ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

25/06/2021

Ρ. Χρηστίδου: Μέσα από την αγωνία και τις ευαισθησίες των ανθρώπων του πολιτισμού ενισχύθηκε το κίνημα του MeToo αλλά κυβέρνηση και Υπουργείο Πολιτισμού δεν ενδιαφέρθηκαν να αξιοποιήσουν την προσπάθεια ούτε στο ελάχιστο - βίντεο

Ρ. Χρηστίδου: Μέσα από την αγωνία και τις ευαισθησίες των ανθρώπων του πολιτισμού ενισχύθηκε το κίνημα του MeToo αλλά κυβέρνηση και Υπουργείο Πολιτισμού δεν ενδιαφέρθηκαν να αξιοποιήσουν την προσπάθεια ούτε στο ελάχιστο - βίντεο



Στη σημερινή της τοποθέτηση στην Επίκαιρη Επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, για τις πολιτικές ισότητας των φύλων, η Ραλλία Χρηστίδου, βουλεύτρια του Β3 Νότιου Τομέα Αθήνας, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο χώρο του Πολιτισμού και της Καλλιτεχνικής Δημιουργίας και υπογράμμισε τα εξής:

Αυτό που δεν έκανε η πολιτεία μέσα στην καραντίνα το έκαναν οι άνθρωποι. Μέσα από την αγωνία, την αναγκαστική καθήλωση αλλά και τις ευαισθησίες των ανθρώπων του πολιτισμού ενισχύθηκε το κίνημα του MeToo. Οι καλλιτέχνες απαίτησαν κάθαρση, ξαναζωντάνεψαν το ΣΕΗ, παρότρυναν ό ένας τον άλλο και η μία την άλλη να μιλήσει, συγκρότησαν Πειθαρχικό, συγκέντρωσαν τις καταγγελίες, τις παρέδωσαν στη δικαιοσύνη, ανέδειξαν με όποιο τρόπο μπορούσαν το πρόβλημα. Η κυβέρνηση όμως δεν ανταποκρίθηκε στο παραμικρό. Δεν αξιοποίησε όλη αυτή την προσπάθεια που έκανε ο κόσμος του πολιτισμού με προσωπικό κόστος, τουναντίον την αντιμετώπισε με απάθεια.

 

Αν στο παρελθόν κάποιοι που είχαν εξουσία εκβίαζαν άμεσα ή έμμεσα τις εργαζόμενες στο χώρο, με το νέο νομοσχέδιο που η κάθε εργαζόμενη και θεσμικά ορίζεται ότι διαπραγματεύεται με τον εργοδότη του μόνη και «ως ίσος προς ίσο», μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει. Θα οξυνθεί κι άλλο το πρόβλημα, προφανώς.

Το γεγονός ότι ο κλάδος του πολιτισμού ενισχύθηκε ελάχιστα και με τρόπο που εξαιρούσε την πλειοψηφία των εργαζόμενων σε αυτόν, θα καταδικάσει την όποια επανεκκίνηση των εργαζόμενων και των δημιουργών με την εξαίρεση όσων είχαν χρήματα πίσω τους να βασιστούν.

Το εθνικό σχέδιο δράσης που υποτίθεται έπρεπε να έχει ήδη βγει, που όλο ακούμε αλλά δεν βλέπουμε, δεν ξέρουμε τι πολιτικές περιλαμβάνει για τον πολιτισμό, και κυρίως: που θα «κουμπώσουν» αυτές οι πολιτικές, σε ποιο θεσμικό πλαίσιο, ώστε να είναι αποτελεσματικές και όχι κενό γράμμα. Από τη στιγμή που το θεσμικό πλαίσιο το έχει διαλύσει το νομοσχέδιο – σφαγείο Χατζηδάκη, κάθε σχετική συζήτηση θα παραμένει στο πεδίο της θεωρίας, δυστυχώς και στην πραγματικότητα θα πρυτανεύει ο εργασιακός νόμος της ζούγκλας και του νεοφιλελευθερισμού.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ