Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών με θέμα την εταιρική διακυβέρνηση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου

Με το παρόν νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την εταιρική διακυβέρνηση των ΑΕ του Δημοσίου, αλλοιώνεται ο ιδρυτικός νόμος της Εθνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας- ο ν. 4389/2016- στον οποίο λέγεται ρητά ότι το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας καλύπτεται στο σύνολό του από το ελληνικό δημόσιο και οι μετοχές είναι μη μεταβιβάσιμες, καταργείται ο ν. 4412/2016 αφού εξαιρούνται οι ΔΕΚΟ, καταργείται το ενιαίο μισθολόγιο, το οποίο το γίνεται πολλών ταχυτήτων, αυξάνονται οι αμοιβές των μελών του ΔΣ, καταργείται το καθεστώς των συμβάσεων αορίστου χρόνου, εισάγονται τα «golden boys» όπως έγινε στη ΔΕΗ και όπως θα γίνει τώρα και στον ΕΦΚΑ και φυσικά συρρικνώνεται ο ρόλος του ΑΣΕΠ. Στο όνομα της ευελιξίας, εγκρίνεται το επιχειρησιακό σχέδιο, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εποπτεύοντος Υπουργού.

Τα παραπάνω ανέφερε ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, μιλώντας στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών με θέμα «Εταιρική διακυβέρνηση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου και των λοιπών θυγατρικών της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας, διαχείριση συμμετοχών του Δημοσίου σε ανώνυμες εταιρείες και ρυθμίσεις για την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, αξιολόγηση της έναντι του Δημοσίου φερεγγυότητας και πιστοληπτικής ικανότητας φυσικών και νομικών προσώπων και σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Πιστοληπτικής Αξιολόγησης, ίδρυση και λειτουργία Κεντρικού Μητρώου Πιστώσεων, Συμπληρωματικός Κρατικός Προϋπολογισμός οικονομικού έτους 2022 και λοιπές διατάξεις οικονομικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα».

Στη συνέχεια της ομιλίας του, ο Νίκος Συρμαλένιος τόνισε ότι το οικονομικό επιτελέιο πανηγυρίζει τη στιγμή που το ιδιωτικό χρέος έχει ξεπεράσει τα 250 δισεκατομμύρια και μιλάει για ανάπτυξη, χωρίς να αναφέρει σε ποιο παραγωγικό μοντέλο αυτή εντάσσεται. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας ανέφερε καθαρά στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι η κυβέρνηση κινείται στο μοντέλο της οικοδομής και του τουρισμού. Και πρόσθεσε ότι στην Ελλάδα φέτος ζήσαμε πράγματι έναν υπερτουρισμό και υπάρχουν σοβαρά άρθρα, ακόμη και στην έγκριτη φιλοκυβερνητική εφημερίδα την «Καθημερινή», που μιλάνε γι’ αυτά τα όρια του υπερτουρισμού και βάζουν το ζήτημα της φέρουσας ικανότητας, βάζουν το ζήτημα ότι αυτός ο τουρισμός έχει υπερβεί κάθε περιβαλλοντική και κοινωνική υποδομή -δεν μπορούν οι υποδομές αυτές να αντέξουν σε αυτόν τον υπερτουρισμό. Όμως η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη να εγκρίνει μεγάλες, πεντάστερες στρατηγικές επενδύσεις σε όλες τις ανέγγιχτες, μέχρι σήμερα, ακτές και παραλίες των νησιών και της ακτογραμμής της χώρας, με ανεπανόρθωτη αλλοίωση του τοπίου και καταστροφή όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας, τα οποία την καθιστούν ελκυστικό τουριστικό προορισμό.

Όπως ανέφερε τέλος ο Νίκος Συρμαλένιος, ο ελληνικός λαός έχει να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης της φτωχοποίησης των πολλών, μέσα σε ένα κλίμα απαξίωσης της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου ή μεταξύ ενός προγράμματος προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, κοινωνικά δίκαιο και περιβαλλοντικά βιώσιμων που θα υποστηριχθούν από μία ευρείας αποδοχής προοδευτική Κυβέρνηση.

«Θα χάσω, ίσως, μισό λεπτό για να πω για την διαδικασία νομοθέτησης και θα επαναλάβω για πολλοστή φορά εκφράζοντας, πιστεύω, όλα τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης ότι αυτή η νομοθέτηση που ξεκινάει με 117 άρθρα, τελειώνει με 170 άρθρα, έρχονται τροπολογίες σήμερα, την τελευταία στιγμή, δεν είναι μία τυχαία επιλογή. Είναι μία συνειδητή πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που μαζί με το ζοφερό κλίμα που έχει δημιουργήσει με τον αυταρχισμό, με την ένταση της αστυνομοκρατίας, με τη συγκάλυψη των υποκλοπών, με τις διώξεις των δημοσιογράφων, με τις διώξεις των δικαστών, με όλα αυτά μαζί, υπάρχει θέμα δημοκρατίας και κράτους-δικαίου, το ξέρετε, το ξέρει όλος ο ελληνικός λαός, επομένως και αυτή η νομοθέτηση και αυτές που θα επακολουθήσουν, φοβάμαι, είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι θα έχουν την ίδια χροιά και την ίδια ποιότητα.

Και ποιος είναι ο στόχος; Ο στόχος είναι να μην παίρνει χαμπάρι ο ελληνικός λαός τι γίνεται, να «θολώνετε» το επικοινωνιακό μήνυμα και δεύτερον να μην προλαβαίνει να προετοιμαστεί η Αντιπολίτευση. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο περίπου 180 άρθρων, το οποίο κατατίθεται την Τρίτη βράδυ και την Πέμπτη γίνεται η πρώτη Επιτροπή. Έλεος! Δεν καταλαβαίνω οι Εισηγητές των Κομμάτων της Αντιπολίτευσης πώς μπορούν να το επεξεργαστούν και να μιλήσουν.

Θα μιλήσω κυρίως για δύο κεφάλαια. Το πρώτο έχει να κάνει με τα άρθρα 1 έως 47 που αναφέρονται σε δημόσιες επιχειρήσεις και θεωρώ -όπως το είπαν και πάρα πολλοί συνάδελφοι- ότι εδώ γίνεται πλήρης ανατροπή του χαρακτήρα και της λειτουργίας των ΔΕΚΟ, είτε ανήκουν στην ΕΕΣΥΠ –στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας- είτε δεν ανήκουν. Και η δικαιολογία είναι -όπως πάντα- ότι έχουμε παρωχημένες διατάξεις, όπως επίσης η ανταγωνιστικότητα. Η περίφημη ανταγωνιστικότητα. Για λόγους ανταγωνιστικότητας πρέπει να αλλάξει η ουσία και το περιεχόμενο αυτών των δημόσιων επιχειρήσεων στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης και της συνεχούς μείωσης-συρρίκνωσης του δημόσιου χαρακτήρα και ταυτόχρονα της εκχώρησης σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, όπου τελικά αυτά πρέπει να ικανοποιούνται και να ικανοποιούν και τις πελατειακές σχέσεις και τις πελατειακές συναλλαγές.

Έτσι, λοιπόν, με αυτό το νομοσχέδιο αλλοιώνετε τον ιδρυτικό νόμο της Εθνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας –τον ν. 4389/2016- στον οποίο λέγεται ρητά ότι το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας καλύπτεται στο σύνολό του από το ελληνικό δημόσιο και οι μετοχές είναι μη μεταβιβάσιμες.

Επίσης, καταργείτε τον ν. 4412/2016 αφού εξαιρείτε τις ΔΕΚΟ. Καταργείτε το ενιαίο μισθολόγιο, το οποίο το κάνετε πολλών ταχυτήτων, αυξάνετε τις αμοιβές των μελών του ΔΣ, καταργείτε το καθεστώς των συμβάσεων αορίστου χρόνου, εισάγετε τα golden boys όπως κάνατε στη ΔΕΗ και όπως θα κάνετε τώρα στον ΕΦΚΑ και φυσικά συρρικνώνετε τον ρόλο του ΑΣΕΠ.

Δίνετε στο όνομα της ευελιξίας την αυτονόμηση των δημόσιων επιχειρήσεων, όπου για την έγκριση του επιχειρησιακού τους σχεδίου δεν υπάρχει καμία εποπτεία, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εποπτεύοντος Υπουργού.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά, πέραν από τη ΔΕΗ, που έχουμε δει πώς πολιτευτήκατε και πώς πορεύεται σήμερα η ΔΕΗ. Οι αστικές συγκοινωνίες με την ενίσχυση των ΚΤΕΛ έναντι των δημόσιων οργανισμών, αλλά και η εκκωφαντική σιωπή σας για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη μη ένταξη της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΔΑΘ στο Υπερταμείο, χαρακτηρίζουν την αντίληψη της κυβερνητικής πολιτικής.

Θα περάσω τώρα στο θέμα του συμπληρωματικού προϋπολογισμού. Βεβαίως είναι θεμιτή η δεύτερη τροποποίηση του προϋπολογισμού, με συνολική αύξηση των πιστώσεων κατά 2,9 δισεκατομμύρια.

Ακούσαμε, όμως, από το Υπουργείο και από τον Υπουργό, χωρίς να το λέει με πανηγυρισμούς, αλλά στην ουσία είναι δύο πανηγυρισμοί. Ο πρώτος είναι ο ρυθμός ανάπτυξης που κατά το δεύτερο τρίμηνο ήταν γύρω στο 7,7% και ο δεύτερος πανηγυρισμός είναι η ποιότητα της ανάπτυξης που διαφέρει από την ποιότητα των αναπτύξεων του παρελθόντος και γιατί είναι ποιοτική ανάπτυξη; Γιατί βασίζεται στις εξαγωγές, στις επενδύσεις και στις καταθέσεις.

Βεβαίως, ξέχασε να πει δυο στοιχεία ο κ. Σταϊκούρας: Το ιδιωτικό χρέος, που έχει ξεπεράσει τα 250 δισεκατομμύρια και το εμπορικό ισοζύγιο, όπου οι εξαγωγές -έχουμε σημερινά στοιχεία, διαβάζω σε έγκριτες εφημερίδες: συν 5,3% αυξήθηκαν οι εξαγωγές σε σταθερές τιμές, οι εισαγωγές συν 21, 6% σε σταθερές τιμές. Και το μεγάλο ερώτημα, επίσης, είναι: Αυτή η ανάπτυξη σε ποιο παραγωγικό μοντέλο εντάσσεται; Ο Πρόεδρός μας ο Αλέξης Τσίπρας το είπε καθαρά στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης: Στο μοντέλο της οικοδομής και του τουρισμού.

Και εδώ φέτος ζήσαμε πράγματι έναν υπερτουρισμό και υπάρχουν σοβαρά άρθρα, ακόμη και στην έγκριτη φιλοκυβερνητική εφημερίδα την «Καθημερινή», που μιλάνε γι’ αυτά τα όρια του υπερτουρισμού και βάζουν το ζήτημα της φέρουσας ικανότητας, βάζουν το ζήτημα ότι αυτός ο τουρισμός έχει υπερβεί κάθε περιβαλλοντική και κοινωνική υποδομή -δεν μπορούν οι υποδομές αυτές να αντέξουν σε αυτόν τον υπερτουρισμό- και εσείς συνεχίζετε ακάθεκτα, μέσω του Υπουργείου Ανάπτυξης, να εγκρίνετε μεγάλες, πεντάστερες στρατηγικές επενδύσεις σε όλες τις ανέγγιχτες, μέχρι σήμερα, ακτές και παραλίες των νησιών μας και της ακτογραμμής της χώρας, όπου διαμορφώνετε μια ανεπανόρθωτη αλλοίωση του τοπίου, αλλά καταστρέφετε και όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, τα οποία καθιστούν ελκτικό -σε τελευταία ανάλυση- τον τουρισμό.

Το δεύτερο στοιχείο, το δεύτερο «αλλά» που υπάρχει σε αυτή την μεγέθυνση της ανάπτυξης, είναι τελικά το ακόλουθο. Αυτή η ανάπτυξη έχει φανεί στον μέσο πολίτη; Έχει φανεί στο μέσο νοικοκυριό; Έχει φανεί στον μικρό επιχειρηματία, οι οποίοι υφίστανται την αφαίμαξη της καθημερινότητας με την τεράστια αύξηση των τιμών στην ενέργεια, στα αγαθά πρώτης ανάγκης, στα καύσιμα; Και, βεβαίως, οι επιδοτήσεις που δίνετε δεν απαντούν στις ανάγκες, δεν κάνουν ριζοσπαστικές τομές αυτές οι επιδοτήσεις στη βάση των αιτιών, γιατί υπάρχει αυτή η αισχροκέρδεια και γιατί υπάρχει αυτή η αύξηση των τιμών; Και φυσικά θα αξιοποιείτε και τα τεράστια υπερέσοδα από τους έμμεσους φόρους, που υπερέβησαν το πρώτο τα 5 δισεκατομμύρια. Το ερώτημα, λοιπόν, που παραμένει είναι: Ανάπτυξη από ποιους για ποιους;

Συνεπώς, λοιπόν, μπροστά στον ελληνικό λαό εξελίσσονται δύο σχέδια αντιπαραθετικά τα οποία τέθηκαν και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο ελληνικός λαός έχει να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης της φτωχοποίησης των πολλών, μέσα σε ένα κλίμα απαξίωσης της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου ή μεταξύ ενός προγράμματος προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, κοινωνικά δίκαιο και περιβαλλοντικά βιώσιμων που θα υποστηριχθούν από μία ευρείας αποδοχής προοδευτική Κυβέρνηση.

Πάντως ένα είναι σίγουρο, ότι οι εκλογές όποτε και αν γίνουν θα σημάνουν για τη χώρα μια μεγάλη πολιτική ανατροπή».

​Φωτογραφία: ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ / EUROKINISSI