Τοποθέτηση της Βουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α.  Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας, Αντιπροέδρου της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος, Αν. Τομεάρχη Πολιτικής Προστασίας Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Π-Σ.​,σημερα 23.11.2021 στην Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων"

Κατ’ αρχάς αφού ευχαριστήσουμε τους προσκεκλημένους για τις τοποθετήσεις τους και το παράδειγμά τους. Το παράδειγμα δράσης είναι ένα έναυσμα για μεγαλύτερη δραστηριοποίηση προστασίας της Μεσογείου, της κοινής μας θάλασσας, η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε είναι μια κλειστή θάλασσα, της οποίας τα ύδατα ανανεώνονται κάθε 100 χρόνια. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε τη σημασία που έχει η προστασία της Μεσογείου και από την πλευρά των αλιευμάτων, των έμβιων οργανισμών, αλλά γενικότερα και της βιοποικιλότητάς της.

Πριν όμως πω δυο τρία πράγματα στο θέμα μας, θα ήθελα σε συνέχεια αυτών που είπε ο συνάδελφος ο κ. Χρυσομάλλης πριν, να πω ότι υπάρχει ένα δίκαιο της θάλασσας, το οποίο πρέπει να τηρείται από όλους και αυτό έχει να κάνει και με την τοποθέτηση που κάνατε για την αλίευση μέσα στο Αιγαίο κ.λπ..

Υπάρχει και αυτό που λέγεται ΑΟΖ και πρέπει κάποια στιγμή να ξεκινήσουμε αυτές τις διαδικασίες με ενεργητική εξωτερική πολιτική από την πλευρά της Κυβέρνησης για την οριοθέτησή της και πάνω σε αυτό το δίκαιο της θάλασσας έχει συγκεκριμένα θέματα και βάζει και κανόνες, σχετικά με την αλίευση.

Έρχομαι τώρα στο θέμα μας.

Δεκαετία Βιοποικιλότητας 2020 - 2030 από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, λοιπόν, το θαλάσσιο περιβάλλον και η προστασία της βιοποικιλότητάς του.
Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι και η τοποθέτηση που έκανε ο εκπρόσωπος των αλιέων, ο οποίος ήταν πολύ κατατοπιστικός, αλλά έβαλε και ένα ζήτημα, τα ζητήματα της διαβούλευσης.

Σε όλα αυτά τα θέματα η διαβούλευση με τους κοινωνικούς φορείς με τα τοπικά κινήματα θα έλεγα, με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, με όλους τους ενδιαφερόμενους είναι κάτι το πολύ σημαντικό και οποιαδήποτε απόφαση παρθεί πρέπει να έχει αυτό το χαρακτήρα της συμμετοχής των ενδιαφερομένων.
Αναφέρθηκε και πριν για τους φορείς διαχείρισης στο θαλάσσιο χώρο. Συμμετείχαν εκπρόσωποι των φορέων και Μη Κυβερνητικών και αρμόδιων επιστημονικών φορέων τοπικά, οι οποίοι αναφέρουν - όταν λειτουργούσαν οι φορείς διαχείρισης γιατί τώρα ουσιαστικά έχουν καταργηθεί στην πράξη και με τον νόμο που πέρασε ο κ. Χατζηδάκης - ότι περιορίζεται η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας που είναι καθοριστική, είτε πρόκειται για θαλάσσιο, είτε για χερσαίο περιβάλλον.

Η Μεσόγειος, λοιπόν, κινδυνεύει. Και δεν είναι μόνον η ρύπανση, που είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα που έχει να κάνει με τον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων, των λυμάτων και των αποβλήτων γενικότερα. Έχει να κάνει και με την αλλαγή της βιοποικιλότητάς της, η οποία προκαλείται και από ξενικά είδη τα οποία έχουν εισβάλλει - και είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και για την αλιεία αυτό - έχουν να κάνουν και με τους λεσεψιανούς μετανάστες κ.λπ. Άρα, είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα.

Επίσης, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ολόκληρες καλλιέργειες, και παραδοσιακές θα έλεγα στον ελλαδικό χώρο και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα πιο πολύ, όπως είναι οι μυδοκαλλιεργητές, οι οποίοι σήμερα έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά και κινδυνεύει πραγματικά η μυδοκαλλιέργεια. Άρα, λοιπόν, είναι πάρα πολλά ζητήματα τα οποία πρέπει να δούμε. Ενώ ο ρόλος των συνεταιρισμών, γιατί υπάρχουν και αλιευτικοί συνεταιρισμοί και συνεταιρισμοί κλειστών θαλασσών και λιμνοθαλασσών, έχουν και αυτοί λόγο, γιατί και με τη δράση τους και την παρουσία τους σε μεγάλο βαθμό μπορούν να προστατεύσουν το θαλάσσιο περιβάλλον.

Τώρα, ο κ. Γραμματέας, ο κ. Αραβώσης, για άλλη μια φορά σήμερα στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε στα ίδια και τα ίδια. Γιατί τα ίδια ακούσαμε και στην κοινή συνεδρίαση Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Επιτροπής Περιβάλλοντος την προηγούμενη βδομάδα. Μάλιστα, σήμερα, αναφέρθηκε και στη Σύμβαση της Βαρκελώνης, τι προβλέπει και τι κάνει. Αλλά η Κυβέρνηση δεν έχει κυρώσει κάποια πρωτόκολλα της Σύμβασης της Βαρκελώνης. Εγώ θα έλεγα για την προστασία της παράκτιας περιοχής, για την προστασία της βιοποικιλότητας στις παράκτιες περιοχές, τα πρωτόκολλα προστασίας από εξορύξεις κ.λπ. Το επικαλούμεθα το πρωτόκολλο, αλλά στην πράξη τι. Ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών σε παρεμβάσεις κοινοβουλευτικές που έχουν γίνει είναι θετικό στο να προχωρήσουν αυτές οι κυρώσεις.

Η κυκλική οικονομία η οποία αναφέρθηκε, από το 2016 είναι στη στρατηγική της Ε.Ε. και μάλιστα, όπως αναφέρθηκε και πριν, υπάρχει και νόμος από το 2018 που αφορά την κυκλική οικονομία. Ψηφίστηκε ένας νόμος πέρυσι για τα πλαστικά. Δόθηκαν περιθώρια ακόμα περισσότερο για εφαρμογή κάποιων πραγμάτων τα οποία ήδη είχαν ψηφιστεί, δηλαδή περιθώρια για να αλλάξει αυτό το μοντέλο. Πρέπει κάποια στιγμή, πέρα από τα λόγια και από τη νομοθέτηση, να προχωράμε σε πράξεις. Κάτι που ισχύει φυσικά και για το χωροταξικό σχεδιασμό.

Το μεγάλο πρόβλημα, κυρία Πρόεδρε, στη χώρα μας είναι τα ζητήματα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Και όχι μόνο στη χώρα μας, είναι πανευρωπαϊκό γενικότερα θα έλεγα, αλλά ειδικά στη χώρα μας καθυστερεί σημαντικά. Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων υπάρχει εδώ και χρόνια. Κατά πόσον υλοποιείται; Τώρα θα πάμε σε καινούργιους σχεδιασμούς όπως προβλέπεται, αναθεώρηση των υπαρχόντων σχεδίων και σε περιφερειακό επίπεδο. Εγώ θα έρθω όμως και θα κλείσω με κάτι για το οποίο έχω τοποθετηθεί, αλλά το βάζω εδώ στη Επιτροπή και δημόσια και για τους συναδέλφους, ότι πρέπει να κάνουμε μία επίσκεψη, αναφέρομαι ειδικά για την Αττική, στην περιοχή της Φυλής. Εκεί υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα χρόνων, δεν έγινε, το τονίζω, τα τελευταία 2, 3, 5 χρόνια, που απεικονίζει ακριβώς το στρεβλό μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων, που είναι μακριά από την αποκεντρωμένη και μικρής κλίμακας διαχείριση η οποία είναι και η σύγχρονη επιστημονική άποψη και είναι και αυτή η οποία προτείνεται και από την Ε.Ε.

Το πρόβλημα εκεί επιδεινώνεται. Έχουμε έναν καινούργιο Περιφερειακό Σχεδιασμό και αναθεώρηση του υπάρχοντος. Εδώ θα ήθελα να πω ότι, ενώ στην Περιφέρεια Αττικής έχει ζητηθεί να συζητηθεί, δεν συζητείται στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Εδώ φαίνεται ότι πάμε σε λογικές οι οποίες έχουν «απορριφθεί», όπως είναι η καύση σύμμεικτων - και τονίζω τη λέξη σύμμεικτων απορριμμάτων, γιατί αυτό είναι το στρεβλό στη διαχείριση των απορριμμάτων. Ενώ οι πολίτες και της Δυτικής Αττικής και της Δυτικής Αθήνας, αλλά θα έλεγα και γενικότερα στην Αττική, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά έχουν να κάνουν με την ποιότητα του αέρα, έχουν να κάνουν με τον αέρα τον οποίο αναπνέουν. Και τέλος πάντων, ένα μοντέλο υπερ-συγκεντρωτικό, που φαίνεται ότι προχωρεί πάλι, πρέπει να αλλάξει και να πάει σε σύγχρονες λογικές οικολογικές και Ευρωπαϊκές. Αυτό θα το τονίσω.

Άρα, λοιπόν, θα έλεγα ότι πρέπει να οργανώσουμε, κυρία Πρόεδρε, μια επίσκεψη στην περιοχή με τους τοπικούς φορείς, τους κατοίκους και τα τοπικά κινήματα θα έλεγα εγώ, να γίνει αυτή η επίσκεψης στις εγκαταστάσεις του ΧΥΤΑ Φυλής και το θέμα αυτό να συζητηθεί εκτενέστατα και στην Επιτροπή μας, καλώντας και τους αρμόδιους φορείς οι οποίοι εμπλέκονται σε όλη αυτή τη διαδικασία.

Ευχαριστώ.