ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
ΘΕΜΑ: «ΕΛΛΙΠΗΣ ΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ Η ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ»
Το θέμα της έλλειψης στέγης που στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ολοένα και διογκώνεται, αποτελεί ένα βαθιά ανθρωπιστικό πρόβλημα που θίγει τις αξίες του σύγχρονου κράτους δικαίου, καθόσον εκθέτει την Πολιτεία ως προς την βασική υποχρέωσή της να εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στη στέγη, άλλως στην κοινωνική κατοικία, δηλαδή κατοικία που εξασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση και επιβίωση του ανθρώπου. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έλαβαν χώρα μείζονος σημασίας πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες κατέτειναν στον περιορισμό και στην εξάλειψη της παθογένειας της έλλειψης κοινωνικής κατοικίας, με σημαντικότερη την Καταγραφή Αστέγων και Διαχείριση Στεγαστικών Αιτημάτων, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2018. Επίσης, ολοκληρώθηκε η ένταξη Αστέγων στο ΚΕΑ (Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης), σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε το πρόγραμμα «Στέγαση και Εργασία για τους αστέγους», δηλαδή ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένης παρέμβασης για την επανένταξη αστέγων ατόμων και οικογενειών (άστεγοι δρόμου, φιλοξενούμενοι δομών, ή διαμένοντες σε ακατάλληλα καταλύματα, σε δήμους με πληθυσμό πάνω από 100.000 κατοίκους), ενώ θεσπίστηκαν μέτρα για την προστασία και της υφιστάμενης κατοικίας, όπως η θέσπιση του επιδόματος ενοικίου, η θέσπιση ειδικού τιμολογίου ΚΟΤ κ.α.
Την τελευταία τριετία επί της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, το πρόβλημα αντί να αμβλυνθεί, διογκώθηκε εξαιτίας των κυβερνητικών πολιτικών, της πολυ-επίπεδης κρίσης που οδηγεί στην φτωχοποίηση του πληθυσμού, σε αφανισμό της μεσαίας τάξης και εν γένει σε σταδιακή πτώση του βιοτικού επιπέδου, της ευημερίας και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των συμπολιτών μας. Στην εμφανή στεγαστική κρίση, ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στην επιδείνωση του φαινομένου και πρόκειται νομοτελειακά να οδηγήσει στην κορύφωσή του, είναι η κατάργηση με τον πτωχευτικό νόμο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας της οριζόντιας προστασίας της κύριας κατοικίας που δεν παρέχει ουσιαστική προστασία, ούτε στους ευάλωτες συμπολίτες μας, και η ταυτόχρονη απελευθέρωση των πλειστηριασμών των ακινήτων που αποτελούν κύρια και μοναδική κατοικία.
Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία περί τα 2 εκ. φορολογούμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων από την ΑΑΔΕ, και με πλειστηριασμό ακόμη και της πρώτης κατοικίας, για χρέη ακόμη και 500 ευρώ. Η επικείμενη αύξηση των πλειστηριασμών θα δημιουργήσει νέο κύμα πολιτών που θα προστεθεί στα 1,7 εκατομμύρια νοικοκυριά, που ήδη βρίσκονται σε στεγαστική κρίση και αντιστοιχούν σε περίπου 4 εκατομμύρια συμπολίτες μας.
Ο κ. Μητσοτάκης, ανακοίνωσε το πρόγραμμα της πολιτικής του για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, παρέχοντας στεγαστικά δάνεια για νέους ή νέα ζευγάρια από 25 έως 39 ετών, το οποίο όμως δεν επιλύει το παρόν πρόβλημα. Το δε πρόβλημα των κόκκινων δανείων που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία θα το μεταφέρει στην επόμενη γενιά, άρα, στην ουσία, μετατοπίζει και διαιωνίζει την στεγαστική κρίση. Εστίασε δε το μεγαλύτερο τμήμα αντιμετώπισης της στεγαστικής κρίσης στην αξιοποίηση, ανακαίνιση και παραχώρηση κενών κατοικιών, είτε αυτών που είχαν δοθεί για τη στήριξη των μεταναστών, τα οποία απελευθερώνονται, δίνοντας στοιχεία για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη (περί τα 1.000 τέτοια ακίνητα), είτε για την αξιοποίηση κενών κατοικιών μέσω Ευρωπαϊκών κονδυλίων. Επίσης, έκανε λόγο για ανακαίνιση 100 διαμερισμάτων, 70 στην Αθήνα και 30 στη Θεσσαλονίκη, κατόπιν προγραμματικών συμβάσεων με τους δήμους. Και τέλος μίλησε για την Κοινωνική Αντιπαροχή, δηλαδή για αξιοποίηση ακινήτων του δημοσίου για παροχή κατοικίας με χαμηλό ενοίκιο, ώστε να ανεγερθούν 2.500 κοινωνικές κατοικίες για 5.000 ωφελούμενους νέους έως 39 ετών. 

ΕΠΕΙΔΗ, από τα παραπάνω στοιχεία και τις προγραμματικές δηλώσεις, προκύπτει ότι απουσιάζει η κυβερνητική μέριμνα για την ολική και σφαιρική αντιμετώπιση της παθογένειας της στεγαστικής κρίσης, καθώς τα παραπάνω μέτρα, ακόμη κι αν εφαρμοστούν θα αφορούν μόνο μια κατηγορία νέων ηλικίας έως 40 ετών.
ΕΠΕΙΔΗ, παραμένει αναπάντητο το ζήτημα της στεγαστικής κρίσης που αφορά πολίτες άνω των 40 ετών, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απώλεια της κύριας κατοικίας τους, εξαιτίας των κόκκινων δανείων και της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών, αλλά και της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
ΕΠΕΙΔΗ, επίσης προκύπτει η μερική και αποσπασματική πολιτική της κυβέρνησης, διότι στηρίζει την πολιτική της στην εκμετάλλευση κενών κατοικιών, ήτοι κατοικιών μεταναστών που απελευθερώθηκαν, ακινήτων του δημοσίου για παροχή κατοικίας με χαμηλό ενοίκιο, ή για ανέγερση κοινωνικών κατοικιών. Πλην όμως, η επίτευξη ουσιαστικών αποτελεσμάτων, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το πλήθος των κενών ακινήτων, που δύνανται να αξιοποιηθούν, και επίσης ο αριθμός των παραχωρούμενων ακινήτων πρέπει να βρίσκεται σε αναλογία με το αριθμό των πολιτών που αντιμετωπίζουν ζήτημα στέγασης.
ΕΠΕΙΔΗ, επίσης, τα προς αξιοποίηση ακίνητα διαφέρουν ως προς τον αριθμό τους ανάλογα με την πόλη που βρίσκονται και ουδείς λόγος έγινε για τον αριθμό των διαθέσιμων ακινήτων σε μεγάλους δήμους, πλην της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
ΕΠΕΙΔΗ, η στεγαστική κρίση και η αντιμετώπισή της απαιτεί ολοκληρωμένη μελέτη, ήτοι καταγραφή των πολιτών που αντιμετωπίζουν στεγαστικό πρόβλημα, είτε λόγω μακροχρόνιας αστεγίας, είτε λόγω εισοδηματικών κριτηρίων, είτε λόγω απώλειας της κατοικίας από πλειστηριασμό αυτής σε κάθε δήμο. Κατόπιν απαιτείται καταγραφή των διαθέσιμων ακινήτων σε κάθε δήμο της χώρας, και ανάλογη κατανομή αυτών ύστερα από την θέσπιση κριτηρίων.
ΕΠΕΙΔΗ, το πρόγραμμα που παρουσίασε ο κ. Μητσοτάκης, είναι ένα πολυδάπανο πρόγραμμα, 1,8 δισ. για να καλύψει σε κάποιους συμπολίτες μας τις ανάγκες τους, όμως μόλις 1,3 εκατομμύρια ευρώ για το στεγαστικό ζήτημα έχει εντάξει στο Ταμείο Ανάπτυξης, την ίδια στιγμή που η Πορτογαλία έχει εντάξει 1,7 δισ. Επομένως, στην ουσία η κυβερνητική πολιτική στο στεγαστικό ζήτημα, στηρίζεται κατά το λοιπό μέρος, στην λήψη δανείων, άρα στο τραπεζικό σύστημα.
Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός :
1. Η διάθεση 1,3 εκ. ευρώ που προτίθεται να διαθέσει από την χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για πολιτικές αντιμετώπισης της έλλειψης στέγης, πώς πρόκειται να κατανεμηθούν, και αρκούν για την συνολική στεγαστική πολιτική;
2. Έχουν προστεθεί και υπολογισθεί στα αριθμητικά δεδομένα των πολιτών και νοικοκυριών που εμφανίζουν πρόβλημα στέγασης, οι πολίτες και τα νοικοκυριά που επίκειται, μετά την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας, να απωλέσουν τις κατοικίες τους;
3. Υπάρχει, και εάν ναι, ποιος είναι ο σχεδιασμός για την κατανομή κονδυλίων σε άλλους μεγάλους δήμους της χώρας, πλην Αθήνας και Θεσσαλονίκης;
4. Έχει γίνει αριθμητική καταγραφή των προς παραχώρηση και διάθεση ακινήτων του δημοσίου στο Δήμο Λαρισαίων, δεδομένου ότι εμφανίζει έντονη στεγαστική κρίση;

ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Κόκκαλης Βασίλης

Αραχωβίτης Σταύρος
Αβραμάκης Ελευθέριος
Αυλωνίτης Αλέξανδρος
Βαγενά Άννα
Βαρδάκης Σωκράτης
Βέττα Καλλιόπη
Γκιόλας Γιάννης
Ελευθεριάδου Σουλτάνα
Ζαχαριάδης Κωνσταντίνος
Ηγουμενίδης Νικόλαος
Θραψανιώτης Εμμανουήλ
Κασιμάτη Νίνα
Καφαντάρη Χαρά
Λάππας Σπυρίδων
Μαμουλάκης Χαράλαμπος
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μπαλάφας Ιωάννης
Μπάρκας Κώστας
Μπουρνούς Ιωάννης
Μωραΐτης Θάνος
Νοτοπούλου Αικατερίνη
Παπαδόπουλος Σάκης
Πέρκα Θεοπίστη
Πούλου Παναγιού
Ραγκούσης Ιωάννης
Σαρακιώτης Ιωάννης
Σκουρολιάκος Παναγιώτης
Συρμαλένιος Νικόλαος
Τζούφη Μερόπη
Τσίπρας Γεώργιος
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Φάμελλος Σωκράτης
Χαρίτου Δημήτριος
Ψυχογιός Γεώργιος