· Δημ. Παπαδημούλης: «Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που ανοίγουν την ψαλίδα των ανισοτήτων επικίνδυνα με έναν ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό του 1% - Δεν είναι δυνατόν να μην εντάξουμε οριζόντια τη διάσταση της κοινωνικής ισότητας και της ισότητας των φύλων σε όλες τις πολιτικές του ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού»

· «Δεν θα μας το συγχωρέσει η ιστορία εάν συνεχίσουμε να βαδίζουμε σημειωτόν και με πρακτικές ‘’too little too late’’ – Οι καιροί δεν περιμένουν»

· «Όσ@ θέλουμε δικαιότερη και καλύτερη Ευρώπη με περισσότερη ισότητα των φύλων, οφείλουμε να εργαστούμε για να αποκτήσει η ΕΕ περισσότερα εργαλεία και χρήματα για την καταπολέμηση των ανισοτήτων»

Κεντρικός ομιλητής στη διακοινοβουλευτική συνεδρίαση που διοργάνωσε η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (FEMM) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ήταν ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Πρόεδρος της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ισότητα των Φύλων και τη Διαφορετικότητα1, Δημήτρης Παπαδημούλης. Στην έναρξη της διακοινοβουλευτικής συνεδρίασης που επικεντρώθηκε στην ενεργειακή φτώχεια και τη διάσταση του φύλου, ο πρόεδρος της Επιτροπής Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (FEMM) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρόμπερτ Μπιεντρόν, ευχαρίστησε θερμά και εξήρε το έργο και τις πρωτοβουλίες του Δημ. Παπαδημούλη στα πεδία της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων των γυναικών.

Στη συνεδρίαση μετείχαν επίσης ως ομιλήτριες η Laurence Gillois, Διευθύντρια του ΟΗΕ στις Βρυξέλλες για θέματα γυναικών,η Carlien Scheele Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) και η Juliana Wahlgren, Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της Φτώχειας (EAPN), ενώ υπήρξαν παρεμβάσεις και από εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων και την ακαδημαϊκή κοινότητα.

Σκοπός της συνεδρίασης ήταν η ανταλλαγή απόψεων με εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων και ειδικούς, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη συμμετοχή των γυναικών στις ενεργειακές πολιτικές, στο σχεδιασμό υποδομών και στη λήψη αποφάσεων. Μεταξύ άλλων, επισημάνθηκε πως τα διαθέσιμα εργαλεία του προϋπολογισμού που υπάρχουν και επικεντρώνονται στο φύλο, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται πιο αποτελεσματικά. Παράλληλα, τονίστηκε πως η ΕΕ οφείλει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την μεγάλη πρόκληση της ενεργειακής φτώχειας: Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περίπου 125 εκατομμύρια πολίτες πλήττονται, με την πλειοψηφία να είναι γυναίκες και ανύπαντρες μητέρες.

Στην ομιλία του ο Δημ. Παπαδημούλης ανέφερε τα εξής:

«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και θα ήθελα να συγχαρώ την Επιτροπή Γυναικών και τον Πρόεδρο της, τον κύριο RobertBiedron. Γιατί η Επιτροπή Γυναικών, αποφεύγοντας τις γενικότητες, αποφάσισε να γιορτάσει την ημέρα της Γυναίκας συζητώντας ένα ιδιαίτερα σημαντικό θέμα:Το πώς επιδρά στον στόχο της ισότητας η ενεργειακή κρίση, που προϋπήρχε της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία, αλλά εντάθηκε, από την εισβολή κι έπειτα.

Η αλήθεια είναι, ότι οι ήδη υπαρκτές ανισότητες εις βάρος των φτωχότερων και των γυναικών, τόσο των πιο νέων ηλικιών όσο και των πιο ηλικιωμένων, που προϋπήρχαν τον περασμένο χειμώνα, εντάθηκαν και σε αυτόν τον χειμώνα είναι ακόμη μεγαλύτερες. Οι μισές ανύπαντρες μητέρες πέρυσι τον χειμώνα, πριν την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, δυσκολεύονταν να θερμάνουν το σπίτι τους και να πληρώσουν τους λογαριασμούς και οι φτωχότερες οικογένειες έχοντας σπίτια πιο παλιά κατασκευασμένα με χειρότερα υλικά, με ανεπαρκή ή καθόλου μόνωση, για να τα θερμάνουν είναι αναγκασμένες να ξοδεύουν περισσότερη ενέργεια με αποτέλεσμα να αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς.

Ο Robert είπε, πως 120 εκατομμύρια άνθρωποι είναι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, κάτω από τα όρια της φτώχειας. Αυτός ο αριθμός έχει ήδη αυξηθεί και μέσα σε αυτόν η πλειοψηφία είναι γυναίκες. Στις μονογονεϊκές οικογένειες η μεγάλη πλειοψηφία είναι γυναίκες και ανύπαντρες μητέρες. Ακόμη, μέσα στην κρίση αρκετές επιχειρήσεις, προκειμένου να ανταποκριθούν στις πληθωριστικές πιέσεις και στην κρίση της εφοδιαστικής αλυσίδας μεγάλωσαν το μισθολογικό τους χάσμα (paygap) ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες. Οι γυναίκες είναι στην πλειοψηφία τους στις επισφαλείς θέσεις εργασίας κι εκεί η αναλογία αντρών και γυναικών χειροτερεύει σε σχέση με τις ασφαλέστερες θέσεις απασχόλησης, με αποτέλεσμα η ψαλίδα να μεγαλώνει.

Το ερώτημα για εμάς, που είμαστε ευρωπαίοι νομοθέτες είναι τι κάνουμε γι’ αυτό; Καταγράφουμε απλώς τους αριθμούς; Αυτή είναι δουλειά της Eurostat όχι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η δική μας η δουλειά είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε αυτές τις ανισότητες. Και τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε όλοι καιόλες μαζί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φτάνει αυτόπου κάνει κάθε κράτος μέλος χωριστά; Η πραγματικότητα λέειότι δε φτάνει.Και γιατί δε φτάνει; Γιατί τα πλουσιότερα κράτη με τα ισχυρότερα δημόσια οικονομικά έχουν μεγαλύτερα δημοσιονομικά περιθώρια να στηρίξουν και τις επιχειρήσεις τους και τα ευάλωτα νοικοκυριά, τις ανύπαντρες μητέρες και τις γυναίκες. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για παράδειγμα, για την αντιμετώπιση της πανδημίας δημιουργήθηκαντοNextGenerationEU και το Ταμείο Ανάκαμψης (RRF). Η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Ένωση δανείστηκαν 750 δις ευρώ για την αντιμετώπιση της πανδημίας κι έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν αντίστοιχα οι αρνητικές συνέπειες του πολέμου, της ενεργειακής κρίσης και της ανισότητας των γυναικών. Αξιοποιώντας νέα εργαλεία και όχι βασιζόμενοι στο ποσό, που έχει περισσέψει από το Ταμείο που φτιάχτηκε για την πανδημία προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την ενεργειακή κρίση.

Δεν είναι δυνατόν όμως να αντιμετωπίσουμε αυτές τις κοινωνικές προκλήσεις που ανοίγουν την ψαλίδα των ανισοτήτων επικίνδυνα με έναν Προϋπολογισμό της ευρωπαϊκής ένωσης της τάξεως του 1%. Δεν είναι δυνατόν να μην εντάξουμε οριζόντια τη διάσταση της κοινωνικής ισότητας και της ισότητας των φύλων σε όλες τις πολιτικές, που αφορούν την εκτέλεση προγραμμάτων και την υλοποίηση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Έχουν γίνει κάποια βήματα στον προϋπολογισμό του 2023 σε κάποια πιλοτικά προγράμματα. Δεν είναι αρκετά. Πρέπει να δημιουργήσουμε καινούρια εργαλεία και να αυξήσουμε τον κοινοτικό Προϋπολογισμό μεσοπρόθεσμα διότι ήδη έχουμε εξαντλήσει τα αποθεματικά του πολυετούς δημοσιονομικού προϋπολογισμού μέχρι και το 2027. Για να αποφύγουμε την αντιπαράθεση μεταξύ των πλούσιων χωρών και των φτωχότερων χωρών (net contributors – net receivers), που οδηγεί στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, πρέπει να προχωρήσει η συμφωνία, που πέτυχε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Κομισιόν και το Συμβούλιο, να αυξηθούν οι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι δυνατόν εμείς, ως Ευρωπαϊκή Ένωση, να αντιμετωπίσουμε την κρίση με το 1% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ, όταν ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός των ΗΠΑ είναι 20% του αμερικανικού ΑΕΠ. Εάν δεν κάνουμε περισσότερα πράγματα υπέρ της ισότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα και θα επωφεληθούν οι λαϊκίστικες αντιευρωπαϊκές και υπερσυντηρητικές φωνές, που υπάρχουν μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες είναι και εναντίον της ισότητας και υπέρ της παραδοσιακής προσέγγισης, ότι δηλαδή η δουλειά της γυναίκας είναι στο σπίτι να ανατρέφει τα παιδιά.

Πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Και πιστεύω ότι η σημερινή συζήτηση δε θα καταγράψει απλώς το πρόβλημα, αλλά θα καταθέσει ιδέες και προτάσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε περισσότερο και καλύτερα, προκειμένου να μπορούμε να έχουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες της και ιδιαίτερα στους πιο ευάλωτους πολίτες της και επομένως και στις γυναίκες, που ανήκουν στους αδικημένους αυτής της ένωσης. Εάν δούμε τι θέλουν οι πολίτες, δε χρειάζεται να κουραστούμε πολύ. Αρκεί να δούμε το μηνιαίο ευρωβαρόμετρο, όπου με μεγάλες πλειοψηφίες, οι πολίτες ζητούν συγκεκριμένα πράγματα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πιο κοντά σε αυτές τις επιθυμίες, τις προτάσεις και τα αιτήματα. Στο Συμβούλιο, που είναι οι κυβερνήσεις επικρατούν εθνικοί εγωισμοί και αγκυλώσεις. Όσο ανοίγει όμως η ψαλίδα των ανισοτήτων, τόσο γεμίζει αυτό το κενό από τις κραυγές που λένε η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε και πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα κράτη έθνη.

Όσ@ θέλουμε περισσότερη, καλύτερη και δικαιότερη Ευρώπη με περισσότερη κοινωνική ισότητα και ισότητα των φύλων, οφείλουμε να εργαστούμε για να αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερα εργαλεία και περισσότερα χρήματα για τους στόχους της καταπολέμησης των ανισοτήτων. Να ξεφύγει η Ευρωπαϊκή Ένωση από αυτό το συνηθισμένο ‘’toolittle, toolate’’, που χαρακτηρίζει τις αντιδράσεις της. Δεν έχουμε καιρό.

Νομίζω ότι μέσα στον επόμενο χρόνο και μέχρι τις ευρωεκλογές πρέπει να σταματήσουμε να βαδίζουμε με βήμα σημειωτόν. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει να προχωρήσουμε. Η Κομισιόν κάνει κάποιες προτάσεις. Το μεγάλο φρένο είναι στις κυβερνήσεις, όπου συχνά συζητούν και αναβάλλουν.Αλλά οι καιροί δεν περιμένουν. Δεν έχουμε το δικαίωμα να καθυστερούμε και να αναβάλλουμε. Σύμφωνα με μια μελέτη του ΟΗΕ, για να πετύχουμε τους στόχους της ισότητας των φίλων σε παγκόσμιο επίπεδο χρειαζόμαστε 182 χρόνια και για να πετύχουμε τους στόχους της ισότητας των φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρειαζόμαστε πάνω από 60 χρόνια. Δεν έχουμε το δικαίωμα να προχωράμε με τόσο χαμηλές ταχύτητες. Δε θα μας το συγχωρέσει η ιστορία».

.