Ομιλία Θοδωρή Δρίτσα, βουλευτή Α΄Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Υποβολή των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης (πόθεν έσχες) και οικονομικών συμφερόντων - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας»

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, πάντως για το θέμα που προέκυψε τώρα με την παρέμβαση του κ. Ζαχαριάδη και ο κύριος Πρόεδρος, περισσότερο έμπειρος από εμένα, μπορεί να το επιβεβαιώσει, αλλά και εσείς το ξέρετε ότι, εάν δεν θέλετε να κάνετε νομοτεχνική βελτίωση αποσαφήνισης…

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το έχω προαναγγείλει από το πρωί.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Μπορείτε αυτά που είπατε τώρα, μόλις πριν λίγο, να ζητήσετε από το Προεδρείο να καταγραφούν ως υπουργική δήλωση ενώπιον του Κοινοβουλίου. Μπορείτε να κάνετε ή το ένα ή το άλλο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μα, και τα δύο…

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Όχι, όχι, γιατί οι νόμοι πρέπει να είναι σαφείς.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα γίνει σαφές, επαναλαμβάνω. Το είπα και στον κ. Ζαχαριάδη.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Έτσι είναι η νομοτεχνική διαδικασία. Δεν είναι μόνο…

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Κύριε Δρίτσα, καταγράφονται όλα. Όλα όσα είπε ο Υπουργός καταγράφονται, όλα όσα λέτε εσείς, οι πάντες.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, προχωρώ αμέσως.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Σβήνω τον χρόνο σας και μπορείτε να ξεκινήσετε από την αρχή.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Νομίζω ότι ήταν πολύ συμβατή με τη συζήτηση επί του νομοσχεδίου για την υποβολή δηλώσεων «πόθεν έσχες» η συζήτηση που προηγήθηκε στη διαδικασία άρσης ασυλίας, τα όσα είπε ο Παύλος Πολάκης, τα όσα αντέτεινε ο μηνυτής Βουλευτής κ. Μαραβέγιας. Το ζήτημα είναι ότι είναι εμφανές ότι ο Παύλος Πολάκης κατέθεσε στοιχεία, όχι για πρώτη φορά, αλλά και ενώπιον της Ολομέλειας του Σώματος ως Βουλευτής που η Πλειοψηφία προχωρά σε άρση της ασυλίας του. Κατέθεσε στοιχεία, δεν συκοφάντησε κανέναν, τα οποία στοιχεία δεν ανέτρεψε ο κ. Μαραβέγιας. Έδωσε άλλες ερμηνείες, αλλά δεν ανέτρεψε.

Και κυρίως, πέραν του κ. Μαραβέγια, αυτό που είναι και απολύτως συμβατό με το νομοσχέδιο που συζητάμε είναι ότι οι υπεύθυνες αρχές ενέκριναν την αίτηση του κ. Μαραβέγια ή ακριβέστερα της συζύγου του, ενώ δεν είχε καμία προϋπόθεση. Η απάντηση τότε από τον κ. Άδωνη Γεωργιάδη και από άλλους παράγοντες ήταν ότι έτσι γίνεται. Όχι, δεν γίνεται έτσι. Οι αιτήσεις τέτοιου είδους για ένταξη στον αναπτυξιακό νόμο αρχικά εξετάζονται για το εάν πληρούν τα βασικά προαπαιτούμενα και εάν τα πληρούν, γίνονται δεκτές και προχωρά η υπόλοιπη διαδικασία και εάν όχι, απορρίπτονται. Εδώ έγινε δεκτή και ο κ. Μαραβέγιας μας λέει ότι «δεν είχα τις απαιτούμενες προϋποθέσεις». Έ, τώρα συκοφαντία είναι αυτή από τον Παύλο Πολάκη και χωράει, μήνυση του Βουλευτή και άρση ασυλίας από την πλειοψηφία της Βουλής; Αυτό είναι ad hoc η περίπτωση της σκοπιμότητας που προβλέπουν και το Σύνταγμα και ο Κανονισμός και θα έπρεπε να απορριφθεί το αίτημα άρσης ασυλίας.

Προχωράμε. Είναι, επίσης, πάρα πολύ οξύμωρο το ότι έρχεται χωρίς λόγο, την τελευταία στιγμή, ενώ η Κυβέρνηση τελειώνει τη θητεία της, το ζήτημα της επαναρρύθμισης, της συμπλήρωσης του ισχύοντος νομικού καθεστώτος για τις δηλώσεις «πόθεν έσχες» σε μια στιγμή που κανείς δεν ενδιαφέρεται, ενώ το Κοινοβούλιο θα έπρεπε να είναι γεμάτο, κατά τη γνώμη μου, και σωστά η Ραλλία Χρηστίδου, η συνάδελφος, το επεσήμανε πριν. Αυτό, όμως, είναι ευθύνη της Κυβέρνησης και όχι των Βουλευτών. Όταν η Κυβέρνηση, χωρίς να αναλαμβάνει τις ευθύνες της, έχει δώσει το σήμα ότι έχουμε μπει φουλ σε προεκλογική περίοδο και απλώς τρέχουμε να ρυθμίσουμε κάποια θέματα, έ, τότε η Βουλή υποβαθμίζεται στο έπακρο και είναι πρόσθετη η ευθύνη της Κυβέρνησης σε αυτό. Η ελάχιστη συμμετοχή χρεώνεται απολύτως στον κ. Μητσοτάκη, στην Κυβέρνηση.

Κύριε Υπουργέ, δεν θα έπρεπε να δεχθείτε να σπεύσετε να εισάγετε αυτό το νομοσχέδιο σήμερα, γιατί είναι ένα θέμα που έχει ταλαιπωρήσει τον δημόσιο βίο στην Ελλάδα και το Ελληνικό Κοινοβούλιο και το πολιτικό σύστημα και θα έπρεπε να τύχει άλλης αντιμετώπισης.

Από αυτή την άποψη, η διαφάνεια, η υποχρέωση δημοσίων προσώπων, κυρίως των αιρετών, στη λογοδοσία αλλά και κάθε προσώπου με ανατεθειμένη ιδιότητα δημόσιας ευθύνης είναι κορυφαίο ζήτημα της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης.

Δεν είναι ένα ζήτημα τρέχον και δεν ανταποκρίνεται αυτό που κάνετε στην ανάγκη αυτή. Με δεδομένο μάλιστα ότι κανονικά θα έπρεπε να ζούμε σε ένα κράτος και σε ένα πολιτικό σύστημα όπου ο έλεγχος τιμά τον ελεγχόμενο, δεν υπάρχει κανένας λόγος που το φέρνετε αυτό το νομοσχέδιο. Είναι μία ακόμα ενέργεια και πρωτοβουλία κατώτερη των περιστάσεων με ψευδώνυμα πολλά και με πολιτική υποκρισία.

Έχω βιωμένη εμπειρία, έχω θητεύσει, είχα την τιμή στο παρελθόν και με τον Προεδρεύοντα τώρα, τον κύριο Πρόεδρο, μαζί είμασταν σε παλιότερες εποχές και με διάφορες συνθέσεις, στην Επιτροπή Πόθεν Έσχες, όπως και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και σε άλλες εξεταστικές και ανακριτικές επιτροπές. Συνδυαστικά μπορώ να σας πω ότι η νομοθεσία πάσχει και είναι ώριμα τα ζητήματα στα οποία πάσχει. Ο Κώστας Ζαχαριάδης από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ έθεσε ζητήματα και η Ραλλία Χρηστίδου, αλλά θέλω να σταθώ στην ομιλία του κ. Καστανίδη, που έθεσε πολύ κεντρικά ζητήματα και για τις αντιφάσεις και για τις ποινές και για τους χρόνους και για τη δημοσιοποίηση και για πολλά άλλα.

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει ένας μύθος που καλλιεργείται και από πολιτικούς και από δημοσιογράφους και από δημοσιολογούντες ότι στην Ελλάδα έχουμε ένα σύστημα που ελέγχει το «έσχες», αλλά όχι το «πόθεν». Σημαίνει το εντελώς αντίθετο. Και, κύριε Υπουργέ, τουλάχιστον από τα επίσημα χείλη σας αυτό πρέπει να το βεβαιώσετε.

Όταν ένας Βουλευτής και κάθε άλλο πρόσωπο υπόχρεο, δηλώσει πραγματικά και με ειλικρίνεια τι περιουσιακά στοιχεία έχει και τι εισοδήματα, η νομοθεσία, χρόνια τώρα, με πολύ μεγάλη επιμέλεια, προβλέπει το να τεκμηριώσει το από πού τα έχει με συμβόλαια επίσημα, με τίτλους, με βεβαιώσεις, με όλα αυτά.

Δεν πάσχει το «πόθεν», πάσχει το «έσχες» και κυρίως από την περίοδο του νεοφιλελεύθερου μοντερνισμού με τις offshore εταιρείες, με το ένα, με το άλλο και με την τέχνη του επιχειρείν, που μας είπε πάλι αυτόν τον γελοίο -κατά τη γνώμη μου και με συγχωρείτε- όρο και μας τον θύμισε λίγο πριν ο κ. Μαραβέγιας. Λες και δεν είναι η τέχνη του εργάζεστε, ας πούμε, αξιότερη. Τι πάει να πει τέχνη του επιχειρείν; Δεν το κατανοώ. Οι επιχειρηματίες είναι μια χαρά άνθρωποι να αναπτύξουν τη δραστηριότητά τους και λοιπά με κανόνες, με όρους. «Η τέχνη του επιχειρείν»; Τι είναι αυτό; Κι όμως, είναι της μόδας και θεωρείται και ιερό πλαίσιο και ταιριάζει πολύ με αυτά.

Από αυτή την άποψη, λοιπόν, το «έσχες» με όλες αυτές τις τρύπες πρέπει να ελεγχθεί, με ποιον τρόπο δεν θα μπορεί κανείς να κρύψει αυτά που έχει. Και όλα αυτά που έχουν ακουστεί τελευταία με όλα τα φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας αυτής της Κυβέρνησης έχουν να κάνουν με αυτό. Δεν τα δήλωσαν και βέβαια δεν είχαν υποχρέωση να δηλώσουν και από πού τα βρήκαν.

Θα τελειώσω, αμέσως, κύριε Πρόεδρε, αλλά δώστε μου τη δυνατότητα για κατάληξη.

Κι έρχομαι σε κρίσιμα θέματα. Πρώτον, από την σύνθεση της Επιτροπής Ελέγχου -προσωπική γνώμη- γιατί να λείπουν τα υπόλοιπα κόμματα; Να μην είναι πλειοψηφία τα κόμματα, ναι, αλλά γιατί να λείπουν; Δεν εξασφαλίζεται η διαφάνεια καλύτερα, έστω και ως παρατηρητές; Δεύτερον, γιατί η σύνδεση από τους εκπροσώπους του Συμβουλίου Επικρατείας και του Αρείου Πάγου να ορίζεται από τον Πρόεδρο της Βουλής και όχι να προκύπτει από κλήρωση ή από πρόταση των ίδιων των θεσμικών οργάνων; Είναι διαφανές το να επιλέγει ο Πρόεδρος ποιοι θα είναι σε αυτή την Επιτροπή;

Και μετά είναι και η δημοσιοποίηση. Έχει δίκιο ο κ. Καστανίδης. Γιατί όχι οι δικαστές; Γιατί όχι οι καναλάρχες; Για ποιο λόγο; Είναι κρίσιμες λειτουργίες του δημόσιου βίου αυτές. Το είπα: Ο έλεγχος τιμά των ελεγχόμενο σε μια ευνομούμενη πολιτεία και η διάρκεια. Δεν ξέρω αν εδώ έχει γίνει, δεν είδα, αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει. Συνήθως αναρτώνται και αμέσως μετά φεύγουν. Γιατί να μην έχουν οι πολίτες και μετά από τρεις μήνες και μετά από έξι μήνες τη δυνατότητα να ελέγξουν τη δήλωση κάποιου πολιτικού προσώπου;

Τέλος, και με αυτό τέλειωσα, κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά, είχαμε νομοθετήσει νομίζω ή ότι τουλάχιστον είχαμε συζητήσει -δεν είμαι πρόχειρος- μία πολύ συγκροτημένη πρόταση για κατάθεση υπεύθυνης δήλωσης εκ μέρους όλων των αιρετών τουλάχιστον πολιτικών προσώπων, αυτοδιοίκηση, Βουλή και όλα αυτά. Ήταν ένα συγκροτημένο και μελετημένο νομικά σχέδιο και έχει κατατεθεί, όπου ό δηλών ή η δηλούσα με πολύ δεσμευτικό τρόπο αποδέχεται σε περίπτωση που ηθελημένα -και όχι γιατί δεν είχε γνώση της ιδιοκτησίας- απέκρυψε περιουσιακά στοιχεία, να εκπίπτει αυτομάτως από το αξίωμά του. Αυτό θα ίσχυε για κάθε Βουλευτή ή Βουλεύτρια, για κάθε δήμαρχο ή για κάθε δημοτικό σύμβουλο.

Αυτά θέλουν χρόνο και την εμπειρία και την ωριμότητα πια ενός πολιτικού συστήματος που έχει φθαρεί, για να το ανασυντάξουμε, να τα συζητήσουμε και με γενναιότητα να προχωρήσουμε σε αυτά, και όχι να φέρνουμε ένα υποκριτικό πολιτικά νομοσχέδιο για το οποίο αναλαμβάνετε μια ευθύνη, κύριε Υπουργέ, που δεν θα έπρεπε -εσείς τουλάχιστον- να την αναλάβετε.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Πριν δώσω τον λόγο στον κ. Καππάτο, θέλω απλά να κάνω μια διευκρίνιση με τη γνώση μου στην Επιτροπή του Πόθεν Έσχες που είμαι Πρόεδρος.

Δεν μένουν για τρεις μήνες, κύριε Δρίτσα. Για τρία χρόνια μένουν. Και μάλιστα μετά από οδηγία που υπάρχει από την Ευρωπαϊκή Ένωση τον πρώτο χρόνο ένας νεοεκλεγείς Βουλευτής καταθέτει τη δήλωση και αρχίζουν άλλα τρία χρόνια και παραμένει ένας πλήρης κοινοβουλευτικός κύκλος.

Δεν ξέρω αν με ακούσατε, κύριε Δρίτσα. Δεν μένουν τρεις μήνες αναρτημένα. Μένουν τρία χρόνια και μάλιστα τον πρώτο χρόνο είναι που γίνεται και η αρχική δήλωση. Το λέω αυτό επειδή είπατε να μην υπάρχει παρανόηση και με τον παλιό νόμο και πιστεύω, κύριε Υπουργέ, και με τον καινούργιο νόμο παραμένουν αναρτημένα τα πόθεν έσχες για τρία χρόνια. Παλιότερα ήταν τρεις μήνες.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Έχω να πω μόνο ευχαριστώ που με διορθώνετε επί του συγκεκριμένου. Νομίζω ότι όλα τα άλλα ισχύουν απολύτως και είναι πολύ σοβαρά.

Ευχαριστώ.