Εχθές ήταν η πρώτη φορά που άθελά του και για πρώτη φορά μας έδωσε πολύ μεγάλο πόνο, ο Γιώργος μας.

Ο Αιγυπτιώτης Γιώργος Φλωρεντής, σπουδαίος σύντροφος και φίλος και ένας από τους ευγενέστερους και πιο σοφούς και αξιοπρεπείς ανθρώπους που είχαμε ποτέ δίπλα μας, μας αποχαιρέτησε εχθές στις 11:00 το πρωί, σε ηλικία 58 ετών.

Δεν είναι εύκολο να γράψει κανείς ούτε να περιγράψει τον Γιώργο Φλωρεντή, ειδικά τέτοιες ώρες που προσπαθούμε να διαχειριστούμε την αναπάντεχη απώλειά του. Μέχρι και την τελευταία στιγμή πίστεψε στη ζωή, όπως πιστέψαμε και εμείς σε αυτή μαζί του...

Αγαπούσε τον τόπο αλλά και την όμορφη Αλεξάνδρεια όπου βρίσκονταν οι ρίζες του. Περήφανος πάντα για την καταγωγή του, την τίμησε και δεν έπαψε πότε να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του από οποιαδήποτε θέση της σπουδαίας διαδρομής του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του, διακρίθηκε για την αγάπη αλλά και το έμπρακτο ενδιαφέρον και τους αγώνες του για κάθε θέμα που αφορούσε από τις διαπολιτισμικές σχέσεις των δύο του πατρίδων και τα δικαιώματα του Ελληνισμού της Διασποράς, έως και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο σύνολο τους.

Απέκτησε δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και την Ανδριανή που τα αγαπούσε και τα λάτρευε μέχρι την τελευταία στιγμή. Θυμόμαστε την χαρά του όταν έγινε παππούς και καμάρωνε, που είχε πάντα μια καλή κουβέντα να πει σε όλα μας, να μας δώσει μια συμβουλή, να μας ηρεμήσει όταν ήταν αναγκαίο, ή να συζητήσει μαζί μας από τα προσωπικά μας έως και σύνθετες ιδεολογικές ή φιλοσοφικές θεωρίες με την ίδια άνεση και ζεστασιά. Ο Γιώργος ήταν πάντα η ήρεμη δύναμη της ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πανέξυπνος, ευρηματικός, πολυσχιδής και ικανός. Άνθρωπος με μεγάλη ψυχική ανθεκτικότητα, έτοιμος να διαχειριστεί αποτελεσματικά κάθε είδους κρίση, έτοιμος να ζήσει ταυτόχρονα ήρεμα και ξέφρενα και να ρουφήξει κάθε πολύτιμη σταγόνα ζωής. Του χρωστάμε πολλά και λυπούμαστε που δεν προλάβαμε να υλοποιήσουμε όλες εκείνες τις ενδιαφέρουσες ιδέες του για την πρόοδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αριστερά και ευρύτερα την προοδευτική παράταξη.

Από το προφίλ του στο facebook κάποιος δικός του άνθρωπος, τον αποχαιρετά με τους στίχους ενός άλλου Αλεξανδρινού, μα δεν είναι ο Γιώργος που αποχαιρετά την Αλεξάνδρεια που χάνει, είμαστε εμείς που χάνουμε αυτόν τον πολύτιμο σύντροφο και εραστή της ζωής, που μας τον στέρησε τόσο πρόωρα ο θάνατος. Και ψάχνουμε μέσα στην οδύνη μας τον τρόπο να σε αποχαιρετήσουμε, αφιερώνοντας σου, τους στίχους της αγαπημένης σου Μελίνας:

(...) Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας

να με θυμάσαι και να μ` αγαπάς

σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί (...).

Γιώργο μας, έφυγες πολύ νωρίς, είχες πολλά ακόμη να δώσεις… Είναι χρέος μας όμως, να βρούμε τη δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας και να υλοποιήσουμε όλα εκείνα τα όνειρα που θα σε κάνανε χαρούμενο.

Ειλικρινή συλλυπητήρια σε συγγενείς, φίλους, στις πατρίδες και στις οικογένειες σου.​