Σημεία από τη συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στο Κανάλι Ένα 90.4

Η κυβέρνηση επιμένει στα λάθος μέτρα απέναντι στην ενεργειακή ακρίβεια και τον πληθωρισμό, αποτυγχάνοντας να δώσει λύσεις για περισσότερο από έναν χρόνο, ενώ γίνεται όλο και πιο επιτακτική η ανάληψη μιας συνολικής, πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας, στα πρότυπα της πανδημίας, όπως για παράδειγμα, με την έκδοση ενός ευρωομολόγου, επεσήμανε ο κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στο Κανάλι Ένα 90.4 και στον δημοσιογράφο Βασίλη Ταλαμάγκα.

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Αποτυχημένοι οι κυβερνητικοί χειρισμοί στα θέματα της ακρίβειας

Έχουμε μια απόλυτη αποτυχία των κυβερνητικών επιλογών και χειρισμών, πάνω από ένα χρόνο τώρα, στα θέματα της ακρίβειας, κυρίως σε αυτά που αφορούν την ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και στα υπόλοιπα ζητήματα. Υπήρχε μια δέσμη μέτρων που θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν το πληθωριστικό κύμα, αλλά δεν την υλοποίησε η κυβέρνηση. Αυτή η δέσμη μέτρων ήταν πολύ συγκεκριμένη, ξεκινώντας από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, ο οποίος θα είχε αποφορτίσει το κόστος μεταφοράς, το κόστος εμπορίας, παραγωγής, κίνησης. Οι φόροι είναι ένα εργαλείο το οποίο πρέπει να το προσαρμόζεις κάθε φορά, άρα θα μπορούσε να μειωθούν σε ένα χαμηλότερο επίπεδο έτσι ώστε να έχουμε μικρότερη επιβάρυνση στο μεταφορικό κόστος. Δεν το έκανε αυτό. Όπως δεν έκανε την μείωση των συντελεστών ΦΠΑ -που τώρα αρχίζει να το συζητά- σε μια σειρά προϊόντα ευρείας κατανάλωσης στο σούπερ μάρκετ. Αντίθετα, έχει βολευτεί από αυτή την ακρίβεια, διότι αξιοποιεί τα υπερέσοδα από τον ΦΠΑ, ακριβώς λόγω των αυξημένων τιμών, για να επιστρέφει ένα μέρος προς τους πολίτες. Αλλά, αυτό έρχεται εκ των υστέρων, όχι για να προλάβει την πληθωριστική έκρηξη, την έκρηξη της ακρίβειας στον πυρήνα της. Επιστρέφει ένα πολύ συγκεκριμένο, μικρό μέρος, με το οποίο δεν απαντά στα μείζονα ζητήματα.

Στα θέματα της ηλεκτρικής ενέργειας η κυβέρνηση ακολουθεί λάθος δρόμο, έχουν πια φανεί τα νούμερα, ανακοινώθηκαν χθες και από την Eurostat, είμαστε πρωταθλητές, πότε στο «χρυσό», πότε στο «αργυρό», πότε στο «χάλκινο», στην ενεργειακή ακρίβεια. Δεν παρενέβη στον μηχανισμό διαμόρφωσης των τιμών, έκανε τα αντίθετα από αυτά που έπρεπε σε σχέση με την πρόσδεση με το φυσικό αέριο. Σήμερα υπάρχει ανάγκη μιας γενικότερης πρωτοβουλίας και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, για να ακολουθήσουμε μια πολιτική συνολικά στην Ευρώπη, όπως έγινε μετά την πανδημία. Εδώ έχει κατατεθεί η πρόταση, το λεγόμενο ενεργειακό ευρωομόλογο.

Για την ανάγκη μιας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την ειρήνη

Τα πράγματα έχουν φτάσει σε ένα ακραίο επίπεδο. Ακούω τις συζητήσεις που γίνονται είτε από τον Πούτιν είτε από τον Μπάιντεν, που σχολιάζει τις κινήσεις του Πούτιν για τα πυρηνικά και είναι σαν να μιλάνε για «στραγάλια». Έχουμε συνειδητοποιήσει τους τεράστιους κινδύνους για όσα, έστω και από ατύχημα, μπορεί να συμβούν; Άρα, η Ευρώπη, η οποία τελικά φαίνεται ότι βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο στη μέση αυτής της γεωστρατηγικής αντιπαράθεσης, θα έπρεπε να μην είναι αμήχανη, παθητική, αλλά να αναλάβει μια μεγάλη ειρηνευτική πρωτοβουλία. Ταυτόχρονα νομίζω ότι όλα τα κόμματα, όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί, πρέπει να πρωτοστατήσουν και να πιέσουν τις πολιτικές τους ηγεσίες για να ένα μεγάλο κίνημα ειρήνης. Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα. Έχουμε μπει σε έναν ολισθηρό δρόμο. Πόροι διατίθενται μονομερώς υπέρ των εξοπλισμών. Δείχνουμε μια απάθεια απέναντι στο ενδεχόμενο ενός πολέμου, ο οποίος θα είναι καταστροφικός, κυρίως για την ίδια την Ευρώπη. Νομίζω ότι πρέπει αυτό το καμπανάκι του κινδύνου να ηχήσει σε όλες τις ηγεσίες και τις κυβερνήσεις τις ευρωπαϊκές και να φανούν αντάξιες των παραδόσεων της Ευρώπης. Διότι η Ευρώπη σχηματίστηκε ως ένωση υπέρ της ειρήνης, της σταθερότητας και βλέπουμε ότι αυτά πλέον έχουν πάει, κατά κάποιο τρόπο, «περίπατο» ή, εν πάση περιπτώσει, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Για τα δημοσκοπικά ευρήματα

Το καινούργιο στοιχείο εδώ και ένα χρόνο είναι η αισθητή υποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Της εμπιστοσύνης του κόσμου στο κατά πόσο αυτή η κυβέρνηση μπορεί να δώσει λύσεις. Θα συμφωνήσω ότι αυτό που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις -δεν ξέρω πόσο ικανές είναι να το αποτυπώσουν με έναν αξιόπιστο τρόπο- δεν δείχνει μια δυναμική σαν αυτή που θα θέλαμε, παρά μόνο μια μικρή άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο νομίζω ότι είναι τέτοια η φάση που περνάμε. Ότι υπάρχουν υπόγειες διεργασίες, που θα οδηγήσουν σε εξελίξεις απρόβλεπτες, οι οποίες τελικά θα αιφνιδιάσουν πολλούς από αυτούς που χαίρονται από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.

Για την εξωτερική πολιτική που έχει ανάγκη η χώρα

Αυτό το οποίο έχει ανάγκη η Ελλάδα είναι εξωτερική πολιτική, η οποία να έχει τη δυνατότητα να ελίσσεται, να αξιοποιεί τα όποια διαπραγματευτικά χαρτιά έχει και χωρίς, βέβαια, να αμφισβητεί τις σταθερές συμμαχίες της, να είναι ικανή η χώρα να διαπραγματεύεται προς όφελός της και να μη θεωρείται δεδομένη. Να μην είναι, τελικά, ετεροβαρής η σχέση με τις συμμαχικές δυνάμεις. […] Να μη θεωρείται δεδομένη η στάση της ελληνικής πλευράς και προβλέψιμη, διότι τότε χάνεις οποιαδήποτε δυνατότητα διαπραγμάτευσης.