• Συν/ξη στο «Κόκκινο»: «Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας στηρίζει κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί κάνει τη δουλειά του με αυτή και επιδιώκει να έχει ‘πρώτο τραπέζι πίστα’ στη μοιρασιά των κονδυλίων, όχι μόνο με απευθείας αναθέσεις στη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και με τα πολλά λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ»

• «Συνιστώ στον Ν. Ανδρουλάκη να μην θαμπώνεται από όσους τον αγκαλιάζουν μέχρι πνιγμού το τελευταίο διάστημα υμνώντας τον, αλλά και σπρώχνοντάς τον προς την πλευρά της ΝΔ»

Σε συνέντευξή του στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» (Ν. Τραπεζιώτη), ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Η Κομισιόν, που είναι ένα πολιτικό όργανο, στηρίζει -έστω και με αστερίσκους- την κυβέρνηση της ΝΔ
Αν θέλουμε να τελειώσουμε, και πρέπει να τελειώσουμε, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που οδηγεί ολοταχώς προς τα πίσω τη χώρα και την κοινωνία σε όλους τους τομείς, πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτό είναι υπόθεση του ελληνικού λαού και πρωτίστως του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία. Δεν θα πρέπει να περιμένουμε από την Κομισιόν να κάνει τη δουλειά που πρέπει να κάνουμε εμείς.
Όσον αφορά στην Κομισιόν, παρότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, υπάρχει θεσμική μνήμη μέσα στην γραφειοκρατία της και την γνωρίζουν. Και θυμούνται πότε τινάχτηκαν στα ύψη τα χρέη με τα greek statistics, κυβέρνηση της ΝΔ είχαμε. Ξέρουν για τα εκτεταμένα φαινόμενα πελατειακού κράτους και διαφθοράς, γιατί όντως τους απασχολεί πώς θα μοιραστούν τα 30 δις. του Ταμείου Ανάκαμψης σε μια χώρα που κάνουν πάρτι οι εγχώριοι μιντιακοί και οικονομικοί ολιγάρχες.
Παρόλα αυτά, για να μην παραμυθιαζόμαστε εμείς οι Αριστεροί, η Κομισιόν, που είναι ένα πολιτικό όργανο, στηρίζει -έστω και με αστερίσκους- την κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν υπάρχει καμία σχέση με τον πόλεμο, την κριτική, τους εκβιασμούς, την πίεση που δεχόταν, τόσο από την Κομισιόν όσο κι από το Eurogroup, η κυβέρνηση Τσίπρα.

Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας στηρίζει κυβέρνηση Μητσοτάκη
Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας στηρίζει κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κάνει τη δουλειά του με αυτή και επιδιώκει να έχει «πρώτο τραπέζι πίστα» στη μοιρασιά των κονδυλίων, όχι μόνο με απευθείας αναθέσεις στη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και με τα πολλά λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ.
Την ίδια ώρα, επειδή αυτοί οι κύκλοι σχεδιάζουν στρατηγικά, έχουν και πλάνο εφεδρείας, προκειμένου να αποτραπεί ένα ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν θα μπορούν να παίζουν με την μπάλα που θέλουν ή να στρώνουν το τραπέζι και να μοιράζουν τα χαρτιά όπως θέλουν. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.
Αντί να σεναριολογούμε, αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε είναι να μετατρέψουμε τη φθορά της κυβέρνησης της ΝΔ, που είναι έντονη και θα συνεχιστεί, σε ρεύμα ελπίδας και νίκης για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αυτό απαιτεί να ολοκληρώσουμε ολόπλευρα όλους τους δείκτες με τους οποίους μας μετράει ο λαός.
Κι αυτό θα επιτευχθεί με μια πιο δυναμική κι αποτελεσματική αντιπολίτευση, με ένα ριζοσπαστικό όραμα ενός κόμματος της σύγχρονης Αριστεράς, με ένα ρεαλιστικό, προοδευτικό πρόγραμμα τετραετίας πιο συγκεκριμένο και πιο πειστικό, καθώς και με ένα ενωμένο κόμμα, με ένα Συνέδριο που να μας δώσει ώθηση σε μια πορεία εξωστρέφειας για τις εκλογές. Κατά τη γνώμη μου δεν θα αργήσουν, γιατί ορισμένες κινήσεις των τελευταίων ημερών της ΝΔ «μυρίζουν» κάλπες.
Το κλειδί για τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία είναι η νίκη και η πρωτιά στις εκλογές. Κι επειδή η πρωτιά δεν αρκεί, από εκεί και πέρα χρειάζεται ένα προοδευτικό πρόγραμμα το οποίο θα είναι η βάση, το κριτήριο και το έδαφος πάνω στο οποίο θα αναζητηθούν συγκλίσεις με τις άλλες δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, δηλαδή το ΚΙΝΑΛ, το Μέρα 25, εφόσον καταφέρει να είναι και πάλι στη Βουλή, και το ΚΚΕ.
Όπως δηλαδή γίνεται στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, που κυβερνούνται εδώ και δεκαετίες με κυβερνήσεις συνεργασίας και αναλογικά εκλογικά συστήματα. Η μορφή αυτής της συνεργασίας θα καθοριστεί, εφόσον επιτευχθεί, πριν απ’ όλα από τη λαϊκή εντολή. Μπορεί να είναι συμμετοχή, στήριξη ή ανοχή. Αλλά για το ΚΙΝΑΛ, που ισχυρίζεται ότι διεκδικεί μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, τέτοιου είδους κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Αυτοδύναμη κυβέρνηση ΚΙΝΑΛ, όσο και να το ψάξεις, δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Συνιστώ στον Ν. Ανδρουλάκη να μην θαμπώνεται από όσους τον αγκαλιάζουν μέχρι πνιγμού το τελευταίο διάστημα υμνώντας τον, αλλά και σπρώχνοντάς τον προς την πλευρά της ΝΔ
Πιστεύω ότι, παρ’ όλες του τις αδυναμίες, ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία θα παραμείνει και τα επόμενα χρόνια κυρίαρχη δύναμη στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Κατά συνέπεια, για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ο διάλογος και η προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ είναι μονόδρομος, με την προϋπόθεση ότι θέλει να συνεχίσει πραγματικά στην αντί-Δεξιά δημοκρατική ρότα και παράδοση του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Α. Παπανδρέου κι ότι στο μεταξύ έχει βγάλει διδάγματα από την καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ, όταν συνέπραξε ανοιχτά με τη Δεξιά την περίοδο Σαμαρά – Βενιζέλου.
Ο Ν. Ανδρουλάκης δεν πρέπει να ξεχνά ότι κι όταν είχε εκλεγεί στην προεδρία του ΚΙΝΑΛ το 2017 η αείμνηστη Φ. Γεννηματά, κερδίζοντάς τον στον δεύτερο γύρο, υπήρχαν δημοσκοπήσεις που έδιναν 17%-18% τότε και στην κάλπη πήρε 8%. Επίσης, του συνιστώ να μην θαμπώνεται από όσους τον αγκαλιάζουν μέχρι πνιγμού το τελευταίο διάστημα υμνώντας τον, αλλά και σπρώχνοντάς τον προς την πλευρά της ΝΔ. Είναι οι ίδιοι κύκλοι που έσπρωχναν με τα μπούνια τον Λοβέρδο με δημοσκοπήσεις, που διαψεύστηκαν παταγωδώς, και τότε τον χαρακτήριζαν «άχρωμο και άοσμο».