Τοποθέτηση της Σίας Αναγνωστοπούλου στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων κατά τη συζήτηση νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», χθες Τετάρτη 21/7.

Αναλυτικά η τοποθέτηση:

Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αποκλεισμός ενός τρίτου των μαθητών από τα πανεπιστήμια, αποτελεί στίγμα για την κυβέρνηση και για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά και από αυτές τις εξετάσεις που τελείωσαν τώρα και από την ελάχιστη βάση εισαγωγής, επιβεβαιώνεται ακόμα μία φορά η αλλεργία που έχει η Νέα Δημοκρατία στα λαϊκά στρώματα. Καταστατική της ιδεολογία είναι, ότι δεν πρέπει να υπάρχει κοινωνική κινητικότητα. Χθες το βράδυ παρακολούθησα με ενδιαφέρον μια εκπομπή σε ένα τηλεοπτικό κανάλι, στο Κόντρα, όπου ήταν στην εκπομπή της κυρίας Γιάμαλη, όπου ήταν δύο μαθητές ο Διονύσης και η Φωτεινή. Θα έπρεπε να τους είχατε ακούσει για ένα λόγο παραπάνω, ότι παρενέβη ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου, ο κύριος Κόπτσης. Ο μαθητής, ο Διονύσης, είπε ότι δεν διδάχθηκε σχέδιο στο σχολείο του. Είπε ο κ. Κόπτσης, ότι υπήρχε ο θεσμός της ενισχυμένης διδασκαλίας. Επέμεινε ο μαθητής ότι δεν διδάχτηκε, όπως και άλλοι μαθητές οι όποιοι είναι σε άλλα σχολεία. Ο κύριος Κόπτσης το μόνο που αντέτεινε, ήταν να ρωτήσει το παιδί ποια είναι αυτά τα σχολεία. Προς τιμήν της, η δημοσιογράφος παρενέβη και απέμπλεξε το παιδί από μία τέτοια διαδικασία. Όταν ρώτησε η δημοσιογράφος όμως – και εδώ είναι το ενδιαφέρον, κυρία Υπουργέ - τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά, που στα άλλα μαθήματα έχουν αριστεύσει, είπε ο κ. Κόπτσης ότι θα κατευθυνθούν στην κατάρτιση. Με ποιο δικαίωμα αποφασίζετε η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας, για έναν κατά τα άλλα αριστούχο μαθητή, επειδή έχασε ελάχιστες μονάδες από ένα μάθημα που δεν διδάχτηκε στο σχολείο; Ξέρετε κυρία Υπουργέ, ακόμα και να διδασκόταν, με την τηλεκπαίδευση πως διδάσκεται ένας μαθητής σχέδιο; Έχω μεγάλη απορία. Εγώ όμως θα πω κάτι άλλο, κυρία Υπουργέ. Αφήστε εμάς, που έχουμε ξεμείνει αριστεροί μιας άλλης εποχής και λοιπά. Η κυβέρνηση της Γαλλίας δεν είναι και καμία προωθημένη αριστερή κυβέρνηση. Ξέρετε τι έκανε πέρσι; Κατάργησε τις εξετάσεις του Baccalaureate για το πανεπιστήμιο, λόγω πανδημίας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Γαλλίας από το 1808 που θεσπίστηκαν από τον Ναπολέοντα, δεν διεξήχθησαν οι εξετάσεις του Baccalaureate, γιατί αναγνώρισε το εκεί Υπουργείο Παιδείας ότι δεν μπορούν μέσα σε αυτές τις συνθήκες τα παιδιά να μπουν αλλιώς στο πανεπιστήμιο, παρά μόνο συνυπολογίζοντας το μέσο όρο των δύο τριμήνων της σχολικής τάξης.

Εσείς βρήκατε ως ευκαιρία την πανδημία, για να δημιουργήσετε σφαγή και εγώ να αποδεχτώ τον αριθμό που λέτε εσείς. Γιατί να μείνουν 9.500 μαθητές έξω; Υπάρχουν 77.000 θέσεις για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Οι 77.000 θέσεις πρέπει να καλυφθούν, μέχρι τελευταίας. Κοιτάξτε είμαι πανεπιστημιακός δάσκαλος και γνωρίζω πάρα πολύ καλά, ότι οι εξετάσεις για το πανεπιστήμιο δεν είναι εξετάσεις γνώσεων γενικά στο αντικείμενο, που θέλει να σπουδάσει ο άνθρωπος. Καταλάβετε το, εκεί είναι η βαθιά ιδεολογικά καταστατική σας αντίληψη, ότι δεν πρέπει τα λαϊκά στρώματα να προχωράνε ή μία αριστεία, την οποία έχετε φτιάξει στο κεφάλι σας.

Οι εξετάσεις είναι ιεράρχηση βαθμολογίας, δεν είναι απόδειξη γνώσεων. Εμείς, που έχουμε φάει τα χρόνια μας στα πανεπιστήμια, έχουμε δει παιδιά με πολύ χαμηλές βαθμολογίες να θριαμβεύουν και με μεγάλες βαθμολογίες να μην προχωράνε. Υπάρχουν, 77.000 θέσεις στα πανεπιστήμια και εν μέσω πανδημίας, αλλά εγώ θα έλεγα και χωρίς πανδημία, για ποιο λόγο στερείται αυτά τα παιδιά. Ανεβαίνετε εδώ, το έγραψε μία νεοφιλελεύθερη καθηγήτρια, έδωσε την πάσα ο κ. Κόπτσης χτες, ήξερε για κατάρτιση, η καθηγήτρια έδωσε τη πάσα ότι μπορεί να μπει Αρχιτεκτονική Πάτρας, Ιωαννίνων και λοιπά, όμως, το παιδί θέλει να μπει στο EΜΠ, έκανε το χρέος του απέναντι στην πολιτεία, διάβασε σε αυτό που του επιβάλει η πολιτεία, αλλά η πολιτεία δεν κάνει το χρέος της, δεν τον δίδαξε σχέδιο, δεν είχε τη δυνατότητα να διδαχτεί σχέδιο. Από την άλλη μεριά η πολιτεία τώρα του λέει, όχι δεν θα πας εκεί, θα πας εκεί που η δικιά μας ιδεοληπτική εμμονή σε οδηγεί. Αν έχει λεφτά αυτό ή το άλλο παιδί να πάει ή αν δεν έχει, φαίνεται ότι σας είναι παγερά αδιάφορο.

Όλο το νομοσχέδιο, από την αρχή ως το τέλος, βασίζεται ακριβώς σε αυτή τη λογική. Μία ιδεοληψία απέναντι στα λαϊκά στρώματα, μία ιδεοληψία απέναντι στο δημόσιο σχολείο. Σας ακούω από χτες, και εσάς και τους βουλευτές της ΝΔ, αυτονομία και ελευθερία. Θα ξεχάσουμε τα στοιχειώδη. Για να υπάρξει ελευθερία και αυτονομία προϋποτίθεται ένα πράγμα, η ισότητα. Όχι εξισοτισμός, κυρία Υπουργέ. Για σας η δημοκρατία είναι εξισοτισμός. Τι να κάνουμε που για μας είναι ισότητα και δικαιοσύνη; Λέτε, απεμπολούμε αρμοδιότητες από την κεντρική εξουσία. Πού τις μεταφέρετε; Σε ένα γραφειοκρατικό σκελετό, μία ιεραρχία απίστευτη. Επόπτης ποιότητας, με συμβούλια γύρω του και είναι στελέχη, υποστελέχη, αντιστελέχη, ένα σωρό. Μία κάθετη ιεράρχηση, κάθε έννοια δημοκρατίας, κάθε έννοια λογοδοσίας της κεντρικής εξουσίας απέναντι στην κοινωνία και στα δημόσια σχολεία, χάνεται με αυτό τον τρόπο.

Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά, αλλά θέλω να τελειώσω με ένα πράγμα. Αυτή η περίφημη αξιολόγηση. Είσαστε κατά της αξιολόγησης και λοιπά. Η αξιολόγηση, και το λέω και ως πανεπιστημιακός που έχω αξιολογηθεί σε όλη μου τη ζωή, άλλο είναι η αξιολόγηση μέσα στην κοινότητα σου, από τους ανθρώπους που είναι στην επιστήμη τη δικιά σου, μέσα στο τμήμα το δικό σου που συνυπολογίζονται τα πάντα, που συμμετέχουνε οι συνάδελφοί σου, που συμμετέχουν ακόμα και οι φοιτητές χωρίς δικαίωμα ψήφου βέβαια και άλλο είναι μία αξιολόγηση εξωτερική, που δημιουργεί κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό. Segregation, κυρία Υπουργέ, αυτό ακριβώς κάνετε. Πού οδηγεί αυτό; Οδηγεί σε σχολεία πρώτης, δεύτερης, τρίτης, τέταρτης κατηγορίας. Ελευθερία, για να υπάρχει αυτονομία, την οποία δεν καταλαβαίνω εγώ. Την έννοια της αυτονομίας, δεν την καταλαβαίνω.

Με μια τελευταία λέξη για τα «πολλαπλά βιβλία». Μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε εκδότες και σε σχολάρχης θα δημιουργηθεί πώς θα περάσουμε τα βιβλία τους. Και λέτε, κυρία Υπουργέ, ότι θα υπάρχουν δύο κατηγοριών, αυτά που οι καθηγητές θα προτείνουν στους μαθητές τους, έτσι και αλλιώς γίνετε, καθηγητές που αγαπάνε κιόλας και έχουν μεράκι με το αντικείμενό τους το κάνουνε.

Μία μόνο τελευταία κουβέντα. Η πολιτεία οφείλει στους εκπαιδευτικούς. Σήμερα βλέπω παντού σχόλια για τον Αντετοκούνμπο. Ο Αντετοκούνμπο αν δεν γινόταν αυτό που γινόταν εδώ στη δικιά μας κοινωνία και με τη δικιά σας ιδεολογία θα ήταν ένα τίποτα γιατί δεν θα ήταν άριστος, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Οφείλουμε σε αυτούς τους καθηγητές που κράτησαν την κοινωνική συνοχή. Έρχεστε και μας λέτε πόσοι εγκλωβίζονται στα πανεπιστήμια. Κυρία Υπουργέ, σας παρακαλώ μην ξαναχρησιμοποιήσετε αυτήν την έκφραση, είναι ντροπή. Δεν εγκλωβίζεται κανένας νέος στα πανεπιστήμια. Τιμή είναι στους νέους να είναι στα πανεπιστήμια ότι και να κάνουνε. Αλλά δεν μπορεί από την άλλη μεριά, κυρία Υπουργέ, να μην αναφέρεστε στα 30% των αναπληρωτών, μουσικοί που έχουνε γυρίσει επί 10 - 15 χρόνια όλη την Ελλάδα, έχουνε πάρει πτυχία και δεν μπορούν να διοριστούν. Καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων που δουλεύουνε με ιδιωτικά συμφωνητικά, άπειροι καθηγητές σε αυτή την κατάσταση.

Μεταρρυθμίσεις θέλετε; Κάντε αυτές τις μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν μπορείτε να τις κάνετε, είναι έξω από την ιδεολογία σας.

Ευχαριστώ.

.