Πριν από λίγο είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον Σαϊντού Καμαρά. Το ασυνόδευτο προσφυγόπουλο από τη Γουινέα που όπως χιλιάδες παιδιά γνώρισε το πιο απάνθρωπο πρόσωπο της ζωής και πήρε το δρόμο της προσφυγιάς για να σώσει τη ζωή του.
Τον 16χρονο που ναυάγησε στην Κάλυμνο το 2019 και μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε να κερδίσει την αγάπη και το σεβασμό των συμμαθητών και των δασκάλων του. Αλλά λίγες μέρες μετά την παρέλασή του, η Πολιτεία ετοιμάζεται να τον απελάσει. Να εφαρμόσει δηλαδή το νέο θεσμικό πλαίσιο που ψήφισε η ΝΔ το 2021, για να μην μπορεί σχεδόν κανένας, ακόμα και τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, να πάρουν άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Ο Σαϊντού έφτιαξε την ζωή του, έμαθε γράμματα, έκανε φιλίες και έβαλε τις βάσεις για μία νέα ζωή στην Ελλάδα. Και ο Σαϊντού πρέπει να μείνει στην Ελλάδα, μην τον προδώσει και δεύτερη πατρίδα.
Όμως δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Υπάρχουν χιλιάδες Σαϊντού στην Ελλάδα. Παιδιά που έχουν έρθει ως ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, που δίνουν μάχη να ενταχθούν, να μορφωθούν και να ζήσουν. Είναι ευθύνη της Πολιτείας να σταθεί δίπλα σε κάθε Σαϊντού.