από 97.198 που ήταν τον Δεκέμβριο του 2019 σε 122.746 το Δεκέμβριο του 2020 (αύξηση 26.2%).
• Παρατηρείται διαρκής αύξηση των επισφαλών μορφών εργασίας στο Δημόσιο, οι οποίες για το 2020 αποτελούν το 18,3% του συνόλου της εργασίας έναντι του 12,2% το 2016. Οι εργαζόμενοι με επισφαλείς μορφές εργασίας από 68.972 το 2016 σχεδόν διπλασιάζονται το 2020 φτάνοντας τους 127.126.
• Αυτό μόνο εν μέρει μπορεί να αποδοθεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας του covid-19 για την οποία προσλαμβάνονται περίπου 16.000 έκτακτοι εργαζόμενοι.

Τα στοιχεία είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά των συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης της ΝΔ. Παρότι πλέον η χώρα έχει εξέλθει από τα προγράμματα στήριξης και έχει τη δυνατότητα μόνιμων προσλήψεων, η κυβέρνηση επιλέγει την διαρκή πρόσληψη συμβασιούχων (πολλές φορές με παράκαμψη του ΑΣΕΠ και αδιαφανείς διαδικασίες) έναντι μόνιμων προσλήψεων, ακόμη και σε κρίσιμους τομείς του Κοινωνικού Κράτους. Ο τομέας της υγείας, όπου εν μέσω πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης το μόνιμο προσωπικό μειώνεται διαρκώς, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση, αλλά όχι τη μοναδική.

Άλλωστε πρόσφατα το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου εξέδωσε προκήρυξη για την πρόσληψη 370 συμβασιούχων ορισμένου χρόνου με διάρκεια 3 + 3 έτη. Στα κριτήρια πρόσληψης βαρύνουσα θέση κατέχει η διαδικασία της συνέντευξής με ποσοστό 30%. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση προχωρά στην πρόσληψη προσωπικού για 6 χρόνια με διαβλητές διαδικασίες.

Αυτό συμβαίνει σε ένα Υπουργείο με τρομακτικές ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, καθώς από τις 2.161 προβλεπόμενες θέσεις του Υπουργείο, μόνιμοι υπάλληλοι είναι μόνο οι 750! Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να προχωρήσει σε μόνιμες προσλήψεις ή να δώσει κίνητρα για μετατάξεις στο συγκεκριμένο και ιδιαίτερα ευαίσθητο Υπουργείο (το οποίο επανασύστησε αφού το είχε καταργήσει και στο μεσοδιάστημα οι σχετικές αρμοδιότητες περιφέρονταν μεταξύ διαφόρων φορέων και υπουργών), στελεχώνει το Υπουργείο με μετακλητούς της αρεσκείας της και με συμβασιούχους μέσω αμφιλεγόμενων διαδικασιών.

Επειδή η εδραίωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας αφενός δυσχεραίνουν το διοικητικό έργο, αφετέρου δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος για πελατειακά παιχνίδια και διαρκή ομηρεία των εργαζομένων και διαιωνίζουν ένα πελατειακό και αναποτελεσματικό κράτος.

Επειδή η αναγκαιότητα πρόσληψης μόνιμου προσωπικού έχει αναδειχθεί μετ’ επιτάσεως ειδικά στους κρίσιμους τομείς του κοινωνικού κράτους κατά την περίοδο της πανδημίας και η αγνόηση αυτής της πραγματικότητας και οι «προσωρινές λύσεις» με τη χρήση των ελαστικών σχέσεων εργασίας οδηγεί σε φαύλους κύκλους, σε αδιέξοδα και τελικά σε διαιώνιση του πελατειακού κράτους.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί
• Γιατί παρά το ότι πλέον η χώρα έχει εξέλθει από τα προγράμματα στήριξης και έχει τη δυνατότητα μόνιμων προσλήψεων, η κυβέρνηση επιλέγει την διαρκή πρόσληψη συμβασιούχων (πολλές φορές με παράκαμψη του ΑΣΕΠ και αδιαφανείς διαδικασίες) έναντι μόνιμων προσλήψεων, ακόμη και σε κρίσιμους τομείς του Κοινωνικού Κράτους;
• Ποιος είναι ο σχεδιασμός στην πολιτική προσλήψεων; Προχωράει το σύστημα πολυετούς και ετήσιου στρατηγικού σχεδιασμού προσλήψεων τακτικού και εποχικού προσωπικού;
• Ποιος είναι ο σχεδιασμός για την κάλυψη των κενών του οργανογράμματος του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου με μόνιμο προσωπικό;
• Πως και πότε σχεδιάζουν να καλύψουν τη μείωση του τακτικού προσωπικού του δημοσίου και συγκεκριμένα των Υπουργείων και των Φορέων τους κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους;
• Πως και πότε σχεδιάζουν να καλύψουν τη μείωση του τακτικού προσωπικού ειδικά στους τομείς της Υγείας και των ΟΤΑ που είχαν και τη μεγαλύτερη απώλεια τακτικού προσωπικού παρά τις αυξημένες ανάγκες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν σωρευτικά κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας convid-19;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Ζαχαριάδης Κώστας

Χατζηγιαννάκης Μιλτιάδης

Αβραμάκης Ελευθέριος
Αγαθοπούλου Ειρήνη
Αλεξιάδης Τρύφωνας
Αυλωνίτης Αλέξανδρος - Χρήστος
Βαγενά Άννα
Βαρδάκης Σωκράτης
Βέττα Καλλιόπη
Γιαννούλης Χρήστος
Γκιόλας Γιάννης
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Ζουράρις Κωνσταντίνος
Καλαματιανός Διονύσιος - Χαράλαμπος
Καρασαρλίδου Ευφροσύνη (Φρόσω)
Κασιμάτη Ειρήνη (Νίνα)
Κάτσης Μάριος
Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά)
Κόκκαλης Βασίλειος
Λάππας Σπυρίδων
Μάλαμα Κυριακή
Μαμουλάκης Χαράλαμπος (Χάρης)
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μουζάλας Γιάννης
Μπαλάφας Γιάννης
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Μωραΐτης Αθανάσιος (Θάνος)
Νοτοπούλου Κατερίνα
Ξανθός Ανδρέας
Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα
Παπαηλιού Γιώργος
Παππάς Νίκος
Πέρκα Θεοπίστη (Πέτη)
Πούλου Παναγιού (Γιώτα)
Σαντορινιός Νεκτάριος
Σαρακιώτης Γιάννης
Συρμαλένιος Νίκος
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Φάμελλος Σωκράτης
Φίλης Νίκος
Χαρίτου Δημήτριος (Τάκης)
Χρηστίδου Ραλλία
Ψυχογιός Γεώργιος