Συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουμε ανάγκη να συζητήσουμε πολιτικά και η Προγραμματική Συνδιάσκεψη μας δίνει την ευκαιρία αυτή μετά από αρκετό καιρό. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε γιατί κατάφερε να συγκροτήσει ένα συνεκτικό όραμα που κινητοποίησε την κοινωνική πλειοψηφία με επίκεντρο την κατάργηση της λιτότητας. Στον αντίποδα, στις εκλογές του 2019, ζητήσαμε από τους πολίτες να μας ψηφίσουν με κυρίαρχο επιχείρημα "να μη βγει ο Μητσοτάκης"  και όχι για το πρόγραμμά μας. Χρειάζεται λοιπόν να συγκροτήσουμε ένα νέο όραμα, ένα νέο "για να" που θα κινητοποιήσει ξανά την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Το Προγραμματικό κείμενο αποτελεί μία καλή βάση και αντανακλάει έναν σαφή στρατηγικό προσανατολισμό, πλην όμως δεν πρέπει να αμελήσουμε ότι πρόκειται για ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, άρα δεν συγκροτεί αφ` εαυτού στρατηγική και απαιτεί να εμβαθύνουμε και να διευρύνουμε τις προγραμματικές μας επεξεργασίες διαρκώς, προσαρμοζόμενοι στις ανάγκες της συγκυρίας. Από το κείμενο έλειπε μία ξεχωριστή αναφορά στη Νέα Γενιά. Την ανάγκη αυτή διαπιστώσαμε από κοινού με συντρόφους και συντρόφισσες της νέας γενιάς και καταθέσαμε τροπολογία για την ανάγκη συγκρότησης ενός ξεχωριστού προγράμματος, μιας Χάρτας Δικαιωμάτων για τη Νέα Γενιά που θα περιλαμβάνει εξειδικευμένες πολιτικές για τη Νεολαία στον πολιτισμό, τη στέγαση, την εκπαίδευση, την εργασία. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Επιτροπή Προγράμματος για την ενσωμάτωσή της στο προγραμματικό κείμενο.

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο, η πολιτική αντίληψη προσέγγισης σε ένα φαντασιακό δημοκρατικό κέντρο μας οδηγεί μοιραία σε πολιτικές επιλογές του μέσου όρου, άοσμες και τελικά αναποτελεσματικές. Αντιθέτως, χρειαζόμαστε ένα πολιτικό πρόγραμμα με σαφείς αιχμές, που θα απαντάει στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και θα παίρνει θέση στην όξυνση των κοινωνικών ανταγωνισμών, αγκαλιάζοντας τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Στο εσωκομματικό πεδίο, χρειάζεται να επιστρέψει η πολιτική στο προσκήνιο εμφατικά έναντι της διαπάλης για τη νομή ενός οιωνεί εσωκομματικού συσχετισμού. Να αποφύγουμε την πασοκοποίηση και όταν λέμε πασοκοποίηση εννοούμε τις αρνητικές πρακτικές που μας άφησε το ΠΑΣΟΚ κληρονομιά τα προηγούμενα χρόνια και όχι τις πολλές και θετικές παρακαταθήκες και παραδόσεις του χώρου, τις οποίες και θέλουμε να αποτελέσουν κομμάτι της νέας σελίδας στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Κλείνοντας, χρειάζεται να "ξεκουνήσουμε" το κόμμα και πυξίδα μας σε αυτό μπορεί να είναι η κινητοποίηση σύσσωμου του κόμματος στη μάχη ενάντια στην κατάργηση του 8ώρου τους τελευταίους μήνες, κινητοποίηση που όμοιά της είχαμε να δούμε από την εβδομάδα πριν το Δημοψήφισμα του 2015.