Στην ομιλία μου στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη «Αναβάθμιση της αστυνομικής εκπαίδευσης κ.λπ.» εξέφρασα καταρχάς τη συμπαράστασή μου στους πληττόμενους από τις πυρκαγιές συμπολίτες μας και ανέφερα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά το περσινό «μαύρο» ρεκόρ οκταετίας 2013 – 2020, με 1.300.000 καμένα στρέμματα γης, δεν έκανε τίποτα για να προλάβει νέες καταστροφές…

Άφησε στο «συρτάρι» τον νόμο Χαρδαλιά του 2020, άφησε το νεοσύστατο «Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας» χωρίς οργανωτική δομή και προσωπικό, τις Δασικές Υπηρεσίες χωρίς τους 5000 δασοπυροσβέστες που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προσλάβει μέσω ειδικού προγράμματος του ΟΑΕΔ, την Πυροσβεστική με 3600 οργανικά κενά και με ασυντήρητα οχήματα και εξοπλισμό…

Η κατάσταση που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση στην ΕΑΒ, με την προβληματική συντήρηση των C-130 που έχει παραδώσει σε εργολάβους συνταξιούχους, τα λέει όλα!

Επίσης, υπογράμμισα ότι με το μοντέλο που επιλέγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την αστυνομική εκπαίδευση, διασπά την εκπαίδευση των Αστυνομικών σε «αστυνομική» και «ακαδημαϊκή», υποβαθμίζοντας τη δεύτερη, ενώ αποσπά τη «Σχολή Αξιωματικών» από την «Αστυνομική Ακαδημία», δημιουργώντας χάσμα ανάμεσα στην «ελίτ» των ανώτερων αξιωματικών και στους υπαξιωματικούς.

Η κυβέρνηση αφήνει τους αστυνομικούς χωρίς επιστημονική εκπαίδευση και κατάρτιση, χωρίς παιδεία, χωρίς βαθιά δημοκρατική καλλιέργεια, για να προασπίσουν το κράτος δικαίου στη χώρα μας!

Τέλος, επεσήμανα ότι το παρόν νομοσχέδιο δεν δίνει λύση στο πρόβλημα της μεταφοράς των υπαλλήλων των Καταστημάτων Κράτησης (Κ.Κ.) Ελαιώνα Θηβών, Δομοκού και Μαλανδρίνου, ενώ αφήνει άλυτο και το πρόβλημα της μεταφοράς των λυμάτων του Κ.Κ. Μαλανδρίνου στην Άμφισσα, με το υπέρογκο κόστος μίσθωσης βυτιοφόρων, αφού δεν εξέτασε καν την πρόταση για τη δημιουργία αγωγού…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκφράζω τη συμπαράστασή μου στους συμπολίτες μας που βιώνουν δύσκολες μέρες λόγω των αμέτρητων πυρκαγιών σε όλη τη χώρα από την Ηλεία μέχρι τη Λέσβο, από το Ρέθυμνο μέχρι την Πεντέλη και τη Δαδιά, καταστροφικών πυρκαγιών που μετατρέπουν σε κρανίου τόπο δάση, καλλιέργειες, ακόμη και κατοικίες. Ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες στρέμματα γης έγιναν στάχτη πέρυσι το 2021, μαύρο ρεκόρ οκταετίας 2013-2020, ενώ για φέτος δεν έχουμε ακόμη στοιχεία από τις 350 περίπου πυρκαγιές που καταγράφονται κάθε εβδομάδα. Ό,τι γλιτώνει από τους περιβαλλοντοκτόνους νόμους Μητσοτάκη-Χατζηδάκη-Σκρέκα το αποτελειώνει η φωτιά.
Αλλά ας δούμε συγκεκριμένα τι έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να προλάβει νέες καταστροφές. Άφησε στο συρτάρι τον νόμο Χαρδαλιά του 2020 τον οποίο επικοινώνησε με τυμπανοκρουσίες χωρίς ποτέ να προκύψουν οι απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις για την υλοποίησή του. Άφησε το νεοσύστατο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας σαν αδειανό πουκάμισο χωρίς οργανωτική δομή και προσωπικό. Άφησε την πυροσβεστική με 3.600 οργανικά κενά. Άφησε τις δασικές υπηρεσίες χωρίς τους 5.000 δασοπυροσβέστες που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προσλάβει για την πυροπροστασία δασών μέσω ειδικού προγράμματος του ΟΑΕΔ και των οποίων η σύμβαση δεν ανανεώθηκε ποτέ. Προσέλαβε όμως πανηγυρικά 500 δασοκομάντος.

Αλλά και σε επίπεδο εξοπλισμού οι ελλείψεις που καταγράφονται καθημερινά στο πεδίο των πυρκαγιών είναι χαρακτηριστικές. Ασυντήρητα οχήματα χωρίς ανταλλακτικά και ελαστικά, αλλά συχνά και χωρίς καύσιμα. Η προβληματική κατάσταση που έχει δημιουργήσει η Κυβέρνηση στην ΕΑΒ με τη συντήρηση των C-130 τα λέει όλα. Ευτυχώς, την περασμένη εβδομάδα από καθαρή τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα όταν από αστοχία των συνταξιούχων εργολάβων έσπασε η ουρά ενός αεροσκάφους κατά τη συντήρησή του. Η απαξίωση της ΕΑΒ μέσω της υποστελέχωσης, της επιστροφής των εργολάβων και των συνταξιούχων, της καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων, όπως αποδεικνύεται από το τελευταίο δελτίο ελέγχου της επιθεώρησης εργασίας και βέβαια μέσω της άλωσης της από τους κομματικούς στρατούς έχει ως αποτέλεσμα η ΕΑΒ να αναθέτει σε εργολάβους μέσω σκανδαλωδώς συμβάσεων τη συντήρηση των C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας μας. Για όλα αυτά έχουμε καταθέσει στοιχεία στον κοινοβουλευτικό έλεγχο αλλά δεν έχουν δοθεί ακόμα οι απαραίτητες απαντήσεις.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συμπέρασμα είναι ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει τις δασικές πυρκαγιές χωρίς αντιπυρικό σχεδιασμό και μόνιμο μηχανισμό αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών. Το επιτελικό κράτος της αφήνει τις πυρκαγιές να σβήνουν στη θάλασσα ενώ οι πολίτες αυτενεργώντας και κινδυνεύοντας οι ίδιοι αψηφούν τις εντολές εκκένωσης για να σώσουν τις περιουσίες και τα σπίτια τους.

Άκουσα πριν τον κύριο Υπουργό, τον κ. Θεοδωρικάκο -στον οποίον εύχομαι περαστικά- να λέει ότι πρέπει όλοι μαζί να συμφωνήσουμε σε ένα κοινό σχέδιο για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Μάλιστα. Να συμφωνήσουμε. Όμως η πρωτοβουλία ανήκει στην Κυβέρνηση. Η πρωτοβουλία του σχεδιασμού δεν είναι ευθύνη της Κυβέρνησης; Άλλωστε πότε δέχτηκαν τις προτάσεις της Αντιπολίτευσης;

Είναι η αλαζονεία και η δήθεν αριστεία τους που έφταιγε στο να μην δεχθούν ποτέ προτάσεις των άλλων κομμάτων ή μήπως γιατί εξυπηρετούμε στην πραγματικότητα διαφορετικά συμφέροντα;

Ας περάσουμε, όμως, τώρα στο παρόν νομοσχέδιο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μοντέλο που επιλέγει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη για την αστυνομική εκπαίδευση πατάει σε δύο βάρκες. Διατηρεί από τη μια το στρατιωτικό πρότυπο οργάνωσης, ενώ από την άλλη προσθέτει μια επίφαση ακαδημαϊκότητας. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι πρώτον η διάσπαση, δεύτερον ο συγκεντρωτισμός και τρίτον η αναποτελεσματικότητα.

Πρώτον, λοιπόν, διασπάτε, κύριοι Υπουργοί, την εκπαίδευση σε αστυνομική και ακαδημαϊκή, ενώ θα έπρεπε να είναι ενιαία. Ενισχύετε την αστυνομική, ενώ υποβαθμίζεται την ακαδημαϊκή. Επιπλέον, όμως, διασπάτε και την ενιαία δομή που πρέπει να έχουν οι φορείς της αστυνομικής εκπαίδευσης. Έτσι, έχουμε από τη μια τη σχολή αξιωματικών που ταλαντεύεται ανάμεσα σε έναν τύπο ΑΕΙ και στην οποία δημιουργείται πρόβλημα αρμοδιοτήτων και συνύπαρξης των ακαδημαϊκών και των αστυνομικών οργάνων διοίκησης. Για παράδειγμα, πώς θα συνεργάζεται ο κοσμήτορας της σχολής με τον διοικητή και τον υποδιοικητή της; Από την άλλη, βέβαια, έχουμε τη σαφώς υποδεέστερη αστυνομική ακαδημία. Διευρύνεται, δηλαδή, το χάσμα ανάμεσα στους ανώτερους αξιωματικούς, που για εσάς αντιπροσωπεύουν την ελίτ, και στους υπαξιωματικούς που θα πρέπει να είναι οι αστυνομικοί του δρόμου, αυτοί που θα βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά. Αυτοί οι διαχωρισμοί που φέρνετε θα συνεχίζονται μοιραία και μετά την αποφοίτηση των αστυνομικών, αφού έτσι παγιώνεται το χάσμα ανάμεσα σε αστυνομικούς γραφείου και αστυνομικούς δρόμου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά συνεργασίας και συνεννόησης.

Δεύτερο βασικό στοιχείο του μοντέλου που φέρνετε στην αστυνομική εκπαίδευση είναι ο στενός και αυστηρός ιεραρχικός έλεγχος που αναπαράγει τον συγκεντρωτισμό και τον αυταρχισμό. Αντίθετα, εμείς θεωρούμε ότι ένα ανοιχτό, πλουραλιστικό, δημοκρατικό σύστημα είναι αυτό που ταιριάζει σε μια σύγχρονη Αστυνομία.

Και τέλος το τρίτο χαρακτηριστικό του μοντέλου σας που προκαλείται από τα δύο προηγούμενα είναι η αναποτελεσματικότητα. Η φοβικότητά σας απέναντι σε ένα ενιαίο και ισχυρά ακαδημαϊκό χαρακτήρα στην αστυνομική εκπαίδευση οδηγεί σε ελλείψεις επιστημονικών κλάδων στο πρόγραμμα σπουδών, όπως η νομική επιστήμη, η εγκληματολογία, οι αστυνομικές σπουδές, η ανάλυση του εγκλήματος και άλλα. Η κοινωνία μας χρειάζεται πλέον αστυνομικούς με αυτές τις γνώσεις που θα μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις σύνθετες και περίπλοκες μορφές που έχει πάρει πλέον το έγκλημα και η παραβατικότητα στην εποχή μας.

Ως Βουλευτής Βοιωτίας, όμως, θα ήθελα να αναφερθώ και σε δύο επιμέρους ζητήματα που εμπεριέχονται στο νομοσχέδιο και αφορούν στη Στερεά Ελλάδα. Καταρχάς στο άρθρο 89 βλέπουμε ότι επιχειρείται μια αποσπασματική και μεμονωμένη ρύθμιση του ζητήματος της μεταφοράς των υπαλλήλων του Καταστήματος Κράτησης της Πάτρας. Ξεχνάτε, όμως, ότι το ίδιο ακριβώς πρόβλημα υπάρχει και στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θηβών, όπου επίσης οι υπάλληλοι μετακινούνται με υπηρεσιακά λεωφορεία από την Αθήνα, αλλά και σε άλλες φυλακές που βρίσκονται μακριά από αστικά κέντρα όπου κατά κανόνα κατοικεί ο μεγαλύτερος αριθμός υπαλλήλων, όπως για παράδειγμα το Κατάστημα Κράτησης Δομοκού σε σχέση με τη Λαμία, αλλά και το Κατάστημα Κράτησης Μαλανδρίνου σε σχέση με την Άμφισσα. Τι θα γίνει, λοιπόν, με όλες αυτές τις περιπτώσεις; Γιατί μένουν εκτός ρύθμισης;

Επίσης, το άρθρο 90 δείχνει τα σοβαρά προβλήματα των υποδομών του σωφρονιστικού συστήματος στη χώρα μας τα οποία η Κυβέρνηση Μητσοτάκη μεγεθύνει, βάζοντας κι εδώ τους ιδιώτες από το παράθυρο.

Καταρχάς, εδώ έχουμε μια ρύθμιση για την επιχορήγηση της εταιρείας Κτιριακές Υποδομές, ΚΤΥΠ ΑΕ, η οποία είχε ως αρμοδιότητα, μεταξύ άλλων, τα δικαστικά κτίρια και τις φυλακές. Ωστόσο, η Κυβέρνηση απέκλεισε την ΚΤΥΠ παρά την πλούσια σχετική τεχνογνωσία της από το σημαντικότερο έργο, δηλαδή την ανέγερση των Φυλακών Ασπροπύργου. Για το έργο αυτό εξήγγειλε ΣΔΙΤ, ενώ το ανέθεσε στη ΜΟΜΑ δηλαδή στην τεχνική υπηρεσία του Στρατού, αν και αυτή δεν έχει καμία εμπειρία ή τεχνογνωσία στην κατασκευή φυλακών.

Επιπλέον, το ίδιο άρθρο 90 αναφέρεται στο Κατάστημα Κράτησης Μαλανδρίνου όπου παραμένει το πρόβλημα της μεταφοράς των λυμάτων του στην Άμφισσα με το υπέρογκο κόστος μίσθωσης βυτιοφόρων. Η πρόταση για τη δημιουργία αγωγού μεταφοράς των λυμάτων, που αποτελεί αίτημα και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν φαίνεται να απασχόλησε καν την Κυβέρνησή σας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόσληψη χιλιάδων ειδικών φρουρών χωρίς επαρκή εκπαίδευση και κατάρτιση, αλλά και η δημιουργία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, επίσης με ουσιαστικά ανειδίκευτους αστυνομικούς, αποδεικνύουν ότι με ευθύνη της Κυβέρνησης Μητσοτάκη το επίπεδο εκπαίδευσης των Ελλήνων αστυνομικών έχει καταποντιστεί. Το ελλιπές και προβληματικό σύστημα αστυνομικής εκπαίδευσης που εισάγει τώρα η Κυβέρνηση επιβεβαιώνει το όραμά της για μια αστυνομία αποκλειστικά ως όργανο καταστολής, με στελέχη χωρίς επιστημονική εκπαίδευση και κατάρτιση, χωρίς παιδεία, χωρίς βαθειά δημοκρατική καλλιέργεια για να προασπίσουν το κράτος δικαίου στη χώρα μας.

Η καταγγελία του νέου περιστατικού παρακολούθησης του Προέδρου του ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ με το σύστημα Predator, που προστίθεται στα γνωστά περιστατικά παρακολούθησης σε βάρος δημοσιογράφων, φέρνει την Κυβέρνηση ενώπιον των σοβαρών ευθυνών της και πρέπει επιτέλους να δώσει υπεύθυνες απαντήσεις.