Σημεία συνέντευξης του Γιάννη Μπαλάφα, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Β’3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 (στoυς δημοσιογράφος Γ. Γρηγοριάδη και Η. Ράντου)

Για τις υποκλοπές

Το ζήτημα των υποκλοπών που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας είναι καίριο ζήτημα δημοκρατίας.

Θα μπορούσαμε σχηματικά να θέσουμε δύο χρονικές περιόδους σε σχέση με τη στάση της κυβέρνησης για τις αποκαλύψεις των υποκλοπών. Η πρώτη αφορά στην προσπάθεια υποβάθμισης της υπόθεσης την πρώτη βδομάδα. Η δεύτερη αφορά στην αναγκαστική αποδοχή του γεγονότος από τον Κ. Μητσοτάκη και τα στελέχη του, κυρίως λόγω των έγκυρων δημοσιευμάτων σε μέσα του εξωτερικού - όπως το Reuters, Associated Press, Republica, Politico κ.α. Όταν, δηλαδή, η υπόθεση έφτασε στο μη περαιτέρω και δεν μπορούσαν να την κρύψουν.

Σε κάθε περίπτωση προκύπτουν δύο βασικά ερωτήματα: Το πρώτο ερώτημα αφορά στους λόγους που οδήγησαν στην παρακολούθηση του αρχηγού ενός κόμματος. Είναι γνωστό ότι η ΕΥΠ είναι μία υπηρεσία που έχει συγκεκριμένο ρόλο και όρια δράσης σε σχέση με ζητήματα εθνικής ασφάλειας και προστασίας της χώρας από ξένες επιβουλές. Άρα, ποιοι λόγοι οδήγησαν στην παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη; Το δεύτερο ερώτημα αφορά στο ποιος έδωσε την εντολή παρακολούθησης. Παρά τα πολιτικά ψέματα που μας έχει συνηθίσει ο Κ. Μητσοτάκης, κανείς δεν μπορεί να καλύψει την απόλυτη ευθύνη του για το σκάνδαλο των υποκλοπών, από τη στιγμή που ο ίδιος αυτοδιορίστηκε υπεύθυνος της λειτουργίας της ΕΥΠ.

Ως επικεφαλής της ΕΥΠ, ο Κ. Μητσοτάκης, αν θέλει να λέγεται υπεύθυνος πρωθυπουργός,  δεν μπορεί να προφασίζεται ότι δεν γνώριζε. Η πολιτική ενοχή του και η ευθύνη του είναι αδιαμφισβήτητες. Ο κ. Μητσοτάκης πέρα από αδίστακτος και πολιτικός ψεύτης, εκθέτει τη χώρα μας τόσο στην Ευρώπη όσο και διεθνώς. Αυτή τη στιγμή η χώρα διασύρεται και κινδυνεύει να χάσει ευρωπαϊκούς κοινοτικούς πόρους. Η Ελλάδα, όμως, δεν είναι τσιφλίκι του Μητσοτάκη. Η ρωγμή που άνοιξε με την υπόθεση των υποκλοπών αποκαλύπτει εικόνα παρακράτους.

Τέλος, σε σχέση με τις προτάσεις για τις θεσμικές αλλαγές στην λειτουργία της ΕΥΠ, όπως αυτές καταγράφονται στην ΠΝΠ που κατατέθηκε από την κυβέρνηση στη Βουλή, θα ήθελα να επισημάνω δύο σημεία. Το πρώτο ότι η ΠΝΠ ήρθε «νύχτα» στη Βουλή χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση. Το δεύτερο και πολύ βασικό, είναι η διατήρηση της ευθύνης της ΕΥΠ από το Μαξίμου. Η πηγή δηλαδή του προβλήματος παραμένει, προσθέτοντας απλώς μια προσχηματική γνωμοδότηση της Βουλής. Σε όλο αυτό το πλαίσιο να θυμίσω την επαίσχυντη τροπολογία που πέρασε το 2021, εν μέσω πανδημίας, που εμποδίζει στην Αρχή Διαφάνειας Προσωπικών Δεδομένων να ενημερώνει το άτομο που έχει μπει στο στόχαστρο παρακολούθησης μετά το πέρας αυτής. Η διάταξη αυτή διατηρείται ανέπαφη.

Όλα αυτά είναι ζητήματα βασικά για τη λειτουργία ενός κράτους δικαίου και μίας ευνομούμενης πολιτείας και πρέπει να απαντηθούν.  ​