ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων:
« Εξ ορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις»

Θέμα: «Εξαίρεση του επιδόματος παιδιού από το δηλούμενο εισόδημα για την απονομή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος – Τροποποίηση άρθρου 235 ν. 4386/2016»

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Με το άρθρο 235 του ν. 4389/2016 ετέθη σε εφαρμογή πρόγραμμα με την επωνυμία «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης», το οποίο, με το άρθρο 29 του ν. 4659/20 μετονομάσθηκε σε «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα».
Το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης θεσπίστηκε ως συνέχεια του προγράμματος καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης που υλοποιήθηκε κατά τα έτη 2015-16. Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, έτσι όπως εφαρμόζεται σήμερα, με την ΚΥΑ του ΦΕΚ 3359 Β΄ του 2021, απευθύνεται στα πλέον ακραία φτωχά νοικοκυριά, δεδομένου ότι έχει διατηρήσει ως εγγυημένο μηνιαίο ποσό, άρα και εισοδηματικό όριο, τα 200 € για το μονοπρόσωπο νοικοκυριό, αυξανόμενο κατά το ½ αυτού του ποσού για κάθε επιπλέον ενήλικο μέλος και κατά ¼ για κάθε επιπλέον ανήλικο μέλος του νοικοκυριού.
Ο νόμος του ΕΕΕ ορίζει τι είναι δηλούμενο εισόδημα και τι εξαιρείται από αυτό. Συγκεκριμένα, στα εδάφια 9 και 10 της παρ. 2 του άρθρου 235 του ν. 4389/16, όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 4 του ν. 4756/20, αναφέρεται η σύνθεση του δηλούμενου εισοδήματος προκειμένου να υπολογισθεί εάν πληρούνται τα εισοδηματικά κριτήρια για ένταξη αιτούντος στο πρόγραμμα του ΕΕΕ: 
 «Ως δηλούμενο εισόδημα ορίζεται το δηλούμενο από τους αιτούντες συνολικό εισόδημα από κάθε πηγή ημεδαπής και αλλοδαπής προέλευσης προ φόρων, μετά την αφαίρεση των εισφορών για κοινωνική ασφάλιση που έλαβαν όλα τα μέλη της ωφελούμενης μονάδας τους τελευταίους έξι (6) μήνες πριν την ημερομηνία υποβολής της αίτησης υπαγωγής στο Πρόγραμμα του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης. Στο συνολικό δηλωθέν εισόδημα συμπεριλαμβάνονται και το σύνολο των επιδομάτων και άλλων ενισχύσεων, καθώς και το απαλλασσόμενο εισόδημα ή το φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα, με τις εξαιρέσεις, όπως διαλαμβάνονται στο παρακάτω εδάφιο.
Το δηλούμενο εισόδημα δεν περιλαμβάνει το επίδομα αναδοχής του άρθρου 9 του ν. 2082/1992 (Α΄ 158), τα μη ανταποδοτικά επιδόματα αναπηρίας που χορηγούνται από το κράτος, την οικονομική ενίσχυση που χορηγείται κατά την περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν.δ. 57/1973 (Α΄ 149) σε όσους περιέρχονται σε κατάσταση ανάγκης συνεπεία θεομηνίας και λοιπών φυσικών καταστροφών, καθώς και το επίδομα που καταβάλλεται σε ανέργους δυνάμει της παρ. 5 του άρθρου 30 του ν. 4144/2013 (Α΄ 88). Επίσης, στις περιπτώσεις αυτονόμησης φιλοξενούμενων σε ξενώνες μεταβατικής φιλοξενίας, ξενώνες γυναικών θυμάτων βίας και σε υπνωτήρια, λόγω ένταξης στην αγορά εργασίας, το συνολικό δηλούμενο εισόδημα δεν περιλαμβάνει το σύνολο του καθαρού εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ή από οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα εργασίας για δύο (2) περιόδους ενίσχυσης».
Το Επίδομα Παιδιού όμως, που θεσπίστηκε το 2018, με το ν. 4512/18, δεν αναφέρεται ρητά στις εξαιρέσεις του προηγούμενου άρθρου, με αποτέλεσμα να μην εξαιρείται από το δηλούμενο εισόδημα για τη λήψη του ΕΕΕ. Ωστόσο, στην παρ. 12 του άρ. 214 του ν. 4512/18 ορίζεται ότι: «Το επίδομα παιδιού απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά ή κράτηση υπέρ του Δημοσίου ή τρίτου, συμπεριλαμβανομένης και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 29 του ν. 3986/2011 (Α΄152) και δεν προσμετράται στο συνολικό, πραγματικό ή τεκμαρτό, οικογενειακό εισόδημα παρά μόνον εάν ρητά προβλέπεται από το νομοθετικό πλαίσιο οικονομικών ενισχύσεων κοινωνικής προστασίας.
Αυτή η αντίφαση έχει ως αποτέλεσμα να θεωρείται εισόδημα το Επίδομα Παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι νοικοκυριά με ανήλικα παιδιά που έχουν καθόλου ή ελάχιστο εισόδημα, αποκλείονται ή λαμβάνουν μειωμένο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Αυτό, στις σημερινές συνθήκες, ισοδυναμεί με πλήρη αδυναμία επιβίωσής τους. Δεν είναι δυνατόν ένα επίδομα κοινωνικής προστασίας να καταργεί ή να ελαχιστοποιεί ένα άλλο επίδομα του ίδιου τύπου και ανάλογου σκοπού.
Σήμερα, με την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια στα καύσιμα και τον πληθωρισμό, που επιφέρουν ραγδαία αύξηση του κόστους βασικών και λοιπών προϊόντων και υπηρεσιών, οι δαπάνες του κάθε νοικοκυριού έχουν εκτοξευτεί και βρίσκεται επί θύραις μια νέα ανθρωπιστική κρίση για τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε ακραία φτώχεια. Η κρίση είναι καταρχάς στεγαστική, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του μηνιαίου εισοδήματος αναλίσκεται σε δαπάνες στέγασης (ενοίκιο ή αποπληρωμή δανείου, ηλεκτρικό, νερό, κοινόχρηστα, τηλεφωνία, θέρμανση-ψύξη). Η στεγαστική κρίση επιφέρει μοιραία στα πιο χαμηλά εισοδηματικά κλιμάκια και επισιτιστική κρίση.
Πρέπει επομένως να τροποποιηθεί το άρθρο του νόμου θέσπισης του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος ώστε να αναφέρει ρητά το Επίδομα Παιδιού στις εξαιρέσεις από το δηλούμενο εισόδημα για έλεγχο των εισοδηματικών κριτηρίων των αιτούντων για Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. 

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ
΄Αρθρο…
Εξαίρεση Επιδόματος Παιδιού από το δηλούμενο εισόδημα για την απονομή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Τροποποίηση άρθρου 235 ν. 4389/2016.
Στο εδάφιο 10 της παρ. 2 του άρθρου 235 του ν. 4389/16 προστίθεται ως εξαιρούμενο από το δηλούμενο εισόδημα το Επίδομα Παιδιού του άρ. 214 του ν. 4512/2018 και το εδάφιο 10 διαμορφώνεται ως εξής:
«Το δηλούμενο εισόδημα δεν περιλαμβάνει το επίδομα αναδοχής του άρθρου 9 του ν. 2082/1992 (Α΄ 158), τα μη ανταποδοτικά επιδόματα αναπηρίας που χορηγούνται από το κράτος, το Επίδομα Παιδιού του άρθρου 214 του ν. 4512/2018, την οικονομική ενίσχυση που χορηγείται κατά την περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν.δ. 57/1973 (Α΄ 149) σε όσους περιέρχονται σε κατάσταση ανάγκης συνεπεία θεομηνίας και λοιπών φυσικών καταστροφών, καθώς και το επίδομα που καταβάλλεται σε ανέργους δυνάμει της παρ. 5 του άρθρου 30 του ν. 4144/2013 (Α΄ 88). Επίσης, στις περιπτώσεις αυτονόμησης φιλοξενούμενων σε ξενώνες μεταβατικής φιλοξενίας, ξενώνες γυναικών θυμάτων βίας και σε υπνωτήρια, λόγω ένταξης στην αγορά εργασίας, το συνολικό δηλούμενο εισόδημα δεν περιλαμβάνει το σύνολο του καθαρού εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ή από οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα εργασίας για δύο (2) περιόδους ενίσχυσης».

Αθήνα, 22 Νοεμβρίου 2022
Οι προτείνοντες Βουλευτές
Φωτίου Θεανώ
Ξενογιαννακοπούλου Μαρία – Ελίζα (Μαριλίζα)
Σκουρλέτης Παναγιώτης