Αποσπάσματα από την ομιλία του Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στη διάρκεια της συζήτησης στην ολομέλεια της Βουλής, για την ψήφιση Σ/Ν του Υπουργείου Οικονομικών για την Αναμόρφωση του ΤΧΣ

«..Για το νομοσχέδιο που φέρνετε σήμερα για ψήφιση έχουν ήδη ειπωθεί πολλά και θα μιλήσω κι εγώ αναλυτικότερα. Πριν από όλα όμως, πρέπει να τονιστεί το εξής:

Αποσύρετε τώρα την απαράδεκτη τροπολογία που οδηγεί σε μαζική απόλυση τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ. Σταματήστε τώρα τη μεθόδευση που ξεκίνησε με δική σας πάλι τροπολογία το 2020 και άνοιξε το δρόμο για το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ. Σταματήστε τώρα το έγκλημα που οδηγεί σε μαζική απόλυση όλους τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ, της μοναδικής εταιρείας παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ΛΑΡΚΟ πάντα κάτι έπρεπε να δίνει: Κάποτε έδινε λεφτά στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μετά έδινε ψήφους στα κόμματα που ήταν στην εξουσία και τώρα πρέπει ξανά να δώσει λεφτά, μια που η τιμή του νικελίου έχει φτάσει στα ύψη.

Επί δύο χρόνια απαξιώνατε πλήρως το εργοστάσιο και τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις της εταιρείας, κόβατε μισθούς, δώρα και επιδόματα. Τώρα προχωράτε στην μαζική απόλυση των εργαζομένων που κράτησαν ζωντανή την εταιρεία υπό τις αντίξοες συνθήκες που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε.

Και δείχνετε μια πρωτοφανή δειλία. Διαλύετε τη ΛΑΡΚΟ με εκπρόθεσμη τροπολογία. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ επέπληξε την Αντιπολίτευση ότι διαμαρτύρεται για ένα θέμα που συζητείται καιρό στον δημόσιο λόγο. Τότε, γιατί δεν το φέρατε στην επιτροπή, γιατί δεν το εντάξατε ως άρθρο στο νομοσχέδιο; Ξαφνικά το θυμηθήκατε; Ο δε υπουργός είπε το αμίμητο, ότι προβλέπεται από την κοινοβουλευτική διαδικασία. «Εκπρόθεσμος» γράφει, κύριε υπουργέ και για να συζητηθεί πρέπει να τη δεχθεί η κυβέρνηση δια του υπουργού και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την οποία έχετε. Άρα διαμορφώνετε ένα ψευδές σενάριο και μετά εξαπολύετε επίθεση στη διαβίωση των εργαζομένων και των οικογενειών τους, στηριγμένοι πάνω στο ψέμα που κατασκευάσατε.

Θέλετε να κάνετε τη ΛΑΡΚΟ υπόδειγμα της δήθεν ανάπτυξης που οραματίζεται ο κ. Μητσοτάκης: αποβιομηχανοποίηση, λεηλασία των βιομηχανικών υποδομών της χώρας, απολύσεις, απαξίωση, φτωχοποίηση. Στηρίζοντας τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ εναντιωνόμαστε στο καταστροφικό σας σχέδιο και σας προειδοποιούμε ότι θα βρείτε απέναντι σας την κοινωνία και τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας.

Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για την κοινωνία που και τα ευάλωτα στρώματα που βάλλονται από την κρίση της ακρίβειας. Έχουμε φτάσει να έχουμε πληθωρισμό που υπερβαίνει το 11%, με το ενεργειακό κόστος να παραμένει στα ύψη και τις ανατιμήσεις βασικών αγαθών και προϊόντων να καλπάζουν, χωρίς την παραμικρή ένδειξη αποκλιμάκωσης. Παρά τις προβλέψεις της κυβέρνησης, από τον Σεπτέμβριο του 2021, ότι πρόκειται για ένα παροδικό φαινόμενο που δεν θα έχει διάρκεια, εν κατακλείδι διαπιστώνεται ότι τόσο ο πληθωρισμός όσο και η ακρίβεια θα παραμείνουν ψηλά για μακρά περίοδο και τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.

Σε όλα τα παραπάνω να προσθέσουμε το εκρηκτικό κοκτέιλ του ιδιωτικού χρέους προς τη φορολογική διοίκηση, που το συνολικό ύψος αγγίζει τα 113 δισ. ευρώ εκ των οποίων το 5% αποτελεί αύξηση που προστέθηκε το 2021. Ήδη σχεδόν 2 εκατ. φορολογούμενοι κινδυνεύουν με επιβολή αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, πέραν των περίπου 1,3 εκατ. φορολογουμένων που βρίσκονται σε καθεστώς αναγκαστικών μέτρων είσπραξης. Αξίζει να προστεθούν και τα δάνεια τα οποία έχουν μεταβιβαστεί στις εταιρείες διαχείρισης, τα οποία ξεπερνούν τα 80 δις ευρώ στο τέλος του 2021.

Σε ό,τι αφορά τα κόκκινα δάνεια και σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ, το 83% των δανείων που χειρίζονται οι servicers είναι κόκκινα, δηλαδή, περί τα 108 δισ.

Σ` αυτό το εξαιρετικά δύσκολο πλαίσιο, το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο στο παρελθόν είχε ανακεφαλαιοποιηθεί με 50 δις, εμφανίστηκε διστακτικό στις προκλήσεις της εποχής και στο φυσικό του ρόλο που δεν είναι άλλος από την χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, παρά την ενίσχυση της ρευστότητας του, ειδικά μετά την κατ’ εξαίρεση (waiver) και την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων ως εξασφαλίσεις με τα προγράμματα της ΕΚΤ και παρά το τεχνοκρατικό άλλοθι για την ελάφρυνση των ισολογισμών των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια τα οποία μέσω πακέτων πωλούνται σε funds.

Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία από την ετήσια έρευνα της ΕΚΤ για την προσβασιμότητα των επιχειρήσεων στον τραπεζικό δανεισμό, το χρηματοδοτικό κενό (fundinggap) στην Ελλάδα φθάνει το 14%, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 4%, ενώ πρόσφατη έκθεση της ΤτΕ δείχνει ότι οι χορηγήσεις του 1ου τριμήνου του 2022 σε ΜμΕ έχουν μειωθεί κατά 37%.

Σε όλα τα παραπάνω η κυβερνητική παρέμβαση εδράζεται στην αυτορρύθμιση της αγοράς, καλύπτοντας την αισχροκέρδεια στην ενέργεια και στην ακρίβεια των βασικών ειδών, χωρίς να λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα για την ανακούφιση της κοινωνίας, όπως κάνουν άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Αυτό βέβαια δεν αποτελεί μια τυχαία επιλογή αλλά είναι μια στρατηγική κατεύθυνση, η οποία έχει ως στόχο την πλήρη απουσία κάθε παρέμβασης που θα ωφελούσε το κοινωνικό σύνολο και το δημόσιο συμφέρον.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπου η κυβέρνηση θέλει την απουσία του δημοσίου, αγνοώντας το δημόσιο συμφέρον και οφελώντας κυρίως τους μεγαλοεπενδυτές.

Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει στρατηγικά την αξιοποίηση του ΤΧΣ για να κερδίσουν οι ιδιώτες μέτοχοι των τραπεζών εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου, έχοντας ήδη νομοθετήσει το ακαταδίωκτο της διοίκησης του Ταμείου ακόμη και όταν η αποεπένδυση, δηλαδή η πώληση των μετοχών του ΤΧΣ, γίνει κάτω από τη χρηματιστηριακή τους αξία. Άλλωστε, η πλήρης επιστροφή των τραπεζών στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το δημόσιο συμφέρον αποτελούν προβλέψεις του παρόντος νομοσχεδίου και σκοπό του Ταμείου. Η απαξίωση του όμως συνεχίζεται με την αποψίλωση μιας σειράς ειδικών δικαιωμάτων του στα Διοικητικά Συμβούλια των Τραπεζών, όπως το δικαίωμα να ζητά σύγκληση ΓΣ, να εγκρίνει τον οικονομικό διευθυντή, να ασκεί βέτο για μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, ανοίγοντας το δρόμο για την χορήγηση μπόνους από το 2023 σε τραπεζικά στελέχη, σε τράπεζες οι οποίες έχουν δείκτη κόκκινων δανείων κάτω από 10%.

Πέρα από το γεγονός ότι το συγκεκριμένο ζήτημα συνιστά πρόκληση τη στιγμή που δοκιμάζονται οι αντοχές της κοινωνίας από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, δημιουργεί και μια κακή πρακτική για τις τράπεζες, δεδομένου ότι θα γίνουν ακόμη πιο διστακτικές στις χορηγήσεις δανείων, υπό τον φόβο να μην αυξηθεί ο δείκτης πάνω από 10% και χαθεί το μπόνους για το τραπεζικό στέλεχος. Επομένως δημιουργείται ένα ακόμη αντικίνητρο για την στήριξη της πραγματικής οικονομίας.

Ως εκ τούτου καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο γιατί θεωρούμε ότι στο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι αναγκαία η παρουσία δημόσιου πυλώνα στο πλαίσιο μιας συνολικής στρατηγικής για την βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη της οικονομίας…»