Ομιλία του βουλευτή Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην Ολομέλεια της Βουλής, για το νομοσχέδιο του του Υπουργείου Εσωτερικών για το «σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής …»

Η υποστελέχωση είναι το σήμα κατατεθέν της δημόσιας διοίκησης, διότι η ΝΔ δεν πιστεύει, ότι αυτή αποτελεί μοχλό εξυπηρέτησης και στήριξης των πολιτών αλλά και μοχλό ανάπτυξης. Θέλει τη δημόσια διοίκηση κομματική, στην υπηρεσία της (της ΝΔ) και των μεγάλων και ισχυρών συμφερόντων που προωθεί.

Οι μισθοί παραμένουν «παγωμένοι» σε χαμηλά επίπεδα και είναι αδύνατον να παρακολουθήσουν την εκτόξευση της ακρίβειας και την τεράστια αύξηση του πληθωρισμού.

Το προβλεπόμενο σύστημα αξιολόγησης βασίζεται στην ατομική απόδοση του υπαλλήλου και όχι στην απόδοση της οργανικής μονάδας στην οποία εργάζεται.

Οι προϊστάμενοι έχουν τοποθετηθεί με απευθείας αναθέσεις, δηλαδή με απόφαση της πολιτικής ηγεσίας (της ΝΔ), χωρίς να έχουν υποστεί τη βάσανο, χωρίς αποφάσεις των υπηρεσιακών συμβουλίων, αφού κρίσεις για την επιλογή προϊσταμένων δεν γίνονται και συνεχίζεται μία πελατειακή-ρουσφετολογική και κομματική διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού του δημόσιου τομέα.

Το νομοσχέδιο ευνοεί και επιβάλλει κομματικές επιλογές, στις οποίες η ΝΔ διακρίνεται διαχρονικά.

Ο Υπουργός Εσωτερικών έχει ομολογήσει ότι η ΝΔ τοποθετεί τα «δικά της παιδιά»«ποιούς (;) να βάλουμε τους ξένους (;)»!!!

Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργος Παπαηλιού, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, για το νομοσχέδιο του του Υπουργείου Εσωτερικών για το «σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής …» είπε,μεταξύ των άλλων, τα εξής :

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για το «σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής …» αφορά στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω ενός συστήματος κινήτρων και ανταμοιβής.

Τέτοια συστήματα έχουν θεσπιστεί από χρόνια, χωρίς να έχουν εφαρμοστεί.

Στο νομοσχέδιο περιγράφεται ένα ακόμη σύστημα αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Όμως δεν λαμβάνονται υπόψη ο τρόπος λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και οι συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται οι υπάλληλοι που υπηρετούν σ΄ αυτήν.

Πρόκειται για σύστημα, το οποίο μεγενθύνει το πρόβλημα της γραφειοκρατίας,δημιουργώντας πολλές κατηγορίες και ταχύτητες υπαλλήλων που θα αμείβονται βάσει των στόχων, εν πολλοίς ποσοτικών, που τίθενται από τις υπηρεσίες.

Οι χρησιμοποιούμενοι όροι στο πλαίσιο της αξιολόγησης,της αμοιβής και των κινήτρων, είναι αόριστοι.

Εισάγονται άγνωστοι νεολογισμοί και αντιγράφονται επιχειρηματικές πρακτικές σε νομικά κείμενα, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις απαιτούμενες από τη λογική των νομικών κειμένων λιτότητα και διαύγεια.

Η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα είναι εντελώς διαφορετική από τη βάση επί της οποίας στηρίζονταιοι προβλέψεις του νομοσχεδίου:

Η υποστελέχωση είναι το σήμα κατατεθέν της δημόσιας διοίκησης, διότι η ΝΔ δεν πιστεύει, ότι αυτή αποτελεί μοχλό εξυπηρέτησης και στήριξης των πολιτών αλλά και μοχλό ανάπτυξης. Θέλει τη δημόσια διοίκηση κομματική, στην υπηρεσία της (της ΝΔ) και των μεγάλων και ισχυρών συμφερόντων που προωθεί.

Ενώ οι μισθοί παραμένουν «παγωμένοι» σε χαμηλά επίπεδα και είναι αδύνατον να παρακολουθήσουν την εκτόξευση της ακρίβειας και την τεράστια αύξηση του πληθωρισμού, το πριμ παραγωγικότητας δεν μπορεί να θεωρείται αύξηση μισθού. Αλλά και αυτό δεν μπορεί να ισοσκελίσει τους στάσιμους εδώ και χρόνια μισθούς και την εκτόξευση της ακρίβειας σε δυσθεώρητα ύψη.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ο εκάστοτε προϊστάμενος-διευθυντής ορίζει τους υπαλλήλους «οι οποίοι εμπλέκονται άμεσα στην υλοποίηση των στόχων και είναι επιλέξιμοι για την καταβολή της επιπλέον ανταμοιβής». Λαμβάνοντας υπόψη μάλιστα ότι η αμοιβή αυτή μπορεί να φτάνει και σε ύψος δύο μισθών ετησίως, εύκολα συνάγεται ότι πρόκειται για πελατειακή, αναξιοκρατική και ευνοιοκρατική ρύθμιση, η οποία, αν εφαρμοστεί, θα λειτουργήσει διαλυτικά για τη συνοχή των δημοσίων υπηρεσιών.

Πρόκειται για πρόκληση και βόμβα στα θεμέλια της δημόσιας διοίκησης.

Έτσι αντιστρέφεται κάθε έννοια των αρχών και των κανόνων της διοικητικής επιστήμης αλλά και της ηθικής και η δημόσια διοίκηση μετατρέπεται σε πεδίο δοσοληψίας και αυθαιρεσίας.

Η ρύθμιση που συνδέει το νέο σύστημα με τα «Σχέδια Δράσης»των Υπουργείων είναι θετική, όμως η αντίληψη που τη διαπνέει δεν βασίζεται στη διάδραση και τη συνέργεια μεταξύ των διαφόρων ιεραρχικών επιπέδων.

Εν προκειμένω, προβλέπεται μόνον ένας αξιολογητής. Σε αντίθεση με όσα καθιερώνονται στο Ν. 4369/2016 που έθετε ως βάση τη συνεργασία προϊσταμένων-υπαλλήλων στην εκπόνηση και εξειδίκευση των στόχων.

Μ΄ άλλα λόγια, το προβλεπόμενο σύστημα αξιολόγησης βασίζεται στην ατομική απόδοση του υπαλλήλου και όχι στην απόδοση της οργανικής μονάδας στην οποία εργάζεται.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν υπάρχει και πρόβλεψη αξιολόγησης των δομών στις οποίες εργάζονται οι υπάλληλοι. Δεν λαμβάνονται υπόψη,ούτε οι τυχόν ελλείψεις τωνυλικοτεχνικών υποδομών, ούτε η υποστελέχωση που πλήττει το σύνολο των υπηρεσιών.

Το πλαίσιο αξιολόγησης των δεξιοτήτων των προϊσταμένων είναι ασαφές, αφού δεν συνδέονται με αυτό οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες που προκύπτουν από τα περιγράμματα των θέσεων εργασίας.

Σήμερα στα περισσότερα υπουργεία οι προϊστάμενοι έχουν τοποθετηθεί με απευθείας αναθέσεις, δηλαδή με απόφαση της πολιτικής ηγεσίας (της ΝΔ), χωρίς να έχουν υποστεί τη βάσανο,χωρίς αποφάσεις των υπηρεσιακών συμβουλίων, αφού κρίσεις για την επιλογή προϊσταμένων δεν γίνονται και συνεχίζεται μία πελατειακή-ρουσφετολογική και κομματική διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού του δημόσιου τομέα.

Θεσπίζεται το«Ενιαίο Πλαίσιο Δεξιοτήτων» για τους υπαλλήλους που υπηρετούν στους φορείς του δημόσιου τομέα και το οποίο λαμβάνεται υπόψη κατά το σχεδιασμό και την υλοποίηση, ιδίως, των διαδικασιών επιλογής προσωπικού, επιλογής προϊσταμένων, αξιολόγησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης του προσωπικού τους.

Επιπλέον, στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει πρόνοια για την εκπαίδευση των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να αποκτήσουν τις συγκεκριμένες δεξιότητες βάσει των οποίων θα αξιολογηθούν.

Έτσι η διαδικασία καθίσταται ευάλωτη στην αδιαφάνεια και την υποκειμενικότητα.

Με το νομοσχέδιο επιβεβαιώνεται η πρόθεση της κυβέρνησης να μεταφερθεί σε φορείς του ιδιωτικού τομέα ο εσωτερικός έλεγχος. Ωστόσο η συγκεκριμένη ρύθμιση εγείρει σοβαρά ζητήματα, αφού ο έλεγχος συνιστά λειτουργία που ανήκει στο σκληρό πυρήνα της δημόσιας διοίκησης. Επομένως, προκαλείται εύλογος προβληματισμός για την εκχώρησή της στον ιδιωτικό τομέα.

Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο προβληματικό, αντιδημοκρατικό, χωρίς την αναγκαία σύμπραξη των υπαλλήλων, με το οποίο αυξάνονται αντί να θεραπεύονται τα χρόνια προβλήματα της δημόσιας διοίκησης

Ένα νομοσχέδιο που ευνοεί και επιβάλλει κομματικές επιλογές, στις οποίες η ΝΔ διακρίνεται διαχρονικά.

Εξάλλου ο ίδιος ο Υπουργός Εσωτερικών έχει ομολογήσει ότι η ΝΔ τοποθετεί τα «δικά της παιδιά»«ποιούς (;) να βάλουμε τους ξένους (;)» !!!