Σαράντα επτά χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα. Κάθε μέρα, σε κάθε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο, σε κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα πρέπει να αγωνιζόμαστε για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρώπινη χειραφέτηση.

Η Δημοκρατία μας κρίνεται και από το πώς συμπεριφέρεται στους πιο αδύναμους, τους αόρατους, τους "άλλους". Καλούμε, λοιπόν, την κυβέρνηση αλλά και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας   στο πλαίσιο του ρόλου της, να πάρουν θέση και να αποδείξουν ότι η Δημοκρατία μας έχει "μάτια" παντού και δεν μπορεί να απελαύνει παιδιά-πρόσφυγες, μαθητές στα σχολεία των Ιωαννίνων και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας που έχουν ενταχθεί κανονικά στην ελληνική κοινωνία.

Από αυτά κρινόμαστε. Από αυτά και πολλά άλλα. Όμως, όταν κλείνουμε τα μάτια στα δικαιώματα των πιο ευάλωτων, πρέπει να ξέρουμε ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι σύντομα έρχεται η σειρά μας...