Ομιλία της Σίας Αναγνωστοπούλου, βουλευτού Αχαΐας και Τομεάρχη Πολιτισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την συζήτηση και ψήφιση του σ/ν του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού: «Κύρωση Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς»

Θα ήθελα να ξεκινήσω, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, υπενθυμίζοντας ότι αύριο συμπληρώνονται σαράντα οκτώ χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, όταν τα νιάτα αυτής της χώρας εξεγέρθηκαν για Δημοκρατία, ελευθερία, παιδεία, για πολιτισμό εν γένει. Θέλω να πω ότι πολλά από τα μηνύματα εκείνης της εποχής είναι επίκαιρα και σήμερα που η χώρα βρίσκεται σε άλλες μάχες σημαντικές και όπου χρειάζεται και η Δημοκρατία και η εγρήγορση και ο πολιτισμός.

Και ερχόμαστε σήμερα να συζητήσουμε τον Κώδικα για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο Κώδικας για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς δημιουργεί έναν πολιτισμικό κώδικα εν γένει, δημιουργεί το τείχος αντίστασης μιας κοινωνίας των αξιών, ηθικών, ιδεολογικών, πολιτικών, κοινωνικών που πρέπει να έχει όχι για το παρελθόν, αλλά για το μέλλον. Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία για εμάς.

Ευθύς εξαρχής, λοιπόν, να σημειώσω μερικά πράγματα, ότι δεν ακολουθήθηκε μία διαδικασία σεβασμού στον Κοινοβουλευτισμό και στη Δημοκρατία. Διαβάζοντας το ιστορικό της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης διαπιστώνουμε βάσει αυτού του ιστορικού ότι η Υπουργός έχει στα χέρια της τον Κώδικα, στο συρτάρι της, από τις 24 Μαρτίου 2021. Θα μπορούσε αυτούς τους οκτώ μήνες να φέρει τον Κώδικα στη Βουλή δίνοντας ένα περιθώριο στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων να διαβάσει, να δει τον Κώδικα. Ανθρώπινο είναι -εγώ δεν θέλω να πάω ευθύς εξαρχής σε υποψίες ότι κάτι δεν έγινε καλά επίτηδες- όταν γίνεται τέτοιου εύρους κωδικοποίηση να υπάρχουν σφάλματα. Δεν θα ήταν πολύ πιο λογικό, αντί να πάρουμε τον Κώδικα στα χέρια μας στις 21:00΄, την προηγούμενη Τρίτη με εντολή, να συζητηθεί την Πέμπτη στις 13:00΄; Και είπαμε ως ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία -και όχι μόνο εμείς, αλλά και τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης- ότι δεν προλάβαμε να διαβάσουμε.

Προτιμώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πω στην Επιτροπή ότι δεν πρόλαβα να διαβάσω, παρά να ψηφίσω ή να καταψηφίσω κάτι και να πω εκ των υστέρων ότι δεν το είχα διαβάσει. Χρειαζόταν, λοιπόν, να διαβάσουμε. Αυτό πραγματικά είναι και πρόβλημα του Προεδρείου. Δεν είναι μόνο πρόβλημα της Υπουργού. Γιατί ήρθε μετά από οκτώ μήνες; Τι ήταν το τόσο επείγον που έφτασε οι οκτώ μήνες να συρρικνώνονται μέσα σε μία μέρα σε τέτοια ασφυκτικά πλαίσια;

Δεύτερον, διαβάζοντας το ιστορικό της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης διαπιστώνουμε ένα πράγμα, ότι οι αρμόδιες διευθύνσεις του Υπουργείου Πολιτισμού δεν ενημερώθηκαν καν για τον Κώδικα και δεν τους δόθηκε μετά ο Κώδικας. Οι γενικές διευθύνσεις, που είναι η ύλη της αρμοδιότητάς τους, δεν έχουν -ή δεν είχαν- ιδέα για τον Κώδικα. Θα μπορούσαν να συνεισφέρουν για να αποφευχθούν σφάλματα. Για ποιο λόγο, λοιπόν, αυτές οι διευθύνσεις, η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και η Γενική Διεύθυνση Αναστήλωσης Μνημείων και Τεχνικών Έργων, ήταν ανενημέρωτες εντελώς, δεν συμμετείχαν στην ομάδα και δεν ξέρουν για τον Κώδικα;

Κύριε Μπουκώρε, καλά κάνατε και το επισημάνατε κι εμείς δεν έχουμε πρόβλημα όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να το παραδεχτούμε. Όμως θα ήθελα, επειδή γίνεται συνέχεια από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να παραπέμπει στον ΣΥΡΙΖΑ λες κι εμείς είμαστε κυβέρνηση κι εσείς είσαστε αντιπολίτευση, να σας θυμίσω κάτι που ασφαλώς το ξέρετε, αλλά ίσως το ξεχάσατε.

Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή για την κωδικοποίηση των ποινικών κωδίκων δούλευε επί είκοσι χρόνια. Εδώ έχουμε νόμο του επιτελικού κράτους, τον ν. 4622/19, για τον τρόπο που γίνονται οι κωδικοποιήσεις. Υπάρχει εγχειρίδιο βάσει αυτού του νόμου που γίνονται οι κωδικοποιήσεις. Δηλαδή υπήρχε συγκεκριμένος μπούσουλας και τώρα δεν έχω χρόνο να σας διαβάσω τι προβλέπει αυτό το εγχειρίδιο και ο νόμος ο ίδιος ο δικός σας.

Εμείς λέμε ότι δεν τηρήσατε ούτε αυτόν τον νόμο, γιατί υπάρχει μπούσουλας και καλώς κάνει και υπάρχει μπούσουλας, αλλά δεν τηρήθηκε σε αυτή την κωδικοποίηση. Δεν μπορούμε να το πούμε; Και μου φέρνετε ως αντιπαράδειγμα κωδικοποίηση που γίνεται από μία νομοπαρασκευαστική επιτροπή, θηριώδες έργο και μπράβο τους και το φέρνετε εδώ που έχουμε μία κωδικοποίηση βάσει νόμου, εγχειριδίου και λοιπά και δεν ακολουθείται.

Είπα και πριν για το άρθρο 34γ για να δείξω την προχειρότητα. Το είπα και το επαναλαμβάνω: Παραπέμπει σε τμήμα τεκμηρίωσης και προστασίας πολιτιστικών αγαθών το οποίο η ίδια η κυρία Μενδώνη το 2014 ως Γενική Γραμματέας είχε καταργήσει μαζί με τη Διεύθυνση υποβαθμίζοντας έτσι και την πάταξη της αρχαιοκαπηλίας. Και ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Οργανισμό του 2018 του Υπουργείου Πολιτισμού είχε επαναφέρει τη Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών. Τώρα ο κώδικας παραπέμπει στο καταργημένο τμήμα. Εγώ δεν θέλω να αποδώσω καμία ύποπτη διαδικασία. Είναι σφάλμα, είναι επιπολαιότητα, είναι προχειρότητα, έλειψαν τα πολλά μάτια, οι γενικές διευθύνσεις που έλεγα. Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Τι απαντά η Υπουργός και στην Επιτροπή και τώρα; Ότι μόλις ψηφιστεί ο κώδικας θα το αλλάξουμε. Θα είναι η πρώτη αλλαγή, λοιπόν, εκτός από το άρθρο 66.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι αυτός ο κώδικας ακολουθεί την αρίθμηση του συνταγματικής περιωπής αρχαιολογικού νόμου του 2002 του ν. 3028 και προσθέτει α, β και γ, όπου γίνονται προσθέσεις καινούργιων διατάξεων νόμων που έχουν ψηφιστεί. Όμως αυτή η συγκεκριμένη κωδικοποίηση φαίνεται ότι τροποποιεί, αν δεν απαλείφει κρίσιμες διατάξεις του ν. 3028 και εδώ έχουμε και παραβίαση αν αυτό συμβαίνει και εγώ θα αναφέρω μερικά παραδείγματα.

Αν αυτό συμβαίνει τότε έχει παρανομήσει η Επιτροπή σε σχέση με το ίδιο το εγχειρίδιο και τον επιτελικό νόμο, αλλά και σε σχέση με το ίδιο το Σύνταγμα. Επιπλέον, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Βουλής που μέσω του κ. Διγαλάκη στην Επιτροπή μας διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει καμία τροποποίηση και καμία αλλαγή, έχει παραπλανηθεί και αυτό είναι πρόβλημα. Αν αυτό συμβαίνει πρέπει ο κ. Γεραπετρίτης ως υπεύθυνος για τις κωδικοποιήσεις να αναλάβει τις ευθύνες για το τι έχει ακριβώς συμβεί.

Ξέρετε τις ενστάσεις που έχουμε για το άρθρο 66 και για το άρθρο 71. Η κυρία Υπουργός είπε ότι στους ποινικούς κώδικες αναλύεται αυτό και υπάρχει, και γι’ αυτό απαλείφεται το άρθρο 71. Δεν είναι έτσι και θα μιλήσω στο τέλος ειδικά για το άρθρο 71. Αλλά ακόμα και αν ήταν έτσι, γιατί δεν υπάρχει στην αιτιολογική έκθεση αναλυτικά, όπως το εγχειρίδιο ιδιωτικοποιήσεων επιβάλλει, ότι αν απαλειφθεί πρέπει αναλυτικά να αιτιολογείται στην αιτιολογική έκθεση; Εκεί το άρθρο 71 είναι άφαντο. Άρα, λοιπόν, χρειάζεται να μας το αναλύσει λίγο.

Στο άρθρο 2 μπαίνει η τροποποίηση που έχει κάνει η Υπουργός το 2020, που τροποποιεί το άρθρο 46 του ν. 3028, καταργώντας έτσι τους ορισμούς του νόμου που αφορούσαν από τις αναπαραστάσεις έως και τις μήτρες που είχαν μπει επί ΣΥΡΙΖΑ στον ν. 4447 και απελευθερώνεται στη συνέχεια για κερδοσκοπικές χρήσεις και μάλιστα ατελώς. Είναι ένα κρίσιμο θέμα στο οποίο είχαμε διαφωνήσει και οφείλω να το επισημαίνω συνέχεια. Ήταν τροπολογία στον νόμο για το Ακροπόλ την οποία είχε καταψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζοντας και λέγοντας ότι πάμε σε εμπορευματοποίηση πολιτιστικών αγαθών πάρα πολύ κρίσιμη.

Στο άρθρο 5 -για να πω μερικές από τις «επιπολαιότητες»- ενσωματώνονται διατάξεις από την κύρωση της διεθνούς συμφωνίας για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Νομίζω ότι σαφέστατα το εγχειρίδιο κωδικοποίησης αναφέρεται ότι οι κανονισμοί των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αποτελούν περιεχόμενο του σχεδίου κωδίκων ή των κωδίκων γιατί είναι υπερεθνικά νομοθετήματα υπερνομοθετικής ισχύος, άρα δεν χρειάζεται να ενταχθούν, εκτός αν καταργούνται άλλες διατάξεις του εθνικού δικαίου. Δεν νομίζω ότι γίνεται κάτι τέτοιο.

Και τώρα ερχόμαστε στα άρθρα 15, 15α, 15β μέχρι 15δ, 16 και 17. Περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για τις ενάλιες αρχαιότητες με πολλά προβλήματα. Πρώτον, κατακερματίζεται ανεπίτρεπτα το άρθρο 15 του ν. 3028/2002 με τίτλο «Ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι» και ενσωματώνονται στον κώδικα ρυθμίσεις του ν. 4688/2020 του Υπουργείου Τουρισμού «Επισκέψιμοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι, ναυάγια και λοιπά», οι οποίες επίσης ήταν προβληματικές.

Σε αυτές, λοιπόν, τις διατάξεις του νόμου του Υπουργείου Τουρισμού προβλέπεται φορέας διαχείρισης σε επισκέψιμο ενάλιο αρχαιολογικό χώρο, κάτι που ευθέως αντίκειται και προσκρούει στο άρθρο 7 του ν. 3028/2002. Ενώ θα έπρεπε να καταργηθεί η διάταξη του νόμου του Υπουργείου Τουρισμού, ενσωματώνεται στον κώδικα και προσκρούει στο άρθρο 7 του ν. 3028 όπου αποκλειστική αρμοδιότητα της διαχείρισης των αρχαιολογικών χώρων και λοιπά έχει το ίδιο το Υπουργείο Πολιτισμού.

Τώρα το ενσωματώνει η κωδικοποίηση για να μην αντίκειται, όμως αντίκειται γιατί το άρθρο 7 παρ’ όλα αυτά υπάρχει. Και εδώ είναι ένα άρθρο-εμβληματική διάταξη συνταγματικού επιπέδου, γιατί πρέπει να το λέμε, που είχε κάνει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που διασφαλίζει την κυριότητα αρχαιολογικών χώρων, μνημείων, μουσείων και γενικά ακινήτων πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και τη διαχείρισή τους από το Υπουργείο Πολιτισμού και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

Η Νέα Δημοκρατία τότε είχε ψηφίσει «Παρών». Η ΔΗΣΥ, το σημερινό ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ, μαζί με εμάς είχαμε ψηφίσει υπέρ. Τώρα εδώ έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο πρέπει να λυθεί. Και θα πρέπει να πω, κυρία Υπουργέ, ότι η εμπλοκή της ΑΕ του Δήμου Αθηναίων για τον λόφο Φιλοπάππου –ας το ξέρετε από τώρα- αντίκειται στο άρθρο 7 του ν. 3028.

Στο άρθρο 15Α εισάγεται ανεπίτρεπτα ο όρος «μη επισκέψιμοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι» -δεν υπάρχει σε καμμία σχετική νομοθεσία, πρέπει να τα προσέξουμε αυτά, υπάρχει το ορθό «ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι», δεν χωρίζονται σε επισκέψιμους ή μη επισκέψιμους- με αποτέλεσμα ο νόμος να τροποποιείται ουσιωδώς σε αυτό το άρθρο, ο αρχαιολογικός νόμος 3028, καθώς κατηγοριοποιούνται χωρίς καμμία εξουσιοδότηση οι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι σε επισκέψιμους και μη επισκέψιμους.

Το τι προβλήματα δημιουργείτε από αυτό δεν χρειάζεται να σας το αναλύσω τώρα. Θα σας πω απλώς, όμως, ότι βάζοντας αυτήν τη διάταξη, αυτήν την κατηγοριοποίηση που παράγει δίκαιο, άρα έχουμε ουσιώδη τροποποίηση στον κώδικα, εδώ τώρα θα δημιουργηθούν ευτράπελα. Το Λιμενικό θα πρέπει να κυνηγάει τους ανθρώπους που είναι με μάσκα και θα πηγαίνουν στην Επίδαυρο, στην Αίγινα κ.λπ. να κολυμπήσουν και να δουν με μάσκα τους αρχαιολογικούς χώρους, τους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους.

Πέρσι η κυρία Υπουργός μάς έλεγε ότι όλα αυτά είναι ανοιχτά στους πολίτες. Τότε, βέβαια, έπρεπε να σωθεί κάποιος, πήγε και σήκωσε αρχαία άγκυρα και ιστορικό κανόνι. Σήμερα ο κολυμβητής θα πρέπει να κυνηγιέται. Δεν λέω τώρα και για τα άλλα που γίνονται με τις ενάλιες αρχαιότητες, το να πηγαίνει κανείς με 50 ευρώ εισιτήριο. Όμως, εδώ όμως παράγεται δίκαιο το οποίο δεν υπάρχει σε καμμία διάταξη. Προσέξτε το αυτό.

Και ερχόμαστε τώρα στις κρίσιμες διατάξεις που αφορούν πάλι τους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους. Γιατί τέτοια επιμονή με τους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους; Και εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα με τη διάταξη, το άρθρο 66, όπου έχουν αφαιρεθεί αναιτιολόγητα και από τις ποινικές διατάξεις, οι διατάξεις που αφορούν τους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους στον Κώδικα, όπως απαλείφθηκαν από το άρθρο 66 οι αντίστοιχες αναφορές στο άρθρο 15, 15Α και 15Β, που το αντικαθιστούν χωρίς, μάλιστα, αυτό να αναφέρεται στην Αιτιολογική Έκθεση.

Εκεί είπατε κάτι, κυρία Υπουργέ. Πρέπει να συμπληρωθεί -και εγώ το δέχομαι- και να γίνει νομοτεχνική βελτίωση. Όμως, θα πρέπει να μας πείτε αν θα γίνει και σε όλα τα άλλα. Να προστεθούν όλα και 15, 15Α, 15Β.

Το ίδιο γίνεται με το άρθρο 17. Κωδικοποιείτε το άρθρο 16 του ν. 3028, αλλά δεν αναφέρεται ούτε αυτό το άρθρο αριθμητικά στις ποινικές διατάξεις του άρθρου 66. Οπότε, τα ποινικά αδικήματα στους ιστορικούς χώρους μένουν απ’ έξω. Πρέπει να αναφερθεί και το άρθρο 16. Τώρα να προχωρήσω λίγο πιο γρήγορα.

Προσέξτε, κυρία Υπουργέ, γιατί εδώ θα πρέπει να παραπέμψετε ό,τι ισχύει στο άρθρο 16 και 17. Η παραπομπή στο άρθρο 16, έτσι όπως το αναφέρατε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, δημιουργεί κάποιες παραπλανήσεις, γιατί το άρθρο 16 αφορά ζώνες προστασίας και λιμενικό έργο. Δεν έχει την ευρύτητα που έχουν τα άρθρα -ένα λεπτό για να μην κάνω λάθος γιατί είναι πολλοί οι αριθμοί- από κοινού 15, 15Α και 15Β του Κώδικα. Η αναφορά, λοιπόν, μόνο στο άρθρο 16 αφορά περιορισμένους που δύνανται να οριστούν -γράφει το άρθρο- και αφορά και λιμενικά έργα. Άρα, εκεί πρέπει να γίνει όλη η δουλειά.

Σφάλμα κωδικοποίησης υπάρχει στο άρθρο 12 παράγραφος 3. Σφάλμα κωδικοποίησης υπάρχει στο άρθρο 19 παράγραφος 10.

Το άρθρο 45 παράγραφος 13 περιλαμβάνει τις κατάπτυστες για εμάς τροποποιήσεις που έγιναν πέρσι τον Δεκέμβριο στον ν. 3028 και αφορούσαν τα μουσεία και τον μακροχρόνιο δανεισμό αρχαιοτήτων για πενήντα χρόνια.

Στη συζήτηση τότε, κυρία Μενδώνη, είχατε πει ότι εξαιρούνται τα δημόσια μουσεία. Όμως, θα έπρεπε στον Κώδικα για να εξαιρούνται, πράγματι, τα δημόσια μουσεία να έχουν προστεθεί οι παράγραφοι 2, αλλά και 3 και πρέπει να προστεθούν οπωσδήποτε.

Στο άρθρο 45 παράγραφος 16 υπάρχει σφάλμα κωδικοποίησης. Μπορώ να σας τα δώσω.

Όσον αφορά το άρθρο 45Α, που είναι η παροχή εγγύησης του ελληνικού δημοσίου, πρόκειται για ρύθμιση που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ, ξηλώνεται και αποδυναμώνεται σε ό,τι αφορά την καταβολή αποζημίωσης στο δημόσιο σε περίπτωση φθοράς κινητών μνημείων ή έργων τέχνης κατά τη διάρκεια δανεισμού. Προσέξτε, αυτό είναι κρίσιμο, γιατί ο νόμος, η ρύθμιση που είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα προς την κατεύθυνση προστασίας του δημόσιου συμφέροντος καλύπτει αυτό που προέβλεπε για τον δανεισμό ο ν. 3028 για πέντε συν πέντε χρόνια. Δεν είμαι σίγουρη αν με την κωδικοποίηση καλύπτει και το πενήντα συν πενήντα. Και εδώ είναι πρόβλημα που θα πρέπει να ελεγχθεί.

Άρθρο 50 παράγραφος 1 και 2 για τα Κεντρικά Συμβούλια, το ΚΑΣ δηλαδή και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Εδώ, κυρία Υπουργέ, -δεν ξέρω αν είναι ευθύνη της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης- απομακρύνονται εκδικητικά από τα Κεντρικά Συμβούλια οι μόνοι ex officio ορισμένοι να είναι σε αυτά υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου Πολιτισμού, δηλαδή Γενικός Διευθυντής Αρχαιοτήτων και Γενικός Διευθυντής Αναστήλωσης, με πρόσχημα τον νόμο για το επιτελικό κράτος. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα υπογραφής, αλλά δεν έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στα συμβούλια, ενώ στα τοπικά συμβούλια οι έφοροι αρχαιοτήτων συμμετέχουν. Μήπως επειδή οι συγκεκριμένες διευθύντριες ήταν κατά της απολίτιστης -θα μου επιτρέψετε να πω- και βάρβαρης -θα μου επιτρέψετε να πω- απόσπασης των αρχαιοτήτων της Θεσσαλονίκης; Αναρωτιέμαι.

Να έρθουμε στο άρθρο 71, που καταργήθηκε εντελώς από τον Κώδικα, και καταργήθηκε και δεν μας πείθουν, κυρία Υπουργέ, οι εξηγήσεις που δίνετε για τον απλό λόγο ότι, πρώτον, θα έπρεπε να φαίνεται καθαρά στην αιτιολογική έκθεση και να αιτιολογείται στο ευρετήριο. Όμως, εδώ έχουμε κάτι άλλο. Δεν μας καλύπτει γιατί δεν μας καλύπτει επί της ουσίας αν ήταν πρόβλημα ευρετηρίου και αιτιολογικής έκθεσης -αυτό είναι το λιγότερο-, γιατί με αυτή την ενέργεια, την απαλοιφή, αφαιρείται η αρμοδιότητα του τριμελούς εφετείου και η διαδικασία για τα σχετικά με τον νόμο κακουργήματα, υποβαθμίζοντας έτσι την ποινική τους αντιμετώπιση. Μας είπατε ότι στον Ποινικό Κώδικα -δεν είναι ανάγκη να τα διαβάσω γιατί δεν έχω χρόνο- προβλέπονται αυτά και δεν είναι ανάγκη να υπάρχει το άρθρο 71.

Όμως, κυρία Υπουργέ, θα σας πω τι προβλέπεται στο άρθρο 101, 111 παράγραφος Α5 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας: Τριμελές και πενταμελές εφετείο. Το τριμελές εφετείο δικάζει τα κακουργήματα των άρθρων αυτών, καθώς και τα κακουργήματα των ν. 4139/2013, 3028/2002. Δηλαδή, καταδικάζει τα κακουργήματα που έχουν υπαχθεί στον ν. 3028 και στο συγκεκριμένο άρθρο. Με την απαλοιφή αυτού του άρθρου δεν παραπέμπει πουθενά, γιατί υπάρχει ρητώς και αυτό πρέπει να το δείτε στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.