ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

23/01/2023

Σ. Αναγνωστοπούλου στο Κόκκινο 105,5 στην εκπομπή «Κλακέτα στο Κόκκινο»

Σ. Αναγνωστοπούλου στο Κόκκινο 105,5 στην εκπομπή «Κλακέτα στο Κόκκινο»



Η βουλευτής Αχαΐας και Τομεάρχης Πολιτισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Σία Αναγνωστοπούλου στο Κόκκινο 105,5 στην εκπομπή «Κλακέτα στο Κόκκινο», χθες Κυριακή 22.1.2023.

Αν μπορούσαμε να συμπυκνώσουμε αυτό που γίνεται στην πολιτιστική κληρονομιά και στον σύγχρονο πολιτισμό θα λέγαμε ότι σε αυτά αποτυπώνεται όλη η πολιτική αυτής της κυβέρνησης, εφ΄ όλης της ύλης, και στα θέματα οικονομίας και στα θέματα κοινωνικών δικαιωμάτων, εργασιακών και δημοκρατίας. Όλα αποτυπώνονται στον Πολιτισμό. Γιατί ο Πολιτισμός έχει υλικότητα αλλά είναι και συμβολικό κεφάλαιο. Όλο αυτό το μένος, συνδυασμός παλαιοκομματισμού και νεοφιλελευθερισμού αποτυπώθηκε εξαρχής και συνεχίζει με αμείωτη ένταση. Ο σύγχρονος Πολιτισμός είναι ο πρώτος που δέχθηκε τα πυρά αυτής της κυβέρνησης. Από την πανδημία, από εκείνη την περίφημη γκριμάτσα της κ. Μενδώνη για έναν από τους μεγάλους δημιουργούς, μέχρι τις κινητοποιήσεις των ανθρώπων του Πολιτισμού για αυτά που ήταν δικαιώματά τους: δηλαδή να επιβιώσουν στην πανδημία. Κάτι που έδειξε ευθύς εξαρχής ότι αυτή η κυβέρνηση τον πολιτισμό όπως και όλους τους άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής της χώρας και της οικονομικής το είδε ως κάτι που αφορά κάποιους «άριστους» και οι υπόλοιποι άλλοι αν δεν μπορέσουν να προσαρμοστούν θα πεθάνουν. Όπως είπε και χαρακτηριστικά ο κ. Πέτσας.

Και ξέρετε και πως αλλιώς αποτυπώθηκε αυτό; Η δική μας κυβέρνηση είχε αφήσει μία παρακαταθήκη για ανοιχτούς διαγωνισμούς για τους μεγάλους φορείς πολιτισμού, όπως είναι το Εθνικό Θέατρο. Μία από τις πρώτες κινήσεις αυτής της κυβέρνησης ήταν ο διορισμός του κ. Λιγνάδη από βήματος Βουλής με τη φράση «ότι είναι για δημόσιο συμφέρον ο διορισμός του». Όλη η αντίληψη περί του τι είναι δημόσιο συμφέρον, τι είναι αριστεία, τι είναι πολιτισμός εν γένει και εν τέλει, αποτυπώθηκε σε αυτή την περίφημη φράση που μας οδήγησε εκεί που μας οδήγησε.

-Για την ανάπλαση του νέου Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου:

Η κυβέρνηση αποκλείει τους Έλληνες αρχιτέκτονες από αυτό και πραγματικά σε αυτή τη χώρα αν κάτι δεν λείπει είναι οι επιστήμονες αρχιτέκτονες που έχουν δώσει δείγματα γραφής εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες για την αξία τους. Εδώ πρόκειται για μία τριτοκοσμική αντίληψη: δεν μας κάνουν οι δικοί μας, θα φέρουμε από το εξωτερικό και θα επιτρέψουμε στους δικούς μας, μόνο και αν εφόσον συνεργάζονται με κάποιο διεθνές γραφείο. Είναι μία αντίληψη ανθρώπων που θεωρούν ότι κανένας ούτε από τους επιστήμονες, ούτε από τους εργαζόμενους, δεν αξίζει να συμμετέχει και να αναλάβει την ανάπλαση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Είναι η αντίληψη αυτής της κυβέρνησης για το τι είναι οι άνθρωποι αυτού του τόπου. Γι αυτό λέω συνδυασμός παλαιοκομματισμού με νεοφιλελευθερισμό: ότι γίνεται στην υπόλοιπη ζωή, γίνεται και στον Πολιτισμό. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό: τρεις τέσσερις μεγάλες οικογένειες μοιράζονται από τη μία μεριά το δημόσιο χρήμα και από την άλλη το συμβολικό κεφάλαιο της χώρας –γιατί ο Πολιτισμός έχει χρήμα- με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς τίποτα όπου εκχωρούνται δημόσια περιουσία, δημόσιο κεφάλαιο, το οποίο δεν ανήκει καν στις δικές μας γενιές. Ανήκει σε όλες τις γενιές. Οι χορηγοί πάντα είναι ένα σημαντικό μέρος και του Πολιτισμού και οιοιδήποτε τομέα, όταν όμως το δημόσιο καθορίζει τους όρους με διαφάνεια και αυτό έχει τον έλεγχο για το τι πρόκειται να κάνει ο καθένας. Κανένας δεν είναι εξουσιοδοτημένος να εκχωρεί δημόσιο κεφάλαιο, ούτε η κ. Μενδώνη ούτε ο κ. Μητσοτάκης.

-Για τα γλυπτά του Παρθενώνα:

Είναι δυνατόν οι Έλληνες πολίτες, οι ψηφοφόροι αυτού του τόπου, οι πολιτικές δυνάμεις να μην γνωρίζουν τίποτα, ότι επί ενάμιση χρόνο ο πρωθυπουργός διαπραγματευόταν μυστικά με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου για τα Γλυπτά του Παρθενώνα με πλαίσιο και σχέδιο δανεισμού. Όπως μας είχε πει για τις Κυκλαδικές αρχαιότητες ότι «επινοούμε τρόπους» , λες και δεν υπάρχει η UNESCO, λες και δεν υπάρχουν διεθνείς κανονισμοί. Είναι δυνατόν; Αυτό είναι δημοκρατία; Γι αυτό λέω ότι συνδέεται με το μείζον θέμα της δημοκρατίας, συνδέεται με την οικονομία και την κοινωνία. Δεν γνωρίζαμε τίποτα. Θα ξυπνούσαμε ένα ωραίο πρωί και θα έρχονταν με δανεισμό και θα είχαμε βέβαια και τους διάφορους καλοθελητές οι οποίοι θα χειροκροτούσαν την αποτελεσματικότητα του πρωθυπουργού μας. Βγήκε ο κ. Μητσοτάκης και είπε ξαναψηφίστε με για να φέρω τα Γλυπτά. Προσέξτε εδώ την αλαζονεία, την αμετροέπεια του παλαιοκομματισμού της Δεξιάς με έναν φιλελευθερισμό που καταντάει χυδαίος, λες και αυτό δεν είναι εθνικό θέμα, λες και δεν είναι ένας ρόλος που πρέπει να επιτελέσει οποιαδήποτε κυβέρνηση με δημοκρατικό τρόπο. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να φανεί ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός αρχηγός και πρωθυπουργός τώρα είναι ο μόνος ικανός να το λύσει και αυτό. Όχι με μία διαδικασία τεράστια και εθνική που ακουμπάει και συνδιαλέγεται με την παγκόσμια κίνηση για την αποαποικιοποίηση των μουσείων, για την επανένωση των μνημείων της ανθρωπότητας, του πιο εμβληματικού μνημείου στη συγκεκριμένη περίπτωση. Όχι. Είναι και αυτό σαν την πανδημία που τη νίκησε ο Μωυσής , έτσι και τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Δυστυχώς αυτή η ιστορία κατέληξε με πάταγο, απέτυχε παταγωδώς. Από την άλλη μεριά όμως, μη ακολουθώντας την ιστορική απόφαση της UNESCO ΤΟΥ 2021 η οποία όριζε και πίεζε τη βρετανική κυβέρνηση να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση –εκεί θα ήμασταν για να στηρίζουμε- , αυτό αφέθηκε εντελώς από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να βγει η βρετανίδα Υπουργός Πολιτισμού και να μιλήσει με εντελώς αποικιακό τρόπο κόβοντας τη συζήτηση. Πολλαπλώς απέτυχε αυτό το εγχείρημα το οποίο πραγματικά ήταν σαν να ζούμε σε άλλες εποχές. Και με τον Σαμαρά και με τον Μητσοτάκη, βλέπουμε αυτή τη χρήση της πολιτιστικής κληρονομιάς από τη Δεξιά. Και δεν είναι σημερινό φαινόμενο: εμείς είμαστε εδώ, εμείς είμαστε που μπορούμε να υπερασπιστούμε την πολιτιστική κληρονομιά, τους προγόνους μας, τα έργα και τις ημέρες τους. Άρα στο τι είναι εθνικός εμείς πρέπει να ορίζουμε το περιεχόμενο. Αυτό έκανε ο Σαμαράς με το σόου με την Αμάλ Αλαμουντίν για προεκλογικούς λόγους, το ίδιο έκανε και τώρα ο Μητσοτάκης.

-Για το νομοσχέδιο του ΥΠΠΟΑ για την αλλαγή του καθεστώτος των πέντε μεγάλων μουσείων της χώρας:

Είναι το τελειωτικό χτύπημα έτσι όπως το ξεκίνησε η κυβέρνηση με το νόμο για τις εξαγωγές αρχαιοτήτων για μισό αιώνα, με τη συμφωνία για τις κυκλαδικές αρχαιότητες, για τους χορηγούς και όλα αυτά. Τι είναι αυτό το τελειωτικό χτύπημα; Στα 5 μεγάλα μουσεία με τη μεγάλη επισκεψιμότητα, στις διοικήσεις τους θα διορίζονται πια, όχι αρχαιολόγοι αναγκαστικά αλλά οποιοσδήποτε φίλος του υπουργού. Τα μουσεία θα βγαίνουν από τη γενική μουσειακή πολιτική αλλά θα είναι το κάθε μουσείο και ο κάθε πρόεδρος διορισμένος από τον εκάστοτε υπουργό θα κάνει παιχνίδι μόνος του. Δηλαδή αντί τα μουσεία να είναι χώρος έρευνας, αυτοσυνειδησίας, των αρχαιολόγων, των αρχαιολογικών υπηρεσιών κλπ θα γίνουν «μαγαζάκια» του καθενός που είναι στην ευμένεια του εκάστοτε υπουργού. Όποιος δεν τους αρέσει, όπιιος δεν συμφωνεί θα φεύγει από το μουσείο. Θα μπορεί ο καθένας να εξαγάγει ότι αρχαιότητες θέλει, να κάνει δηλαδή πολιτική ο καθένας μόνος του στα μουσεία.

Δεν είναι μόνο αυτό που είναι πάρα πολύ σοβαρό. Υπάρχει και κάτι άλλο. Τώρα στην εθνική μουσειακή πολιτική υπάρχει μία βαθιά αίσθηση, κανόνας θα έλεγα, αλληλεγγύης ανάμεσα στα μουσεία. Δηλαδή τα έσοδα να μοιράζονται και στα άλλα μικρότερα μουσεία που δεν έχουν την επισκεψιμότητα που έχουν τα 5 μεγάλα αλλά που συγχρόνως επιτελούν το ίδιο βαρύ πολιτιστικό έργο σε τοπικό επίπεδο. Αυτά τα μουσεία θα οδεύουν προς εξαφάνιση. Γιατί θα φύγουν οι ατμομηχανές σε αυτή τη μεγάλη μηχανή που είναι η εθνική μουσειακή πολιτική -άπειρων χρόνων- και θα καταρρεύσει αυτή η μηχανή με αυτή την κυβέρνηση. Όμως εμείς έχουμε δεσμευτεί σε όλους τους τόνους, όπως για το Προεδρικό Διάταγμα για τον σύγχρονο πολιτισμό ότι την ίδια μέρα εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ θα αποσυρθεί, το ίδιο θα γίνει και με τα μουσεία. Το κίνημα του κόσμου του Πολιτισμού που κρατάει πάρα πολύ καιρό, κίνημα αντίστασης, δείχνει ότι σε αυτή την κοινωνία αυτές οι μέθοδοι δεν πρόκειται να περάσουν.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ