Ομιλία του τ. προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Νίκου Βούτση στην εκδήλωση μνήμης και τιμής του Ευρωκοινοβουλίου για τον Μανώλη Γλέζο

Σύμφωνα με το ψήφισμα – απόφαση της Βουλής των Ελλήνων τον Απρίλιο του 2019 το ζήτημα των οφειλών προς την Ελλάδα από το Α΄ και Β΄ παγκόσμιο πόλεμο παραμένει ανοιχτό ως απαράγραπτο χρέος που αναζητά επίμονα την ηθική, ιστορική και νομική του δικαίωση. Οι αξιώσεις του ελληνικού κράτους παραμένουν εκκρεμείς και ενεργές στο σύνολό τους. Ουδέποτε υπήρξε αποποίηση αυτών των αξιώσεων και δεν τίθεται κανένα ζήτημα παραγραφής.

Η Βουλή καλεί την ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες και ιδίως τις διπλωματικές και νομικές ενέργειες για τη διεκδίκηση των οφειλών και την πλήρη ικανοποίηση όλων των αξιώσεων.

Από τα πρακτικά της συνεδρίασης:

«Σήμερα το πρωί τουφεκισμένοι πέφτουμε για την πατρίδα με γέλιο στα χείλη για τη λευτεριά». Λίτινας Μανώλης και Βατατζής.

Ένας εξ αυτών ο αδερφός του Μανώλη Γλέζου είναι στην προμετωπίδα της «μαύρης βίβλου» της κατοχής.

Αυτή τη στιγμή ο Μανώλης που ήμασταν σε επικοινωνία όλη την ημέρα βλέπει το αυθεντικό γράμμα του αδερφού του. Για όποιους λίγους από εμάς είχαμε την τύχη να πάμε στο σπίτι του, το γεμάτο από βιβλία, που είναι δύσκολο να περάσεις, έχει ένα στασίδι που δουλεύει, όπου απέναντι είναι καρφιτσωμένο εφ’ όρου ζωής από τότε, αυτό το γράμμα, το αυθεντικό. Το βλέπει κάθε μέρα και κάθε στιγμή.

Μου είπε να σας διαβιβάσω σε όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου την ευαρέσκειά του, τη συγκίνησή του προς όλους, για τη δουλειά που έχει γίνει για την προσπάθεια που έχει γίνει και θα γίνει από εδώ και πέρα. Μου είπε να σας πω ότι συμφωνεί ιδιαίτερα με αυτό που είπε η κ. Αναγνωστοπούλου σε σχέση με την επικέντρωση που πρέπει να γίνει για το ζήτημα της συνθήκης ειρήνης  και τις ενστάσεις της Γερμανίας και των συμβαλλόμενων μερών γύρω από αυτό που δημιουργούνται ως προς την ουσία του θέματος.

Εγώ από την πλευρά μου έχω απλώς να επαναλάβω από αυτό το βήμα, αυτό που του είχα υποσχεθεί και πριν από αρκετούς μήνες όταν κάναμε την τέταρτη επανέκδοση αυτού του βιβλίου και το δίναμε και σε ξένους και σε εκπροσώπους που έρχονταν μαζί μας ότι είμαι σίγουρος ότι θα είναι καλά, ενδεχομένως καλύτερα και από εμάς σε λίγο καιρό και θα είναι μαζί μας όταν η Βουλή θα κάνει την προσπάθεια διεθνώς και στην Ευρώπη.

Το είχε ζητήσει επισταμένως να είναι παρών για τη διεθνοποίηση του θέματος για να πάμε και να θέσουμε αυτά τα ζητήματα στα ξένα κοινοβούλια. Θα είναι μαζί μας.  Αυτή την υπόσχεση του τη δίνουμε από αυτό ο βήμα και του τη δίνουμε ομόφωνα».

(Λήξη των αποσπασμάτων των πρακτικών της Βουλής)

Ο σύντροφός μας Μανώλης Γλέζος, ο εθνικός ήρωας που επικοινωνούσε επί χρόνια με την κάθε φορά νέα γενιά της πατρίδας μας σε δεκάδες επισκέψεις και εκδηλώσεις στα σχολεία όλης της χώρας δεν πρωτοστάτησε μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο κάνοντας χρήση μόνο ενός έτους της πενταετούς θητείας τους στην προβολή και διεθνοποίηση αυτού του απαράγραπτου ηθικού και νομικού αιτήματος. Μας έλεγε «μόνο και ένα ευρώ να αναγνωρίσουν» και επισκέφτηκε όλες τις 120 μαρτυρικές πόλεις που είχαν καταστραφεί από την εγκληματική δράση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.

Ήταν όμως πάντοτε με την αυτόνομη σκέψη και την πολιτική του άποψη μαζί μας στους δρόμους και στο κοινοβούλιο  από το ’12 έως το ΄14 για την καταγγελία των πολιτικών που χρεωκόπησαν τη χώρα και των μνημονιακών δεσμεύσεων που επέβαλαν υπό το σχήμα της Τρόικας ευρωπαίοι και ΔΝΤ και που οδηγούσαν σε κατάρρευση τον λαό μας και κάθε πολίτη ξεχωριστά σε μία νέα φτωχοποίηση.

Είχε το κύρος, το πολιτικό και ηθικό ανάστημα να παρεμβαίνει και να ακούγεται, να σκύβουν μπροστά του όσοι ήταν ένοχοι για τις πολιτικές της χρεοκοπίας αλλά και να αμφισβητεί ακόμα και εμάς σε πολιτικές που δεν ενέκρινε.

Η εμβληματική φυσιογνωμία του Μανώλη Γλέζου υπήρξε για δεκαετίες στη χώρα μας σημείο αναφοράς και έμπνευσης. Στη σημερινή εποχή που οι επάλληλες κρίσεις διεθνώς έχουν οδηγήσει σε νέους κινδύνους και την επανεμφάνιση φιλό-φασιστικών και ακραίων ριζοσπαστικών δεξιών μορφωμάτων, η εκδήλωση τιμής που διεξάγεται τώρα στο ευρωκοινοβούλιο αποτελεί ένα μικρό λιθαράκι αλλά και μία συνεισφορά ευρύτερη για την αέναη μάχη της μνήμης των λαών και τους αγώνες για την ειρήνη και την πρόοδο. Απέναντι στη λήθη και τις αντιδραστικές πολιτικές, τους πολέμους, τις βάναυσες ανισότητες που παράγουν εκατομμύρια μετανάστες και αφήνουν πληγές όχι μόνο στους λαούς αλλά και στο περιβάλλον και στην υγεία και στην ίδια την ιστορία της ανθρωπότητας.

Τούτων δεδομένων για όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης και όχι μόνο για την ελληνική Αριστερά η κληρονομιά του Μανώλη Γλέζου ως αγωνιστική στάση ζωής αποτελεί μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη για έναν επιπλέον πολύ σοβαρό λόγο. Στο νέο ιστορικό κύκλο που έχει μπει πλέον η ανθρωπότητα και το σύστημα διεθνών σχέσεων είναι επίκαιρη και θα είναι διαχρονικά σημαντική η μάχη των ιδεών, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές, απέναντι στις αναθεωρητικές ιστορικές απόψεις που θέλουν να σβήσουν από τις συλλογικές μνήμες των λαών της Ευρώπης τους αγώνες αλλά και τις αξίες που σφράγισαν τον μεγάλο 20ο αιώνα και που δοκιμάζονται σκληρά ήδη μέσα στην πρώτη εικοσαετία του 21ο αιώνα.

Στο δρόμο του Μανώλη θα επιμείνουμε για να μείνουνε ζωντανές αυτές οι μνήμες του αντιφασιστικού αγώνα και των πολύμορφων κινημάτων που στις μέρες μας αποκτούν μία νέα επικαιρότητα και χρειάζονται έμπνευση, ενθάρρυνση και ανοιχτή σκέψη για να συγκροτηθούν τα σύγχρονα ριζοσπαστικά απελευθερωτικά προτάγματα.