Δημ. Παπαδημούλης: «Το ύψος του δημόσιου χρέους επιβάλλει αλλαγές και ρεαλιστικούς κανόνες στη μείωσή του. Με τον κανόνα μείωσης του 1/20ου του χρέους κάθε χρόνο, δεν μπορούμε παρά να δημιουργήσουμε ύφεση και μεγαλύτερες ανισότητες. Πρέπει να ενισχύσουμε την κεντρική δημοσιονομική ικανότητα της Ένωσης και να αλλάξουμε τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας»
Βάλντις Ντομπρόβσκις: «Υπάρχει ο κανόνας του 1/20, αλλά θα πρέπει να έχουμε μια πιο αξιόπιστη μείωση του χρέους, για τις χώρες με υψηλό χρέος. Και ιδιαίτερα σε σχέση με ειδικούς δείκτες όπως η εξισορροπημένη σχέση χρέους και ελλείμματος, για να να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις»
Δημ. Παπαδημούλης: «Δεν μπορεί ο καθένας μόνος του χωριστά, ούτε να κάνουν οι Ολλανδοί μαθήματα στους Ισπανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς και τους Έλληνες! Αυτά τα λάθη έγιναν πριν δέκα χρόνια και τα πληρώσαμε ακριβά. Αν καταρρεύσει ο Ευρωπαϊκός Νότος, θα την πληρώσει και ο Ευρωπαϊκός Βορράς. Και δεν ταιριάζει πια το “one size fits all”»
Πάολο Τζεντιλόνι: «Τα δημοσιονομικά περιθώρια αντιμετώπισης δεν είναι τα ίδια για όλα τα κράτη μέλη. Η διαφορά χρέους στην ευρωζώνη ανάμεσα στα κράτη μέλη είναι 100 ποσοστιαίες μονάδες! Πρέπει να έχουμε μια ρεαλιστική προσέγγιση που να βασίζεται σε διαφορετικές καταστάσεις. Γιατί χρειάζεται και μείωση του χρέους και βιωσιμότητα του χρέους»

Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, μίλησε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Εβδομάδας, στη συνεδρίαση της «Διακοινοβουλευτικής Διάσκεψης για τη σταθερότητα, τον οικονομικό συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην ΕΕ».

[ Σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό της Διάσκεψης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια συζητούν τις δημοσιονομικές πολιτικές και θέματα οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, σε ένα πλαίσιο ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών, με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας τους.

Στόχος είναι να διασφαλιστεί η δημοκρατική λογοδοσία στον τομέα της οικονομικής διακυβέρνησης και της δημοσιονομικής πολιτικής στην ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές πτυχές και χωρίς να θίγονται οι αρμοδιότητες των εθνικών κοινοβουλίων.]

Στη Διάσκεψη, την Κομισιόν εκπροσώπησαν ο Βάλντις Ντομπρόβσκις, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος για μια Οικονομία στην Υπηρεσία των Ανθρώπων, και ο Επίτροπος για θέματα Οικονομίας Πάολο Τζεντιλόνι.

Ως εκπρόσωπος εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μίλησε η βουλεύτρια και πρώην Υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου.

Ο επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Δημήτρης Παπαδημούλης, με την θεσμική του ιδιότητα ως Αντιπρόεδρος, σκιώδης εισηγητής για το Ταμείο Ανάκαμψης εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς και μέλος της Ομάδας Εργασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον έλεγχο εφαρμογής του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αναφέρθηκε κατά προτεραιότητα στη Μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την αναθεώρηση του υφιστάμενου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης.

Απευθυνόμενος προς τους εκπροσώπους της Κομισιόν και τα μέλη της Διάσκεψης είπε τα εξής:

Δημήτρης Παπαδημούλης:

«Η ενεργοποίηση της ρήτρας διαφυγής στην αρχή της πανδημίας, έδειξε ότι οι υφιστάμενοι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, είναι ξεπερασμένοι από την ίδια την πραγματικότητα.

Μετά ήρθε και η βάρβαρη εισβολή του καθεστώτος Πούτιν στην Ουκρανία, που έφερε μείωση της ανάπτυξης, πληθωρισμό και ενεργειακή κρίση, να υπογραμμίσει την αξία των δημόσιων επενδύσεων. Επενδύσαμε με επιτυχία στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για την Πράσινη και Ψηφιακή μετάβαση και έρχεται η κρίση στην Ουκρανία να μας δείξει ότι πρέπει να ενισχύσουμε την κεντρική δημοσιονομική ικανότητα της Ένωσης, για να κάνουμε κάτι παραπάνω για την ενέργεια, την ασφάλεια και την άμυνα της ΕΕ.

Δεν μπορεί ο καθένας μόνος του χωριστά, ούτε να κάνουν οι Ολλανδοί μαθήματα στους Ισπανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς και τους Έλληνες! Αυτά τα λάθη έγιναν πριν δέκα χρόνια και τα πληρώσαμε ακριβά. Και τώρα δεν πρέπει να “σκοτώσουμε” την Ανάκαμψη. Γι’ αυτό χρειάζεται να σταματήσουμε να καθυστερούμε τις αλλαγές που η πραγματικότητα μας επιβάλλει.

Πρώτα απ όλα, το ύψος του δημόσιου χρέους επιβάλλει αλλαγές και ρεαλιστικούς κανόνες στη μείωσή του.

Δεύτερον, δεν ταιριάζει πια το “one size fits all”. Το είπε και ο κ. Ντομπρόβσκις. Με τον κανόνα μείωσης του 1/20ου του χρέους κάθε χρόνο, δεν μπορούμε παρά να δημιουργήσουμε ύφεση και μεγαλύτερες ανισότητες

Και πρέπει να ξανασκεφτούμε τον κεντρικό δημοσιονομικό κανόνα. Και από τη στιγμή που το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι ένα εργαλείο που θεσπίστηκε ομόφωνα και όπως φαίνεται ότι βοηθάει, να σκεφτούμε, όπως είπε πριν λίγες μέρες και ο κ. Τζεντιλόνι, αυτό το ταμείο ως πηγή έμπνευσης και για άλλες πρωτοβουλίες: Όπως το Κοινοτικό Ταμείο για το Κλίμα ή ένα ευρωομόλογο που να χρηματοδοτήσει την ενεργειακή μετάβαση. Η πρόταση της Γαλλίας στην  τελευταία Σύνοδο Κορυφής είναι μια θετική πρόταση που νομίζω ότι δεν πρέπει να καταλήξει στο συρτάρι, αλλά να συζητηθεί σοβαρά.

Γιατί, αυτό που κάναμε για την πανδημία δεν μπορούμε να το κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις από την εισβολή στην Ουκρανία;

Και μη λέμε τώρα, ότι δεν έχουμε ακόμη σαφή εικόνα. Η ζημιά είναι μεγάλη και χρειαζόμαστε “περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη”. Ισχυρές δημόσιες επενδύσεις - ώστε να τροφοδοτήσουν και τις ιδιωτικές και μια κεντρική δημοσιονομική ικανότητα πιο μεγάλη, για να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Σε αυτά οφείλουμε να συγκλίνουμε, αποφεύγοντας τα λάθη που έγιναν πριν δέκα χρόνια και βύθισαν πολλές χώρες σε κρίση χρέους. Αν καταρρεύσει ο Ευρωπαϊκός Νότος, θα την πληρώσει και ο Ευρωπαϊκός Βορράς.

Ευχαριστώ».

Ο Βάλντις Ντομπρόβσκις απάντησε μεταξύ άλλων στα ζητήματα που έθεσε ο Δημ. Παπαδημούλης, ως εξής:

«Υπάρχει ο κανόνας του 1/20, αλλά θα πρέπει να έχουμε μια πιο αξιόπιστη μείωση του χρέους, για τις χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος. Και ιδιαίτερα σε σχέση με ειδικούς δείκτες, όπως η εξισορροπημένη σχέση χρέους και ελλείμματος, για να να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις μέσα στα πλαίσια της Πράσινης και Ψηφιακής μετάβασης και της αύξησης της ανθεκτικότητας.

Όταν μιλάμε για τις επιπτώσεις της κρίσης, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τον πληθωρισμό, που θα παραμείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το προβλεπόμενο και να δούμε τι επιπτώσεις θα έχει στην οικονομική και νομισματική μας πολιτική. Πώς θα αντιμετωπίσουμε δηλαδή τον πληθωρισμό συνολικά».

Ο Πάολο Τζεντιλόνι πρόσθεσε:

«Ορισμένα κράτη με υψηλό χρέος θα πρέπει να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και θα υπάρχει και νέα προσέγγιση στις δημόσιες χρηματοδοτήσεις και τα οικονομικά.

Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την πανδημία με έναν πόλεμο, θα ήταν άκρως άστοχο, υπάρχουν ωστόσο κοινά στοιχεία επί ενός σημείου: Έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν εξωγενή κλυδωνισμό που θα μπορούσε να έχει ασύμμετρες συνέπειες. Πρόκειται για έναν εξωγενή κίνδυνο, αλλά οι συνέπειες, λόγου χάρη στο προσφυγικό, δεν είναι οι ίδιες για την Πολωνία και την Ιταλία.

Αυτό αφορά και την ενεργειακή εξάρτηση που δεν είναι ίδια για όλα τα κράτη και βεβαίως και τα δημοσιονομικά περιθώρια αντιμετώπισης δεν είναι τα ίδια για όλα τα κράτη μέλη. Η διαφορά χρέους στην ευρωζώνη ανάμεσα στα κράτη μέλη είναι 100 ποσοστιαίες μονάδες! Πρέπει να έχουμε μια ρεαλιστική προσέγγιση που να βασίζεται σε διαφορετικές καταστάσεις. Υπό τον όρο, ότι αυτή η διαφοροποίηση δεν θα είναι η φάση αποφυγής μείωσης του χρέους. Γιατί χρειάζεται και μείωση του χρέους και βιωσιμότητα του χρέους».