Σημεία από τη συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπρόσωπου του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, Πάνου Σκουρλέτη, στο ACTION24

Προκειμένου να πετύχει αυτοδυναμία, η ΝΔ είναι πρόθυμη να προκαλέσει αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, συνιστώντας έναν παράγοντα αστάθειας, ενώ ο κόσμος εκφράζει συστηματικά τη δυσαρέσκειά του για την πολιτική της σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς και καλείται να επιλέξει μεταξύ μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης ή μιας κυβέρνησης συνεργασίας υπό την προϋπόθεση της προγραμματικής σύγκλισης, επεσήμανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και υποψήφιος βουλευτής στον Βόρειο Τομέα Αθηνών (Β1), Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στην εκπομπή «Πρωινή Ζώνη» του ACTION24, με τους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και Άννα Λιβαθυνού.

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις δεν συνιστούν απάντηση στα προβλήματα του κόσμου

Το δίλημμα, πλέον, είναι ξεκάθαρο και το είπε με το δικό του τρόπο και ο κ. Βορίδης. Ένα από τα ζητήματα για τα οποία καλείται ο κόσμος να διαλέξει, είναι: στρατηγική αυτοδυναμίας, αλαζονείας και ανεξέλεγκτης διακυβέρνησης, θα έλεγα εγώ ή κυβερνήσεις συνεργασίας στη βάση πραγματικών, ουσιαστικών προγραμματικών συγκλίσεων; Διότι το μοντέλο της διακυβέρνησης -συνεργασία ή αυτοδυναμία- δεν αποτελεί από μόνο του απάντηση στα προβλήματα. Για όλα αυτά, τα οποία είπε εν τάχει σε τίτλους ο κ. Βορίδης, υγεία, οικονομία, φορολογική πολιτική, ασφάλεια, παιδεία, έχουμε χιλιάδες παραδείγματα στο παρελθόν, πρόσφατο και λιγότερο πρόσφατο, που μας έδειξαν ότι η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία δεν ήταν απάντηση. Το περιεχόμενο των πολιτικών ήταν. Ως προς το περιεχόμενο των πολιτικών, σε όλες δημοσκοπήσεις του τελευταίου ενός - ενάμιση χρόνου, ο κόσμος εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο που διαχειρίστηκε η παρούσα κυβέρνηση την ενεργειακή κρίση, την κρίση της ακρίβειας και άλλα ζητήματα. Δεν τα βγάζει πέρα ο κόσμος. Όταν ο μισθός δεν φτάνει για πέρα από τις πρώτες 10 - 15 μέρες, τι να μου πει η κυβέρνηση ότι πετύχαμε στην οικονομία;

Άκουσα πολλά λόγια από τη μία πλευρά, πολλά λόγια κι από την άλλη. Πολλά λόγια από τον κ. Βορίδη για να δικαιολογήσει και να τεκμηριώσει την αλαζονική, μονοκομματική αντίληψη που στοχεύει σε ένα πράγμα: στο να ξαναβγεί ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός και αυτοδύναμος. Εδώ συναντιέται, κατά ένα ιδιότυπο τρόπο, στο θέμα των προσώπων, με τον κ. Κατρίνη. Διότι η συζήτηση υποβαθμίζει όλα τα άλλα πολιτικά επίδικα, τις προγραμματικές συγκλίσεις και ο ένας λέει όχι με τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη, ο άλλος λέει διαρκείς εκλογές για να είναι ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός. Η στρατηγική της αυτοδυναμίας λειτουργεί ως τροχοπέδη για τον προγραμματισμό της χώρας, για την οικονομία και ως παράγοντας αστάθειας. Δεν μπορεί στη πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών να έχουμε σταθερές, αποτελεσματικές κυβερνήσεις συνεργασίας εδώ και δεκαετίες και εδώ με τις μονοκομματικές κυβερνήσεις να έχουμε κατ’ επανάληψη «φάει τα μούτρα μας».

Να απαντήσει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αν προγραμματικά μπορεί να συνεργαστεί εξίσου αποτελεσματικά και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Θέλω να ρωτήσω κάτι τον κ. Κατρίνη. Ήμουν χθες σε ένα τηλεοπτικό πάνελ, που εκτός από τον κ. Βορίδη ήταν και ο αγαπητός κ. Λοβέρδος, ο οποίος είπε ευθαρσώς ότι «εμείς δεν θεωρούμε τον ΣΥΡΙΖΑ προοδευτικό κόμμα» και θα ήθελα να ακούσω αν τον εκφράζει αυτή η θέση και αν η άποψη του κ. Ανδρουλάκη και του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται στη γκάμα των προοδευτικών κομμάτων και άρα δεν συζητούν μαζί του. Να μας απαντήσετε ευθαρσώς, αν όπως λέτε οι πολιτικές αποτελούν τη βάση μιας ενδεχόμενης συνεργασίας: μπορείτε με βάση το δικό σας πρόγραμμα να έχετε μια εξίσου αποτελεσματική διακυβέρνηση και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

Mε αφορμή την τελευταία δημοσκόπηση της Rass για το ACTION24

Φανταστείτε πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι η ΝΔ, που λέει ότι δεν ιδιωτικοποιεί το νερό, αλλά δεν μπορεί να πείσει γι’ αυτό τις 25 χιλιάδες κόσμου που πήγαν στη συναυλία για το νερό στη Θεσσαλονίκη. Ο κόσμος πείστηκε, ανεξαρτήτως των δημοσκοπήσεων, ότι η ΝΔ έχει σχέδιο ιδιωτικοποίησης του νερού. Εκεί δεν χρειαζόμαστε δημοσκόπηση. Όταν ο κόσμος κατέβηκε στις 21 Μαρτίου στην Αθήνα σε μία συγκέντρωση που είχαμε να τη δούμε από το 2012, εκεί δεν χρειάζεται δημοσκόπηση. Εγώ εμπιστεύομαι περισσότερο αυτή την επαφή με τον κόσμο.

Να μη πέσει κανείς στο λάθος της συζήτησης μίας μόνο δημοσκόπησης, αλλά να δει τη συνολική δημοσκοπική εικόνα για να μπορέσει να βγάλει, εάν μπορεί να βγάλει, κάποια συνολικότερα συμπεράσματα. Λέω εάν, όχι ως προς το αν με βολεύουν ή όχι τα αποτελέσματα, αλλά ως προς τη σημερινή ικανότητα των δημοσκοπήσεων -όχι εκ του πονηρού- να αποτυπώσουν τις πραγματικές διαθέσεις του κόσμου. Όλοι κυκλοφορούμε και βλέπουμε διάφορα πράγματα. Κόσμο ο οποίος κάνει «πλάκα» στα πλαίσια της απαξίωσης και αυτού του μέσου ή μιας κριτικής στάσης απέναντι στον πολιτικό κόσμο και τα εργαλεία του. Άλλους που φοβούνται. Νέους οι οποίοι εκ πεποιθήσεως δεν συμμετέχουν σ’ αυτή την ιστορία. Το ιστορικό προηγούμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ να υποεκτιμάται στις δημοσκοπήσεις. Λέω ότι υπάρχει μια δομική αδυναμία να αποτυπώσουν τα πράγματα. Μου κάνει εντύπωση ότι η συγκεκριμένη δημοσκόπηση έχει πολύ μικρό εύρος σε αυτό που ονομάζουμε γκρίζα ζώνη και μικρή συσπείρωση. Πριν 15 μέρες η συσπείρωση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν γύρω στο 70% και εδώ δίνει 57 - 58%.

Η τάση είναι, έστω και σ’ αυτές τις δημοσκοπήσεις, ότι εδώ και ενάμιση χρόνο έχουμε μια κατάρρευση της παντοδυναμίας και της απόλυτης, δημοσκοπικής ηγεμονίας της κυβέρνησης. Συμμερίζομαι, εν μέρει, κι αυτούς που λένε ότι μήπως, τελικά, οι δημοσκοπήσεις γίνονται και εργαλεία για να διαμορφώσουν μία συνείδηση στον κόσμο. […] Η υπόθεση της χειραγώγησης της κοινής γνώμης είναι μία έννοια και μία πραγματικότητα στον σύγχρονο πολιτικό κόσμο και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά από τον Τραμπ μέχρι τις ευρωπαϊκές χώρες και μέχρι την Τουρκία, που περιλαμβάνει τον έλεγχο της δημοσιογραφίας και τέτοιου είδους εργαλεία όπως οι δημοσκοπήσεις.

Για τη συμμετοχή στις εκλογές ενός πιθανά «καμουφλαρισμένου» κόμματος Κασιδιάρη

Έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, είναι νόμος του κράτους. Με βάση αυτό θα αποφασίσει η Δικαιοσύνη. Το ζητούμενο είναι ο διαρκής αγώνας ενάντια στο φασισμό και τον νεοναζισμό και εκεί κρίνεται ποιοι πραγματικά τον δίνουν ή ποιοι «κλείνουν το μάτι».

.