Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαξιώνει και διαλύει την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) για να προωθήσει το ξεπούλημά της!

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαξιώνει και διαλύει την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) για να προωθήσει το ξεπούλημά της!

Με ερώτηση τους προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας 33 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ φέρνουν στη Βουλή το ζήτημα της σκανδαλώδους απαξίωσης της ΕΑΒ από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με στόχο το ξεπούλημά της! Η πρωτοβουλία είναι της βουλευτή Βοιωτίας Γ. Πούλου και του βουλευτή Δυτικής Αττικής Γ. Τσίπρα.

Η κυβέρνηση εγκαταλείπει την ΕΑΒ με τραγικές ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, για να μην μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στα εγχώρια και διεθνή συμβόλαια που της εξασφάλισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι δικαιολογεί και μεθοδεύει την άνευ όρων παράδοση των επικερδών συμβολαίων, αλλά και της ίδιας της εταιρείας, στους «ημέτερους» εργολάβους!

Χιλιάδες εξειδικευμένοι εργαζόμενοι, εκατοντάδες άξιοι επιστήμονες, που μπορούν να στελεχώσουν σε μόνιμη βάση την ΕΑΒ, καταδικάζονται στην ανεργία ή εξαναγκάζονται να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό, ενώ η εθνική μας οικονομία χάνει τεράστια έσοδα...

Παράλληλα, για να δώσει τη χαριστική βολή στην ΕΑΒ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβάλλει τον πλήρη αποκλεισμό της από τις «fast track» εξοπλιστικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων, αλλά και από την σκανδαλώδη συμφωνία για το Αεροπορικό Κέντρο στην Καλαμάτα!

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεσμεύεται να σταθεί –με συστηματικές παρεμβάσεις εντός και εκτός Βουλής– απέναντι στην προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να διαλύσει την ΕΑΒ, έναν βασικό τεχνολογικό πυλώνα της εθνικής μας άμυνας! ​

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας

Θέμα: «Εγκλωβισμένη σε φαύλο κύκλο αποδυνάμωσης και απαξίωσης η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ)»
H Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) αποτελεί τον εθνικό «πρωταθλητή» στις αμυντικές αεροναυπηγικές κατασκευές και χαίρει εξαιρετικής διεθνούς φήμης, ως φερέγγυος συνεργάτης κολοσσών του κλάδου, με άριστο έργο μηδενικής αστοχίας σε τεχνολογίες αιχμής. 
Ο προϋπολογισμός για τις αμυντικές δαπάνες της χώρας αγγίζει το 3,82% του ΑΕΠ για το 2021, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΝΑΤΟ1, φέρνοντας την Ελλάδα στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης. Στο πλαίσιο αυτό, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη συνάπτει με τη Γαλλία συμφωνίες άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ για εξοπλισμούς (αεροσκάφη Rafale, φρεγάτες Belharra) με «fast track» διαδικασίες, ενώ ήδη υπέγραψε συμφωνία για το «Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης» της Πολεμικής Αεροπορίας στην Καλαμάτα με σκανδαλώδεις όρους που ζημιώνουν την εθνική οικονομία. Σε καμία από τις περιπτώσεις αυτές, βέβαια, δεν εξασφαλίζει εγγυήσεις για τη συμμετοχή της ΕΑΒ και των λοιπών αμυντικών βιομηχανιών της χώρας στις συμφωνίες.
Επίσης, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει σε εφαρμογή –και πρόσφατα παρέτεινε ως τα μέσα του 2022– το Προσωρινό Πλαίσιο κρατικών ενισχύσεων, το οποίο επιτρέπει ακόμη και κρατικοποίηση επιχειρήσεων παρόμοιας εθνικής σημασίας, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού πρώτα απαξιώνει πολλαπλά την ΕΑΒ, αναζητεί στη συνέχεια στρατηγικό επενδυτή που υποτίθεται ότι θα «ενισχύσει» τη ρευστότητα και θα «τρέξει» τα προγράμματά της. Στο πλαίσιο αυτό, η αποδυνάμωση και απαξίωση της ΕΑΒ που προωθεί η Κυβέρνηση υλοποιείται μέσα από τη συστηματική υποστελέχωσή της, την εντατική «εργολαβοποίηση» της λειτουργίας της, καθώς και την κομματική «άλωσή» της από τη Νέα Δημοκρατία.
Αναφορικά με την υποστελέχωση της εταιρείας, διαπιστώνουμε ότι η Κυβέρνηση δεν πραγματοποιεί τις απαραίτητες προσλήψεις μεγάλου αριθμού –εξειδικευμένου και μη– μόνιμου προσωπικού, με αυξημένες αποδοχές, αλλά μόνο εργαζομένων με Συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου (ΣΟΧ), μεταξύ των οποίων όμως καταγράφονται αρκετές παραιτήσεις, αφού πολλοί συμβασιούχοι αποκτούν προϋπηρεσία στην ΕΑΒ και στη συνέχεια αναχωρούν για άλλες αεροπορικές εταιρείες στο εξωτερικό. Επίσης, ερωτήματα εγείρονται και από την πραγματοποίηση συμπληρωματικών προκηρύξεων διαγωνισμών για εργαζόμενους ΣΟΧ, αφού λόγω υπερβολικών απαιτούμενων προσόντων δεν καλύπτονται σε αριθμό αιτήσεων οι προηγούμενες, με αποτέλεσμα να «ανακυκλώνονται» διαρκώς οι συμβασιούχοι που έχουν ήδη προσληφθεί. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι συνεχίζεται η εσκεμμένη καθυστέρηση, από την πλευρά της εταιρείας, των διαπραγματεύσεων για υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αναφορικά με την εντεινόμενη «εργολαβοποίηση» της ΕΑΒ, παρατηρούμε την επιστροφή και κυριαρχία πλέον των εργολάβων, τόσο στα κατασκευαστικά προγράμματα –κατ’ εντολή της Lockheed Martin και με προσωπικό που, αν και εκπαιδεύεται από μηχανικούς της ΕΑΒ, λαμβάνει υψηλότερους μισθούς σε σχέση με τους υπαλλήλους της εταιρείας– όσο και σε άλλους τομείς, όπως το Λογιστήριο.

Πρόσφατα2, μάλιστα, ο αρμόδιος για τον Συντονισμό των Υπουργείων στα θέματα της ΕΑΒ, Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Άδωνις Γεωργιάδης, προώθησε ανοικτά την πρόσληψη εργολαβικών εργαζομένων, για το πρόγραμμα της εταιρείας που αφορά στο κατασκευαστικό έργο απαρτίων αεροσκαφών F-16, ανοίγοντας το δρόμο στη βαθμιαία αποξένωση των μόνιμων εργαζομένων της ΕΑΒ από το έργο και το μοίρασμά του σε υπερ-εργολαβικές εταιρείες, το προσωπικό των οποίων θα εκπαιδευθεί από την ΕΑΒ. Για το τελευταίο έχουν γίνει επενδύσεις σε κτήρια και εξοπλισμό.

Εσχάτως, επίσης, η ΕΑΒ έχασε την αποκλειστικότητα («sole–source») που είχε αποκτήσει προ δεκαετίας για τη συναρμολόγηση και βαφή σειράς απαρτίων των F-16. Η αξία των συγκεκριμένων δομικών συγκροτημάτων ανέρχεται σε περίπου 1.600.000 ευρώ ανά αεροσκάφος (με δυνατότητα συμβολής στην παραγωγή για αρκετές δεκάδες αεροσκάφη). Στο εξής δεν πρόκειται να της ανατεθεί πρόσθετο έργο. Ισως, επίσης, η ΕΑΒ να έχει ήδη χάσει τη δυνατότητα να παράξει δομικά συγκροτήματα από την πρώτη ύλη (μέταλλο), δυνατότητα που θα αποκτούσε σε περίπου 12 μήνες, γεγονός που θα διπλασίαζε τα έσοδα ανά αεροσκάφος.

Τέλος, αναφορικά με την προϊούσα «κομματικοποίηση» της διοίκησης της ΕΑΒ, πληροφορούμαστε την καταστρατήγηση του οργανογράμματος της εταιρείας από «γαλάζια» κομματικά στελέχη, με κραυγαλέα παραδείγματα τις αναβαθμίσεις γραμματέων σε τομεάρχες ή υπηρεσιάρχες, στη βάση καθαρά κομματικών κριτηρίων. Επίσης, δεχόμαστε πληροφορίες για την παρουσία κομματαρχών της Νέας Δημοκρατίας στις επιτροπές προσλήψεων, μεταβολών και αναβαθμίσεων προσωπικού, με σκοπό τον πλήρη έλεγχό τους.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ο εγκλωβισμός της ΕΑΒ σε ένα φαύλο κύκλο αποδυνάμωσης και απαξίωσης. Χωρίς επαρκές προσωπικό και σωστή οργάνωση της παραγωγής, η εταιρεία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις συμβάσεις της, ώστε να εξασφαλίσει τα έσοδα που θα της επέτρεπαν να προμηθευτεί υλικά και ανταλλακτικά για τη συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας. Επιπλέον, χαρακτηριστικό της κυβερνητικής αβελτηρίας είναι ότι εντός του 2021, και επί τρεις μήνες, έμειναν απλήρωτοι όλοι οι προμηθευτές, ακόμη και οι εταιρείες που μεταφέρουν τους εργαζόμενους της ΕΑΒ, γιατί η εταιρεία δεν διέθετε καν φορολογική ενημερότητα.  
Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει η συστηματική απαξίωση της ΕΑΒ και οι εγκληματικές παραλείψεις της Διοίκησής της, καθώς και η συνειδητή και ευθεία δημόσια απαξίωση του έργου της, τόσο δια χειλέων αρμόδιων Υπουργών της Κυβέρνησης, όσο και μέσα από σκοτεινές διαρροές που επίσης εκπορεύονται απο κυβερνητικές πηγές. Τα σημαντικά συμβόλαια που εξασφάλισε για την ΕΑΒ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τα ελληνικά προγράμματα αναβάθμισης των F-16 και P-3, αλλά και η παραγωγή τμημάτων των F-16 και C-130 της Lockheed Martin για τη διεθνή αγορά, δεν μπορούν πλέον να υλοποιηθούν. Παράλληλα, η διοίκηση της ΕΑΒ αναθέτει πλέον σε φορείς του εξωτερικού 5 αεροσκάφη C-1303 για εργοστασιακή συντήρηση, με εκτιμώμενο κόστος 100 εκατομμυρίων ευρώ, υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία δεν κατορθώνει να υλοποιεί εγκαίρως τις δεσμεύσεις της και ότι η Πολεμική Αεροπορία κινδυνεύει να «ξεμείνει», μέσα στους πρώτους μήνες του 2022, με ένα μόνον C-130 από τα 14 που διαθέτει. Πληροφορηθήκαμε, μάλιστα, ότι σχεδιαζόταν η μεταφορά των αεροσκαφών αυτών στο Ισραήλ για επισκευή και εν συνεχεία η επιστροφή τους στην ΕΑΒ για πιστοποίηση, ακριβώς διότι η ξένη εταιρεία δεν διέθετε την αναγκαία πιστοποίηση. Ωστόσο, κρίθηκε εν τέλει ότι η επιλογή αυτή ήταν ασύμφορη και πρακτικώς ανεφάρμοστη. 
Επιπρόσθετα, τη συνειδητή απαξίωση της ΕΑΒ τη βιώσαμε και κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών του καλοκαιριού, καθώς δεν πέταξε το σύνολο του στόλου των παλαιών και νέων Canadair4 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, ακριβώς γιατί η ΕΑΒ που τα συντηρεί, συνειδητά απαξιώνεται. Τα Canadair 415 δεν ήταν ποτέ πάνω από τέσσερα διαθέσιμα, ενώ τα 215 ήταν λίγο περισσότερα.
Πρόσφατα, αποφασίστηκε η σύναψη διακρατικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ5 για τη συντήρηση των ελικοπτέρων Chinook που θα έχει διάρκεια πέντε ετών, με έναρξη από το 2022 και συνολικό κόστος περίπου 100.000.000 ευρώ. Η LOR περιελάμβανε μια πρωτότυπη και ασυνήθιστη απαίτηση με «φωτογραφικό» χαρακτήρα, που προβλέπει ότι ο εγχώριος φορέας που θα επιλεγεί από τον κατασκευαστή των ελικοπτέρων οφείλει να διενεργεί αμέσως και χωρίς χρονικούς ή οικονομικούς περιορισμούς προσλήψεις τεχνικού και διοικητικού προσωπικού και όχι απαραίτητα «σε εγκεκριμένο από τον κατασκευαστή επισκευαστικό οίκο», στοιχεία που εξ ορισμού αποκλείουν την επιλογή της ΕΑΒ.
Τέλος, πληροφορούμαστε ότι στην ΕΑΒ εδώ και τρία χρόνια έχει αναπτυχθεί Doppler radar με την ονομασία «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ», που έχει δοκιμασθεί σε περιβάλλον με κίνηση οχημάτων και ανθρώπων και αποδεδειγμένα δύναται να αποκαλύπτει mini drones σε πολύ μικρά ύψη. Μάλιστα, παρόμοιο Doppler radar χρησιμοποιήθηκε σε πρόσφατη κοινή άσκηση ΗΠΑ και Ινδίας. Ωστόσο, το «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ» της ΕΑΒ, που σε συνδυασμό με άλλα συστήματα επιτρέπει ολοκληρωμένη δυνατότητα κάλυψης από απειλές προερχόμενες από drone, παραμένει αναξιοποίητο.

Επομένως:
Επειδή η ΕΑΒ συστάθηκε για να αποτελεί έναν από τους κεντρικούς βιομηχανικούς και τεχνολογικούς πυλώνες της εθνικής άμυνας, αλλά και για να συμβάλλει στον τεχνολογικό μετασχηματισμό και την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό μέσα στην δυσμενή συνθήκη της διπλής υγειονομικής και οικονομικής κρίσης
Επειδή η κάλυψη των προφανών αναγκών στελέχωσης της ΕΑΒ θα μπορούσε να αναχαιτίσει την απώλεια εξειδικευμένου ανθρώπινου κεφαλαίου για τη χώρα.
Επειδή στο ενημερωτικό σημείωμα6 του Γραφείου του Πρωθυπουργού στις 9/7/2021 αναφερόταν ότι ως το τέλος του έτους θα έχουν προσληφθεί συνολικά 700 νέοι εργαζόμενοι στην ΕΑΒ.
Επειδή παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνάπτει «fast track» εξοπλιστικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων, δεν εξασφαλίζει καμία εγγύηση για συμμετοχή της ΕΑΒ και των λοιπών αμυντικών βιομηχανιών της χώρας σε αυτές.
Επειδή την ίδια στιγμή που υπόσχεται την «ανάπτυξη», η Κυβέρνηση απαξιώνει την μεγαλύτερη δημόσια βιομηχανία αμυντικής αεροπορικής τεχνολογίας, μέσω συστηματικής υποστελέχωσης, εντατικής «εργολαβοποίησης», και κομματικής «άλωσης», προκειμένου να μεθοδεύσει σύντομα το ξεπούλημά της.
Επειδή τα παραπάνω στοιχεία, σε συνδυασμό με πολλές άλλες ενδείξεις, συγκροτούν ένα πλέγμα δεδομένων που οδηγεί στο συμπέρασμα συνειδητής και συστηματικής απαξίωσης της ΕΑΒ και στη βάση αυτή στοιχειοθετείται η ανάγκη οργάνωσης μιας ειδικής συνεδρίασης της αρμόδιας Επιτροπής στη Βουλή για την ΕΑΒ.
Επειδή η Ερώτηση7 που καταθέσαμε για την ΕΑΒ στις 28/04/2021, με θέμα την ΕΑΒ και τους εργαζομένους της, παραμένει μέχρι σήμερα αναπάντητη από τον κ. Υπουργό Οικονομικών.

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
(α) Γιατί από την συμφωνία των 10 δισεκατομμυρίων με τη Γαλλία αποκλείεται η μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία της χώρας; Πού οφείλεται η αδυναμία της ΕΑΒ να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της;
(β) Γιατί η Κυβέρνηση δεν μερίμνησε για την έγκαιρη και αποτελεσματική στελέχωση των τρεχόντων προγραμμάτων της ΕΑΒ, ώστε να μην ανατεθούν σε εταιρείες του εξωτερικού, διαφυλάσσοντας έτσι την εθνική άμυνα, αλλά και την φερεγγυότητα της εταιρείας;
(γ) Θα αποκλειστεί η EAB και από το πρόγραμμα συντήρησης των ελικοπτέρων Chinook, ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, προκειμένου να δοθεί σε μη πιστοποιημένες ιδιωτικές εταιρείες;
(δ) Γιατί πραγματοποιούνται συμπληρωματικές προκηρύξεις διαγωνισμών εργαζομένων ΣΟΧ, αφού λόγω υπερβολικών απαιτούμενων προσόντων δεν καλύπτονται σε αριθμό αιτήσεων οι προηγούμενες, με αποτέλεσμα να ανακυκλώνονται οι συμβασιούχοι που έχουν ήδη προσληφθεί;
(ε) Γιατί το ολοκληρωμένο και επιτυχώς δοκιμασμένο radar «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ» παραμένει αναξιοποίητο, τη στιγμή που «διαφημίζεται» το μελλοντικό πρόγραμμα «AΡΧΥΤΑΣ»;
(στ) Ποιος ο κυβερνητικός σχεδιασμός για το μέλλον της ΕΑΒ και των εργαζομένων της; Πώς ακριβώς εξυπηρετεί την εθνική άμυνα η εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή για την εταιρεία; H οργανωμένη απαξίωσή της ανοίγει τον δρόμο για το ξεπούλημά της;
(ζ) Πόσο εκτιμάται το κόστος της απώλειας της αποκλειστικότητας («sole–source») της ΕΑΒ για τη συναρμολόγηση και βαφή σειράς απαρτίων των F-16; Έχει στο μεταξύ ανατεθεί πρόσθετο έργο δομικών συγκροτημάτων των F-16, ενώ η ΕΑΒ εργάζεται στην παράδοση παλαιότερων παραγγελιών; Πρόκειται να χαθεί και η δυνατότητα της Βιομηχανίας να παράγει δομικά συγκροτήματα των F-16 από την πρώτη ύλη (μέταλλο), δυνατότητα που θα αποκτούσε σε περίπου 12 μήνες;
(η) Δεσμεύεται η κυβέρνηση για την επάρκεια του συνολικού στόλου των παλαιών και νέων Canadair, καθώς και των PZL, που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, για τις ανάγκες της επόμενης αντιπυρικής περιόδου; Σκοπεύει να στελεχώσει έγκαιρα το αρμόδιο τμήμα της ΕΑΒ και να προμηθευτεί τα κατάλληλα υλικά και ανταλλακτικά;
(θ) Έχουν πραγματοποιηθεί οι προσλήψεις των 700 νέων εργαζομένων που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός στις 9 Ιουλίου 2021 και με ποιο εργασιακό καθεστώς; Ποιες οι αρμοδιότητες των προσληφθέντων;

Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Πούλου Γιώτα
Τσίπρας Γεώργιος

Δρίτσας Θεόδωρος

Αλεξιάδης Τρύφων
Αυγέρη Θεοδώρα
Αυλωνίτης Αλέξανδρος – Χρήστος
Βαρδάκης Σωκράτης
Βέττα Καλλιόπη
Γκιόλας Ιωάννης
Ηγουμενίδης Νικόλαος
Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά)
Κόκκαλης Βασίλειος
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Μάλαμα Κυριακή
Μαμουλάκης Χαράλαμπος (Χάρης)
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μουζάλας Ιωάννης
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Μπουρνούς Ιωάννης
Ξενογιαννακοπούλου Μαρία – Ελίζα (Μαριλίζα)
Παπαδόπουλος Αθανάσιος
Παππάς Νικόλαος
Ραγκούσης Ιωάννης
Σαντορινιός Νεκτάριος
Σαρακιώτης Ιωάννης
Σκουρολιάκος Παναγιώτης (Πάνος)
Σπίρτζης Χρήστος
Συρμαλένιος Νικόλαος
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Φάμελλος Σωκράτης
Φίλης Νικόλαος
Χαρίτου Δημήτριος
Χατζηγιαννάκης Μιλτιάδης