«Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι», έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός.

Σε τούτο τον τόπο, 200 χρόνια πριν, οι Έλληνες εξεγέρθηκαν απέναντι στην πανίσχυρη Οθωμανική αυτοκρατορία, δείχνοντας ότι καμία ελευθερία δεν χαρίζεται, αλλά και ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Διεκδίκησαν, εκτός την ανεξαρτησία τους, και την πολιτική τους ελευθερία.Οι «ραγιάδες» που έγιναν αγωνιστές πάλευαν για ένα μέλλον ισότητας και δημοκρατίας, για ένα Κράτος στα πρότυπα των επαναστάσεων του καιρού τους: της Γαλλικής και της Αμερικάνικης. Οι θυσίες των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 αποτέλεσαν ορόσημο για τις επαναστάσεις της εποχής τους και συγκίνησαν ανθρώπους του πνεύματος, φτάνοντας μέχρι το σήμερα και αποτελώντας μία πολιτική παρακαταθήκη που αναδύθηκε ξανά και ξανά στην πορεία του λαού μας. Η κληρονομιά των αγωνιζόμενων Ελλήνων του 1821συνεχίζει να αποτελεί για εμάς, οδηγό για το μέλλον.​