Σημεία από την τοποθέτηση του βουλευτή Κορινθίας και τομεάρχη Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατά την κατ’ άρθρον επεξεργασία του νομοσχεδίου για τ​ις επιστροφές τις απελάσεις και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με το προσφυγικό-μεταναστευτικό

​Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για κατάχρηση των διαδικασιών απέλασης και επιστροφής με παραβίαση των εγγυήσεων της σχετικής οδηγίας. Αυτό είπε ρητώς στην Επιτροπή και ο Συνήγορος του Πολίτη. Πρέπει να είναι σαφές ότι ειδικά για τους αιτούντες άσυλο ισχύει ρητή εξαίρεση από τις διατάξεις παρέκκλισης της Οδηγίας Επιστροφών και ότι έχουν ρητώς το δικαίωμα παραμονής στη χώρα μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας Ασύλου, χωρίς να κινδυνεύουν με απέλαση.

​Η χορήγηση άδειας για ανθρωπιστικούς λόγους περικόπτεται οριστικά για όσους απορρίπτονται από την Αρχή Προσφυγών, αν και ήταν η βασική ασφαλιστική δικλείδα για την διασφάλιση της υγείας και της ζωής για όσους υπήρχαν ενδείξεις που δημιουργούσαν αμφιβολίες στην απόφαση της Επιτροπής. Η μόνη δυνατότητα αναβολής απομάκρυνσης για ανθρωπιστικούς λόγους ασκείται πλέον από τα αστυνομικά όργανα σύμφωνα με το άρθρο 24 ν. 3907/2011.

​Περικόπτεται το μέγιστο διάστημα οικειοθελούς αναχώρησης και μειώνεται από 30 σε 25 ημέρες ενώ η προθεσμία οικειοθελούς αναχώρησης δεν μπορεί να παρατείνεται για περισσότερο 120 ημέρες, αντί για ένα χρόνο που ίσχυε. Μεταξύ άλλων, ανατρέπει τη σχολική καθημερινότητα των παιδιών σε σχέση με τη σχολική διαδικασία.
​Η Κυβέρνηση επιμένει να επεκτείνει το δόγμα κράτησης και πλέον όλες οι κλειστές δομές των νησιών θα έχουν ΠΡΟΚΕΚΑ. Ο εγκλωβισμός χιλιάδων ψυχών σε φυλακές που επιλέγει η κυβέρνηση παραβιάζει δικαιώματα και εμπαίζει τις τοπικές κοινωνίες.

​Εισάγεται απαράδεκτη σιωπηρή απόρριψη της αίτησης παράτασης της προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης και με τον τρόπο αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο μεθόδευσης απορρίψεων δια της μη απάντησης.

​Η άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους πλέον χορηγείται άπαξ, είναι λάθος και θα πρέπει να μπορεί υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις που καθορίζονταν από την εγκύκλιο 3/2018 να υπάρχει δυνατότητα και δεύτερης αίτησης για να μην καταστρατηγείται το πνεύμα της άδειας εξαιρετικών λόγων που είναι η προστασία όσων έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα και δεν μπορεί να παραμένουν «αόρατοι».

​Αν δεν έχει εκδοθεί απόφαση που να χορηγεί διεθνή προστασία και διαπιστωθεί ότι ο αιτών, συνιστά κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια ή την κοινωνία, τότε η αίτηση απορρίπτεται. Ωστόσο, οι λόγοι για μια τέτοια απόφαση αναφέρονται περιοριστικά σε ευρωπαϊκές Οδηγίες και την ίδια τη Συνθήκη της Γενεύης και μια τέτοια διάταξη μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση και μη προστασία ανθρώπων που αν επιστραφούν στη χώρα προορισμού τους θα διατρέξουν πραγματικό κίνδυνο να υποστούν εξευτελιστική και απάνθρωπη μεταχείριση.

​Οι ρυθμίσεις για τον προσωρινό αριθμό υγειονομική κάλυψης των αιτούντων άσυλο είναι θετικές αλλά δεν λύνουν μια σειρά ζητημάτων για περιπτώσεις μεταναστών και των οικογενειών τους, που δεν καλύπτονται και παραμένουν ακάλυπτοι.

​Στο ισχύον πλαίσιο έχει περιγραφεί η διαδικασία για τις περιπτώσεις που αμφισβητείται η ανηλικότητα. Ο αιτών πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ανήλικος μέχρι οριστικής απόδειξης ότι δεν είναι. Οτιδήποτε άλλο, όπως η ρύθμιση που φέρνει το Ν/Σ, είναι δυσανάλογο και μαζί με τον ηλικιακό διαχωρισμό ασυνόδευτων ανηλίκων στα 15 έτη, εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες.

​Παραμένει η πρόβλεψη της κράτησης σε αστυνομικά τμήματα. Χώροι που είναι παντελώς ακατάλληλοι για διοικητική κράτηση και παραβιάζουν σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων και εγγυήσεων. Η κράτηση πρέπει να εφαρμόζεται ως έσχατο μέτρο, μόνο εφόσον έχουν εξαντληθεί όλα τα εναλλακτικά ηπιότερα μέτρα και κατόπιν αιτιολογημένης απόφασης, όπως επιτάσσει και το Συμβούλιο της Ευρώπης.

​Επιχειρείται ποινικοποίηση δράσης διάσωσης ανθρώπων από ΜΚΟ και ανθρωπιστικές οργανώσεις. Είναι σαφές ότι την ευθύνη έχει το Λιμενικό Σώμα και η Ακτοφυλακή και ότι οι όποιες οργανώσεις δρουν υπό τις οδηγίες τους και επικουρικά προς τις αρχές. Προβλέπεται άλλωστε ήδη το σχετικό πλαίσιο. Με τη νέα διάταξη, όμως, εισάγεται μια δυνητική απαγόρευση και απειλή ακόμα και προς αυτούς που συμβάλλουν πραγματικά στις διασώσεις. Το έργο της διάσωσης ανθρώπων στη θάλασσα είναι ηθική και νομική υποχρέωση του κάθε καπετάνιου πλωτού σκάφους και της χώρας.

​Δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος για την στελέχωση του ΥΜΕΑΣ από ένστολο προσωπικό. Οι αρμοδιότητες των εν λόγω Υπουργείων μπορούν να υπηρετούνται χωρίς μετακίνηση προσωπικού, η εν λόγω διάταξη είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνη ειδικά για μια υπηρεσία όπως είναι η Υ.Π.Υ.Τ. που έχει κατά βάση επιχειρησιακό χαρακτήρα.
​Οι Υπηρεσίες του Υπουργείου πάσχουν από σοβαρή έλλειψη προσωπικού και το θέμα ανέδειξε και ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στις αποκεντρωμένες διοικήσεις. Παρόλα αυτά η ηγεσία επιμένει να κατακλύζει με μετακλητούς τις υπηρεσίες την ίδια ώρα που ακυρώνει την πρόληψη 300 συμβασιούχων μέσω ΑΣΕΠ, ενώ ακόμα δεν έχει ανανεωθεί η θητεία των 150 ήδη υπηρετούντων στο Υπουργείο που λήγει άμεσα.

​Η κατάργηση της πρόβλεψης του 13Α για τις αγροτικές εργασίες κλπ. είναι λάθος, πρέπει να υπάρξει μια πιο ολοκληρωμένη πρόβλεψη που να διασφαλίζει τα δικαιώματα και να περιορίζει τα φαινόμενα κατάχρησης, χωρίς μέχρι τότε να καταργεί αυτή τη δυνατότητα.

Είναι ένα νομοσχέδιο που συνεχίζει τον αδιέξοδο, ξενοφοβικό και ολισθηρό, από νομικής άποψης, δρόμο που έχει ανοίξει η Κυβέρνηση. Με περισσότερους ανθρώπους που καταδικάζονται να ζουν σε γκρίζες ζώνες κάνοντάς τους αόρατους, χωρίς δικαιώματα και υποχρεώσεις, χωρίς ζωή, χωρίς ισορροπία δικαιωμάτων και ένταξη με τις τοπικές κοινωνίες.