Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπ. Περιβάλλοντος & Ενέργειας «Εκσυγχρονισμός της αδειοδοτικής διαδικασίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας - Β΄ φάση, Αδειοδότηση παραγωγής και αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, πλαίσιο ανάπτυξης Πιλοτικών Θαλάσσιων Πλωτών Φωτοβολταϊκών Σταθμών και ειδικότερες διατάξεις για την ενέργεια και την προστασία του περιβάλλοντος»

Αγαπητέ κύριε Καραθανασόπουλε, στον λίγο χρόνο που έχουμε είναι επιλογή μας, γιατί εκεί είναι η ουσία, να κρίνουμε το κυβερνητικό έργο και την κυβερνητική πολιτική. Όμως, υπερβάλλετε. Οι διαφορές απόψεων, ιδεών και αναλύσεων είναι θεμιτές και πραγματικές, αλλά τα γεγονότα είναι και πεισματάρικα. Η Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε το ζήτημα της μη αμφισβήτησης συνόρων στα Βαλκάνια σε σχέση με την Ελλάδα και τη Βόρεια Μακεδονία, σε σχέση με τη Βουλγαρία είχε λυθεί παλαιότερα, σε σχέση με την Αλβανία δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι ανοικτό, έστω και αν τυπικά υπάρχουν κάποιες εκκρεμότητες.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμετέχει στην αναδιάταξη των συνόρων στα Βαλκάνια, αλλά στη σταθεροποίηση των συνόρων στα Βαλκάνια και σε ό,τι αφορά βέβαια την Ελλάδα αλλά και ευρύτερα με την πολιτική που αναπτύξαμε στην ευρύτερη περιοχή. Και αν στη Συμφωνία των Πρεσπών υπάρχουν συμφέροντα και ενδιαφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών ή άλλων δυνάμεων, αυτές οι ερμηνείες δεν είναι... Θα πρέπει δηλαδή να καταδικάσουμε τις τρεις μεγάλες δυνάμεις που συνέβαλαν και στήριξαν τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου στην πραγματικότητα την ολοκλήρωση της επανάστασης του 1821 και την κατ’ ουσία ίδρυση του νέου ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους. Δεν είναι αυτή η ερμηνεία της ιστορίας.

Προχωρώ στα καθ’ ημάς.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έκανε μια εύστοχη, απολύτως επίκαιρη ad hoc παρέμβαση για τις εξελίξεις στη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Δεν θα προσθέσω κάτι, αλλά αυτό που έθεσε, ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι να ανησυχεί κανείς για την αμεριμνησία της Ελληνικής Κυβέρνησης και για την ευκολία με την οποία ενημερώνει τον ελληνικό λαό προς κατευθύνσεις που δεν είναι στέρεες και δεν συνδέονται με τις πραγματικότητες, είναι εξαιρετικά σημαντικό μεταξύ των πολλών άλλων.
Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται και ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση. Νομίζω ότι θα μας δοθεί η ευκαιρία να τα συζητήσουμε το επόμενο διάστημα.
Σχετικά με την παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα για το ζήτημα της ενεργειακής κρίσης της πολιτικής της Κυβέρνησης και ότι έχει ξεφύγει εντελώς το κόστος της ενέργειας για τους πολίτες, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις ήταν και σ’ αυτόν τον τομέα οι παρατηρήσεις του πολύ εύστοχες.

Όμως, ήδη από το πρωί η εισηγήτρια μας κ. Πέτη Πέρκα, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κ. Σωκράτης Φάμελλος αλλά και πολλοί Βουλευτές και Βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ έθεσαν τα βασικά ζητήματα. Αντ’ αυτού είχαμε μια οργίλη παρέμβαση στην αρχή δυο-τρεις ενδιάμεσα και μετά την ομιλία του Πάνου Σκουρλέτη και τώρα με την κεντρική ομιλία του Υπουργού.

Κύριε Υπουργέ, είμαι σημαντικά μεγαλύτερος στην ηλικία. Έχω ζήσει τις περιόδους πάρα πολύ, όχι μέσα στη Βουλή, αλλά παρακολουθώ την πολιτική ζωή της Ελλάδας πολύ συστηματικά και πολύ στενά από διάφορους χώρους που υπηρετώ.

Αυτή η λογική που χαρακτηρίζει τον εξαιρετικό σας λόγο χωρίς αυθεντικότητα, χωρίς αίσθηση αυτοκριτικής και λογοδοσίας απέναντι στην κοινωνία και όχι στους αντιπάλους σας είναι η τεχνική της εξουσίας και είναι ακριβώς η στάση που οδήγησε τη χώρα μας στη χρεωκοπία.

Πριν τη χρεωκοπία έχω ακούσει από προηγούμενες κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας περιγραφές εξαιρετικά σπουδαίων εξελίξεων για την ευημερία της χώρας, για την πρόοδο, για την ένταξη στις πρωτοπόρες και ισχυρές δυνάμεις των ανεπτυγμένων χωρών, για την επάρκεια απέναντι στον παγκόσμιο διεθνή ανταγωνισμό και, και, και…Και μετά το πλοίο εβυθίσθη! Αλλάξτε ρότα, λοιπόν! Αλλάξτε ρότα! Έχετε ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό. Δεν είναι δυνατόν στον λόγο σας και στην αντιμετώπισή σας, όχι μόνο στη δική σας, αλλά και στου Πρωθυπουργού και όλων των Υπουργών και σε μεγάλο βαθμό όλων των Βουλευτών και των Βουλευτριών της Νέας Δημοκρατίας, να υπάρχει μια ομάδα λέξεων -και το ζήτημα δεν είναι οι λέξεις, αλλά η ουσία- απαγορευμένων, λέξεων «κακών», όπως είναι η λέξη «ακρίβεια». Εσείς μιλάτε για πληθωρισμό που δεν είναι το ίδιο. Η ακρίβεια, λοιπόν, λείπει. Είναι κακιά λέξη! Η φτώχεια λείπει. Υπάρχει μόνο κάπου κάπου η ακραία φτώχεια, για να αντιστοιχηθεί σε κάποιες επιλογές κάποιων έκτακτων επιδομάτων που δεν γίνεται αλλιώς. Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος λείπει. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης λείπει. Η ενεργειακή φτώχεια λείπει. Η δικαιοσύνη, η αδικία, οι ανισότητες λείπουν. Οι αποτυχίες και τα λάθη λείπουν. Εκείνη δε που λείπει πια εντελώς είναι η ανάγκη για αλλαγή πολιτικής!

Όλα αυτά συνδέονται με ανάγκες των πολιτών και με προβλήματα. Όταν μία κυβέρνηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην επίλυση των αναγκών της πλειοψηφίας, στην κάλυψη των αναγκών της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών και στην αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων, τότε έχει αποτύχει. Δεν υπάρχει άλλη αιτιολογία, όσες αιτιολογίες κι αν έχει. Έτσι είναι. Και εκεί παραιτείται η κυβέρνηση αυτή, προσφεύγει ξανά στην εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Επειδή ακριβώς η υπόλογη κυβέρνηση κρατά αυτή τη στάση και δεν δέχεται να αλλάξει πολιτική και επομένως ο ελληνικός λαός δεν έχει άλλη επιλογή από το να αλλάξει την Κυβέρνηση, γι’ αυτόν τον λόγο οι εκλογές και η αλλαγή πολιτικής και η πολιτική αλλαγή είναι πλέον γενικευμένο και πλειοψηφικό λαϊκό αίτημα κάθε μέρα ολοένα και πιο εντεινόμενο. Εάν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, τότε για μία ακόμα φορά είστε στον κόσμο σας! Όμως, σε κάθε περίπτωση δεν μπορείτε να επιχειρείτε να δικαιολογήσετε αυτή την αποτυχία με το επιχείρημα ότι τα προβλήματα είναι εισαγόμενα, διεθνή κ.λπ.

Και για να τελειώσω, ωραία, ναι, κανείς δεν είπε ότι η ελληνική Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός γέννησαν την ενεργειακή κρίση. Σας λέμε ότι είστε πολλαπλασιαστές και επιταχυντές και το τεκμηριώνουμε. Όμως, με συγχωρείτε, πώς έχει παραχθεί η παγκόσμια ενεργειακή κρίση; Από τον ουρανό έπεσε; Δεν είναι προϊόν πολιτικών και δοξασιών ίδιων και απαράλλαχτων με αυτές που στηρίζετε εσείς στην Ελλάδα και την Ευρώπη; Τι πάει να πει ότι είναι εισαγόμενη η κρίση; Δεν πέφτει από τον ουρανό. Προέρχεται από πολιτικές που επιλέγονται και εφαρμόζονται από την άκρατη και χωρίς σχέδιο, χωρίς κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο ανταγωνισμό των οικονομικών συμφερόντων. Είναι ρομαντικό να είναι στους στόχους ενός κόμματος και μιας κυβέρνησης το να κάνει ό,τι μπορεί για να το αντιμετωπίσει; Ε, δεν είναι ρομαντικό, αλλά υποχρέωση. Γι’ αυτό και έχετε αποτύχει και γι’ αυτό ο ελληνικός λαός θέτει το αίτημα για άμεσες εκλογές, για να αλλάξει πολιτική και για να αλλάξει και η πολιτική ζωή της χώρας.
Σας ευχαριστώ.