Άρθρο της Κυριακής Μάλαμα, Αν. Τομεάρχη Μακεδονίας - Θράκης του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία και Βουλευτή Χαλκιδικής στην εφημερίδα “Η Αυγή της Κυριακής”

Η δημιουργία ενός Διεθνούς Αριστοτελικού Κέντρου στην Ολυμπιάδα της Χαλκιδικής, στον τόπο των Αρχαίων Σταγείρων, είναι ένας στόχος που αν υλοποιηθεί θα αλλάξει την φυσιογνωμία ολόκληρης της Χαλκιδικής. Η δημιουργία ενός κέντρου προώθησης κι εμβάθυνσης της αριστοτελικής σκέψης, στον τόπο όπου αυτή γεννήθηκε, θα αλλάξει ριζικά την πορεία της Χαλκιδικής προς ένα μέλλον συλλογικής ανάτασης. Γιατί, όμως, ο στόχος αυτός παραμένει μέχρι σήμερα οραματικός; Που βρισκόμαστε και που θα έπρεπε να είμαστε ήδη;

Μέσα από υπεράνθρωπες προσπάθειες πεφωτισμένων ανθρώπων καταφέρανε το 2017 να βάλουν το σχέδιο σε ράγες και το 2018 να υπάρχει μία ώριμη μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας. Έγινε εφικτό να συνδεθούν ως συμβεβλημένα μέρη, εκτός από την αυτοδιοίκηση του πρώτου και του δευτέρου βαθμού και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, υπό την επιστημονική εποπτεία του οποίου θα τελούσε το όλο εγχείρημα. Τι είχε σχεδιαστεί τότε; Ένα Κέντρο, ενδιαφέρουσας αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας, το οποίο θα λειτουργούσε ως διεθνής πόλος έλξης για την ανάλυση της αριστοτελικής φιλοσοφίας και για το πολύ σημαντικό αρχαιολογικό έργο που συντελείται εδώ και δεκαετίες στα Αρχαία Στάγειρα. Με την επιστημοσύνη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με την διαχειριστική αρμοδιότητα σε ένα συλλογικό σχήμα, με την συμμετοχή του Δήμου Αριστοτέλη, με τις δυνατότητες που προσφέρουν τα αναπτυξιακά εργαλεία της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης βέβαια με την αμέριστη συμπαράσταση της Αριστοτελείου Πολιτείας.

Το πλαίσιο κάθε άλλο παρά φαραωνικό ήταν. Υπήρχε και υπάρχει ως παρακαταθήκη το δημοτικό ακίνητο που είναι δεσμευμένο για τον συγκεκριμένο σκοπό, ενώ εγγύηση βιωσιμότητας είναι κι οι εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες που επισκέπτονται τα Αρχαία Στάγειρα κάθε χρόνο. Δυστυχώς, όμως, το σχέδιο αυτό για ορισμένους δεν είναι και τόσο ευπρόσδεκτο. Για εκείνους που απεργάζονται σχέδια αυτοπαγίδευσης της τοπικής κοινωνίας της Ολυμπιάδας σε ένα μέλλον μεταλλευτικής μονοκαλλιέργειας. Ενοχλούνται εκείνοι που φοβούνται ότι μία διεθνής διάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Αρχαίων Σταγείρων θα αποδεσμεύσει την περιοχή από τα βαρίδια των εξορύξεων.

Δυστυχώς, σε αυτή τη γραμμή φαίνεται να συντάσσεται κι η παρούσα δημοτική αρχή, η οποία επί σχεδόν τέσσερα χρόνια βρίσκει άπειρα προσχώματα για να κρυφτεί από το συγκεκριμένο σχέδιο. Μόνο πρόσφατα ομολόγησε τις προθέσεις της. Η δική της επιδίωξη είναι να δημιουργήσει ένα ακατανόητο μόρφωμα, με χρήματα της Ελληνικός Χρυσός, το οποίο περισσότερο θα λειτουργεί ως παράγοντας υποβάθμισης, πάρα ως πολλαπλασιαστής της αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς. Κάποιοι συνδέουν και το θέμα της χωροταξίας του οικοπέδου, το οποίο βρίσκεται κοντά σε χώρο μεταλλευτικής δραστηριότητας και που ενδεχομένως να δημιουργήσει συνθήκες πίεσης νομιμότητας για την μεταλλευτική εταιρία.

Η δική μας, όμως, στόχευση είναι το έργο, έτσι όπως χαράχτηκε συλλογικά το 2017 και το 2018 να προχωρήσει, όποιες κι αν είναι οι δυνάμεις που θέλουν να το υποβαθμίσουν. Αρκεί που το θέλει η κοινωνία της Ολυμπιάδας και κυρίως αρκεί που το υποστηρίζουν άνθρωποι του πολιτισμού και της διανόησης παγκοσμίως. Σε αυτό τον αγώνα η Ολυμπιάδα δεν είναι μόνη.