Σημεία από τη συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπρόσωπου του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ στο «Πρώτο Πρόγραμμα» 91.6 και 105.8

Στα θέματα της δημοκρατίας δεν χωρούν υπεκφυγές, η Δικαιοσύνη οφείλει να διερευνήσει τις καταγγελίες σε βάθος, ενώ πέρα από την ευθύνη του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, οι νομοθετικές ρυθμίσεις που δρομολογούνται από την κυβέρνηση διευρύνουν το πλαίσιο των αναγκαίων λόγων για την παρακολούθηση των πολιτών, σε μια εμπέδωση της «κατασκοπευτικής δημοκρατίας», επεσήμανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στο «Πρώτο Πρόγραμμα» 91.6 και 105.8 της ΕΡΤ, στον δημοσιογράφο Φώτη Παπούλια.

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Για τις παρακολουθήσεις και τις ευθύνες του πρωθυπουργού

Είναι πάρα πολύ σοβαρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και ένα – ενάμιση χρόνο με τα θέματα της ενεργειακής κρίσης, της ακρίβειας. Είναι πολύ σοβαρά και τα θέματα της δημοκρατίας, δεν χωρούν αστεϊσμοί, ούτε υπεκφυγές. Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός μέχρι τώρα κρύβεται και κάνει τα πάντα για να μην απαντήσει στα ερωτήματα που πρώτα και κύρια απευθύνονται σ’ αυτόν. Διότι αυτός φαίνεται ότι ήταν ο ενορχηστρωτής του μεγάλου πολιτικού σκανδάλου των παρακολουθήσεων, ένα σκάνδαλο που δεν έχει προηγούμενο, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, μετά το ’74.

Για την κλήση από την Βουλή προσώπων εμπλεκομένων στις παρακολουθήσεις

Είναι μια βαριά πολιτική ευθύνη, η οποία χρεώνεται στην κυβερνητική πλειοψηφία, που προσπάθησε να «προστατέψει» αυτά τα πρόσωπα, να τα κρύψει και δεν παρέστησαν, ούτε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, ούτε και στην Εξεταστική Επιτροπή, με αποτέλεσμα αυτή να κάνει «μια τρύπα στο νερό». Πρέπει να έρθουν και να ασκηθούν όλοι οι νόμιμοι και προβλεπόμενοι τρόποι ώστε να παραστούν, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό.

Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να μένει αμέτοχη, απαθής. Να κάνει τα λιγότερο δυνατά ή να κινείται μέσω τυπικών ενεργειών της. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά και η ίδια έχει την υποχρέωση να αποδείξει την βασιμότητα ή μη των στοιχείων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και όχι ο δημοσιογράφος, όπως η κυβέρνηση επιδιώκει να αντιστρέψει αυτή την ευθύνη.

Για την επίδραση του σκανδάλου των παρακολουθήσεων στο δρόμο προς τις εκλογές

Θέτετε τη διάσταση της βαριάς σκιάς πάνω από την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία και, προφανώς, όσο παραμένει αυτή η σκιά και δεν ξεδιαλύνονται τα πράγματα, αυτό αποτελεί μια αρνητική παράμετρο που θα επηρεάσει και το πολιτικό κλίμα πηγαίνοντας προς τις εκλογές. Γι’ αυτό εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο πρόεδρός μας, ο Αλέξης Τσίπρας είχε καταθέσει συγκεκριμένες, μίνιμουμ προτάσεις που να αποκαθιστούν μια εμπιστοσύνη των πολιτών στη λειτουργία των θεσμών στον τόπο μας σε σχέση με την ευθύνη της ΕΥΠ, ποιος πρέπει να την έχει, γιατί θα πρέπει να φύγει από το πρωθυπουργικό γραφείο. Να αναδειχθεί ένα υπηρεσιακό πρόσωπο, πηγαίνοντας προς τις εκλογές, ευρύτερης αποδοχής σε σχέση με τον υπουργό Εσωτερικών.

Σχετικά με τον νόμο που υποτίθεται ότι θα ερχόταν να θεραπεύσει τα πράγματα, μάλλον κινείται στην αντίθετη λογική το νομοσχέδιο. Αντί να εισαγάγει κάποιες βαθιές δημοκρατικές τομές σε σχέση με τον δημοκρατικό έλεγχο της ΕΥΠ και δεν εννοούμε την κατάργησή της ούτε, προφανώς, έχουμε την αφέλεια να λέμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει απόρρητο γύρω από τα εθνικά θέματα. Το ζήτημα είναι να συνεννοηθούμε ποιοι είναι οι εθνικοί λόγοι. Διότι το νομοσχέδιο το κάνει «λάστιχο» αυτό. Βάζει περιβαλλοντικά ζητήματα, βιομηχανικής πολιτικής και κατασκοπείας και άλλα. Σχεδόν όλο το εύρος της κυβερνητικής πολιτικής εντάσσεται μέσα σε εκείνους τους λόγους που δίνουν το δικαίωμα στην ΕΥΠ να παρακολουθεί τους πολίτες. Αυτό που επιχειρείται επιτρέψτε μου να πω ότι είναι η εμπέδωση της «κατασκοπευτικής δημοκρατίας» και έχουμε ανάγκη από το αντίθετο, από διαφάνεια, από προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και από εξυγίανση και δημοκρατική λειτουργία των θεσμών.

Είναι συγκεκριμένη η πολιτική που χρεοκόπησε την χώρα και κανείς δεν την χρεώνει στον ΣΥΡΙΖΑ

Τα πράγματα που οδήγησαν στα «κόκκινα δάνεια», στους πλειστηριασμούς, στην αύξηση του ιδιωτικού χρέους, τα γνωρίζουμε και τα θυμόμαστε. Είναι εκείνη η πολιτική που χρεοκόπησε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το μεγαλύτερο, και κατ’ επέκταση την ίδια την χώρα και μας οδήγησε στα μνημόνια. Φαντάζομαι ότι κανένας δεν το χρεώνει αυτό στον, τότε μικρό, ΣΥΡΙΖΑ των ποσοστών του 4% και 5%. Είναι συγκεκριμένες οι ευθύνες. Το ’15 ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να διαχειριστεί μια κατάσταση ανέχειας, φτωχοποίησης, με δεδομένες πολιτικές, με συγκεκριμένα προβλήματα και προσπάθησε να δημιουργήσει ένα προστατευτικό πλέγμα, ώστε να προστατέψει την μία, την μοναδική, την πρώτη, λαϊκή κατοικία. Προφανώς κανείς δεν είπε ότι θα τελείωναν οι πλειστηριασμοί. […] Αναφερθήκαμε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, γι’ αυτό και δεν υπήρξαν τέτοιου είδους πλειστηριασμοί επί ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε διατηρήσει την προστασία της πρώτης κατοικίας

Ο «νόμος Κατσέλη» γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη να προστατέψει κάποιες κοινωνικές κατηγορίες. Ο κ. Σταϊκούρας, πριν από λίγο καιρό, είπε ότι στον «νόμο Κατσέλη» είχαν ενταχθεί οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι μπαταχτσήδες. Ποτέ δεν συμφιλιώθηκε η ΝΔ με τα προστατευτικά πλαίσια, διότι πάντοτε υπηρετεί το συμφέρον του τραπεζικού κεφαλαίου, αυτό την ενδιαφέρει και αγνοεί οποιαδήποτε άλλη κοινωνική διάσταση του θέματος του ιδιωτικού χρέους και της ανέχειας, που τελικά οδηγεί τους πολίτες να μη μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους, τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα ασφαλιστικά Ταμεία ή την εφορία. Γιατί συνήθως, αυτός που χρωστάει ένα δάνειο έχει και άλλες υποχρεώσεις, γι’ αυτό χρειάζεται μια συνολική πολιτική γύρω από αυτό που ονομάζουμε ιδιωτικό χρέος. Σε σχέση με αυτό εμείς έχουμε καταθέσει κάποιες πρώτες, συγκεκριμένες σκέψεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επεξέτεινε την ισχύ του «νόμου Κατσέλη», μετά έκανε τον «νόμο Κατσέλη – Σταθάκη» και στην τελευταία του φάση ψήφισε ένα πλαίσιο που έθετε μια σειρά από ασφαλιστικές δικλίδες και υποχρέωνε πριν την έναρξη των πλειστηριασμών, τα funds να προβούν σε συγκεκριμένες προτάσεις ρύθμισης των χρεών, προς τους δανειολήπτες. Αυτό, σε πρώτη φάση το παρέτεινε για λίγους μήνες η ΝΔ και το κατάργησε με τον νέο πτωχευτικό νόμο που ψήφισε και οδήγησε σε αυτό που είδαμε με την κ. Κολοβού. Αυτή είναι η αλήθεια.

Για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο

Δεν το αποκλείω με την έννοια ότι ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά αμφισβητείται από πάρα πολλές πλευρές, κυρίως, όμως, υπάρχει μια κοινωνία η οποία δυσανασχετεί και οργίζεται, άρα εκ των πραγμάτων δεν είναι παραγωγικό αυτό το διάστημα. Υπουργοί έχουν «κατεβάσει τα μολύβια», υπάρχει μια ανασφάλεια, δικαιολογημένη, στην ίδια την κυβέρνηση, γιατί υπάρχει μια διάσταση ανάμεσα στις διαθέσεις του κόσμου και την ίδια, οπότε είναι πολύ πιθανό να αναγκαστεί να οδηγηθεί σε εκλογές. Δεν το θέλει, για πάρα πολλούς λόγους, κάποιους τους έχει αναφέρει, θεωρεί ότι πρέπει να ολοκληρωθούν τα διάφορα deals που σχετίζονται με το Ταμείο Ανάκαμψης, άσχετα εάν τελικά κι αυτή η μεγάλη ευκαιρία των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης φαίνεται ότι πάει χαμένη. Διότι κατευθύνονται σε συγκεκριμένα, λίγα, οικονομικά συμφέροντα, ενώ δεν υπάρχει μια πολιτική ευρύτερης αξιοποίησης και διάχυσής τους στην ελληνική κοινωνία. Άρα δεν το αποκλείω, νομίζω ότι είναι ώριμο και κατά τη γνώμη μας απαιτείται να πάμε σε εκλογές το συντομότερο δυνατό.