ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

22/10/2021

Δήλωση της Σ. Αναγνωστοπούλου, τομεάρχη Πολιτισμού, για την απώλεια του Κυριάκου Κατζουράκη

Δήλωση της Σ. Αναγνωστοπούλου, τομεάρχη Πολιτισμού, για την απώλεια του Κυριάκου Κατζουράκη



Ανάμεσά μας, μέχρι σήμερα, υπέροχος, ο Κυριάκος Κατζουράκης, αγάπησε την ομορφιά της τέχνης, την ένταση της , τις ανατροπές της, τις αντιφάσεις της, την ετερότητα της. Αγάπησε τη ζωή μέχρι τέλους. Σήμερα η είδηση του θανάτου του, μας βαραίνει με το χρέος και την ευθύνη της μνήμης του . Ό Κυριάκος ήταν ο ηθοποιός στην ταινία του Δήμου Θέου Κιέριον, ήταν πίσω από τα σκηνικά της ταινίας το Προξενειό της Άννας του Βούλγαρη, ήταν ο σχεδιαστής των κουστουμιών στο Μέρες του ‘36 του Αγγελόπουλου, ήταν ο καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, ήταν ο δημιουργός των 50 έργων με τον τίτλο «Αναφορά στην Γκουέρνικα», ήταν η ταινία «USSAK» .Ήταν πολλά , ο Κυριάκος. Ήταν η μεγάλη του αγάπη του για την Κάτια Γέρου. Μια από τις πιο εκπληκτικές ίσως πτυχές του έργου του είναι η σχέση με την ιστορία, την ταυτότητα και τη μνήμη, μέσα από τη χρήση κάθε έκφανσης της τέχνης, από τη ζωγραφική μέχρι το σινεμά και το γράψιμο, για να συνθέσει το «συνολικό έργο», τη «μια ενότητα της ποικιλίας» που θα αποτύπωνε το τοπίο της ψυχής του, όπως έλεγε. Φεύγει και είναι σα να παίρνει μαζί του και το βάρος μιας ιδιαίτερης εποχής και μιας γενιάς που δυσκολεύεται να αναπνεύσει στη σημερινή μετριότητα.
Τον αποχαιρετώ με τα δικά του λόγια, εκείνης της γενναίας επιστολής παραίτησης από μέλος του ΔΣ του μουσείου της Ακρόπολης, που έφερε στην επιφάνεια όλους τους απαράδεκτους χειρισμούς του Υπουργείου Πολιτισμού: « …Προσπαθώ να περιγράψω τη θλίψη μου για την κακομεταχείριση της κοινής μνήμης μας και την απαξίωση κάποιων βασικών αρχών που κάποτε ούτε καν χρειαζόντουσαν λόγια για να κοινοποιηθούν, ήταν κοινωνικά αυτονόητα. Όπως η αίσθηση της ιστορίας και των παθών του λαού που ζωντάνευαν πάνω στον κακοτράχαλο βράχο – στα μάτια μου ιερός ως φορέας μνήμης και φορέας πολιτισμού – που η προσοχή μας στο δύσκολο βάδισμα πάνω στις πέτρες του, μας οδηγούσε στην κυριολεξία να σκύβουμε με προσοχή, να γινόμαστε ένα με τη δυσκολία του. Κι αυτό μας αναβάθμιζε σε κατ’ ουσία ερευνητές της ιστορίας των 2500 χρόνων του, γιατί δεν είναι μόνον οι ναοί του, οι Καρυάτιδες, τα αγάλματα, το θαύμα της «μη γεωμετρίας» του Παρθενώνα με τις οπτικές διορθώσεις. Είναι και η αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής, η σημαία του Σάντου και του Γλέζου, το τζαμί, ο βίαιος εκχριστιανισμός του, η ασεβής στάση των Άγγλων που το χρησιμοποίησαν σαν οχυρό, ο βομβαρδισμός του Μοροζίνι, οι μύθοι και η μυθοπλασία του, ο ενεργητικός ρεμβασμός των ερωτευμένων, η ληστεία του Ελγίνου, η ηρεμία που αποπνέει όταν σταθείς και κοιτάξεις τη θάλασσα χωρίς βιασύνη, χωρίς να σε εγκαλεί το καθήκον… »
Η επιστολή παραίτησής σου από το ΔΣ του Μουσείου της Ακρόπολης θα μείνει πάντα, μνημείο θάρρους , ανθρωπιάς και ομορφιάς, όπως είναι το σύνολο της Τέχνης σου. Ο τελευταίος περίπατος μαζί σου στην Ακρόπολη θα είναι μια ακριβή μνήμη αγαπημένε και πολύτιμε Κυριάκο. Κάτια αν μπορεί να απαλύνει έστω λίγο τη μοναξιά και τη θλίψη σου, να ξέρεις πως εμείς αγαπήσαμε και θαυμάσαμε πολύ τον Κυριάκο Κατζουράκη, την κοινή σας δουλειά, την υπέροχη πορεία σας.
Αντίο Κυριάκο «…κοιμήσου στην αγκαλιά της γης».

 

 

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ