Στην ομιλία μου, ως Εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής με θέμα την αναπτυξιακή προοπτική της Φωκίδας, τόνισα ότι η Πολιτεία πρέπει να δράσει με αποφασιστικότητα για να προσφέρει στο Νομό τα απαραίτητα αντισταθμιστικά οφέλη, τα οποία θα εξισορροπήσουν τους παραγωγικούς περιορισμούς που επιβάλλουν η προστασία του Δελφικού Τοπίου και της λίμνης του Μόρνου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης για τη Φωκίδα, αφού με δική της ευθύνη το Νοσοκομείο της Άμφισσας κινδυνεύει να υποβαθμιστεί στην πράξη σε Κέντρο Υγείας λόγω ελλείψεων σε προσωπικό, το πρώτο Τμήμα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου κινδυνεύει να καταργηθεί με την «βάση Κεραμέως», το έργο αναστήλωσης του αρχαίου θεάτρου των Δελφών καθυστερεί και η ανεξέλεγκτη επέλαση των ΑΠΕ πληγώνει ήδη το Δελφικό Τοπίο…

Επίσης, πανηγυρίζει τώρα με θράσος, επειδή με δυόμισι χρόνια καθυστέρηση ανακοίνωσε την ένταξη του έργου για τον βιολογικό καθαρισμό του Μόρνου στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα, μαζί τα σκανδαλωδώς ακριβά αρδευτικά έργα του προγράμματος «Ύδωρ 2.0», που θα γίνουν μέσω ΣΔΙΤ και οι αγρότες θα κληθούν να πληρώσουν πανάκριβα αρδευτικά τέλη…

Η προκλητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι τέτοια που προσπαθεί να καρπωθεί τώρα ακόμη και τα έργα που σχεδίασε και δρομολόγησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Ταμιευτήρας του Τολοφώνα στο Χάρμισκο και το Ταχυδιυλιστήριο Δεσφίνας…

Η τοπική κοινωνία της Φωκίδας απαιτεί ουσιαστική στήριξη από την κυβέρνηση και όχι εξαγγελίες που ως «χριστουγεννιάτικοι μποναμάδες» θα ξεχαστούν αμέσως μετά τις γιορτές! 

Ολόκληρη η ομιλία:
Καλωσορίζω και εγώ με τη σειρά μου τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, τον κ. Σπανό, τους πρώην συναδέλφους μου δημάρχους, τον κ. Ταγκαλή και τον κ. Καπεντζώνη, καθώς και τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου, κ. Αυγερινό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
όπως αποδείχτηκε και από την πληρέστερη τεκμηρίωση που μας παρουσίασαν οι κ.κ. Κίντζιος και Τσιώτας, στην ενδιαφέρουσα, κύριε Πρόεδρε, εισήγησή τους, που μας αποστείλατε, η Φωκίδα διαθέτει πλούσιο αναπτυξιακό δυναμικό.
Ωστόσο, οι περιορισμοί που επιβάλλει η ανάγκη προστασίας της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς με το Δελφικό τοπίο, αλλά και της περιβαλλοντικής, με τη λίμνη του Μόρνου, δημιουργούν σοβαρά εμπόδια στην παραγωγική δραστηριότητα και πλήττουν φυσικά την απασχόληση στην περιοχή.
Γι’ αυτό, λοιπόν, η Πολιτεία πρέπει να δράσει με σχέδιο και αποφασιστικότητα, για να προσφέρει τα αντισταθμιστικά εκείνα οφέλη, που θα εξισορροπήσουν το κόστος των περιορισμών και θα προσφέρουν τα απαραίτητα κίνητρα, που θα κρατήσουν τους κατοίκους της Φωκίδας στον τόπο τους.
Καλωσορίζουμε, λοιπόν, την πρωτοβουλία της Επιτροπής, κύριε Πρόεδρε, να ασχοληθεί με τη Φωκίδα και στο πλαίσιο αυτό, θα θέσουμε μια σειρά από ζητήματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία, αλλά φαίνεται, μάλλον, ότι δεν απασχολούν όσο πρέπει την Κυβέρνηση.
Γιατί για ποιο σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης για τη Φωκίδα μιλάμε, όταν με ευθύνη της Κυβέρνησης δεν ενισχύονται επαρκώς, οι τρεις πιο δομικές, αναπτυξιακές προϋποθέσεις της: η υγεία, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός;
Πρώτον, λοιπόν. Αναφορικά με τις δομές δημόσιας υγείας στη Φωκίδα, είναι γνωστό ότι το Γενικό Νοσοκομείο της Άμφισσας, εν μέσω πανδημίας, κινδύνευσε να υποβαθμιστεί στην πράξη σε Κέντρο Υγείας, λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε ειδικευμένους παθολόγους, καρδιολόγους και ακτινολόγους. Ένας μόνο καρδιολόγος. Πριν δύο μήνες, μάλιστα, κατέθεσα σχετική Ερώτηση στη Βουλή, μαζί με 24 Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τώρα με την αλλαγή του Διοικητή, προσπαθείτε να καλύψετε κάποια από τα κενά. Μακάρι να συμβεί...
Δεύτερον. Αναφορικά με τη δημόσια εκπαίδευση, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τόσο σε επίπεδο νομού, όσο και στη Βουλή, κρούει συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου για το Τμήμα Περιφερειακής και Οικονομικής Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου στην Άμφισσα.
Καταρχάς, είναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που εξαφάνισε, εν μία νυκτί, το Ινστιτούτο Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και από τα δύο τμήματα που προέβλεπε ο ν. 4589/2019 του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, άφησε εν λειτουργία μόνο το ένα, αλλά και αυτό χωρίς επαρκή στήριξη.
Χαρακτηριστική των διαθέσεων της Κυβέρνησης, ήταν η καθυστέρηση στην πλήρωση των 6 θέσεων ΔΕΠ του Τμήματος, που εκκρεμούσε αδικαιολόγητα επί ένα χρόνο και πλέον, αν και αυτές είχαν προκηρυχθεί από τις αρχές του 2020, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του.
Θεωρούμε, λοιπόν, θετικό το γεγονός, ότι δρομολογήθηκε, με βάση τις εξαγγελίες, η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων του Τμήματος ως Οικονομολόγων από το Οικονομικό Επιμελητήριο. Ωστόσο, ο πλέον δομικός και μακροχρόνιος παράγοντας υπονόμευσης του Τμήματος, είναι η ελάχιστη βάση εισαγωγής της κυρίας Κεραμέως, που άφησε πέρυσι εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης 25.000 μαθητές και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας στα περισσότερα ΑΕΙ της Περιφέρειάς μας και συγκεκριμένα και της Άμφισσας.
Εξαιτίας, λοιπόν, αυτού, πέρυσι μπήκαν μόλις 18 νέοι φοιτητές στο Τμήμα της Άμφισσας. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μικρός και υπονομεύει τις προοπτικές του. Αν και το τελευταίο σενάριο της εγκατάστασης του ΔΙΕΚ  στο χώρο του Πανεπιστημίου, δείχνει καθαρά, τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Στο τέλος θα καταργηθεί το Τμήμα.
Αντί, λοιπόν, να λειτουργεί η Κυβέρνηση διαχρονικά σαν υπονομευτής της Δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καλό είναι να δημιουργεί συνέργειες ως αντισταθμιστικά οφέλη προς την τοπική κοινωνία. Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Άμφισσας, όπως και τα άλλα Πανεπιστήμια, έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν Κέντρα Δια Βίου Μάθησης για πτυχιούχους και μη πτυχιούχους πανεπιστημίων. Και ειδικά στην περιοχή, θα μπορούσαν να τρέξουν προγράμματα επιμόρφωσης και πιστοποίησης στα αντικείμενα της ελαιουργίας, τυποποίησης αγροτικών προϊόντων, της ζωικής παραγωγής και τυποποίησης προϊόντων της. Αντικείμενα στα οποία έχει μεγάλη ενασχόληση, αλλά και σημαντική προστιθέμενη αξία για τη Φωκίδα, αλλά και την ευρύτερη περιοχή.
Επίσης, περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη της φοιτητικής εστίας στην Άμφισσα που είναι απολύτως απαραίτητη για την προσέλκυση φοιτητών.
Τρίτον, αναφορικά με την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς, πρέπει να επισημάνω και εδώ σοβαρές αβελτηρίες για τις οποίες επίσης καταθέσαμε ερωτήσεις προς την αρμόδια Υπουργό πολιτισμού. Συγκεκριμένα, πρέπει άμεσα να ολοκληρωθούν οι μελέτες της προστασίας του Δελφικού αρχαιολογικού χώρου από τις κατολισθήσεις και της ενοποίησης του αρχαιολογικού περιπάτου γυμνάσιου, στάδιο Κασταλία πηγή  και κυρίως, να προχωρήσει χωρίς άλλες καθυστερήσεις το εθνικής σημασίας έργο της αναστήλωσης του αρχαίου θεάτρου των Δελφών που ξεκίνησε επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αγνοείται η τύχη  του.
Καλοδεχούμενες λοιπόν, είναι οι εξαγγελίες της κυρίας Μενδώνη, για την ομάδα εργασίας για την πυροπροστασία και την ανανέωση της καλλιέργειας του ελαιώνα της Άμφισσας καθώς και για τη σχεδιαζόμενη ΚΥΑ για τον καθορισμό των χρήσεων γης και όρων δόμησης στη ζώνη β του Δελφικού τοπίου.
Ωστόσο, έχει γίνει ήδη αρκετή ζημιά και όλοι εμείς από την περιοχή το γνωρίζουμε. Διότι, η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας έχει «αριστεύσει» στην εντελώς άναρχη επέλαση των ΑΠΕ στην περιοχή. Να ένας λόγος ακόμα καταστροφής του τοπίου με την αδειοδότηση ενός τεράστιου φωτοβολταϊκού σταθμού πεντέμισι χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων εντός της Ζώνης Β΄, καθώς και ανεμογεννητριών ύψους 150 μέτρων, στην κορυφογραμμή της Κίρκης ακριβώς απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο.
Στον τομέα της αναπαραγωγικής ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης της Φωκίδας προτείνουμε, επιπλέον κίνητρα, έως και 80% επιδότηση των επενδύσεων και εξαγορά των συντελεστών δόμησης, για την ανάδειξη των παραδοσιακών διατηρητέων για την πολιτιστική μας κληρονομιά .
Επενδύσεις επίσης, στον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα στο επίπεδο της μεταποίησης και την προβολή του μοναδικού προϊόντος «Ελιά Άμφισσας» ως δυναμικό εξαγωγικό προϊόν.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
ας περάσουμε τώρα στο κομβικής σημασίας ζήτημα των αναγκαίων αντισταθμιστικών, που διαχρονικά διεκδικεί η Δωρίδα και ολόκληρη η Φωκίδα, λόγω της απαγόρευσης των παραγωγικών δραστηριοτήτων περιμετρικά της λίμνης του Μόρνου σε ακτίνα χιλίων πεντακοσίων μέτρων.
Οι περιορισμοί της σχετικής υγειονομικής διάταξης απαγορεύουν όχι μόνο τη δημιουργία μεγάλων έργων στην περιοχή, όπως  είναι ο βιολογικός καθαρισμός, αλλά ούτε καν ένα ποιμνιοστάσιο δεν μπορεί να δημιουργηθεί ούτε καν μια επιχείρηση μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Υποδομές δηλαδή, που είναι απαραίτητες για να αυξηθεί η απασχόληση και να μείνουν οι πολίτες της Δωρίδας στον τόπο τους .
Πριν από τη δημιουργία της λίμνης, λειτουργούσαν περίπου πάνω από εβδομήντα κτηνοτροφικές μονάδες, ενώ πλέον έχουν απομείνει μόνο 40. Από τις οποίες 40 καμία δεν μπορεί πλέον να ανανεώσει την άδεια λειτουργίας της, ούτε να ενταχθεί σε πρόγραμμα βελτίωσης για τον εκσυγχρονισμό της με αποτέλεσμα να οδηγούνται νομοτελειακά στο λουκέτο και αυτές  δηλαδή, στην εξαφάνιση. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για το Δήμο Δωρίδας, όπου η κτηνοτροφία και οι σχετικές επιχειρήσεις μεταποίησης αυτών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 60% της οικονομικής δραστηριότητας. Τα αντισταθμιστικά οφέλη επομένως, δεν πρέπει να συνδέονται με χρηματοδότηση χωρίς σαφή στόχευση, αλλά με συγκεκριμένα έργα ανάπτυξης που χρειάζεται η περιοχή. Ειδικά, για το θέμα του βιολογικού καθαρισμού εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει εγκατάσταση επεξεργασίας με επαναχρησιμοποίηση στην άρδευση, χωρίς διάθεση στον αποδέκτη και με ξεκάθαρα χαρακτηριστικά κυκλικής οικονομίας, που θα εξασφαλίσουν πόρους στην περιοχή. Αυτή ήταν άλλωστε και η κατεύθυνση που είχε λάβει η διευθέτηση του ζητήματος κατά τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι έκανε στη συνέχεια όμως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Εκτός από το να διαγράψει από τους χρηματοδοτικούς πίνακες το έργο το 2014, την περασμένη άνοιξη μετά από δυόμισι χρόνια καθυστέρησης, μας ανακοίνωσε ότι το έργο «Βιολογικός καθαρισμός παραλίμνιων  περιοχών ταμιευτήρα Μόρνου» με προϋπολογισμό είκοσι ενός εκατομμυρίων ευρώ εντάχθηκε στη λίστα εγκεκριμένων έργων περιβάλλοντος που απέστειλε στις 30 Απριλίου στην Ευρωπαϊκή ένωση για χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Κι αυτό το επανέλαβε το επιβεβαίωσε, άλλωστε και η κυρία Αυγερινοπούλου κατά την επίσκεψη - αυτοψία που πραγματοποίησε στο Μόρνο πρόσφατα, η Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής.  
Προφανώς, η καθυστέρηση αυτή των 2,5 ετών ταίριαξε γάντι στην Κυβέρνηση αφού της επέτρεψε να δικαιολογήσει την ένταξη στα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης μαζί με τα 21 αρδευτικά έργα του προγράμματος «Ύδωρ 2.0», τα οποία προωθεί μέσω ΣΔIΤ και ουσιαστικά τα χαρίζει σε ιδιώτες για 25 χρόνια. Και αναφέρομαι στο πρόγραμμα αυτό, το «Ύδωρ 2.0»,  που οι αγρότες θα κληθούν να πληρώσουν με φουσκωμένα  τιμολόγια άρδευσης που μπορεί να ξεπεράσουν και τα 50 ευρώ ανά στρέμμα για να καλύψουν τις αποσβέσεις και τα κέρδη των ιδιωτών.
Και αυτό, κύριε Δήμαρχε της περιοχής, πρέπει να το προσέξετε και εσείς γιατί θα επιβαρύνει σαφώς το αρδευτικό τέλος των δημοτών, το οποίο θα αυξηθεί πραγματικά πολύ…
Και όλα αυτά λοιπόν συμβαίνουν παρά το γεγονός ότι θα κοστίσει συνολικά 1,6 δισ. ευρώ που θα γίνουν 4 δισ. μαζί με τα κόστη συντήρησης και λειτουργίας των 21 έργων για τα 25 χρόνια.
Προσέξτε σας παρακαλώ τη διαφορά με το κόστος των 31 έργων που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης τον Ιούλιο του 2019 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με συνολικό κόστος 448 εκατομμύρια. Πώς δικαιολογείται αυτή τη διαφορά;
Για το θέμα καταθέσαμε στις 13 Δεκεμβρίου σχετική ερώτηση με πρωτοβουλία του Σταύρου Αραχωβίτη.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού εκποίησης του δημόσιου αγαθού, του νερού, εντάσσεται εξάλλου και η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος της ΕΥΔΑΠ παγίων που θα παραχωρηθεί και αυτή σε ιδιώτες, μέσω ΣΔIΤ.
 Ωστόσο επιστρέφοντας το «Ύδωρ 2.0», θα ήθελα να επισημάνω ότι εκτός από σκανδαλωδώς ακριβό φαίνεται ότι είναι και σχεδιασμένο στο πόδι γιατί είναι τέτοια η προχειρότητα του σχεδιασμού της κυβέρνησης που έχει επιδείξει και μια απροθυμία στο να διαβουλευτεί με την τοπική κοινωνία και τους φορείς και την αυτοδιοίκηση και γι` αυτό καταλήγει ξανά και ξανά σε παλινωδίες.
Μόλις προχθές ο κ. Λίβανος μετά από τις έντονες αντιδράσεις του ΤΟΕΒ «Τσότρας-Τροιζηνικός», αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι το έργο στο Λιβάδι Παρνασσού που εντάσσεται στο «Ύδωρ 2.0»,  δεν θα προχωρήσει αν δεν εξασφαλιστεί η συναίνεση των εμπλεκόμενων φορέων.
 Αυτός είναι ο «άριστος» σχεδιασμός της Κυβέρνησης; Χωρίς μελέτες, χωρίς διαβούλευση, αλλά για καθαρά μόνο επικοινωνιακούς λόγους εξαγγέλλει γενικώς έργα τα οποία δεν πρόκειται να κατασκευαστούν ούτε στην επόμενη κυβερνητική περίοδο;
Καθυστερήσεις επίσης παρατηρούμε εδώ και 2,5 χρόνια στο έργο «Ταμιευτήρας Τολοφώνας στη θέση Χάρμισκο και Αρδευτικού Δικτύου Ν. Φωκίδας», προϋπολογισμού 20 εκατ. ευρώ, που όπως ανέφερα προηγουμένως, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε εντάξει το 2019 στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης στη «Δράση 4.3.1.». μαζί με 24 ακόμη αρδευτικά σε ολόκληρη τη χώρα και 6 μεγάλα αντιπλημμυρικά του Υπουργείου Υποδομών, συνολικού προϋπολογισμού, όπως σας προείπα, 440 εκατομμυρίων, και όχι 1,6 δισ., και τα οποία η κυβέρνηση άφησε στα αζήτητα για 2,5 χρόνια.
Ο κ. Λιβανός δήλωσε χθες ότι η δημοπράτηση του έργου θα γίνει σύντομα μέχρι τέλος του μήνα και αυτό το θεωρούμε θετική εξέλιξη, αλλά δεν είναι και λόγος να πανηγυρίζει για καθυστερήσεις που υπερβαίνουν τα 2,5 χρόνια.
Το ίδιο ισχύει ασφαλώς και για το έργο της αναβάθμισης του Ταχυδιυλιστηρίου Δεσφίνας που ούτε σχεδίασε η κυβέρνηση, ούτε μελέτησε, αλλά για το οποίο προσπαθεί και τώρα να εισπράξει τα εύσημα. Είναι γνωστή αυτή η τακτική.
Το συγκεκριμένο έργο αυτό της Δεσφίνας εντάσσεται στα αντισταθμιστικά έργα που επί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ  συμφωνήθηκαν μεταξύ του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και του Δήμου Δελφών, μετά από συστηματικές ενέργειες του τότε Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ηλία Κοστοπαναγιώτου.
Η συμφωνία αυτή, μάλιστα, κύριε Δήμαρχε, πρέπει να πούμε ότι έσωσε τον Δήμο από οικονομική χρεοκοπία εξαιτίας του χρέους των 3 εκατομμυρίων ευρώ προς την ΕΥΔΑΠ.
Κλείνοντας, κ. Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να παρατηρήσω ότι αντισταθμιστικά έργα για τη Φωκίδα δεν είναι μόνο αυτός μεγαλόπνοος σχεδιασμός, που κανείς δεν μπορεί να είναι αντίθετος, αλλά που όλοι γνωρίζουμε ότι τέτοιες μελέτες πολλές φορές έγιναν και έμειναν στο συρτάρια μας αχρησιμοποίητες.
Κατά την γνώμη μου, αντισταθμιστικά οφέλη είναι και μια σειρά άλλα θέματα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή και δεν επιλύονται στην Άμφισσα. Κύριε Περιφερειάρχα, το δημόσιο ΚΤΕΟ γιατί έκλεισε; Το Γηροκομείο γιατί δεν λειτουργεί; Το έργο, λοιπόν, του νέου προτύπου, κύριε Δήμαρχε, καταυλισμού των Ρομά, είναι δυνατόν δίπλα στον αγωγό της ΕΥΔΑΠ, αυτή τη στιγμή να υπάρχουν συνάνθρωποί μας Ρομά, οι οποίοι διαβιούν εκεί σε άθλιες συνθήκες; Ας λύσουμε, λοιπόν, μαζί με τις μεγάλες «βλέψεις» και αυτά, και εύχομαι πραγματικά να μην μείνουν ως ένας «χριστουγεννιάτικος μποναμάς» που θα ξεχαστεί αμέσως μετά τις γιορτές…  
Σας ευχαριστώ πολύ.