Καλημέρα σε όλους και όλες! 

Θέλω να δώσω μια σύντομη απάντηση σε αυτά που ακούσαμε από το ΚΚΕ. Επί ΣΥΡΙΖΑ οι όποιες διαπραγματεύσεις ελληνοαμερικανικών συμφωνιών δεν ήταν ποτέ επ’ αόριστον ή η ελληνοαμερικανική συμφωνία, κάτι που έκανε η Νέα Δημοκρατία αυτή την τετραετία.

Όσον αφορά το δεύτερο που αφορά τον πόλεμο της Ουκρανίας, εξ αρχής ήμασταν υπέρ ειρηνικών και διπλωματικών λύσεων στον τερματισμό αυτού του άδικου πολέμου, καταδικάζοντας φυσικά την εισβολή. Και, βέβαια, όποιο στρατιωτικό υλικό θα στέλναμε δεν θα ήταν όπλα -στις θέσεις μας μιλάω-, θα ήταν πιθανόν υγειονομικό υλικό ή βοηθητικό στρατιωτικό υλικό.

Αυτό υποστήριξε από την πρώτη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το ακούσουν, γιατί ίσως δεν εξυπηρετεί την πολιτική τους και την πολιτική τους έκφραση.

Τώρα έρχομαι στο εν λόγω μνημόνιο. Θα συμφωνήσω και δεν θα επαναλάβω αυτό που είπε και ο εισηγητής μας ότι μετά από πέντε χρόνια έρχεται εδώ εσπευσμένα στη Βουλή, όπως εσπευσμένα περνάτε μια σειρά νομοσχέδια που αφορούν όλους τους τομείς της κοινωνικοπολιτικής ζωής –οικονομία, εργασιακά, τα πάντα- ίσως γιατί βιάζεστε να ολοκληρώσετε ή να ξεπληρώσετε κάποιες δεσμεύσεις τις οποίες έχει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Βέβαια, στο συγκεκριμένο θα πω ότι σαφώς θα έπρεπε να συζητηθεί πρώτα στην Επιτροπή Εξοπλιστικών.

Παίρνω τον λόγο να πω δυο πράγματα που θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρά και πρέπει για άλλη μια φορά να ακουστούν στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Έχει να κάνει με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κύριε Πρόεδρε. Αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο κίνημα από τα κάτω έχει ξεκινήσει στη δυτική Αθήνα, ένα κίνημα που έχει μέσα την Αυτοδιοίκηση πρώτα απ’ όλα, εργαζόμενους στα Ναυπηγεία, φορείς και κατοίκους σε δήμους της δυτικής Αθήνας και ειδικότερα στον δήμο Χαϊδαρίου και έχει να κάνει με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και με τις χρήσεις οι οποίες με νομοσχέδιο που πέρασε το καλοκαίρι του 2021 το Υπουργείο Αναπτύξεως και ο κ. Άδωνις ουσιαστικά δίνει χρήσεις ασύμβατες με ναυπηγεία και βέβαια, χρήσεις οχλούσες, χρήσεις ακόμα και παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας.

Έχουμε τον νέο επενδυτή, ο οποίος σε δηλώσεις τις οποίες έχει κάνει πολλές φορές αναφέρει ότι θα εγκαταστήσει εκεί παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από καύση φυσικού αερίου, κάτι το οποίο έχει σοβαρούς κινδύνους, πρώτα από όλα, για το περιβάλλον και για την υγεία όχι μόνο της περιοχής της δυτικής Αθήνας και της δυτικής Αττικής, που είναι ιδιαίτερα υποβαθμισμένη περιβαλλοντικά, αλλά έχει και κινδύνους γιατί δίπλα υπάρχουν και εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού.

Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο έχει συσπειρώσει τον κόσμο και ακούσαμε στην Επιτροπή, κύριε Υπουργέ, ότι θα επιχειρήσετε κάποια συνάντηση με τον κ. Προκοπίου. Το ζήτημα, όμως, είναι πάρα πολύ σοβαρό και θα ήθελα να πω ότι και οι εργαζόμενοι οι ίδιοι βάζουν τέτοιο θέμα, όπως ακούστηκε και αναφέρθηκε και πριν, αν όντως θα γίνουν ναυπηγεία, κάτι για το οποίο η πατρίδα μας έχει και μια ιστορική παράδοση -να το πω έτσι- πέραν του ότι πρέπει και οι εργαζόμενοι να δουλέψουν, να πληρωθούν, καθώς υπάρχουν εκκρεμότητες οικονομικές, αλλά πρέπει να δοθούν σοβαρές απαντήσεις στο εν λόγω θέμα, τι χρήση πράγματι θα έχουν αυτά τα ναυπηγεία.

Η κοινωνία είναι αντίθετη στους προωθούμενους, αν θέλετε, σχεδιασμούς από την πλευρά του επενδυτή και όποιο σχέδιο τέτοιο θα ακυρωθεί στην πράξη.

Άλλωστε, ο τελευταίος νόμος ο οποίος ψηφίστηκε από το Υπουργείο Ενέργειας, που αφορά τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Αποβλήτων και Υδάτων κλπ., στο άρθρο 160 μιλάει για απαγόρευση νέων αδειών φυσικού αερίου. Τώρα αυτό έγινε και είναι θετικό φυσικά γιατί είναι και η πανευρωπαϊκή τάση αυτή τη στιγμή της απεξάρτησης από ορυκτά καύσιμα, αλλά το πώς θα προχωρήσει αυτό με τα σχέδια τα οποία έχουν διατυπωθεί και δεν έχουν διαψευστεί από τον ίδιο τον επενδυτή, προωθούνται τέτοιου είδους βαριές χρήσεις εις βάρος της ποιότητας ζωής των κατοίκων και αντίθετες, φυσικά, και στην παγκόσμια πρακτική και ευρωπαϊκή περί «πράσινης» μετάβασης.

Αυτά ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, και ευχαριστώ για τον χρόνο

.