Σημεία ομιλίας της βουλευτή Επικρατείας και τομεάρχη Οικονομικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην εκδήλωση της ΟΚΕ με θέμα: “Δημόσιος διάλογος για το μέλλον της Ευρώπης”

«Η Ευρώπη ή θα είναι κοινωνική και αλληλέγγυα ή θα βασανίζεται από διαλυτικές τάσεις», τόνισε η Έφη Αχτσιόγλου στην εκδήλωση της ΟΚΕ “Δημόσιος διάλογος για το μέλλον της Ευρώπης”.

«Τα τελευταία χρόνια η τάση που κυριαρχεί στην Ευρώπη αποτυπώνεται με τον αγγλικό όρο “Tribalisation”, από τη λέξη “tribe” δηλαδή φυλή και μαρτυρά την εσωστρέφεια που επιδεικνύουν τα κράτη. Να κοιτάζει ο καθένας τη φυλή του, τη χώρα του. Το βιώσαμε με το Brexit. Το βιώνουμε σήμερα με την Πολωνία, που αρνείται να ακολουθήσει δεσμεύσεις που έχει από τη συμμετοχή της στην ΕΕ και αφορούν ζητήματα κράτους δικαίου. Συνολικά τα κράτη φαίνεται ότι αρχίζουν να θυμούνται την κυριαρχία τους και να απομακρύνονται από τα ιδεώδη της Ένωσης», πρόσθεσε.

Η κ. Αχτσιόγλου υπογράμμισε ότι «η απομάκρυνση από το ιδεώδες της ενοποίησης οφείλεται και στην αβελτηρία της ΕΕ να εκπληρώσει τη μεγάλη της υπόσχεση γιαβαθύτερη ενοποίηση των λαών, με προς τα πάνω σύγκλιση του επιπέδου διαβίωσης των πολιτών», που σημαίνει «μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών και μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων εντός των χωρών».

Αυτή την άρση των ανισοτήτων, επισήμανε, «η ΕΕ δεν την υλοποιεί για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί κυριάρχησαν συντηρητικές δυνάμεις οι οποίες επέμειναν στο δόγμα δημοσιονομικής πειθαρχίας, το οποίο δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στα κοινωνικά δικαιώματα ή ακόμα χειρότερα τα αντιμετώπιζε ως εμπόδια της οικονομικής ενοποίησης. Δεύτερον, γιατί η ίδια η ΕΕ επέδειξε ατολμία στην υλοποίηση κοινωνικών πολιτικώνσε υπερεθνικό επίπεδο, με μετρήσιμους στόχους για τη μείωση των ανισοτήτων και με υπερεθνικά εργαλεία».

Η κ. Αχτσιόγλου ανέφερε ότι την περίοδο της οικονομικής κρίσης «για μία δεκαετία η ΕΕ επέμεινε στην αδιέξοδη πολιτική σκληρής λιτότητας, ιδίως για τις χώρες του Νότου, διογκώνοντας τις περιφερειακές ανισότητες και εξουθενώνοντας τους εργαζόμενους, τα χαμηλά και μεσαία στρώματα,οδηγώντας ακόμα και σε ανθρωπιστική κρίση στηνΕλλάδα.Η περίοδος αυτή προκάλεσε μία πληγή στο σώμα του ιδεώδους της ενοποίησης καιτα όργανα της ΕΕ θα πρέπει να την αναστοχαστούνκαι να αναγνωρίσουν λάθη».

Στη φάση της πανδημικής κρίσης, σημείωσε, «η ΕΕ αντέδρασε διαφορετικά, απομακρύνθηκε από τη λογική της λιτότητας, ανέστειλε το Σύμφωνο Σταθερότητας, κάλεσε τα κράτη να δαπανήσουν για να ενισχύσουν τα δημόσια συστήματα Υγείας, για να προστατέψουν τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, προχώρησε σε μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους, σχεδίασε το Ταμείο Ανάκαμψης».

Αυτές οι μετατοπίσεις, τόνισε, «πρέπει να αποτελέσουν την έναρξη μίας γενικότερης στροφής της ΕΕ σε περισσότερο κοινωνική κατεύθυνση, με επίκεντρο τη μείωση των ανισοτήτων. Αυτό το αίτημα αλλαγής κατεύθυνσης καταθέτουν ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Δεν πρόκειται για κριτική από αντιευρωπαϊκή σκοπιά. Το αντίθετο. Η κριτική μας απορρέει από μια άκρως φιλοευρωπαϊκή θέση. Από αγωνία για το μέλλον της Ευρώπης, μιας Ευρώπης όμως κοινωνικής και αλληλέγγυας. Μιας πραγματικής Ευρώπης των λαών».​