Το `όλοι ίδιοι είναι` του διχαστικού κ. Μητσοτάκη πλήττει τη Δημοκρατία

“Το `όλοι ίδιοι είναι` είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του διχαστικού κ. Μητσοτάκη. Αυτό όμως δεν είναι επικίνδυνο για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, το ΜεΡΑ25, είναι επικίνδυνο για τη Δημοκρατία”, παρατήρησε μεταξύ άλλων η Ρένα Δούρου, υποψήφια βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μιλώντας στον δημοσιογράφο Πάρι Καρβουνόπουλο στο militaire.gr.

Το “Δικαιοσύνη παντού” δεν προέκυψε από τις συμβουλές κάποιων διαφημιστών ή κάποιας εταιρίας επικοινωνίας αλλά από τους ίδιους τους πολίτες που συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί τους σε όλη την χώρα, από το Παρανέστι Δράμας ως το Ηράκλειο Κρήτης, ήταν στα στόματα όλων, ακόμη και εκείνων που τον Ιούλιο του 19 είχαν ψηφίσει ΝΔ.

Εδώ και 4 χρόνια, χωρίς την εποπτεία των θεσμών, χωρίς το άλλοθι των μνημονίων, οι ανισότητες έχουν αυξηθεί πολύ. Για αυτό και υπάρχει τεράστια ανάγκη για Δικαιοσύνη στην κοινωνία, την υγεία, την παιδεία, την εργασία, το περιβάλλον. Δικαιοσύνη και στην εξωτερική πολιτική, που η πατρίδα μας τα 4 τελευταία χρόνια οπισθοχωρεί από την άσκηση μιας υπερήφανης, πολυεπίπεδης πολιτικής.

Στα ζητήματα της Εξωτερικής πολιτικής, της Δικαιοσύνης, δεν είμαστε φοβικοί αλλά προσεκτικοί. Ο εύκολος δρόμος προκύπτει από την οργή αλλά καταλήγει σε έναν ρεβανσισμό που θα τροφοδοτήσει τον διχασμό. Ακριβώς δηλαδή ό,τι κάνει ο κ. Μητσοτάκης που μας δίχασε ακόμη και στην πανδημία, στα θέματα του φράκτη, του προσφυγικού μεταναστευτικού, όταν έστειλε τα ΜΑΤ στη Μυτιλήνη να κυνηγάνε τους συμπολίτες μας μέσα στα χωράφια... Χωρίς ρεβανσισμό, θα δώσουμε λύσεις. Και στα θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ θα σεβαστεί τους κανόνες και την ιεραρχία, αυτό σημαίνει δικαιοσύνη.

Το παλιό χάνει πάντα από το νέο

Δεν είμαστε φοβικοί απέναντι στα νιάτα. Όποιος τρομάζει από την αμφισβήτηση των νέων, δεν προσφέρει υπηρεσία στα κοινά της χώρας. Οι νέοι πρέπει πάντα να αμφισβητούν. Και το παλιό χάνει πάντα από το νέο. Αυτός είναι αδήριτος νόμος από την εποχή του Θουκυδίδη. Κι εμείς πρέπει να τους αφουγκραζόμαστε τους νέους. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να παρακάμπτει τα αιτήματά τους, δεν έχει μέλλον στην πολιτική.

Ο κ. Μητσοτάκης έκανε προσπάθεια να μας πείσει ότι οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για την αύξηση των ανισοτήτων και για τη δικαιοσύνη και ότι οι πολίτες θέλουν ασφάλεια και σταθερότητα. Βέβαια και αυτά τα πήρε πίσω, πως θα μπορούσε άλλωστε να κάνει διαφορετικά, όταν η τραγωδία των Τεμπών έδειξε ότι δεν υπάρχει πουθενά ασφάλεια, ούτε στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ούτε στις γειτονιές από τη στιγμή που η greek mafia έχει διεισδύσει στην Ελληνική Αστυνομία. Αντί για την ασφάλεια των πολιτών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προέταξε την Πανεπιστημιακή Αστυνομία που σήμερα αγνοείται.

Τις κοστολογημένες προτάσεις μας λοιδορεί η κυβέρνηση

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ κατά της ακρίβειας λοιδορούνται από την κυβέρνηση ως λαϊκισμός!

Όμως οι θέσεις μας είναι κοστολογημένες και έχουν προκύψει από τις ανάγκες των κοινωνιών δεν τις έχουν γράψει τεχνοκράτες γραφείων.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πρώτος που κατέθεσε τεκμηριωμένα πλήρη στρατηγική για τη στεγαστική πολιτική στη βάση των καλύτερων ευρωπαϊκών πρακτικών, με ένα νέο εργαλείο, την Τράπεζα Στέγης, που παρέχει κατοικία με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους, ανάλογα με τα εισοδήματα και τα μέλη του νοικοκυριού. Όταν ο κ. Μητσοτάκης διεκδικούσε από το Ταμείο Ανάκαμψης μόλις 1.3 εκ. Ευρώ για στεγαστική πολιτική. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, την Πορτογαλία που διαπραγματεύθηκε και κατοχύρωσε 3 δις!

Ο κ. Μήτσοτάκης είναι σήμερα απομονωμένος στην Ευρώπη, κανείς δεν θέλει να φωτογραφεί μαζί του, μαζί με έναν πρωθυπουργό που έχε καταπατήσει το κράτος δικαίου και παραβιάζει στοιχειώδεις ευρωπαϊκές αρχές.

Η εργαλειοποίηση της οργής οδηγεί στην ακροδεξιά

Δεν ξημέρωσε ξαφνικά στη Γαλλία, τη χώρα της επανάστασης και του Διαφωτισμού, η απειλή της νεοναζί Λεπέν. Δεν απέκτησε μέσα σε μια νύκτα η Ιταλία, του αντιφασίστα Σπινέλι, του εμπνευστή της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, πρωθυπουργό την φασίστρια Μελόνι. Αυτές οι εξελίξεις οφείλονται στην εργαλειοποίηση της οργής. Και ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι θα διασωθεί από την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ στη διακυβέρνηση της χώρας, με το να επιτρέπει σε έναν καταδικασμένο για εγκλήματα, για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, να έχει κανάλι youtube, να κάνει διαδικτυακό συνέδριο, να τουιτάρει! Δεν είναι τυχαίο ότι όταν συζητιόταν η τροπολογία για το μπλόκο στο νεοναζιστικό μόρφωμα απουσίαζε από τη Βουλή.

Αυτές οι εκλογές είναι πολύ κρίσιμες και πρέπει να συζητήσουμε για τα προγράμματα, αυτό ακριβώς που αποφεύγει ο κ. Μητσοτάκης. Είναι κρίσιμες αυτές οι κάλπες, να έχουμε ουσιαστική κουβέντα, μακριά από οργή και θυμό, γιατί όπως είπε κι ένας γνωστός φιλόσοφος η οργή δεν φθάνει.

Απαράδεκτοι συμψηφισμοί με αφορμή την υπόθεση Γεωργούλη

Ως εκπρόσωπος για τα δικαιώματα των γυναικών στο Κογκρέσο του Συμβουλίου της Ευρώπης, αισθάνομαι οργισμένη και σοκαρισμένη με την υπόθεση Γεωργούλη.

Εκπροσωπώ ένα κόμμα που το 2018 ως κυβέρνηση, εν μέσω μνημονίων, είχε ως προτεραιότητα την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης κατά της βίας κατά των γυναικών.

Είναι απαράδεκτο να επιχειρούνται χυδαίοι και αβάσιμοι συμψηφισμοί όταν ο Αλέξης Τσίπρας, αφού τόνισε ότι σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας, ενήργησε ακαριαία χωρίς να περιμένει τις μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες. Βλέπουμε όμως να γίνεται μια προσπάθεια εμπέδωσης του γνωστού `όλοι ίδιοι είναι` μέσα από απόπειρες σύγκρισης με περιπτώσεις παιδοβιαστών που στο ακροατήριο είχαν τη στήριξη ευρωβουλευτών της ΝΔ.

Οι εκπρόσωποί μας στην Ευρωβουλή πρέπει να είναι άμεμπτοι και θα πρέπει να ξανασκεφθούμε τα κριτήρια με τα οποία ψηφίζουμε.