Η ΕΕ εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα αντικρουόμενα ρωσικά και αμερικανικά συμφέροντα αυτού του πολέμου, φτάνοντας σήμερα ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη να έχει χτυπήσει ιστορικό ρεκόρ σκαρφαλώνοντας στο 8,1%

Στην Ελλάδα, ελέω Μητσοτάκη, θα ζήσουμε όχι μόνο ένταση αλλά και συνέχιση της ακρίβειας, καθώς πέρα από την σπουδή της κυβέρνησης μη τυχόν και βλάψει τα συμφέροντα των εγχώριων αεριούχων της ενέργειας, θα έχουμε πλέον και εντεινόμενο τον εισαγόμενο πληθωρισμό

Τον Μάιο, στην Ελλάδα είχαμε πληθωρισμό 10,7% και για τον Ιούνιο οι εκτιμήσεις είναι πως θα φτάσει το 12%. Θα πρέπει να υπάρξει ένα σαφές πλέγμα κοινωνικής προστασίας για τους ασθενέστερους, από την επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης.

Άρθρο στο iEidiseis.gr στον απόηχο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το ενεργειακό εμπάργκο στη Ρωσία

Άρθρο αναφορικά με την απόφαση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 30-31 Μαϊου, για «μερικό ενεργειακό εμπάργκο» στη Ρωσία, υπογράφει ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, στο ειδησεογραφικό iEidiseis <-LINK άρθρου)

Όπως σημειώνει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, «Μια πολεμική σύρραξη, δεν είναι ποτέ μόνο μια αναμέτρηση με όπλα». Καταδικάζοντας και ορθά, τον Βλάντιμιρ Πούτιν για τη βάναυση εισβολή του στην Ουκρανία, «η ΕΕ εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα αντικρουόμενα ρωσικά και αμερικανικά συμφέροντα αυτού του πολέμου, φτάνοντας σήμερα ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη να έχει χτυπήσει ιστορικό ρεκόρ σκαρφαλώνοντας στο 8,1%».

«Στόχος παραμένει πάντα, τουλάχιστον στη θεωρία, η διακοπή της χρηματοδότησης της πολεμικής μηχανής του Κρεμλίνου, καθώς η ΕΕ πληρώνει στη Ρωσία περίπου 1 δισ. ευρώ ημερησίως για πετρέλαιο και φυσικό αέριο», σημειώνει ο Δημ. Παπαδημούλης.

Προσωρινή εξαίρεση θα ισχύσει μόνο για τις χερσαίες μεταφορές μέσω αγωγών, για να τροφοδοτούνται η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Σλοβακία με φθηνότερο πετρέλαιο. «Αυτό σημαίνει ότι την ώρα που ορισμένες χώρες επωφελούνται, τα υπόλοιπα κράτη μέλη θα αντιμετωπίσουν ένταση της ακρίβειας» τονίζει ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με τον Δημ. Παπαδημούλη, «στην Ελλάδα, ελέω Μητσοτάκη, θα ζήσουμε όχι μόνο ένταση αλλά και συνέχιση της ακρίβειας, καθώς πέρα από την σπουδή της κυβέρνησης μη τυχόν και βλάψει τα συμφέροντα των εγχώριων αεριούχων της ενέργειας, θα έχουμε πλέον και εντεινόμενο τον εισαγόμενο πληθωρισμό - Τον Μάιο, είχαμε 10,7% και για τον Ιούνιο οι εκτιμήσεις είναι πως θα φτάσει το 12%.Θα πρέπει να υπάρξει ένα σαφές πλέγμα κοινωνικής προστασίας για τους ασθενέστερους, από την επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης».

Ακολουθεί το πλήρες άρθρο:

Ο πόλεμος της ενέργειας

Στον απόηχο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το ενεργειακό εμπάργκο στη Ρωσία

του Δημήτρη Παπαδημούλη

Μια πολεμική σύρραξη, δεν είναι ποτέ μόνο μια αναμέτρηση με όπλα. Από την πρώτη μέρα της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η ΕΕ καταδίκασε και ορθά τον Βλάντιμιρ Πούτιν για τη βάναυση και μονομερή αυτή ενέργειά του, παράλληλα όμως, έθεσε τον εαυτό της όμηρο της ανάγκης της για εφοδιασμό σε υδρογονάνθρακες - αέριο και πετρέλαιο, που προμηθευόταν από τη Ρωσία.
Η ΕΕ εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα αντικρουόμενα ρωσικά και αμερικανικά συμφέροντα αυτού του πολέμου, φτάνοντας σήμερα ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη να έχει χτυπήσει ιστορικό ρεκόρ σκαρφαλώνοντας στο 8,1% - την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα τον Μάιο, είχαμε 10,7% και για τον Ιούνιο οι εκτιμήσεις είναι πως θα φτάσει το 12%.

Όσον αφορά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής -στις αποφάσεις της οποίας παρέπεμπε διαρκώς εδώ και καιρό ο Κυρ. Μητσοτάκης ως μοναδική αρμόδια να ρυθμίσει το ζοφερό τοπίο αισχροκέρδειας και κερδοσκοπίας στην αγορά καυσίμων που έχει επιτρέψει η πολιτική του στην Ελλάδα- τα συμπεράσματά της, ύστερα από σχεδόν ένα μήνα διαμάχης, κατέληξαν να είναι το εξής ένα: «μερικό εμπάργκο» στο ρωσικό πετρέλαιο.
Σύμφωνα με αυτό, στόχος παραμένει πάντα, τουλάχιστον στη θεωρία, η διακοπή της χρηματοδότησης της πολεμικής μηχανής του Κρεμλίνου καθώς η ΕΕ πληρώνει στη Ρωσία περίπου 1 δισ. ευρώ ημερησίως για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Στην πράξη όμως, «μερικό εμπάργκο» σημαίνει ότι δεν θα μπορούμε πλέον να προμηθευόμαστε ρωσικό πετρέλαιο με πλοία, αλλά θα συνεχίσουν οι χερσαίες μεταφορές μέσω αγωγών για να τροφοδοτούνται η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Σλοβακία με φθηνότερο πετρέλαιο.

Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, εκτίμησε ότι τα τρία τέταρτα των ρωσικών εισαγωγών πετρελαίου θα επηρεαστούν άμεσα καθώς η ΕΕ απαγορεύει τις εισαγωγές δια θαλάσσης, ποσότητες δηλαδή που καλύπτουν περίπου τα δύο τρίτα των ρωσικών εισαγωγών στην ΕΕ, σύμφωνα με τον Guardian.

Προσωρινή εξαίρεση θα ισχύσει μόνο για τις χερσαίες μεταφορές μέσω αγωγών, για να τροφοδοτούνται η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Σλοβακία με φθηνότερο πετρέλαιο. Αυτό σημαίνει ότι την ώρα που ορισμένες χώρες επωφελούνται, τα υπόλοιπα κράτη μέλη θα αντιμετωπίσουν ένταση της ακρίβειας.

Στην Ελλάδα, ελέω Μητσοτάκη, θα ζήσουμε όχι μόνο ένταση αλλά και συνέχιση της ακρίβειας, καθώς πέρα από την σπουδή της κυβέρνησης μη τυχόν και βλάψει τα συμφέροντα των εγχώριων αεριούχων της ενέργειας, θα έχουμε πλέον και εντεινόμενο τον εισαγόμενο πληθωρισμό.

Στο πλαίσιο των αρνητικών συνεπειών των κυρώσεων, που πλήττουν τα νοικοκυριά και τους οικονομικά ασθενέστερους, η Αριστερά έχει ήδη πάρει θέση: Ήδη από την έκτακτη Σύνοδο της Ολομέλειάς του την 1η Μαρτίου, με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καταδίκασε με τον πλέον ευθύ και άμεσο τρόπο (637 υπέρ, 13 κατά, 26 αποχές)την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία. Στο ψήφισμα εκείνο υιοθετήθηκαν πλειοψηφικά τροπολογίες της Αριστεράς μεταξύ των οποίων και εκείνη που όριζε ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα σαφές πλέγμα κοινωνικής προστασίας για τους ασθενέστερους, από την επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης. Αυτή είναι μια σημαντική κοινωνική παράμετρος που δεν πρέπει να λησμονούμε.

Δυστυχώς για την Ευρώπη και τους λαούς της, όπως και στο ζήτημα της άρσης της πατέντας των εμβολίων για την πανδημία, έτσι και τώρα, η ηγεσία της ΕΕ επιβεβαιώνει την ανεπάρκειά της στο επίπεδο των τολμηρών πολιτικών αποφάσεων, που θα έκαναν τη διαφορά. Αντί να πρωτοστατήσει στις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες για εύρεση διπλωματικής επίλυσης της Ρωσο-ουκρανικής σύρραξης, εξαντλείται σε διαχείριση της καταστροφής. Αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά, ότι οι πόλεμοι τελειώνουν πολύ δυσκολότερα απ’ όσο αρχίζουν.