Ερώτηση και ΑΚΕ
Προς τον κ. Υπουργό Εξωτερικών

Θέμα: Ποια είναι η συμμετοχή του Υπουργείου Εξωτερικών στην υπόθεση των 161 κυκλαδικών αρχαιοτήτων που κατείχε παρανόμως ο Λέοναρντ Στερν στη Νέα Υόρκη;

Στις  21.7.2022 η Υπουργός Πολιτισμού υπέγραψε εν κρυπτώ, ως «εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου» συμφωνία μεταξύ του ΥΠΠΟΑ και τριών ιδιωτικών φορέων (το ΜΕΤ της Ν. Υόρκης, το εξωχώριο «Ινστιτούτο Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού» στο Ντελαγουέρ και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Γουλανδρή) για την διαχείριση μιας αδήλωτης «συλλογής» από 161 κυκλαδικές αρχαιότητες που βρισκόταν στη Νέα Υόρκη, στο σπίτι του δισεκατομμυριούχου «συλλέκτη» Λέοναρντ Στερν, ερήμην των αρμόδιων Υπηρεσιών και Αρχών της χώρας και χωρίς προηγουμένως να έχει διερευνήσει, ως όφειλε και όπως προβλέπει ο νόμος, την προέλευση των αντικειμένων, τις συνθήκες εξαγωγής τους από την Ελλάδα, τις συνθήκες απόκτησής τους από τον Λ. Στερν, τη νομιμότητα της κατοχής τους από αυτόν, τη γνησιότητα/αυθεντικότητα των αντικειμένων, την εκτίμηση της αξίας τους κ.λπ.
Την ύπαρξη της εν λόγω «συμφωνίας» την μάθαμε πρώτη φορά από το Δελτίο Τύπου της κυβέρνησης για τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 30.08.2022, όπου ανακοινώθηκε ότι αυτή η συμφωνία -που είχε ήδη υπογράψει η Υπουργός- και που στο Δελτίο Τύπου αναφερόταν ως «επαναπατρισμός» θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή.
Ωστόσο, όταν άρχισαν να γίνονται γνωστές περισσότερες πτυχές της, μάθαμε επίσης τα εξής: α) ότι η Υπουργός Πολιτισμού είχε ήδη αναγνωρίσει -δια της υπογραφής της στις 21.7.2022- το παραπάνω άγνωστο «Ινστιτούτο» στο Ντελαγουέρ, ως κάτοχο της συλλογής των 161 αρχαιοτήτων, δυνάμει μιας συνημμένης ιδιωτικής συμφωνίας «εισφοράς», με την οποία ο «ιδιώτης συλλέκτης» Λ. Στερν που την έχει ακόμα στο σπίτι του την «παραχώρησε» στο «Ινστιτούτο» την ίδια ημέρα, δλδ στις 21.07.22 και β) ότι η Υπουργός Πολιτισμού είχε ταυτόχρονα εγκρίνει -δια της υπογραφής της στις 21.7.2022- την έκθεση της συλλογής στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης («MΕΤ»), δυνάμει μιας άλλης συνημμένης ιδιωτικής συμφωνίας «έκθεσης», που υπεγράφη και αυτή την ίδια ημέρα, 21.07.2022, μεταξύ του «Ινστιτούτου» και του ΜΕΤ (και συνυπογράφεται από τον Λ. Στερν) για το πώς και με ποιο χρονοδιάγραμμα θα εκθέσουν και θα διαχειριστούν μεταξύ τους εφεξής την εν λόγω «συλλογή» και άλλες κυκλαδικές αρχαιότητες της χώρας επί 50 χρόνια, εκχωρώντας παράλληλα στα μέρη αυτά και ΟΛΑ τα δικαιώματα του Δημοσίου από την οικονομική της εκμετάλλευση, δυνάμει ενός άλλου εγγράφου (loan conditions) που παρεμβάλλεται στα προηγούμενα. Φυσικά, καμία από τις παραπάνω ενέργειες της Υπουργού δεν προβλέπονται από κανέναν νόμο της χώρας και από καμία διάταξη που να της δίνει τη σχετική εξουσιοδότηση να έχει αναγνωρίσει και εκχωρήσει όλα τα παραπάνω.
Παρόλα αυτά, στο από 30.08.2022 Δελτίο Τύπου της κυβέρνησης αναφερόταν ότι «η προς κύρωση συμφωνία βαίνει υπέρ των συμφερόντων της χώρας», διότι, μεταξύ άλλων, η συλλογή «επαναπατρίζεται χωρίς αντιδικία και χωρίς καμία απολύτως οικονομική επιβάρυνση του Ελληνικού Δημοσίου» και ότι «η έκθεση της συλλογής στο ΜΕΤ θα διενεργηθεί με δεδηλωμένη την ιδιοκτησία του Ελληνικού Κράτους.» Αυτά τα ατεκμηρίωτα επιχειρήματα τα αποκαθήλωσε η ίδια η πραγματικότητα, όπως θα καταδειχθεί κατωτέρω.
Επίσης, την 1.9.2022 πληροφορηθήκαμε από δημοσίευμα που δεν έχει διαψευστεί (https://www.iefimerida.gr/politismos/leonarnt-stern-athina-amerikanos-syllogi-kykladika) ότι «η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη χειρίστηκε προσωπικά την υπόθεση επί δύο χρόνια, σε συνεργασία με την ηγεσία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης», ότι «η αξία και η σπανιότητα των αρχαιοτήτων αυτών που δεν είναι ξεκάθαρο ως τώρα πώς βρέθηκαν στην κατοχή του Στερν ξάφνιασε ακόμα και τους αρμόδιους υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού που τα αξιολόγησαν» και αλλού στο ίδιο άρθρο πως η εμπλοκή του Metropolitan Museum κρίθηκε απαραίτητη καθώς «ο ίδιος ο Στερν προσέγγισε το Μet για να δωρίσει τη συλλογή». Άρα ουδέποτε ο ίδιος ούτε θέλησε, ούτε επεδίωξε, ούτε καν ενδιαφέρθηκε να επιστρέψει τις αρχαιότητες της Ελλάδας στον τόπο τους.
Παράλληλα, τόσο στο ΔΤ της κυβέρνησης όσο και στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε δύο μέρες αργότερα για την εκ των υστέρων νομιμοποίηση όλων των παράνομων πράξεων και παραλείψεων που συντελούνταν από την υπογράφουσα υπουργό και τους συνυπογράφοντες ιδιώτες επί δύο και πλέον χρόνια, αναφερόταν επίσης ότι πρόκειται για συλλογή «161 σπάνιων αρχαιοτήτων του Κυκλαδικού Πολιτισμού», «πολλές από τις οποίες αποτελούν εξαιρετικά σπάνια ή ακόμα και παγκοσμίως μοναδικά δείγματα της τέχνης και της τεχνικής του Κυκλαδικού Πολιτισμού της 3ης προχριστιανικής χιλιετίας και παρέχουν νέα δεδομένα στην επιστημονική γνώση αυτής της περιόδου».
Επίσης, εκ των υστέρων μάθαμε ότι το παραπάνω «Ινστιτούτο» του Ντελαγουέρ, στο οποίο αναγνώρισε στις 21.7.2022 την κατοχή των αρχαιοτήτων η υπουργός, ιδρύθηκε μόλις στις 21.6.2022 από τον γιο του Λ. Στερν, κ. Έντουαρντ Στερν, από έναν διευθυντή των επιχειρήσεων Στερν, τον κ. Ρόναλντ Μπανκς και από 3 μέλη της οικογένειας Γουλανδρή (κ. Κασσάνδρα Μαρινοπούλου, κ. Τζων Κουμανταρο, κ. Πήτερ Γουλανδρή), χωρίς ωστόσο το εν λόγω εξωχώριο νομικό πρόσωπο να είναι νόμιμα αναγνωρισμένος κάτοχος ή συλλέκτης, χωρίς να έχει καν πραγματική έδρα, δομή και προσωπικό και χωρίς να πληροί τα εχέγγυα για την μέριμνα, τη φύλαξη και τη συντήρηση των αρχαιοτήτων που προβλέπει ο νόμος. Προφανώς αρκούσε να πληροί τα προσωπικά εχέγγυα της κας Μενδώνη, γι’ αυτό και συμφώνησε να παραμένουν μέχρι σήμερα ακόμη οι αρχαιότητες στο σπίτι του Λ. Στερν και μάλιστα κάποιες εξ αυτών να παραμείνουν στην οικία του μέχρι τα τέλη του 2022!
Όλες οι παραπάνω καινοφανείς διαδικασίες και αδιαφανείς ενέργειες της υπουργού, όχι μόνο βρίσκονται σε μια εντελώς γκρίζα ζώνη και παραμένουν χωρίς λογοδοσία μέχρι σήμερα αλλά έχουν παραβιάσει ευθέως το Σύνταγμα (18.1, 24.1), τους νόμους της χώρας (Ν. 4858/2021, Ν. 3658/2008), δεσμευτική υπερεθνική νομοθεσία και παραδεγμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου (28.1 Σ), όπως πχ είναι η Σύμβαση της UNESCO για την απαγόρευση και παρεμπόδιση της παράνομης εισαγωγής, εξαγωγής και μεταβίβαση της κυριότητας πολιτιστικών αγαθών (Παρίσι 1970, Ν 1103/1980) και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς (Βαλέτα 1992, Ν 3378/2005), αντίκεινται, δε, σε πλήθος κοινοτικών οδηγιών/κανονισμών, στη σχετική νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων, ακόμη και σε όλες τις σχετικές γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ. Τα παραπάνω παραδέχεται εμμέσως και η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου.
Αυτό ίσως να μπορεί να εξηγήσει τις μεθοδεύσεις και την σπουδή της κυβέρνησης ώστε η Βουλή να «νομιμοποιήσει» άρον άρον και μάλιστα εκ των υστέρων, στις 08.09.2022, την παράνομη συμφωνία της κας. Μενδώνη με 3 ιδιωτικά νομικά πρόσωπα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αίρονται οι ευθύνες της αλλά αντιθέτως αυτές διαχέονται και στην υπόλοιπη κυβέρνηση. Άλλωστε, παρά τις αντιδράσεις και τις προειδοποιήσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης και του επιστημονικού κόσμου, μόνη η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι Βουλευτές του κόμματός της την ψήφισαν, μετατρέποντας τη Βουλή σε πλυντήριο αρχαιοκαπηλίας και τους εαυτούς τους σε αποδέκτες προϊόντων εγκλήματος.
Επειδή την 1.10.2022, σε δημοσίευμα της Athens Voice (https://www.athensvoice.gr/politismos/773005/sullogi-stern-kai-arhaiokapilia/) ο αρχαιολόγος Δρ. Χρήστος Τσιρογιάννης απέδειξε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η "Συλλογή Στερν" περιλαμβάνει προϊόντα αρχαιοκαπηλίας, με αποτέλεσμα να εκτίθεται ανεπανόρθωτα το ελληνικό κράτος και να διασύρεται η χώρα διεθνώς, 
Επειδή «τα αρχαία κινητά μνημεία που χρονολογούνται έως και το 1453 ανήκουν  στο Δημόσιο κατά κυριότητα και νομή, είναι ανεπίδεκτα χρησικτησίας και  είναι εκτός συναλλαγής κατά την έννοια του άρθρου 966 του Αστικού  Κώδικα» (άρθ. 21 Ν. 4858/2021),
Επειδή η τήρηση των νόμων της χώρας είναι υποχρεωτική και δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια κανενός υπουργού και κανενός δημόσιου αξιωματούχου η επιλογή να μην δεσμεύεται από αυτούς και να προβαίνει αυτοβούλως σε μυστικές παράνομες διαπραγματεύσεις για να συγκαλύψει και να νομιμοποιήσει παράνομες πράξεις,
Επειδή, αν ισχύει η «σπανιότητα», η «σπουδαιότητα» και η «μοναδικότητα» της προϊστορικής «συλλογής Στερν», τότε αυτή εμπίπτει υποχρεωτικά στην άμεση προστασία του αρχαιολογικού νόμου (άρθ. 20 Ν. 4858/2021), αποτελεί εθνικό θησαυρό (άρθ. 18.1 Σ) και άρα είναι απαρέγκλιτη η υποχρέωση του κράτους να την προστατεύσει (άρθ. 24.1 Σ), κάτι που δεν έπραξε η αρμόδια υπουργός,
Επειδή άδεια κατοχής κινητού  αρχαίου μνημείου που χρονολογείται  έως και το 1453 ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ όταν «το αρχαίο είναι ιδιαίτερα μεγάλης επιστημονικής ή καλλιτεχνικής  σημασίας» (άρ.23 παρ. 2α Ν.4858/2021), άρα εφόσον η υπουργός και σύσσωμη η ελληνική κυβέρνηση διαφημίζουν τη «συλλογή» ως τέτοιας αξίας δεν είχαν κανένα δικαίωμα εκ του νόμου να εκχωρήσουν την κατοχή της σε οποιονδήποτε τρίτο, πόσο μάλλον σε αλλοδαπά νομικά πρόσωπα, όπως το «Ινστιτούτο» στο Ντέλαγουερ, που δεν παρέχουν καμία εγγύηση για την ασφάλεια, φύλαξη και συντήρηση των αντικειμένων,
Επειδή άδεια κατοχής κινητού  αρχαίου μνημείου που χρονολογείται  έως και το 1453 ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ εάν το πρόσωπο στο οποίο περιήλθε δεν έχει δηλώσει το αρχαίο «χωρίς υπαίτια  καθυστέρηση στην πλησιέστερη αρχαιολογική, αστυνομική ή λιμενική αρχή  και δεν το έχει θέσει στη διάθεσή της», (άρθ. 24 παρ. 1 Ν. 4858/2021), είναι, δε, άκυρες οποιεσδήποτε περαιτέρω ενέργειες (όπως π.χ. η μεταβίβαση) προσώπου που κατέχει παράνομα αρχαιότητες και τα κινητά μνημεία αναλαμβάνονται χωρίς διατυπώσεις από το Δημόσιο (άρθ. 28 Ν. 4858/2021), επομένως η υπουργός δεν εφάρμοσε τον νόμο στην περίπτωση του Λ. Στερν αλλά αντιθέτως αποδέχθηκε και νομιμοποίησε τα ιδιωτικά συμφωνητικά μεταβίβασης της συλλογής που ο ίδιος υπέγραψε,
Επειδή η εξαγωγή μνημείων από την ελληνική επικράτεια απαγορεύεται -ακόμα και σε νόμιμους κατόχους- χωρίς ειδική άδεια (άρθ. 34 Ν. 4858/2021), η οποία πάντως χορηγείται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και «μόνο εφόσον αυτά δεν  έχουν ιδιαίτερη σημασία για την πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας» και μόνο αν οι αρχαιότητες έχουν νομίμως δηλωθεί,
Επειδή τα αδικήματα που σχετίζονται με την αρχαιοκαπηλία και προβλέπονται στις ποινικές διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου (Κεφ. 9 Ν. 4858/2021) διώκονται και τιμωρούνται σύμφωνα με τους ελληνικούς ποινικούς νόμους ακόμη και στην περίπτωση που τελέστηκαν στην αλλοδαπή (Ν. 3658/2008), έχουν, δε, υπαχθεί στον κατάλογο των «βασικών αδικημάτων» κατά του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, άρα δεν μπορεί η υπουργός να οχυρώνεται πίσω από τη νομοθεσία άλλων χωρών και να παραβλέπει τη σοβαρότητα που αποδίδει στην αρχαιοκαπηλία ο Έλληνας νομοθέτης,
Επειδή από τη φύση της η αρχαιοκαπηλία συνιστά μορφή του οργανωμένου εγκλήματος με διεθνή δικτύωση και στην ελληνική νομοθεσία έχει εξομοιωθεί η ποινική της μεταχείριση με το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων,
Επειδή οι πράξεις και οι παραλείψεις που έχουν εν προκειμένω αναδειχθεί προσφέρουν ανεπίτρεπτη «ασυλία» σε τρίτους για ποινικά κολάσιμες πράξεις και ενδέχεται να λειτουργήσουν προς όφελος συγκεκριμένων προσώπων για τη συγκάλυψη, τη μη διερεύνηση και τη μη τιμωρία ενδεχόμενων εγκληματικών δραστηριοτήτων με αντικείμενο αρχαία μνημεία (άρθ. 1 Ν. 2331/1995 για την πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης παράνομων εσόδων) και εγκλημάτων μείζονος ποινικής απαξίας (Κεφ. 9 Ν. 4858/2021, περί παράβασης υποχρέωσης δήλωσης μνημείου, περί αποδοχής και διάθεσης μνημείων που αποτελούν προϊόντα εγκλήματος, περί παράνομης μεταβίβασης και εξαγωγής μνημείων, κ.ά.),
Επειδή την ημέρα που υπογραφόταν η εν λόγω «συμφωνία» (21.07.2022) βρισκόταν σε εξέλιξη μια από τις μεγαλύτερες κατασχέσεις παράνομων αρχαιοτήτων στην ιστορία του ΜΕΤ της Ν. Υόρκης, από τις αμερικανικές Αρχές (https://newpost.gr/ellada/63158ce36ceedf7532414317/skandalo-sto-mitropolitiko-moyseio-n-yorkis-exi-entalmata-gia-tin-katashesi-ekthematon-to-ypoyrgeio-politismoy-me-shedio-nomoy-nomimopoiei-tin-arhaiokapilia) και τέτοιες πρακτικές «ξεπλύματος» άλλων παράνομων αρχαιοτήτων που προσφέρεται «οικειοθελώς» από το ελληνικό κράτος στο ΙΔΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (ΜΕΤ), με το γνωστό αρχαιοκαπηλικό παρελθόν, μπορεί να διασύρουν διεθνώς την χώρα και να βλάψουν τα δίκαιά της σε άλλες μείζονες υποθέσεις εθνικών διεκδικήσεων,

Καλείται ο αρμόδιος κ. Υπουργός να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα και να καταθέσει στο Σώμα, εντός της προθεσμίας που ορίζει ο κανονισμός της Βουλής, όλα τα ζητούμενα στοιχεία και έγγραφα, ως ακολούθως:

1. Πότε έλαβε γνώση ο ίδιος για την ύπαρξη της «Συλλογής Στερν» που περιέχει τις αδήλωτες και παράνομα εξαχθείσες από την Ελλάδα 161 Κυκλαδικές Αρχαιότητες που κατείχε παρανόμως ο Λ. Στερν στην οικία του στη Νέα Υόρκη;

2. Πότε και με ποιον τρόπο έλαβαν γνώση οι αρμόδιες προξενικές αρχές για τις αδήλωτες αρχαιότητες που βρέθηκαν πριν από δύο χρόνια «εις χείρας» του Λ. Στερν στη Νέα Υόρκη;

3. Ενημέρωσε ποτέ το ΜΕΤ της Ν. Υόρκης, το αλλοδαπό Ινστιτούτο του Ντέλαγουερ ή οποιοσδήποτε άλλος εμπλεκόμενος στην διαμόρφωση της εν λόγω «συμφωνίας», τις υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών για την η ύπαρξη της εν λόγω αδήλωτης «συλλογής»;

4. Έως τις 21.07.2022 και κατά τα δύο χρόνια που προηγήθηκαν, όπου η υπουργός Πολιτισμού «διαπραγματευόταν» την επίμαχη «συμφωνία», υπήρχε γνώση, ενημέρωση και συμμετοχή του Υπ. Εξωτερικών και των Υπηρεσιών του και σε ποιο βαθμό; Εάν ναι, να κατατεθεί η σχετική αλληλογραφία του Υπ. Εξωτερικών με το Υπουργείο Πολιτισμού και όλα τα σχετικά με την επίμαχη «συμφωνία» έγγραφα.

5. Δήλωσε ποτέ τις εν λόγω αρχαιότητες ο Λ. Στερν ή οποιοσδήποτε άλλος στο Γενικό Προξενείο μας στη Νέα Υόρκη ή σε οποιαδήποτε άλλη Υπηρεσία της Ελληνικής Πρεσβείας, όπως επιβάλλει ο νόμος; Εάν ναι, να κατατεθούν στη Βουλή τα σχετικά έγγραφα.

6. Επειδή οι αρχαιότητες ανήκουν εκ του Συντάγματος και του Αρχαιολογικού Νόμου στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου, ανεξαρτήτως πότε βγήκαν από την χώρα, επομένως είναι καθήκον κάθε αρμόδιας αρχής να διερευνήσει πότε, πως και μέσω ποιας διαδρομής βρέθηκαν αυτές στη Νέα Υόρκη, στο σπίτι του κ. Στερν, ερωτάται ο Υπουργός αν υπάρχουν στη διάθεση των προξενικών μας αρχών οποιαδήποτε έγγραφα και στοιχεία που να πιστοποιούν:
α) την άδεια και τον χρόνο εξαγωγής από την ελληνική επικράτεια των 161 ελληνικών αρχαιοτήτων που κατείχε ο Λ. Στερν στην οικία του στη Ν. Υόρκη.
β) την άδεια εξαγωγής τους από το ευρωπαϊκό έδαφος, σύμφωνα με τον Ν. 4858/2021 και σύμφωνα με το άρθρο 30 της Συνθήκης της ΕΕ, τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς «σχετικά με την εξαγωγή πολιτιστικών αγαθών» και την ΚΥΑ για τη «∆ιαδικασία εξαγωγής-αποστολής από την ελληνική επικράτεια πολιτιστικών αγαθών» (ΦΕΚ Β 455/2004).
γ) τον χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο απέκτησε την συλλογή ο Λ. Στερν καθώς και όλα τα στοιχεία για την μέχρι 21.7.2022 διακίνηση των 161 αρχαιοτήτων από τον ίδιο.
δ) Τη νόμιμη προέλευση των αντικειμένων και την πιστοποίηση της γνησιότητας/αυθεντικότητάς τους.
ε) Οποιαδήποτε εισαγωγή/εξαγωγή/επανεισαγωγή τους προς και από τις Η.Π.Α. από οποιονδήποτε και σε οποιονδήποτε χρόνο.

Να κατατεθούν τα ανωτέρω από το Υπουργείο Εξωτερικών.

7. Γνωρίζει ο Υπουργός ότι, εάν αυτά δεν έχουν προσκομιστεί από τον Λ. Στερν, «επιβάλλεται υποχρεωτικά η δήμευση των πολιτιστικών αγαθών που αποτελούν αντικείμενο παράνομης  εξαγωγής ή επιχειρούμενης παράνομης εξαγωγής» (άρθ. 69, Ν. 4858/2021); Θεωρεί ότι είναι στην διακριτική ευχέρεια των συναρμόδιων Υπουργών να επιτρέπουν το να μην τηρούνται επί δύο και πλέον χρόνια οι υποχρεωτικές διαδικασίες που επιβάλλονται από τον νόμο και να διεξάγεται μυστική διπλωματία ώστε ο νόμος να παρακαμφθεί;

8. Θεωρεί ο Υπουργός Εξωτερικών ότι είναι στην διακριτική ευχέρεια των υπουργών της κυβέρνησης να συνηγορούν ώστε οι αρχαιότητες να παραμένουν επί 2 χρόνια ανέλεγκτες και άλλες έως τα τέλη του 2022 στο σπίτι του Λ. Στερν (Παρ. 6α της «συμφωνίας») σαν να μην υπάρχει βούληση και υποχρέωση του ελληνικού κράτους να τις προστατεύσει;

9. Γνωρίζει ο Υπουργός Εξωτερικών ότι οι πράξεις όποιου παράνομα κατέχει και νέμεται αδήλωτες αρχαιότητες, είναι παράνομες και άκυρες και δεν νομιμοποιείται αυτός να προβαίνει σε περαιτέρω ενέργειες, όπως πχ η μεταβίβαση των αρχαιοτήτων σε τρίτους και στη σύναψη συμφωνιών μεταξύ τους (άρθ. 28.1, άρθ. 59 Ν. 4858/2021 κ.ά.);

10. Να αναζητήσει μέσω των Υπηρεσιών του και να καταθέσει ο Υπουργός Εξωτερικών στη Βουλή όσα συμβόλαια, έγγραφα και πιστοποιητικά αφορούν και συνοδεύουν τις 161 κυκλαδικές αρχαιότητες (την κάθε μία από αυτές) και βρίσκονται είτε στο ΜΕΤ της Νέας Υόρκης είτε στο «Ινστιτούτο του Ντέλαγουερ». Τα συγκεκριμένα έγγραφα αφορούν ένα κομμάτι της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου και οφείλει να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός.

11. Γνωρίζει ο Υπουργός Εξωτερικών ότι με αυτή την πρωτοφανή «συμφωνία» νομιμοποίησης της παράνομης κατοχής και διακίνησης αρχαιοτήτων εκτίθεται το Ελληνικό Κράτος, δεδομένου ότι εκτός του ελληνικού νομικού πλαισίου παραβιάζονται, τόσο το ευρωπαϊκό πλαίσιο όπως προαναφέρθηκε, όσο και οι οικείες Διεθνείς Συνθήκες για την προστασία της αρχαιολογικής κληρονομιάς και την απαγόρευση και παρεμπόδιση της παράνομης εισαγωγής, εξαγωγής και μεταβίβαση της κυριότητας πολιτιστικών αγαθών πολιτιστικών αγαθών που έχει υπογράψει η χώρα και αποτελούν υπερεθνικό Δίκαιο;

12. Ποια η θέση του Υπουργού Εξωτερικών που η χώρα μας εκτίθεται αρνητικά και πολλαπλώς έναντι των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει, ήδη από το 2011, ακόμα και στο πλαίσιο του Μνημονίου Συνεργασίας με τις Η.Π.Α. στους παραπάνω τομείς, όπως ισχύει (Ν. 4634/2019);

13. Προτίθεται να αναλάβει ο ίδιος σχετικές πρωτοβουλίες ώστε αυτή η παράνομη «συμφωνία» να ακυρωθεί υπέρ των συμφερόντων της χώρας, ιδίως τώρα έχει αποκαλυφθεί ότι συγκεκριμένο κυκλαδικό ειδώλιο της «Συλλογής Στερν» (Νo.: Stern29) αποτελεί αποδεδειγμένα προϊόν αρχαιοκαπηλίας και παράνομης διακίνησης;

14. Προτίθεται να αναλάβει ο ίδιος πρωτοβουλίες ώστε να κληθεί ο Λ. Στερν να δώσει εξηγήσεις και να παραδώσει όλες τις ελληνικές αρχαιότητες που παρανόμως κατέχει στο Ελληνικό Δημόσιο και στα δημόσια μουσεία της χώρας, όπως επιβάλλεται ηθικά και απαιτείται νομικά;

Η ερωτώσα Βουλευτής
Αναγνωστοπούλου Αθανασία (Σία)