Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στον ρ/σ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5

Μεγάλη καταστροφή με σοβαρές επιπτώσεις σε περιβάλλον, ατμόσφαιρα, δημόσια υγεία και οικονομία.

Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σαφώς είναι τραγική. Διανύουμε τη 2η βδομάδα μεγάλων πυρκαγιών, ενώ βρισκόμαστε στο μέσον της αντιπυρικής περιόδου. Τα περίπου 900.000 στρέμματα που κάηκαν είναι μεγάλη καταστροφή που θα επιφέρει σοβαρά προβλήματα στο περιβάλλον, στην ατμόσφαιρα και στη δημόσια υγεία. Εκτός αυτών, οι περιουσίες των κατοίκων κάηκαν και καταστράφηκαν ολόκληρες τοπικές οικονομίες, και ειδικά στη Βόρεια Εύβοια, όπου βασικοί παράγοντες τοπικής οικονομίας (τουρισμός, μελισσοκομία, κτηνοτροφία κλπ.) επλήγησαν ανεπανόρθωτα και πολύ δύσκολα θα επανακάμψουν. Το περιβάλλον συνδέεται και με την οικονομική ανάπτυξη.

Οι κυβερνώντες επαναπαύονται γενικώς στη λογική «βλέποντας και κάνοντας». Δεν είχαν κανένα σχεδιασμό, μόνο επικοινωνιακά κόλπα.

Δυστυχώς, οι χειρισμοί της Κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ότι οι κυβερνώντες επαναπαύονται γενικώς στη λογική «βλέποντας και κάνοντας». Δεν είχαν σχεδιασμό, ενώ είχαν προειδοποιηθεί από την επιστημονική κοινότητα για την επικινδυνότητα του ακραίου καύσωνα. Δεν έλαβαν κανένα μέτρο, γεγονός απαράδεκτο, ειδικά για την Πολιτική Προστασία, της οποίας βασικό στάδιο αποτελεί η ΠΡΟΛΗΨΗ. Ο κ. Χαρδαλιάς, τον Μάιο, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτησή μου, δήλωνε πλήρως προετοιμασμένος και 3 μέρες μετά κάηκαν τα Γεράνεια Όρη. Έπειτα, κινήθηκε τελείως επικοινωνιακά, εξαγγέλοντας το πρόγραμμα Δρυάδες για 18 περιοχές της Αττικής – προβλεπόταν εντατική δράση για την αντιπυρική προστασία τους – στις οποίες και συμπεριλαμβάνονταν το Τατόι, οι Αφίδνες, η Ιπποκράτειος Πολιτεία. Όλοι είδαμε τι συνέβη στην Αττική…

Επιβάλλεται ένας συγκεκριμένος σχεδιασμός της λειτουργίας της Πολιτικής Προστασίας.

Η Πολιτική Προστασία πρέπει να λειτουργεί σαν μια ομπρέλα συντονισμού φορέων, επιστημονικών και επιχειρησιακών φορέων. Πολιτική Προστασία χωρίς δασικές υπηρεσίες, τις προτάσεις των ειδικών επιστημόνων και, το κυριότερο, χωρίς επιχειρησιακό μηχανισμό, δεν γίνεται. Η Πολιτική Προστασία είναι πολυσύνθετος μηχανισμός. Γι’ αυτό τον λόγο, το 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει Πρόταση Νόμου, την οποία και επανακαταθέσαμε το φθινόπωρο του 2020, που περιλάμβανε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα λειτουργίας της Πολιτικής Προστασίας. Από την άλλη, η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει το νόμο 4662/2020, ένα νόμο που οι ίδιοι διαφήμιζαν ως σύγχρονο και σωτήριο για την Πολιτική Προστασία και οι ίδιοι τον έθεσαν σε αδράνεια με ΠΝΠ, επαναφέροντας την πολιτική προστασία σε διατάξεις του 2003 (Ξενοκράτης). Ωστόσο, και ο Ξενοκράτης προϋποθέτει στρατηγικό σχέδιο για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Ποιο ήταν το σχέδιο της Κυβέρνησης, λοιπόν;

Η Κυβέρνηση επέλεξε την εκκένωση των οικισμών. Είναι γεγονός, όμως, ότι κάποια χωριά σώθηκαν από τους πολίτες που επέλεξαν να παραμείνουν και να επιχειρήσουν μαζί με τα Πυροσβέστες και τα σώματα ασφαλείας. Πρέπει να υπάρχει σχέδιο, όχι δόγματα.

Επιβάλλεται η ενίσχυση τόσο του εναέριου στόλου δασοπυρόσβεσης, όσο και των επίγειων μέσων.

Επίσης, απαραίτητος είναι ο εναέριος στόλος δασοπυρόσβεσης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε εξασφαλίσει ελικόπτερα, τα οποία και αύξησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Ωστόσο, τα περισσότερα αεροσκάφη είναι παλιά, άλλα είναι για περιορισμένες ρίψεις και με μικρή χωρητικότητα. Από ότι φάνηκε, τα περισσότερα αεροσκάφη έμειναν ακινητοποιημένα. Εκτός, όμως, από την αεροπυρόσβεση, σημαντικό ρόλο παίζουν και τα επίγεια μέσα. Η Κυβέρνηση δεν προχώρησε φέτος σε επαρκή αριθμό προσλήψεων εποχικών πυροσβεστών. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μονιμοποιήθηκαν περίπου 2200 πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης, ενώ είχε προσληφθεί και μεγάλος αριθμός εποχικών.

Επιβάλλεται η άμεση αποκατάσταση των πληγέντων, τοπικά αναπτυξιακά σχέδια και ανασχεδιασμός των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Κήρυξη άμεσα αναδασωτέων των καμένων εκτάσεων.

Ο κόσμος στις περιοχές που επλήγησαν δεν θα το βάλει κάτω. Υπάρχει μεγάλη οργή προς την Κυβέρνηση. Ευχόμαστε, όπως ανέφερε και ο Α. Τσίπρας, αυτή η οργή να μετατραπεί σε δύναμη ελπίδας και δράσης για να ορθοποδήσουν οι περιοχές. Εκτός από τις αποζημιώσεις, απαραίτητα είναι και τοπικά αναπτυξιακά σχέδια και σίγουρα οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης να ανασχεδιαστούν βάσει των νέων συνθηκών και αναγκών.