Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής έχει αφιερωθεί στην «Ανάκτηση Βασικών Ειδών για την Αποκατάσταση των Οικοσυστημάτων» και εφιστά την προσοχή όλων μας στην ανάγκη διατήρησης των κρίσιμα απειλούμενων ειδών και της εξεύρεσης αποτελεσματικών λύσεων για τη διατήρησή τους. Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση του ΟΗΕ, εκτιμάται ότι πάνω από 1 εκατ. είδη άγριας χλωρίδας και πανίδας βρίσκονται σε κίνδυνο, ενώ σύμφωνα με στοιχεία της Κόκκινης Λίστας Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), πάνω από 8.400 είδη κινδυνεύουν σε κρίσιμο βαθμό.

Χρειάζεται όλοι μας να αντιμετωπίσουμε αυτή την παγκόσμια κρίση βιοποικιλότητας και υποβάθμισης των οικοσυστημάτων, αναγνωρίζοντας επίσης την αλληλεξάρτησή της με την κλιματική κρίση και την ανάγκη κοινής δράσης και αντιμετώπισης. Η ανάπτυξή μας, η ασφάλειά μας και η ποιότητα ζωής μας εξαρτώνται από την υγεία του φυσικού περιβάλλοντος και αυτό το διαπίστωσε όλος ο πλανήτης τα τελευταία δύο χρόνια με την εξάπλωση της COVID19.

Πλέον, γίνεται σαφές ότι τα προβλήματα και οι κρίσεις πολλαπλασιάζονται εκθετικά, και ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί, όσο κυριαρχεί στον πλανήτη ένα παραγωγικό και οικονομικό σύστημα που θεοποιεί το χρηματικό κέρδος και είναι αδηφάγο για τους φυσικούς πόρους. Ωστόσο, με γνώμονα την επιστημονική γνώση και με σεβασμό στην οικολογική ισορροπία και σε κάθε μορφή ζωής, είναι δυνατό να αντιστραφεί αυτή η τάση.

Την περίοδο 2015-2019, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έθεσε το πλαίσιο και τα εργαλεία για να καλυφθούν κενά και υποχρεώσεις της χώρας μας στα θέματα φυσικού περιβάλλοντος και βιοποικιλότητας, που καθυστερούσαν έως και 30 χρόνια, όπως οι προβλέψεις του Ν.1650/1986 και της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους.

Η σημερινή κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, αντί να συνεχίσει αυτή την προσπάθεια αποδομεί πολλές περιβαλλοντικές πολιτικές αλλά και περιβαλλοντικές υπηρεσίες και λειτουργίες, επιλογή που επιφέρει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα των οικοσυστημάτων και στην άγρια ζωή που φιλοξενείται σε αυτά, αλλά και μας φέρνει μπροστά σε νέα πρόστιμα και καταδικαστικές αποφάσεις στην Ευρ. Ένωση. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, οι φωτογραφικές διατάξεις του Υπ. Ανάπτυξης για την κονιορτοποίηση του καθεστώτος προστασίας στις περιοχές Natura 2000, η ακύρωση της μεταρρύθμισης των δασικών χαρτών, οι χαριστικές ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα στον αιγιαλό και την παραλία, αλλά και η άναρχη κατάσταση στη χωροθέτηση των έργων ΑΠΕ, εφόσον η κυβέρνηση δεν στηρίζει και δεν προωθεί τον ολοκληρωμένο χωρικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό.

Είναι εμφανής πλέον η ανάγκη για μια νέα προοδευτική πολιτική στον τομέα του περιβάλλοντος, προκειμένου να αποφευχθεί η οπισθοδρόμηση της χώρας και η επιστροφή σε ένα «κακό» παρελθόν, όπου το φυσικό περιβάλλον θεωρείται τροχοπέδη για την όποια τάχατες «αναπτυξιακή» δραστηριότητα ή απλά ευκαιρία για επικοινωνία.