Άρθρο του Β. Αποστόλου- Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Εύβοιας & πρώην Υπουργού

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ την Παρασκευή 27-01-2023

Η προεκλογική ομηρεία των πολιτών που επιχειρεί η κυβέρνηση δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στα ζητήματα επιβίωσης αλλά και στην απόπειρα επίλυσης χρόνιων προβλημάτων τους. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση για τα δεύτερα αποτελεί η προσέγγιση των λεηλασιών και καταπατήσεων που έχει υποστεί το φυσικό της περιβάλλον.

Αυτή την περίοδο, με πρόσχημα τις ανάγκες για τη θεραπεία χρονιζόντων προβλημάτων εκδίδουν σχετικές εγκύκλιες και υπουργικές αποφάσεις κι όπου δεν μπορούν να καλυφθούν, δημοσιοποιούν νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Θα σταθώ σε δύο περιπτώσεις που είναι:

α) η επιβράβευση των καταπατήσεων 70.000 ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου με την καταβολή τιμήματος ως το 80% της αξίας τους και μάλιστα σε 60 δόσεις και β) η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων στα δάση με τις διαδικασίες των οικιστικών πυκνώσεων, που αφορούν περί τους 1 εκατ. κατόχους τέτοιων αυθαιρέτων.

Και οι δύο περιπτώσεις έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από το ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας).

Η αναγκαιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών ασφαλώς και δεν αμφισβητείται, γιατί αποτελεί το βασικότερο εργαλείο στην υπεράσπιση των δασών και στην ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου. Πόσω μάλλον όταν για τη χώρα μας ήταν και απαίτηση του εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος του 1975, του 998/1979, που όριζε ρητά ότι μέσα στα επόμενα 10 χρόνια πρέπει να χαρτογραφηθούν τα δασικού χαρακτήρα εδάφη και να συνταχθεί το Δασολόγιο.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν συμμορφώθηκε με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά επανήλθε, βάζοντας στόχο να εξαιρεθούν από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, τόσο οι οικιστικές πυκνώσεις, όσο και οι αλλαγές χρήσεις για τα αυθαίρετα στα δάση. Κι αυτό σημαίνει στην πράξη ότι ο κάθε ενδιαφερόμενος που έχει κατοικία και μόνον κατοικία σε δάσος ή δασική έκταση, μπορεί να υποβάλλει αίτημα για ένταξη στη ρύθμιση τακτοποίησης του αυθαιρέτου κτίσματος στο δάσος για 30 χρόνια.

Δικαιούνται δε να υποβάλλουν αίτημα 1 εκατ. κάτοχοι αυθαιρέτων (τόσοι είναι), αφού πρώτα συνταχθεί μελέτη ανά Περιφέρεια, με βάση την οποία πρέπει να εκδοθεί και Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) το οποίο θα περιγράφει και την απόφαση υπαγωγής του κάθε ακινήτου στην συγκεκριμένη ρύθμιση.

Οι διαδικασίες όμως αυτές, από την υποβολή του αιτήματος μέχρι την έκδοση του σχετικού Π.Δ., υπολογίζεται να κρατήσουν πάνω από μια πενταετία, οπότε αυτό που μένει στην ουσία είναι μόνο η αναστολή των διοικητικών πράξεων. Κι αυτό απαντά γιατί υπάρχει απροθυμία στην προσέλευση των ενδιαφερόμενων.

Έχει δημιουργηθεί μια ανασφάλεια δικαίου που οδηγεί τους πολίτες, ακόμη και τους κατόχους αυθαιρέτων, να γυρίζουν την πλάτη, αφού όλοι σχεδόν βλέπουν την προεκλογική ομηρεία που τους οδηγεί η Κυβέρνηση και δε θα ανταποκριθούν στην πρόσκλησή της. Είναι χαρακτηριστικό ότι, από το 1 εκατ. που υπολόγιζε το ΥΠΕΝ τις δηλώσεις αυθαιρέτων, έχουν υποβληθεί από τις 5 Οκτωβρίου που άνοιξε η σχετική πλατφόρμα περί τις 350. Η τύχη επομένως των αποφάσεών αυτών είναι εκ των προτέρων προδιαγεγραμμένη, δεν θα υλοποιηθούν.

Το πρόβλημα όμως των δασικών αυθαιρέτων πρέπει να αντιμετωπιστεί και υπάρχει τρόπος. Απαιτεί μια προσέγγιση που μπορούσε να γίνει μόνο στο στάδιο της ανάρτησης, δηλαδή πριν την κύρωση των δασικών χαρτών. Δυστυχώς έτσι οδηγείται σε ομηρεία ένας κόσμος που μπορούσε μέσα από κανονικές διαδικασίες πολεοδομικού σχεδιασμού και χωροταξίας να λύσει τα προβλήματά του.