​ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ Χ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ Σ/Ν ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
​
Θα ήθελα κι εγώ στην Επιτροπή μας να εκφράσω δημόσια τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες των αδικοχαμένων επιβατών και όλων που έχουν να κάνουν με το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Ιδιαίτερα, βέβαια, να αναφερθώ και το αναφέρω, γιατί δεν λέγεται πολύ στο δημόσιο λόγο, εκτός από τους νέους ανθρώπους, είχαμε και εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο. Στις οικογένειες, λοιπόν, των επτά χαμένων εργαζόμενων στον σιδηρόδρομο και γενικότερα και στη σιδηροδρομική οικογένεια, συνολικά.

Πραγματικά θλίψη, πόνος είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των ημερών στην πατρίδα μας από όλους μας, αλλά αυτή η θλίψη και ο πόνος γίνεται πλέον θυμός, γίνεται πλέον αποφασιστικότητα, αποφασιστικότητα για να δικαιωθούν τα θύματα αυτού του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος και απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πέσει άπλετο φως και να λάμψει η αλήθεια. Αυτό απαιτεί ο ελληνικός λαός σήμερα και όλοι μας.

Έρχομαι, λοιπόν, τώρα στο εν λόγω σχέδιο νόμου. Σχέδιο νόμου ή είναι ένα πολυνομοσχέδιο, χαρακτηριστική τακτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια; Ένα πολυνομοσχέδιο που ουσιαστικά είναι συρραφή, να το πω; Είναι τρία νομοσχέδια από μόνα τους σε ένα.

Αυτό, το οποίο κυριαρχεί και αν θέλετε έρχεται σε αντίθεση και με τη βούληση του ελληνικού λαού και την κοινή λογική και επισκιάζει τα πάντα στο εν λόγω πολυνομοσχέδιο, είναι η επιχειρούμενη δια της πλαγίας ιδιωτικοποίησης του νερού.

Όταν μιλάμε για ιδιωτικοποίηση του νερού, πρέπει να πω, κύριε Υπουργέ, όσες φορές και να αναφέρατε στην τοποθέτησή σας πριν, «δεν ιδιωτικοποιούμε το νερό».

Πόσες φορές το είπατε;

Η πρακτική η οποία ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια από την Κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη, δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Οι αποφάσεις του ΣτΕ, υπάρχουν, για την ΕΥΔΑΠ και για την ΕΥΑΘ.

Εσείς, όμως, επιτρέψτε μου και μόνο με τη ρύθμιση η οποία υπάρχει σε αυτό το πολυνομοσχέδιο, δηλαδή, τη δημιουργία αυτής της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων, πραγματικά αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μόλις είπατε.

Στην αγορά, λοιπόν και το νερό και μάλιστα κατά τα πρότυπα της ΡΑΕ, που αν θέλετε, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, δεν νομίζω ό,τι βοήθησε ιδιαίτερα -να μην πω κάτι παραπάνω- μέσα στην ενεργειακή κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, γιατί πάντα όταν κάτι εναποτίθενται στην αγορά και μόνο, δεν εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο.

Την ίδια στιγμή, κύριε Υπουργέ και όσοι μας ακούν σε παγκόσμιο επίπεδο, η παγκόσμια κοινότητα υπό τον ΟΗΕ προχωρεί σε δράσεις προστασίας του φυσικού αυτού πόρου, δηλαδή, του νερού και λόγω των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής που επιδρά αρνητικά στην ποιότητα και στην ποσότητα, τη στιγμή που κατευθύνεται στη σύναψη μιας νέας παγκόσμιας Συμφωνίας ειδικά για το νερό στα πρότυπα του Συμφώνου των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή, εσείς έρχεστε με την εν λόγω ρύθμιση να αμφισβητηθεί στην πράξη το δημόσιο κοινωνικό αγαθό - το θεμελιώδες αυτό ανθρώπινο δικαίωμα.

Σημειώνω ότι 22 και 23 Μαρτίου στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, θα γίνει σύσκεψη κορυφής για αυτό το ζήτημα, το κορυφαίο θέμα του νερού.

Έρχομαι τώρα πιο συγκεκριμένα για το σχέδιο νόμου, που είναι σε τρία - τέσσερα μέρη.

Υπάρχει πολύ έντονο το κομμάτι των φωτογραφικών διατάξεων για το φυσικό περιβάλλον, για τα δασικά οικοσυστήματα και υποβαθμίζεται ο χωροταξικός σχεδιασμός, είναι ένα σοβαρό ζήτημα και ζητήματα που αφορούν την ενέργεια και ειδικότερα τις ενεργειακές κοινότητες.

Εγώ, όμως, θα ήθελα να σταθώ σήμερα, σε δύο ζητήματα.

Πρώτον, σε ότι αφορά το θέμα του νερού, βάζω κάποια θέματα που θεωρώ ότι είναι σημαντικά σχετικά με το πολυνομοσχέδιο και για τις ενεργειακές κοινότητες.

Σχετικά, λοιπόν, με το ζήτημα αυτό και με τη δημιουργία της εν λόγω ρυθμιστικής Αρχής, δημιουργείται μια σύγχυση αρμοδιοτήτων, αναιρείται η βασική Αρχή της Οδηγίας 60 του 2000 για την ύπαρξη μιας ελεγχόμενης από το κράτος κεντρικής υπηρεσίας που θα εποπτεύει όλες τις δραστηριότητες σχετικά με τα νερά, τη χρήση και την ποιότητά του, δηλαδή, τη συνολική διαχείριση υδάτινων πόρων.

Μιλήσατε ότι υπάρχουν κάποιες αδυναμίες, κάποια κενά νομικά κλπ..

Εκτιμούμε, όπως εκτιμούν και οι αντίστοιχοι Σύλλογοι των Γεωλόγων του Δημοσίου, οι Σύλλογοι Ιδιωτών Γεωλόγων, οι ερευνητές και λοιπά, ότι δεν υφίσταται ουσιαστικό κενό στη νομοθεσία, καθώς το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης πολιτικής διαχείρισης υπηρεσιών που βασίστηκε στην εν λόγω Οδηγία 60, ουσιαστικά, είναι ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγεται από αυτή την Οδηγία, η ανάκτηση του κόστους υπηρεσιών ύδατος, ορίζοντας συνιστώσες του, όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά το περιβαλλοντικό και το κόστος πόρου.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που είπε πάλι ο Υπουργός, για τα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών της χώρας. Η πρώτη αναθεώρηση που έγινε το Δεκέμβριο του 2017, αφενός ολοκληρώθηκε η οικονομική ανάλυση χρήσεων υδάτων σε επίπεδο λεκάνης απορροής ποταμού, προσδιόρισε περιβαλλοντικό κόστος και κόστος πόρου, τώρα χρήζει καινούργιας αναθεώρησης.

Πάλι θα ήθελα να πω κάτι, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως όφειλε, δεν είχε υλοποιήσει την περίοδο 2012 – 2015 τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, που έγιναν για πρώτη φορά στην περίοδο 2015 με 2019 επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Με αυτό το σχέδιο νόμου προσπαθούν να αντιμετωπιστούν, υποτίθεται, ορισμένα προβλήματα. Αυτό, όμως, το οποίο φαίνεται κυρίως, είναι ότι υπάρχει μια αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων και τελικά, ποιες είναι οι αρμοδιότητες των Διευθύνσεων Υδάτων και του ΥΠΕΝ και ποιες αυτής της νέας Ρυθμιστικής Αρχής που σχεδιάζεται και στο εν λόγω πολυνομοσχέδιο εισάγεται και όχι μόνο στην τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος, αλλά και σε αρμοδιότητες εφαρμογής προγραμμάτων μέτρων των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής κλπ..

Θεωρούμε, λοιπόν, ότι πρέπει να το ξαναδείτε. Πρέπει να γίνει ουσιαστική διαβούλευση στο εν λόγω θέμα, γιατί πραγματικά έρχεται αντίθετο στη διεθνή πρακτική, πρώτα από όλα και τη διεθνή τάση, όπως προανέφερα πριν και βέβαια και στις ανάγκες της κοινωνίας, η οποία αρκετά έχει ταλαιπωρηθεί και με το κομμάτι της ενέργειας και με τον ρόλο των λεγόμενων ανεξάρτητων αρχών.

Το δεύτερο κομμάτι, έχει να κάνει με τις ενεργειακές κοινότητες. Μιλάμε για καθυστερημένη ενσωμάτωση διατάξεων, οδηγιών του 2018 - 2001 και την 944 του 2019, διατάξεις οι οποίες δεν ευνοούν τις ενεργειακές κοινότητες. Άλλωστε, από τα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, επι κυρίου Χατζηδάκη, ήταν κάποιες ρυθμίσεις, οι οποίες λειτούργησαν εις βάρος των ενεργειακών κοινοτήτων, οι οποίες ως γνωστόν, ψηφίστηκαν το 2018, με το 4513 του 2018, νόμο του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατάργηση της προτεραιότητας των ενεργειακών κοινοτήτων. Άλλο, πολύ σοβαρό, ζήτημα και ενώ το μεγάλο ζήτημα του ηλεκτρικού χώρου εξακολουθεί να ισχύει πραγματικά. Εδώ τώρα, θα ήθελα να πω, επίσης, σχετικά με το εν λόγω θέμα, ότι για τις ενεργειακές κοινότητες δημιουργείτε, ουσιαστικά, βάζετε και άλλα εμπόδια και διασπάτε, δηλαδή, τη λογική και τη φιλοσοφία του νόμου που ανέφερα πριν, του 2018, με την δημιουργία δύο ειδών κοινοτήτων. Ενεργειακή κοινότητα πολιτών και κοινότητα ανανεώσιμης ενέργειας. Εδώ πέρα τώρα, θα ήθελα να πω, ότι μπαίνει θέμα και με το όριο για τα 60, τουλάχιστον, μέλη για τη σύσταση μιας ενεργειακής κοινότητας. Είναι μακράν το πιο προβληματικό σημείο του προτεινόμενου νομοσχεδίου.

Επίσης, υπάρχει πλήρης ασάφεια στις μεταβατικές διατάξεις, για το τι θα γίνει με τις υφιστάμενες ενεργειακές κοινότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δεν μπορούν να μετατραπούν σε ΚΑΕ ή ενεργειακές κοινότητες πολιτών και ακόμη δεν έχουν πάρει όρους σύνδεσης για τα έργα τους. Ενεργειακές κοινότητες πολιτών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με κάτω από 60 μέλη.

Επειδή, όμως, θα έχουμε κύριε Πρόεδρε και άλλες συνεδριάσεις, στα άλλα κομμάτια που αφορούν το φυσικό περιβάλλον, που είναι πολύ σοβαρά, θα τοποθετηθώ στην τρίτη Επιτροπή. Ευχαριστώ.

.