Άρθρο της Αναπληρώτριας Εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην Κυριακάτικη Kontra News

Στην πολιτική ως γνωστόν όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι περισσότεροι από 7.500 χιλιάδες συμπολίτες μας που έχουν χάσει τη μάχη με τον κορονοϊό, 3.000 νέα κρούσματα ημερησίως, εκ των οποίων τα μισά περίπου στην Αττική, περισσότερες από 3.300 εισαγωγές στα Νοσοκομεία μέσα σε μία μόλις εβδομάδα (15-21 Μαρτίου), 700 διασωληνωμένοι, εκ των οποίων δεκάδες πρόχειρα εκτός ΜΕΘ, το ΕΣΥ να λειτουργεί σε συνθήκες «ιατρικής πολέμου», οι γιατροί και οι νοσηλευτές να βρίσκονται σε απόγνωση και οι πολίτες σε διαρκή αγωνία για τη βιολογική και οικονομική τους επιβίωση. Κι όλα αυτά έπειτα από διαρκές lockdown 6 μηνών.

Θα αναρωτηθεί λοιπόν κανείς «υπήρχαν μέτρα που αν η Κυβέρνηση είχε πάρει σήμερα θα είχαμε αποφύγει αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα;» Η απάντηση είναι με βεβαιότητα θετική. Το ζήτημα λοιπόν είναι γιατί δεν το έκανε;

Στο ερώτημα αυτό η απάντηση είναι διότι ουδέποτε ήταν αυτό το κύριο μέλημά της. Κάτι τέτοιο άλλωστε είναι εύκολα ανιχνεύσιμο στις δηλώσεις πρωτοκλασάτων υπουργών της Κυβέρνησης. «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω κλίνες» δήλωσε με τον πλέον κυνικό τρόπο, την εβδομάδα που μας πέρασε και μάλιστα εν μέσω κορύφωσης του τρίτου κύματος, ο υπουργός Επικρατείας, Γ. Γεραπετρίτης. Προκειμένου μάλιστα να δικαιολογήσει αυτόν του τον ισχυρισμό επισήμανε ότι η αναμονή για ένταξη σε ΜΕΘ είναι μόλις λίγο μεγαλύτερη των 24 ωρών και όλοι βρίσκονται σε οξυγόνο! «Η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών είναι αχρείαστο κόστος» υποστήριξε την ίδια περίοδο ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης. «Αν είχαμε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ για τις ΜΕΘ θα είχαμε πετάξει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ» είχε δηλώσει πριν λίγο καιρό ο Στέλιος Πέτσας, σε ρόλο τότε ακόμα Κυβερνητικού Εκπροσώπου.

Είναι εμφανές ότι εξαρχής γι’ αυτήν την Κυβέρνηση η πανδημία δεν ήταν κάτι που αντιμετωπίζεται με επιχειρησιακή προετοιμασία, οργάνωση, κονδύλια για την Υγεία, ενίσχυση του ΕΣΥ προσλήψεις μονίμων γιατρών, σχέδιο για προετοιμασία και ένταξη των ιδιωτικών κλινικών στη μάχη, χορήγηση δωρεάν διαγνωστικών τεστ με συνταγογράφηση και διενέργειά τους με όλα τα ιατρικά πρωτόκολλα για να διασφαλίζεται η δυνατότητα ιχνηλάτησης και ο έλεγχος της διασποράς, αραίωση των δρομολογίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, διενέργεια ελέγχων στους μεγάλους χώρους εργασίας, σοβαρή προετοιμασία των σχολείων, άνοιγμα του τουρισμού με ενιαία υγειονομικά πρωτόκολλα.

Αντίθετα, κατά την αντίληψη της Κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη η Πανδημία ήταν από την αρχή μία κατάσταση που αντιμετωπίζεται με περισσή κυβερνητική προπαγάνδα, εγκλεισμό, φρούδες υποσχέσεις για γρήγορο εμβολιασμό, μπόλικη ατομική ευθύνη κι ακόμα περισσότερη υπομονή. Κι ὃν οὐ τύπτει λόγος υπάρχει πάντα το plan b - «Χρυσοχοΐδης», η επιλογή του αυταρχισμού και της «αστυνομικής αυθαιρεσίας» κατόπιν, ωστόσο, άνωθεν και σαφώς διατυπωμένων εντολών.

Θα αναρωτηθεί, ξανά, εύλογα κανείς. Τελικά η Κυβέρνηση απέτυχε; Η απάντηση εδώ είναι σχετική. Διότι εξαρτάται από το ποιος ήταν ο στόχος της. Εκείνα που την ενδιέφεραν, τα πέτυχε. Να περάσει τον νέο πτωχευτικό κώδικα και την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας για να εξυπηρετήσει τους τραπεζίτες. Να πετύχει την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων κολεγίων με εκείνα των αποφοίτων των πολυτεχνικών και πανεπιστημιακών σχολών για να εξυπηρετήσει τους κολεγιάρχες. Να διατηρήσει τις ιδιωτικές κλινικές αμόλυντες από τον ιό για να εξυπηρετήσει τους κλινικάρχες. Να προετοιμάσει το έδαφος για να περάσει ως οδοστρωτήρας πάνω από τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και να δημιουργήσει τους όρους για «εκκαθάριση» των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να εξυπηρετήσει τις πολυεθνικές. Να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για την επερχόμενη ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Με δυο λόγια να εφαρμόσει το πρόγραμμά της.

Όσον αφορά, βέβαια, στη διαχείριση της Πανδημίας, απέτυχε. Και μάλιστα παταγωδώς. Αλλά είπαμε. Τι κι αν η προστασία της δημόσιας Υγείας είναι συνταγματική υποχρέωση; Το ζήτημα κάθε φορά είναι ποιων τα συμφέροντα επιλέγει μία Κυβέρνηση να εξυπηρετήσει.