Άρθρο του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών και βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης, στην εφημερίδα «Πολιτική»γ.

Η Ελλάδα ήταν πρώτη στην Ευρώπη στην τιμή ηλεκτρικής ενέργειας προ φόρων και επιδοτήσεων στο α’ εξάμηνο του 2022. Ως πολίτες, λοιπόν, πληρώνουμε τα περισσότερα στην Ευρώπη στις εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας είτε απευθείας από την τσέπη μας είτε δια του κρατικού προϋπολογισμού (Eurostat).
Η Ελλάδα έχει το τρίτο υψηλότερο κόστος ενέργειας στην ΕΕ μετά και τις επιδοτήσεις σε όρους αγοραστικής δύναμης των πολιτών για το 2022 (Ευρωπαϊκές Ρυθμιστικές Αρχές Ενέργειας).
Δύο στους τρεις πολίτες έχουν μειώσει ήδη την κατανάλωση ρεύματος και 1 στους 2 τις δαπάνες ακόμη και σε βασικά είδη διατροφής, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ).
Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα μέχρι 750 ευρώ έχουν χάσει έως και το 40% της αγοραστικής τους δύναμης (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ).
Τα χρέη της ελληνικής κοινωνίας αυξάνονται διαρκώς, προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ αυξάνονται και τα κόκκινα δάνεια (συνολική αύξηση ιδιωτικού χρέους 38 δισεκ.). Ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας νέας γενιάς κόκκινων δανείων λόγω του αυξημένου κόστους ζωής και της αύξησης των επιτοκίων.
Οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται, ενώ η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης πλέουν σε πελάγη αυτοθαυμασμού και αυτοϊκανοποίησης, ζητώντας επιβεβαίωση λαϊκή, ώστε να συνεχίσουν πολιτικές ιδιωτικοποίησης, εμμονικά ιδεοληπτικές και καταστροφικές για το σύνολο της κοινωνίας, με τελευταίο τον νόμο για την κατάργηση ουσιαστικά του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Τα τελευταία καλά νέα της απόφασης του Eurogroup για κατάργηση της αύξησης των επιτοκίων, που ελαφρύνει το ελληνικό χρέος και της αποδέσμευσης της τελευταίας δόσης, που εκκρεμούσε από το 2019, έρχονται από «παλιά».

Από τον Αύγουστο του 2018, τότε που βγαίνοντας από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής κάναμε ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την επιλογή να κλειδώσουμε το χρέος της χώρας σε σταθερό επιτόκιο, τότε που η ΝΔ και άλλοι παράγοντες λέγανε να πάμε σε πιστοληπτική γραμμή στήριξης, ενώ αφήσαμε το 2019 αποθεματικό 37 δισ. ευρώ, που είναι άμυνα της ελληνικής οικονομίας.

Αν λοιπόν αυτή είναι η πραγματικότητα, τότε αυτό, που σίγουρα δεν χρειαζόμαστε είναι η συνέχιση των πολιτικών, που δεν αντιμετώπισαν τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσης, της εισβολής της Ρωσίας, του ασταθούς, πλέον, πολυπολικού κόσμου και «φόρτωσαν» χρέη στους πολλούς και κέρδη στους λίγους.

Η συνέχιση αυτών των πολιτικών είναι ξεκάθαρα πολιτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και η απάντηση στο δίλημμα, που ο ίδιος θέτει είναι προφανής.

Βαδίζουμε σε λάθος κατεύθυνση, εν μέσω αντιδημοκρατικών θεσμικών εκτροπών και η προοδευτική αλλαγή είναι πλέον εθνική αναγκαιότητα.

Η Δικαιοσύνη Παντού, είναι η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με περιεχόμενο προτάσεων για την διακυβέρνηση της χώρας και την επόμενη μέρα.

Δικαιοσύνη Παντού για:

Αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης( μείωση των λογαριασμών ενέργειας-μείωση τιμών στα καύσιμα και τα τρόφιμα)

Ενίσχυση του εισοδήματος (Μισθωτούς, Συνταξιούχους, Ελεύθερους Επαγγελματίες, Αυτοαπασχολούμενους, Αγρότες, ΜΜΕ)

Στήριξη του Κοινωνικού Κράτους ( Ανάκτηση της εργασίας, Νέο ΕΣΥ, Δημόσια Παιδεία, Ενίσχυση ΑΜΕΑ)

Παραγωγική Ανασυγκρότηση (Δίκαιη και βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση, χρηματοδοτική στήριξη ΜΜΕ, Βιομηχανίας, Αγροτών, Διασφάλιση Χρηματοδότησης της Οικονομίας)

Ισχυρό Δημοκρατικό Κράτος (Δικαιοσύνη, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ΕΥΠ)

Αντιμετώπιση του Δημογραφικού προβλήματος (στήριξη μητέρας και παιδιού, στεγαστική πολιτική για νέα ζευγάρια)

Εναπόκειται στους πολίτες να επιλέξουν ποιο πολιτικό σχέδιο εξυπηρετεί τις ανάγκες τους, δίνει διέξοδο, προοπτική και μέλλον στην χώρα.

Άλλωστε στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα!