«Αποσύρετε το νομοσχέδιο, που εξοστρακίζει το κλίμα δημοκρατικού διαλόγου, το οποίο έχει ανάγκη το σχολείο και φέρνει ανασφάλεια και πελατειακό σύστημα, στην εκπαιδευτική κοινότητα» είπε εξαρχής στην κυβέρνηση, ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιάννης Αμανατίδης, κατά τη σημερινή τοποθέτησή του, στη διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

«Η συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων του συλλόγου των διδασκόντων, σε συνδυασμό με το διορισμό του σχολικού συμβουλίου, δεν αποτελούν αποκέντρωση, ούτε αναβάθμιση ή ενδυνάμωση του ρόλου των εκπαιδευτικών» επισήμανε.
 
«Καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί να πετύχει στην εκπαίδευση, εάν δεν έχει την αποδοχή και την στήριξη της εκπαιδευτικής κοινότητας- εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς» τόνισε, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών.  

«Θεωρείτε το σχολείο  εταιρεία και τους εκπαιδευτικούς ως απλούς εκτελεστές των κυβερνητικών επιλογών» ανέφερε, χαρακτηριστικά.  

«Όλοι είναι αντίθετοι στο νομοσχέδιο, όχι γιατί βάζετε μέσα την αξιολόγηση, αλλά γιατί βάζετε αυτή την αξιολόγηση, που θα υπηρετεί την κομματοκρατία» πρόσθεσε, προβλέποντας πως αν τελικά ψηφιστεί θα είναι θνησιγενές.  

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση στην Επιτροπή ειδικά των Μορφωτικών Υποθέσεων, θα πρέπει να έχει ουσία εφόσον οι βουλευτές κατά κύριο λόγο και τα κόμματα  εκθέτουν  τις απόψεις τους. Ταυτόχρονα, όμως η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, θα πρέπει να παίρνει υπόψη της τις παρατηρήσεις των βουλευτών και των κομμάτων μαζί με τους φορείς και ανάλογα να κάνει τις τροποποιήσεις. Έτσι πολύ ορθά επισημάνθηκε από συνάδελφο στην Επιτροπή, ότι η ουσία είναι αυτή και θα πρέπει η κυρία Υπουργός, στο τέλος να μας πει ποιες αλλαγές έχει κάνει, ή  όλα τα έχει κάνει καλά; Είναι κάτι σύνηθες που μας έχει συνηθίσει το Υπουργείο Παιδείας, δηλαδή, ότι όλα τα έχει κάνει καλά χωρίς καμία αλλαγή.

Με ερωτηματικό θα έβαζα το εξής: Ας πούμε υπάρχει μία πρόταση από την Ένωση Περιφερειών σε σχέση με διοικητικούς και γραμματείς στα σχολεία, τα οποία πραγματικά το έχουν ανάγκη, ειδικά με το πολυσύνθετο έργο το οποίο έχουν το τελευταίο διάστημα, όπως επίσης, οι διευθύνσεις οι οποίες χρειάζονται να έχουν δικό τους προϋπολογισμό. Επίσης υπάρχουν και διάφορα υπομνήματα από διάφορους φορείς όπως την Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών για την περιβαλλοντική εκπαίδευση και από άλλους φορείς. Βέβαια το κυρίαρχο αίτημα το έβαλαν οι Ομοσπονδίες. Αυτό όσον αφορά τη διαδικασία της Επιτροπής. Το κυρίαρχο αίτημα το έβαλαν οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και οι γονείς, Δηλαδή ποιο; Απόσυρση του νομοσχεδίου.


Κυρία Υπουργέ, αποσύρετε το νομοσχέδιο και επειδή ξέρω, ότι η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει διαφορετικά, απευθύνομαι στους συναδέλφους βουλευτές τόσο και της Συμπολίτευσης. Με το νομοσχέδιο αυτό και επιτρέψτε μου να επικαλεστώ  την 25ετή παρουσία μου σε τάξη ως εκπαιδευτικός, αλλά και καταγόμενος από οικογένεια εκπαιδευτικών, το νομοσχέδιο αυτό εξοστρακίζει βασικά πράγματα τα οποία κατάφερε ο νόμος 1566, να θέσει και στην μεταπολίτευση. Δηλαδή, τι εξοβελίζει:  Το κλίμα του δημοκρατικού διαλόγου και της σύνθεσης τα οποία έχει ανάγκη το σχολείο, έτσι ώστε να λύνει τα πολύπλοκα προβλήματα τα οποία εντοπίζει στη νέα εποχή. Είναι μία αντιμεταρρύθμιση, η οποία κλείνει έναν κύκλο προσπαθειών, αν θέλετε, οι οποίες έχουν γίνει κατά καιρούς. Ξαναγυρίζουμε όχι στον παλιό επιθεωρητή, αλλά έχουμε τον διευθυντή επιθεωρητή πλέον. Το κλίμα των σχολείων θα αλλάξει, θα γίνει τελείως διαφορετικό, θα είναι πραγματικά ένα σχολείο που θα έχει μέσα εξαρτήσεις, θα υπάρχουν πελατειακές σχέσεις, θα υπάρχει η ανασφάλεια. Και όλα αυτά στην καθημερινότητα, με αποτέλεσμα να διαλύεται το παιδαγωγικό κλίμα, η συναδελφικότητα,  η συνεργασία και η αλληλεγγύη στο σχολείο.
Είναι αυτό το σχολείο που αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οποία ουσιαστικά το σχολείο το αντιμετωπίζει σαν εταιρία  και τους εκπαιδευτικούς ως απλώς διεκπεραιωτές  εντολών ή απλούς δημοσίους υπαλλήλους.

Δεν είναι έτσι τα πράγματα στο σχολείο. Η κακοποίηση των εννοιών, αυτονομία, ενδυνάμωση του ρόλου των εκπαιδευτικών και αποκέντρωση είναι προφανής. Δεν έχεις αυτονομία και αποκέντρωση χωρίς δημοκρατία. Η συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων του συλλόγου διδασκόντων και ο περιορισμός του σε επουσιώδη πράγματα μαζί σε συνδυασμό με το διορισμό ουσιαστικά του σχολικού συμβουλίου, δεν αποτελούν αποκέντρωση ούτε είναι η ενδυνάμωση του ρόλου των εκπαιδευτικών.

Αναρωτήθηκε κάποιος συνάδελφος και πολύ σωστά, πόσα Προεδρικά Διατάγματα έγιναν για την αξιολόγηση; Οι Κυβερνήσεις μέχρι τώρα, βάζω μία εξαίρεση στη δική μας, γιατί προσπαθήσαμε πραγματικά με την εσωτερική αξιολόγηση που την έχουμε βελτιώσει, θεωρούσαν ότι όλη η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι, αν θέλετε η λύση σε όλο το πρόβλημα της εκπαίδευσης. Δεν είναι έτσι, πρέπει να αναρωτηθούμε σαν πολιτικοί. Ποιοι είναι οι πόροι της εκπαίδευσης, πόσα χρήματα δίνονται για την εκπαίδευση; Ποια είναι  η κατάσταση των εκπαιδευτικών; Τι γίνεται με τις αίθουσες, με τα προγράμματα με τα βιβλία; Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και ο εκπαιδευτικός ως μοχλός εκπαίδευσης, είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα  του εκπαιδευτικού έργου.

Επιτρέψτε μου να σας πω και κάτι άλλο. Τόσα χρόνια, εγώ θα βάλω και τη δική μας διακυβέρνηση, υπάρχουν κάποιοι απολογισμοί αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, των εκπαιδευτικών με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Πότε  τα πήρε αυτά η διοίκηση υπόψιν της, έτσι ώστε να κάνεις διορθωτικές κινήσεις για τη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου στις σχολικές μονάδες; Ποτέ και προκαλώ όποιον θέλει να με διαψεύσει. Ποτέ, γιατί απέτυχαν όλοι; Γιατί καμιά μεταρρύθμιση, ειδικά όταν θέλει να φιλοδοξήσει  να είναι ριζική,  δεν μπορεί να πετύχει στην εκπαίδευση, εάν δεν έχει την αποδοχή τουλάχιστον και τη στήριξη της εκπαίδευσης της κοινότητας και σε αυτό βάζω και τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές και τους γονείς.

Σε αυτό το νομοσχέδιο, είδατε ότι ήρθαν όλοι αντίθετοι. Όχι γιατί βάζετε  την αξιολόγηση, αλλά γιατί βάζετε αυτή την αξιολόγηση, η οποία θα υπηρετεί την κομματοκρατία. Εδώ θα είμαστε και για αυτό το λόγο, αυτό το νομοσχέδιο εφόσον ψηφιστεί, εφόσον εξοστρακιστεί , το σχολείο θα είναι θνησιγενές, γιατί θα φέρει τόσες τις στρεβλώσεις μέσα στο σχολείο, οι οποίες θα είναι εμφανείς και σε σας και θα δείτε το αποτέλεσμα. Αυτό είναι, γιατί δεν πετύχαμε όλα αυτά. Τι χρειάζεται το σχολείο;  Χρειάζεται ενίσχυση  και το κλίμα της εμπιστοσύνης.
 Πείτε μου, ποια εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν οι εκπαιδευτικοί όταν τους έχετε βγάλει από τα υπηρεσιακά συμβούλια, τι εμπιστοσύνη μπορεί να  έχουν οι εκπαιδευτικοί όταν στα υπηρεσιακά συμβούλια, έχετε διορίσει ουσιαστικά  εκπαιδευτικούς με συμμετοχή του 7% στις εκλογές, αυτή είναι η δημοκρατία; Θα απαντήσει κανείς σε αυτά ή τα περνάμε σαν να μην υπάρχουν, και άρα δεν υπάρχουν. Αυτό λέγεται στρουθοκαμηλισμός, αλλά οι εκπαιδευτικοί τα γνωρίζουμε αυτά. Εν μέσω πανδημίας μάλιστα κάνατε αύξηση των μαθητών ανά τμήμα. Δεν πήρατε όλα εκείνα τα μέτρα και θα δούμε πάλι από τον Σεπτέμβριο να ανοίγουν τα σχολεία με τους ίδιους όρους.

Κύριε πρόεδρε, νομίζω ότι ο ρεβανσισμός ο οποίος πάει να επιβληθεί αυτή τη στιγμή απέναντι στους εκπαιδευτικούς οι οποίοι δεν -και δεν πρόκειται- να πείτε ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρόεδροι των συνομοσπονδιών δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ανήκουν στην ΔΑΚΕ. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια καθολική αποδοκιμασία της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας στην εκπαίδευση και το να φέρετε αντίθετο -σε αυτό εδώ- ως επιχείρημα τη δημοσκόπηση οποιασδήποτε εφημερίδας νομίζω ότι δεν περιποιεί τιμή για την αξιοπιστία των λεγομένων και των επιχειρημάτων.
Νομίζω όμως ότι το εκπαιδευτικό κίνημα και όλοι μας στην ελληνική κοινωνία έχουμε πείρα από τέτοια νομοσχέδια.
Αυτό το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά. Ελπίζω για να μην έχουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα στην εκπαίδευση.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Πρόεδρε.