Ομιλία Λευτέρη Αβραμάκη στη Βουλή στο εργασιακό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας

Την άμεση απόσυρση του συνόλου των αντεργατικών και αντικοινωνικών διατάξεων που περιλαμβάνονται στο Σ/Ν του Υπουργείου Εργασίας απαίτησε ο Βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Λευτέρης Αβραμάκης, κατά την τοποθέτησή του στην Ολομέλεια της Βουλής.

Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι επιδεικνύει το πραγματικό της αντικοινωνικό πρόσωπο, ότι για μια ακόμη φορά στρέφεται ευθέως κατά του κόσμου της εργασίας αλλά και κατά των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που στηρίζονται στην κατανάλωση. Χαρακτήρισε την κυβέρνηση συνολικά και προσωπικά τον Υπουργό Εργασίας ότι δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα, ότι εξυπηρετούν μια μικρή μερίδα οικονομικών συμφερόντων που θέλουν να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους μειώνοντας το μισθολογικό κόστος και μειώνοντας τις θέσεις εργασίας που διαθέτουν.

«Σε μια εποχή που το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της κοινωνίας είναι η ανεργία, η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοθετικό έκτρωμα που μειώνει ακόμα περισσότερο τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας αλλά και μειώνει τους μισθούς και τις απολαβές των εργαζομένων, καθιερώνει ωράριο λάστιχο ακόμα και για τους μερικής απασχόλησης εργαζομένους, καταργεί στην πράξη το οκτάωρο και θεσπίζει το 10ωρο ως νόμιμη απασχόληση χωρίς επιπλέον αμοιβές αλλά με ανταπόδοση σε ρεπό. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που θα στερήσει έσοδα και από το ασφαλιστικό σύστημα, αφού λιγότερες θέσεις εργασίας και μικρότεροι μισθοί συνεπάγονται μικρότερες εργοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία», τόνισε χαρακτηριστικά. Η κυβέρνηση που σε κάθε ευκαιρία λοιδορεί το κοινωνικό κράτος, αφού πρώτα δημιουργεί τις συνθήκες χρεοκοπίας του, έρχεται μετά να κατηγορήσει το κοινωνικό κράτος ότι ευθύνεται για την χρεοκοπία, σε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία με πανάκεια μονίμως την παραχώρηση δημοσίων λειτουργιών στους ιδιώτες.

«Η κυβέρνηση και ανεπάγγελτος Υπουργός Εργασίας, καταργούν την υπερημερία και την επαναπρόσληψη του εργαζομένου σε περίπτωση παράνομης απόλυσης, καθιστούν κενή περιεχομένου τη συλλογική διαπραγμάτευση και την συνδικαλιστική εκπροσώπηση, καθιστώντας την ατομική σύμβαση ανώτερη και ισχυριζόμενοι ψευδεπίγραφα ότι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας αυξάνουν τη δύναμη του εργαζομένου, τι στιγμή που όλοι γνωρίζουμε εκτός προφανώς του Υπουργού του κομματικού σωλήνα που δεν έχει εργαστεί ποτέ, ότι οι εργοδότες θα λένε στους εργαζόμενους αυτές είναι οι ανάγκες της επιχείρησης, αυτοί είναι οι όροι συνεργασίας ή προσαρμόζεσαι ή φεύγεις», τόνισε σε άλλο σημείο.

Η κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο που ισχυρίζεται ότι πολλαπλασιάζει τη δύναμη των εργαζομένων στην πραγματικότητα «ως άλλος Όλι Ρεν εύχεται καλή δύναμη και καλό κουράγιο στους εργαζόμενους και ταυτόχρονα εύχεται καλό ταξίδι στους νέους που αδυνατώντας να βρουν αξιοπρεπή διέξοδο στην Ελλάδα θα αναζητήσουν αλλού την τύχη τους». Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που επιτίθεται στην ελληνική οικογένεια, διαλύει την οικογενειακή και κοινωνική ζωή, καθορίζει ως απόλυτο ρυθμιστή της ζωής τις περιοδικές ανάγκες της κάθε επιχείρησης. Προβλέπει άδεια άνευ αποδοχών για άγνωστο χρονικό διάστημα, υποταγή ακόμα και στις πιο ακραίες εργοδοτικές απαιτήσεις ή απόλυση.

Η κυβέρνηση σε ένα νομοσχέδιο που υποτίθεται αντιμετωπίζει την εργασιακή βία συστήνει νέες χειρότερες μορφές εργασιακής βίας. Πρόκειται για ένα μνημείο ακραίου και αντικοινωνικού νεοφιλελευθερισμού που απειλεί την κοινωνική συνοχή και την εργασιακή ειρήνη. «Αυτές είναι οι νέες και καλύτερες θέσεις εργασίας που υποσχεθήκατε, με δεκάωρα απλήρωτες υπερωρίες και θέσεις μερικής απασχόλησης με ωράριο λάστιχο;», αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά.

Το νομοθετικό αυτό έκτρωμα συναντά την αντίθεση μιας σειράς κοινωνικών και οικονομικών φορέων, ακόμα και των μικρών και μεσαίων εργοδοτών, των δικαστών, της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλή, πρώην Υπουργών και πρώην Βουλευτών της ΝΔ, συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει μια και μόνο επιλογή. Να ζητήσει συγνώμη από την ελληνική κοινωνία και να αποσύρει άμεσα στο σύνολό τους τις αντεργατικές και αντικοινωνικές ρυθμίσεις που έφερε ο επαγγελματίας πολιτικός αλλά ανεπάγγελτος Υπουργός Εργασίας.

.