Στη δευτερολογία της λίγο πριν την ψήφιση, μόνον με τις ψήφους της ΝΔ, του νόμου «Σπίτι μου, στεγαστική αποκατάσταση πυρόπληκτων και άλλες διατάξεις», η Βουλευτής Β 3 Νότιου Τομέα Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αναπλ. τομεάρχης για την Κοιν. Αλληλεγγύη, Θεανώ Φωτίου τόνισε:

Ο κ. Χατζηδάκης ξέχασε ότι ως παρακολουθούμενος όφειλε να είναι κάπως προσεκτικός και άρχισε πάλι τα υπερφίαλα αστεία και τα ασύστολα ψέματα.

Αφού σύσσωμη η αντιπολίτευση κατεδάφισε το νομοσχέδιο «ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ» ως αναποτελεσματικό που αφορά ελάχιστους και επιχειρεί να εξαπατήσει τους πολλούς, τους νέους, τα μεσαία και αδύναμα στρώματα, ακόμα και τους πυρόπληκτους στο Μάτι, ο κ. Χατζηδάκης έριξε την μπάλα στην κερκίδα παρουσιάζοντας ένα συνονθύλευμα 11 προγραμμάτων από τα οποία μόνο τα τέσσερα αφορούν αυτό το νομοσχέδιο. Ακόμη και με τον κατάλογο που κατέθεσε, τα 4 προγράμματα αφορούν 22.500 άτομα, με κόστος για το δημόσιο 446,4 εκατομμύρια. Ούτε τα μισά από αυτά τα άτομα δεν καλύπτονται με αυτή τη δαπάνη. Πολύ ακριβή στέγη για πολύ λίγους.

Στα δάνεια υπολογίζει ότι θα ωφεληθούν 10.000 άτομα με 500.000 κεφάλαιο συνολικά από ΔΥΠΑ και Τράπεζες. Μ.Ο δανείου 50 χιλιάρικα. Με 50.000 στη σημερινή αγορά ακινήτων δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει ένα νέος σπίτι για να στεγάσει την οικογένειά του, όχι στην Αγία Παρασκευή, που ισχυρίστηκε ο υπουργός, αλλά ούτε και στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή αστικού κέντρου.

Σε ό,τι αφορά την κοινωνική αντιπαροχή, μάς είπε ότι είναι προγράμματα που υλοποιούνται παντού στην Ευρώπη. Καταρχάς η στεγαστική κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα, στην οποία είμαστε πρώτοι σε όλη την Ευρώπη, δεν υπάρχει σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Η EUROSTAT για το 2021, δίνει ποσοστά πληθυσμού σε στεγαστική κρίση: Δανία 15,5%, Ολλανδία 12,5%, Ισπανία 9,9% Σουηδία 8,5% , Πορτογαλία 5,9%, Αυστρία 6,1% Ιρλανδία και Κύπρος 2,5%. Έχουν καμία σχέση αυτά με την κρίση στην Ελλάδα;

Σε ό,τι αφορά την κοινωνική αντιπαροχή, ξέρει ο κ Χατζηδάκης (ή μάλλον δεν ξέρει) ότι αυτό το σύστημα, όπως το εισάγουν στο Σ/Ν, δεν υπάρχει στην Ευρώπη. Στις άλλες χώρες της ΕΕ η κατοικία είναι αρμοδιότητα των δήμων, ενώ λειτουργούν ισχυροί Οργανισμοί Κοινωνικής Κατοικίας που διαχειρίζονται όλες τις συμπράξεις με ιδιώτες κατασκευαστές για την παραγωγή κοινωνικής κατοικίας, αλλά και οικονομικά προσιτής στέγης για ευρύτερες κατηγορίες πληθυσμού. Οι φορείς αυτοί είναι, είτε δημόσιοι, είτε συνεταιριστικοί, είτε ιδιωτικοί μη κερδοσκοπικοί. Δεν υπάρχει σύμπραξη όπου η διαχείριση όλου του ακινήτου σε δημόσια γη να γίνεται από ιδιωτικές κερδοσκοπικές εταιρείες. Και ας μας πει μια χώρα όπου υπάρχει χρήση γης «κοινωνική κατοικία» που ανατρέπει το γενικό χωροταξικό σχέδιο ώστε να κτίζονται παντού κατοικίες αλλά και συνοδευτικές κατασκευές (καταστήματα, εμπορικά κέντρα κ.λπ), υπό το πρόσχημα της κάλυψης αναγκών ευάλωτων πολιτών.

Με κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι μόνο δεν υπάρχει «Σπίτι μου», για τους νέους, αλλά ούτε σπίτι για τους γονείς τους, που το χάνουν λόγω κόκκινων δανείων. Δεν είναι σχέδιο στεγαστικής πολιτικής η ενίσχυση εργολάβων και τραπεζών με κρατικό χρήμα και δημόσια γη.

Κανείς πια δεν εξαπατάται. Όλοι ξέρουν ότι για να σώσουν το σπίτι τους πρέπει να διώξουν γρήγορα τον Κυριάκο Μητσοτάκη.