Δήλωση του ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΠΣ / The Left Κώστα Αρβανίτη και μέλους της Επιτροπής Απασχόλησης και Υποθέσεων (EMPL), για τη σημερινή ψηφοφορία στην Επιτροπή EMPL για το σχέδιο οδηγίας για Επαρκείς Κατώτατους Μισθούς στην ΕΕ

Με 34 ψήφους υπέρ, 8 κατά και 2 αποχές η Επιτροπή EMPL ενέκρινε σήμερα το Κείμενο που συμφωνήθηκε κατά τη διάρκεια των διοργανικών διαπραγματεύσεων για το σχέδιο οδηγίας για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην ΕΕ. Επόμενο βήμα, η Ολομέλεια του σώματος, όπως όλα δείχνουν η επόμενη, τον Σεπτέμβριο. Και μετά η τελική διαδικασία έκδοσης της οδηγίας και οι προσαρμογές των εθνικών νομοθεσιών στα νέα δεδομένα.

Με τη νομοθέτηση αυτή η ΕΕ κάνει ένα σημαντικό βήμα αλλαγής του «μείγματος» πολιτικής και προσπαθεί να πείσει πως απομακρύνεται από τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες που σκόρπισαν κοινωνική καταστροφή σε μια σειρά κράτη – μέλη, και στην Ελλάδα με τη μνημονιακή λαίλαπα. Εκτός από την «Ανάπτυξη» κριτήριο πια για τη διαμόρφωση των κατώτατων μισθών στην ΕΕ είναι και η εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης, για αυτό και μιλάμε πια για «επαρκείς» μισθούς.

Το πραγματικό αποτύπωμα στον κόσμο της Εργασίας θα φανεί φυσικά στην πράξη και θα εξαρτηθεί και από το ποια κυβέρνηση θα μεταφέρει την οδηγία στην Ελληνική νομοθεσία. Η σημερινή πάντως, δεν μας αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας:

·        οι πανηγυρικές δηλώσεις Χατζηδάκη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που επικύρωσε τη συμφωνία, δηλώσεις ενός υπουργού που κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις,

·        οι (τουλάχιστον) ανεπαρκείς αυξήσεις στον κατώτατο μισθό εν μέσω πληθωριστικής κρίσης που μας γυρνά δύο και τρεις δεκαετίες πριν και ρημάζει το εισόδημα των εργαζόμενων,

·        η πρωτοφανής κίνηση του Υπουργείου και συγκεκριμένα της ΓΓ Εργασιακών Σχέσεων Άννας Στρατινάκη να «ερμηνεύσει» ως μη όφειλε την κλαδική σύμβαση εργασίας στον επισιτισμό, με τρόπο που ανοίγει παράθυρο κατάργησης στην πράξη του 5ήμερου,

·        οι σοβαρές καταγγελίες συνδικαλιστών για εργοδοτικές αυθαιρεσίες με πιέσεις προς τους εργαζόμενους για ανακριβείς δηλώσεις στη χρήση της ηλεκτρονικής κάρτας εργασίας και λαθροχειρίες στην καταγραφή του πραγματικού χρόνου εργασίας,

·        η εμμονή της κυβέρνησης να αρνείται ουσιαστικές μισθολογικές αυξήσεις στους δημοσιογράφους που απασχολούνται στο Δημόσιο τομέα,

είναι μερικά μόνο αλλά απολύτως ενδεικτικά σημεία που αναδεικνύουν την πραγματικότητα που επιχειρούν να κρύψουν τα κυβερνητικά non-papers: Ενώ η ΕΕ προσπαθεί να βρει μια νέα ισορροπία ενισχύοντας συλλογικές διαπραγματεύσεις και θεσμοθετώντας ένα πλαίσιο για τον κατώτατο μισθό που θα απομακρύνει τους εργαζόμενους από τη φτώχεια, η Ελλάδα του Μητσοτάκη βυθίζεται στην τριτοκοσμική απορρύθμιση και την κατάργηση στην πράξη των εργασιακών δικαιωμάτων.

Μικρά βήματα για μια κοινωνική Ευρώπη στην ΕΕ, πολιτικές για τις ελίτ και τη φτωχοποίηση των εργαζόμενων στην Ελλάδα.

Την καταστροφική αυτή πορεία είναι ανάγκη να σταματήσει η πολιτική αλλαγή, το συντομότερο δυνατό.