Ομιλία του Βουλευτή του Δυτικού Τομέα Αθηνών Γιάννη Δραγασάκη στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κατά της κυβέρνησης

Πρόταση δυσπιστίας: Γιατί τώρα

Η πρόταση δυσπιστίας δεν έχει καμία σχέση με τα σενάρια και τις αναλύσεις που προβάλλονται από τη κυβέρνηση και μερίδα των φιλοκυβερνητικών Μέσων ενημέρωσης.

Η πρόταση δυσπιστίας δεν υπηρετεί σκοπιμότητες. Υπηρετεί ανάγκες της κοινωνίας, είναι πράξη πολιτικής δημοκρατικής ευθύνης.

Η ίδια ευθύνη που έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να διατυπώνει πριν από δυο χρόνια προτάσεις συνεργασίας για τη αντιμετώπιση της πανδημίας, τον κάνει σήμερα να καταθέτει πρόταση δυσπιστίας.

Έχουμε χρέος να προειδοποιήσουμε και να καλέσουμε τον λαό να βάλει τέλος σε μια ανίκανη κυβέρνηση και σε μια επικίνδυνη για την κοινωνία πολιτική.

Έχουμε χρέος να αποτρέψουμε τα χειρότερα, και να αναζητήσουμε δημοκρατική διέξοδο στα αδιέξοδα που διαμορφώνονται με ευθύνη της κυβέρνησης.

Γι αυτό και η πρωτοβουλία μας, βρήκε απήχηση στην κοινωνία και σε όλη την αντιπολίτευση. Και αναρωτιέμαι τι θα έλεγαν όλοι εκείνοι οι σεναριογράφοι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προχωρούσε τώρα σε αυτό το ώριμο και αναγκαίο βήμα;

Πρωτοβουλία-ανταπόκριση στο κοινό αίσθημα

Η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και του προέδρου του Αλέξη Τσίπρα ενόχλησε ακριβώς γιατί είναι πλήρως εναρμονισμένη με το κοινό αίσθημα. Αίσθημα που αρχίζει από την απογοήτευση και τη δυσαρέσκεια και φτάνει έως την οργή και την αγανάκτηση.

Είναι η μομφή της κοινωνίας για την οικτρή αποτυχία σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα:

· Στο μέτωπο της πανδημίας με τους 23.000 και πλέον θανάτους, τους περισσότερους αναλογικά με τον πληθυσμό σε όλη την Ευρώπη.

· Στο μέτωπο της ακρίβειας με την τιμή του ρεύματος να είναι η πιο ακριβή σε όλη την Ευρώπη.

· Στο μέτωπο των φυσικών καταστροφών με αποκορύφωνα την πλήρη αποτυχία στην αντιμετώπιση του τελευταίου ισχυρού, αλλά όχι απρόβλεπτου χιονιά.

· Στο μέτωπο των δικαιωμάτων και τη λειτουργία της δημοκρατίας με τη πρωτοφανή αδιαφάνεια και την ευκολία με την οποία η κυβέρνηση προσφεύγει στον αυταρχισμό και στη καταστολή.

Μομφή για το παρόν, προειδοποίηση για το μέλλον

Η πρόταση δυσπιστίας δεν αποτελεί μόνο την αναγκαία μομφή για ό,τι έχει ήδη συμβεί. Αποτελεί και μια ηχηρή προειδοποίηση για το μέλλον. Κι εδώ όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν χρέος να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Τα προβλήματα του αύριο δεν θα είναι μια γραμμική προέκταση των προβλημάτων του σήμερα. Οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες και συχνά εκθετικές. Διότι ζούμε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων που εκφράζουν την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Τα προβλήματα επιβάλλουν υψηλά επίπεδα εγρήγορσης και σχεδιασμού και ένα κλίμα πολιτικού διαλόγου που αυτή η κυβέρνηση διαρκώς δυναμιτίζει.

Και αυτό είναι ανάγκη της χώρας, απαίτηση της κοινωνίας και όχι μια θέση στενά κομματική. Αφορούν, οι προκλήσεις αυτές, όχι μόνο τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και τις κοινωνικές και τις οικονομικές. Έχουν αυταπάτες όσοι πιστεύουν ότι μέσα σε αυτή τη γενική ρευστότητα, «ροκανίζοντας» το ευρωπαϊκό πακέτο ανάκαμψης και ένα ακόμη ΕΣΠΑ θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα βιώσιμο και ασφαλές μέλλον.

Ο χιονιάς τελειώνει αλλά, η κλιματική κρίση προειδοποιεί ότι, χιονιάδες και άλλα φυσικά φαινόμενα θα ακολουθήσουν πιο συχνά και πιο έντονα. Αυτή η πανδημία θα τελειώσει. Αλλά οι ειδήμονες προειδοποιούν πως οι επόμενες μπορεί να είναι χειρότερες. Το κύμα ακρίβειας ήρθε για να μείνει. Και πυροδοτεί ήδη ένα νέο κύκλο λιτότητας και φτωχοποίησης, που απειλεί, όχι μόνο τα πιο ευάλωτα, αλλά και τα μεσαία στρώματα. Και ο Πρωθυπουργός παραπλανά, εξαγγέλλοντας μάταια κάθε τόσο το τέλος της ακρίβειας.

Δύναμης καταστροφής η σημερινή κυβέρνηση

Η κυβέρνηση δεν δημιουργεί αλλά ακυρώνει και καταστρέφει ό,τι παρέλαβε:

· Εγκατέλειψε τη προηγούμενη αναπτυξιακή στρατηγική που αποσκοπούσε στη παραγωγική αναβάθμιση της οικονομίας και σε μια βιώσιμη ανάπτυξη και την αντικατέστησε με νεοφιλελεύθερες πολιτικές που διευρύνουν την ανασφάλεια και τις ανισότητες.

· Εγκατέλειψε τα πορίσματα επιστημόνων διεθνούς κύρους για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και τα βήματα που είχαν γίνει για μια ισχυρή και σύγχρονη πολιτική προστασία και τα αντικατέστησε με το «χάος των άριστων»

· Εγκατέλειψε το διαμορφωμένο σχέδιο απολιγνιτοποίησης και εξάγγειλε χωρίς μελέτη, ανεύθυνα, τον άμεσο παροπλισμό των λιγνιτικών μονάδων. Και τώρα πληρώνουμε τις συνέπειες.

· Εγκατέλειψε το σχεδιασμό για τον ΑΔΜΗΕ και προχώρησε σε ιδιωτικοποιήσεις δείχνοντας πως ακόμη δεν έχει αντιληφθεί ότι σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η ενέργεια, η δημόσια παρουσία είναι προϋπόθεση ασφάλειας, ότι το αποτελεσματικό δημοκρατικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό κράτος είναι προϋπόθεση ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής.

Ανεμελιά, αλαζονεία, ταξικότητα, μεροληψία

Πιστεύει κανείς πως αυτή η κυβέρνηση μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα αύριο; Αυτή η κυβέρνηση δεν επέδειξε καμία θέληση ή ικανότητα μάθησης. Δεν αναγνωρίζει καν τα προβλήματα. Αρνείται την όποια κριτική, προστατευμένη στη γυάλινη επικοινωνιακή σφαίρα της.

Κάθε μέρα η πολιτική της γίνεται πιο ταξική, πιο μεροληπτική και η στάση της γίνεται πιο αλαζονική πιο ανέμελη, αδιάφορη. Και αυτό το μετέδωσε παντού. Έγινε το πνεύμα και το νεύμα του κράτους. Μόνο έτσι μπορούν να εξηγηθούν οι τόσες ανεπάρκειες και προκλητικές συμπεριφορές, σε όλα τα επίπεδα από το Μαξίμου, ως τα υπουργεία και τον ΔΕΔΔΗΕ.

Η χώρα χρειάζεται νέα αρχή

Χρειάζεται να μπει ένα τέλος στην πολιτική που γεννά ανασφάλεια, όχι μόνο στους πιο ευάλωτους, αλλά και στην πραγματική μεσαία τάξη. Στην πολιτική που καθηλώνει τους μισθούς, αφήνει απροστάτευτο το εισόδημα από την ακρίβεια, αποδιοργανώνει το κράτος, μεταφέρει τον πλούτο στους ισχυρούς και διαμορφώνει συνθήκες στεγαστικής κρίσης στους νέους και τις οικογένειες.

Χρειαζόμαστε μια νέα αρχή. Με οδηγό τις ανάγκες της κοινωνίας, πίστη στις δυνατότητές μας να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος, και να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των πολλών. Και αυτό προϋποθέτει, να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Προϋποθέτει πολιτική αλλαγή και μια νέα αρχή.

.

Φωτογραφία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ/EUROKINISSI