Πριν την ομιλία μου στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου», αναφέρθηκα στην υποχρέωση όλων μας να τιμούμε την μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων Ελλήνων του Πόντου, την τελική δικαίωσή τους και την αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας.

Σχετικά με το Νομοσχέδιο εξήγησα γιατί η κυβέρνηση δεν επιδιώκει τη μεταρρύθμιση, αλλά την απορρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου!

Ο κ. Υπουργός Δικαιοσύνης αγνόησε τις θέσεις των θεσμικών φορέων, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και της επιστημονικής κοινότητας, για να ικανοποιήσει συμφέροντα και απαιτήσεις συγκεκριμένων ομάδων πίεσης.

Ο «παιδοκεντρικός» χαρακτήρας του νομοθετικού πλαισίου καταργείται και πλέον η τύχη του παιδιού θα καθορίζεται από τις επιδιώξεις, τις σκοπιμότητες και τους ανταγωνισμούς των διαζευγμένων γονέων.

Χωρίς τη συναίνεση της κοινωνίας, η κυβέρνηση επιβάλλει την αναγκαστική συνεπιμέλεια, ακόμη και όταν το παιδί κινδυνεύει να εκτεθεί σε «τοξικές» ψυχολογικές καταστάσεις, ακόμη και σε κακοποιητικές συμπεριφορές…

Ακόμη μία φορά, νομοθετεί απέναντι στην κοινωνία και την επιστήμη, προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων!

.

Το κείμενο της ομιλίας διαθέσιμο εδώ: